10 februari begon de carnavalsvakantie. Deze werd zoals altijd vooraf gegaan door carnavalsvrijdag op school. Verkleed als ridder ging onze jongeman enthousiast naar school. Ze hadden eerder die week mogen kiezen of ze carnaval wilden gaan vieren in een Partycentrum niet ver van school of dat ze op school wilden blijven om daar de hele middag spelletjes te spelen. Ons mannetje had voor het laatste gekozen en dat verbaasde mij ook niet echt. Zo'n zaal met harde muziek en allemaal drukke kinderen is niets voor hem (hoe raar dit ook mag klinken). Hij heeft zich dus prima vermaakt op school. Dit was overigens ook het enige wat we van carnaval hebben meegekregen. Ook Majin is alleen op vrijdagavond weggeweest, voor de rest hoefde het van haar ook niet. Aangezien Igor en ik in de eerste helft van de vakantie ook vrij waren, hebben we wel wat andere leuke dingen gedaan. Zondag zijn we naar reptielenhuis de Oliemeulen gegaan. Bij binnenkomst zijn we beneden eerst langs de diverse kikkers/padden, gekko's wandelende takken, kaaimannen en kleine krokodillen gelopen. Vervolgens zijn we de trap op gegaan, waaronder 2 grote vliegende honden hingen en eenmaal boven zijn we langs de slangen, spinnen en nog wat hagedisachtige gelopen. Na even wat gedronken te hebben zijn we naar buiten gegaan en hebben we plaatsgenomen bij de vogelshow. Deze was niet heel groots, maar wel ontzettend leuk en enthousiast gebracht. Daarna zijn we langs de diverse uilensoorten en aapjes gewandeld en toen weer terug naar binnen om op tijd te zijn voor de demonstratie, waarbij we kennis konden maken met een wurgslang en een vogelspin. Dit was erg informatief en ook nu kon je merken dat de medewerkster hart voor de dieren had. Onze 2 kanjers waren zo stoer om de slang even om hun nek te laten draperen en Jibin is zelfs zo stoer geweest om kriebeltje de spin even vast te houden. Ik doe het hem niet na. Als afsluiting zijn we nog even buiten langs de maki's en de stokstaartjes gelopen, maar toen vonden wij het wel mooi geweest. Het was een super leuke middag, waar Jibin het nog regelmatig over heeft.
Net zoals over onze tweede activiteit in de vakantie, namelijk schaatsen. Jibin heeft het al een tijdje over schaatsen en dan niet op de dubbele glijders, waarop hij de laatste keer (misschien wel 3 jaar geleden) heeft geschaatst, maar op echte schaatsen. Nu vind ik schaatsen ook leuk om te doen en Majin ook, dus dinsdags zijn we naar de Irene Wust ijsbaan gereden. Jurre was ook mee, want wat extra hulp was niet overbodig. Tenslotte had ik ook al jaren niet op de ijzers gestaan en dan een mannetje ondersteunen die het nog moet leren is wel even een dingetje. Eenmaal aangekomen hebben we onze schaatsen ondergebonden en werden voorzichtig de eerste slagen op het ijs gemaakt. Poeh, dat viel toch wel even tegen. Gelukkig hadden ze van die hulpmiddelen, waar Jibin zich aan vast kon houden en vooruit geduwd kon worden, zodat de billen niet gelijk bont en blauw waren. In eerste instantie liep Papa hierachter, maar later heb ik het al schaatsend over genomen. Voor mij ook makkelijker om er beter in te komen en voor Jibin fijner, omdat we zo samen meer tempo konden maken. Jurre en Majin schaatsten samen hun rondjes, maar bekommerden zich ook regelmatig even over onze kleine schaatsheld. Gedurende de middag kreeg Jibin de slag te pakken en schaatste hij zelfstandig (met hulpmiddel) zijn rondjes en had ik dus ook mijn handen vrij. Vervolgens raakte ik wat overmoedig en probeerde ik of ik ook nog achteruit kon schaatsen. Gelijk bij het draaien ging het mis en maakte ik een flinke smakkerd op het ijs, op mijn stuitje. Mijn schaatsavontuur voor die middag zat erop. De kids hebben nog wel even door geschaatst, maar tegen half5 hielden we het voor gezien. Jibin was helemaal enthousiast en wil nu het liefst elke week gaan schaatsen, maar ik moet eerst herstellen van mijn val, voordat ik opnieuw op het ijs ga staan.
De tweede helft van de vakantie moest er door mij weer gewerkt worden en is Igor aan de klus gegaan op Jibin zijn slaapkamer, dus jammer genoeg geen uitstapjes meer. Gelukkig kunnen broer en zus het prima met elkaar vinden, dus die hebben zich samen prima vermaakt.
De laatste vrijdag van februari kreeg Jibin zijn rapport mee naar huis. Ik was erg benieuwd naar wat hierin zou staan, mede omdat we nog steeds zo zoekende zijn met de medicatie voor zijn ADHD. We zijn nog steeds niet op het punt aanbeland waarbij we kunnen zeggen, hiermee hobbelt ie lekker de dag door. Bij de ene medicatie klaagt hij dat hij heel erg moe en wat somber is, dus daarmee zijn we al gestopt. We hebben vervolgens iets anders gekregen en dat lijkt wat beter aan te slaan, maar we worstelen nog met de dosering. Toch was ik blij verrast met wat er in het rapport stond. Natuurlijk staat er bij zijn werktempo, concentratie, werkhouding en taakgerichtheid een twijfel en moet hij zich wat minder bezighouden met wat er om hem heen allemaal gebeurd, maar voor rekenen en taal algemeen had hij toch maar mooi een 9. Ook vond de juf zijn interesse voor wereldorientatie erg opvallend. Hij blijkt daarin een brede interesse te hebben. Kortom, ik vermoed dat als we eenmaal op de juiste medicatie zitten ons mannetje het ver kan schoppen. Hij is er in ieder geval slim genoeg voor. Komende week hebben we weer een afspraak met de kinderarts en daar zullen we alles opnieuw goed doorspreken.
Inmiddels is Jibin aan het aftellen voor zijn verjaardag. Komende zaterdag is het zover.
