Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

vrijdag 1 maart 2019

Februari 2019

Vandaag is het 10 februari en zit het verblijf van Igor in Hongarije er als het goed is voor de helft op. Toch wel raar al ruim anderhalve week zonder elkaar. Wij zijn, sinds we elkaar kennen, nooit langer dan een langweekend van elkaar gescheiden geweest, dus dit is wel even wat anders. Hier thuis gaat het op zich wel prima. We doen gewoon onze dagelijkse dingen en hebben alle vertrouwde dingen om ons heen (behalve Igor), maar voor Igor ligt dat wat anders. Hij zit daar in een leeg huis, nog zonder meubels en geen mensen om zich heen. Het enige wat hij alle dagen doet is werken en van alles regelen, maar het resultaat mag er dan ook al zijn. De eerste badkamer is inmiddels geheel opnieuw betegeld en voor de wasmachine is er een hoekje gecreĆ«erd, want deze stond voorheen in de keuken. Ook is hij al aan de 2de badkamer begonnen en tussendoor probeert hij ook alvast een slaapkamer te schilderen, zodat daar komende week een normaal bed kan worden geplaatst. Wat zal dat een verademing zijn na al bijna 2 weken op een luchtbed te hebben geslapen. Al met al hard werken en sober leven.





En terwijl Igor ook gisteren weer hard aan het werk is geweest, zijn Majin, Jibin en ik samen met onze beste vrienden naar Den Haag gegaan om daar het Chinese Nieuwjaar te vieren. Toen Majin een jaar of 3 was zijn we daar ook al eens geweest, maar sindsdien niet meer en we vonden het voor Jibin ook wel eens leuk om dit eens mee te maken. Tegen 12.00 uur liepen we het stadhuis in en na een heerlijke kop koffie te hebben gedronken, zijn we naar een aantal demonstraties van Kung Fu, dans en opera gaan kijken. Jibin vond het geweldig en genoot met volle teugen (behalve van de opera). Daarna zijn we naar buiten gegaan waar de leeuwendans en drakendans werden opgevoerd. Ook dit was erg leuk, maar helaas niet compleet, want door de harde wind was het vuurwerk afgelast en daar kwamen we toch ook wel een beetje voor. Uiteindelijk zijn we nog even een Chinese supermarkt ingelopen, waar we lekker rijstwafeltjes en noodles hebben ingeslagen en vervolgens zijn we naar het restaurant gelopen waar we met nog meer gezinnen uit de adoptiegroep van Rosalie hadden afgesproken. Totaal hebben we hier met 9 volwassenen en 10 kinderen van een heerlijke maaltijd zitten genieten. Al met al was het een hele leuke dag.

Donderdag 14 februari mocht Jibin eindelijk naar zijn eerst Japanse zwaardvecht les. Via Try-out sport had ik hem voor 3 probeerlessen ingeschreven en al maanden keek hij hier ontzettend naar uit. Hij vond het ook wel spannend, want hij had geen idee wat hij er eigenlijk van moest verwachten. Op verzoek van Jibin ben ik de zaal mee ingegaan en daar had ik al snel spijt van. Ik heb nog nooit zo'n saaie les meegemaakt en ik kon mij ook nauwelijks voorstellen dat Jibin dit leuk vond ondanks dat ik zag dat hij wel heel erg zijn best deed. Wat een passieve sport is dat, hier ga je echt niet van zweten. Achteraf kwam de leraar wel uitleggen dat dit een speciale les was i.v.m. een aankomend examen voor de vaste leerlingen. Normaal was het wel wat actiever. Jibin vond het wonder boven wonder wel heel  leuk en de andere 2 lessen wil hij zeker ook nog doen. Het liefst zou hij zelfs op zwaardvechten willen, maar dat gaat jammer genoeg voor hem niet gebeuren. Hij zit al op Judo en hij wil ook op gitaarles en dat vind ik meer dan genoeg. Gelukkig was de 2de les inderdaad wat actiever, maar mijn ding is het niet.

Vrijdag 15 februari kreeg ik 's avonds ineens een appje van Igor dat hij onderweg was naar huis. Natuurlijk hebben we dagelijks contact gehad en ik wist dat hij het zwaar had en zich behoorlijk eenzaam voelde, maar vrijdagochtend had hij het ineens helemaal gehad. Hij heeft toen de boel opgeruimd en heeft zijn spullen in de auto gezet en om 13.00 uur trok hij de deur achter zich dicht. Op dat moment wisten wij dat nog niet en omdat hij zelf ook niet wist of hij er een dag of  twee dagen over zou gaan doen heeft hij het nog even voor zich gehouden. Toen hij zeker wist dat hij vrijdagnacht nog thuis zou komen heeft hij ons op de hoogte gebracht. Zaterdagmorgen was het dan ook een verassing voor Jibin dat papa ineens thuis was. Uiteindelijk is Igor 2enhalve week weggeweest. In de meivakantie gaan we met z'n vieren terug en gaan we verder klussen.

Donderdag 21 februari kreeg Jibin zijn eerste rapport van dit schooljaar mee naar huis en wat doet hij het goed. Niet alleen zijn hele werkhouding is enorm vooruit gegaan, maar wat een prachtige punten en mooi commentaar van de leraar. We wisten wel dat Jibin een goed stel hersens heeft, maar wat fijn dat dat er nu ook uit komt. Zo super super trots op onze kerel.

Ook zijn we ontzettend trots op ons meisje. Samen zijn wij bezig om een t-shirtlijn op te zetten en hiervoor heeft Majin het eerste ontwerp getekend. 2 weken geleden hebben we het shirt via facebook online gezet en het loopt als een tierelier. Het volgende ontwerp is ook al klaar en hierbij zitten ook jongens t-shirt, waar ook al vraag naar is. Binnenkort maar eens aan een website gaan werken.