Dit stond er 3 jaar geleden op deze blog

Eindelijk na 5 heeeeeeeeeeele lange weken werden we vanmiddag om 13.35 uur gebeld door Dorothee van Kind &Toekomst. Eerst dacht ik nog dat ze terug wilde komen op iets wat we vanmorgen hadden besproken, maar ze zei gelijk dat ze blij was dat ze mij vandaag nog goed nieuws kon geven, omdat ze wel gemerkt had dat we er helemaal doorheen zaten. Ik kon het bijna niet geloven, maar het ging nu echt gebeuren. Igor stond net op het punt om MaJin naar een kinderfeestje te brengen, maar gelukkig kon ik ze nog net tegenhouden. Met zijn drieen kregen we dan ook te horen dat we ouders en grote zus mogen worden van een zoon/broertje. Wat een enorme opluchting en blijdschap gaat er dan door je heen. Niet te omschrijven. Onze zoon is geboren op 10 maart 2009 en verblijft nu in de provincie Sichuan, net boven de provincie Yunnan waar MaJin vandaan komt.

Zijn naam is Yang Jia Lin en naar verwachting mogen wij hem binnen 2 maanden ophalen. Eindelijk kan de vlag dus uit.

 

En nu 3 jaar later is ons mannetje niet meer uit ons leven weg te denken. Wat een heerlijk, vrolijk boefje is het toch.

 

 

Even graven in mij geheugen

Wat hebben we de afgelopen tijd allemaal gedaan? Het is even graven, maar langzaam komt het weer naar boven. Sowieso hebben we de afgelopen weken regelmatig een bezoekje gebracht aan mijn oma van 99 jaar. Ze was helaas bedlegerig geraakt en het vermoeden was dat ze ook niet meer uit bed zou komen. Majin en Jibin zijn laatst ook nog even mee geweest, maar Majin vond het toch wel eng om "oude" oma zo te zien. Ik snap dit wel, want zo kennen ze oma helemaal niet. Jibin vond het ook wel vreemd, maar die is een stuk jonger en kijkt er ander tegenaan. En ook al voelde oma zich niet goed, de kids bleven altijd van harte welkom.

Vorige week zondag zijn we als afleiding maar eens naar Speelland gegaan. Omdat we een vaste jaarplaats hebben op de Beekse Bergen, mogen we hier gratis naar toe. Gek genoeg maken we daar maar heel weinig gebruik van, dus hoogste tijd om daar verandering in te brengen. Het weer was wat wisselvallig, maar het zag er niet naar uit dat het zou gaan regenen, dus prima weer om daar te vertoeven. Bij binnenkomst schoten de kids gelijk naar de waterspuiten en daarna zijn ze gaan klimmen.

Jibin heeft samen met papa in een bootje gezeten en daarna heeft hij het parcours met de ligfiets onveilig gemaakt. Majin wordt langzaamaan een beetje groot voor dat soort dingen, maar die kan hier straks in de zomer lekker gaan zwemmen met haar vriendinnen . In principe hadden we dat vandaag ook nog wel kunnen doen, want inmiddels was de zon goed doorgekomen, maar we hadden helaas geen zwemspullen bij ons. De rest van de middag hebben de kids zich vermaakt met klimmen, klauteren en springen.

Maandag zijn de kids weer gewoon naar school gegaan en langzaam beginnen we toch wel af te tellen naar de zomervakantie. Maar eerst het schoolreisje. Gelukkig had ik die middag alle spullen voor dit uitje al klaargelegd, want maandag iets voor zeven uur 's avonds werd ik door mijn zus gebeld met het verdrietige nieuws dat oma was overleden. Natuurlijk hadden we er al wel rekening mee gehouden, maar als het bericht dan komt valt het toch wel zwaar. Samen met mijn zus zijn we gelijk naar het appartement van oma gereden, waar op dat moment ook mijn moeder en mijn oom waren. Met z'n allen hebben we die avond afscheid van oma genomen, die op een prachtig lang leven kan terugkijken. Pas rond middernacht was ik thuis.

Dinsdagmorgen was Majin al vroeg beneden en dat terwijl ons mannetje nog lekker in bed lag te relaxen. Toen hij eenmaal doorhad dat vandaag het schoolreisje naar Toverland op het programma stond, was ook hij niet meer te houden en al snel zaten we aan het ontbijt en binnen no-time waren ze aangekleed. Jibin zijn reispilletje gegeven en toen op naar school. De samenkomst was in de klas en van daaruit gingen ze per klas naar de bus. Wat hadden ze er allemaal zin in.

Om 9.30 uur heb ik de stoet met bussen uitgezwaaid en daar gingen ze. Ik geloof dat ik het spannender vond dan de kids. Helaas zijn er weinig foto's, maar van wat ik heb begrepen is het een zeer geslaagde dag geweest en hebben beide kids zich kostelijk vermaakt. Jibin is nog wel even kwijt geweest, want hij  had het in zijn hoofd gehaald om te gaan klimmen, terwijl andere iets zaten te drinken o.i.d., maar gelukkig is Toverland toch redelijk overzichtelijk dus ze hadden hem snel gevonden. Om 15.45 uur moesten ze weer verzamelen en om 17.00 uur kwamen de bussen weer keurig op tijd aan op school. Met een big smile en nog volle rugzak stapten ze uit. Ze hadden amper tijd gehad om tussendoor wat te snacken, snoepen of te drinken en mij is door de kids dan ook op het hart gedrukt dat ik volgende keer niet meer zoveel mee mag geven en dat had ik al helemaal niet gedaan. 's Avonds waren ze aardig afgebrand, dus ze lagen er op tijd in.

De daarop volgende dagen waren enigszins hectisch. In verband met regeldingen voor de uitvaart, was ik 's avonds een paar keer weg. Ook had ik mijn werkdag omgegooid, waardoor de kids woensdagmiddag naar tante Jolanda "moesten" en dan was daar zaterdag de crematie. Het was een emotionele week die helemaal anders liep dan normaal en dat had zijn weerslag op Jibin. Zodra de veiligheid van het vertrouwde wegvalt, trekt hij zich terug in zijn eigen wereldje en luistert hij heel slecht en is hij ook erg druk. Waarschijnlijk weet hij zich dan geen houding te geven. Op zich is het ook niet zo heel vreemd dat hij angstig wordt, want 3 naaste familieleden in anderhalf jaar verliezen is nogal wat.

Zondag zijn we dan ook wat leuks gaan doen. Gewoon even lekker weg. We hadden besloten de oma's mee te vragen, want voor hen is dit ook een beetje een rare dag. In eerste instantie dachten we aan bowlen of midgetgolfen, maar uiteindelijk is het het Dinosaurus(oertijd) museum geworden. Jibin was helemaal enthousiast toen hij het filmpje op youtube zag, dus succes gegarandeerd. Tegen half drie kwamen wij aan en we werden al verwelkomd door een giga Dino.

Natuurlijk hebben we ook nu een speurtocht bij de entreekaartjes gekocht, want dat maakt het toch net iets leuker en er zat een kleine verrassing aan vast. Samen met oma speurde Majin naar de oplossingen, Jibin had geen tijd voor zijn speurtocht, die wist niet waar hij kijken moest. De skeletten waren reuze interessant, maar de bewegende dinosaurussen waren voor ons mannetje toch net iets te spannend. Onze stoere man wist niet hoe snel hij hier voorbij moest rennen en dit had hij nog wel gezien op het filmpje van youtube. Toen zei hij nog dat het robot dinosaurussen waren. Gelukkig raakte hij er na enige tijd aan gewend en heeft ook hij ontzettend genoten van alles wat er te zien was.

Na binnen en buiten alles te hebben verkend, hebben we de middag afgesloten in de speeltuin.

Om 17.00 uur ging het museum dicht en zijn we weer op huis aangegaan. Natuurlijk moest er nog wel gegeten worden en dit hebben we gezellig bij de Family Wok gedaan. Oma trakteerde. Kortom het was een heerlijke zondag en gelukkig voor Igor ook een hele gezellige Vaderdag met de nodige zelfgemaakte knutsels en gedichtjes en daarnaast nog een 3dvdBox van zijn favoriete serie Baantjer.

Afgelopen dagen hebben we de draad weer opgepakt en rust en regelmaat ingevoerd. Gelijk merk je het verschil bij ons mannetje. Laten we hopen dat we dit in ieder geval tot aan de vakantie vol kunnen houden. De groepsindeling voor volgend schooljaar is inmiddels ook bekend. Zoals bekent doet Jibin groep 2 nog een keer over en volgend jaar heeft hij tot grote blijdschap van ons nog maar een juf en wel zijn lievelings juf juf Eva. Majin gaat naar groep 8 en krijgt meneer Olcay en juf Stephanie. Ook zij heeft er ontzettend veel zin in.

Uitslag Cito-entree

Op heel veel scholen is de Cito-entree toets afgeschaft, maar helaas voor Majin is haar school hier nog steeds een voorstander van en dus werden er voor de meivakantie drie weken lang dagelijks toetsen afgenomen. Regelmatig vroeg ik aan ons meisje hoe het was gegaan, maar daar kreeg ik maar weinig respons op, dus ik heb het ook maar laten varen. Nadat alle toetsen waren afgenomen, kwam Majin met de mededeling dat ze waarschijnlijk een basis- of kaderberoepsgerichte leerweg als advies zou krijgen. Waar ze dat vandaan haalde weten we niet en zelf hadden we ook zeker het vermoeden dat dit wel wat hoger zou liggen gezien haar resultaten over alle jaren heen gezien.

Onderstaand zal ik even de diverse brugklastypen van laag naar hoog op een rijtje zetten, want dat is toch wel heel anders dan in onze tijd.
- Basisberoepsgerichte leerweg
- Basis- en Kaderberoepsgerichte leerweg
- Kaderberoepsgerichte leerweg (Mavo niveau 1/2)
- Gemengde/Theoretische leerweg (Mavo niveau 3/4)
- Gemengde/Theoretische leerweg  en Havo
- Havo
- Havo/ VWO
- VWO

Afgelopen vrijdag kregen ze eindelijk de envelop mee naar huis en als best passende brugklastype voor ons meisje werd aangegeven Gemengde/Theoretische leerweg en Havo. Wauw wat waren we trots op haar. Het komt bij ons meisje niet vanzelf en ze moet er hard voor werken, maar ze heeft het toch maar mooi gedaan. Nu is dit natuurlijk pas de eerste meting en er komt volgend jaar nog een eindtoets en daarnaast telt het schooladvies heel zwaar, maar de juffrouw adviseerde ons om toch echt naar scholen te gaan kijken welke een Mavo/Havo brugklas hebben, dus ik vermoed dat op dit moment, wat haar betreft, het schooladvies gelijk ligt.

Nu willen wij niet dat ons meisje straks continu op haar tenen moet lopen, dus wij vinden het prima als ze eerst Gemengd/Theoretisch gaat doen en daarna zien we wel verder. Zelf heeft ze echter het idee opgepakt dat ze toch wil proberen Havo te halen, dus dat wordt hard werken. Een heel mooi doel, maar of het haalbaar is .......... Ach eerst maar eens groep 8 doorlopen en genieten van het laatste jaar op de basisschool.

Inmiddels is trouwens ook bekend waar het schoolreisje volgende week naar toe gaat. TOVERLAND
Voor ons mannetje is het zijn eerste schoolreisje en dat zonder een van ons. Ik moet zeggen, ik vind het behoorlijk spannend, maar ik verwacht dat hij het prima naar zijn zin zal hebben. Ik zal in ieder geval zijn reispilletjes en een extra set kleding meegeven, want het is maar de vraag hoe hij de busreis doorstaat. Volgende keer meer daarover.

Dan nog even een paar foto's van gisteren. Tenslotte was het buitenspeeldag en ook al hebben ze bij ons niet heel actief buiten gespeeld, ze hebben samen wel een Dino skelet uitgegraven.

Groepje verder en reunie

Afgelopen zaterdag ging Jibin voor de zoveelste keer naar zwemles. Inmiddels alweer 16 maanden. Ze hebben op het zwembad een leerlingvolgsysteem en ze beginnen met allemaal rode gezichtjes, als het dan wat beter gaat wordt het hoofdje oranje en als je het onder de knie hebt krijg je een groen gezichtje en dit voor alle onderdelen. De eerste onderdelen gingen snel en al gauw had ons mannetje diverse oranje en groene gezichtjes. Vervolgens ging het wat langzamer, maar na een maand of 10 had hij nog slechts 2 oranje gezichtjes de rest was allemaal groen. Voor drijven op de buik ( wat hij overigens wel kon, maar hij vertikte het om dit 10 tellen vol te houden op het moment dat dat moest) en de beenbeweging. 4 Maanden lang veranderde er niets, maar eindelijk was daar ook het groene hoofdje voor het drijven op de buik. Nu alleen nog de beenbeweging. Helaas werd daar in de les zo goed als geen aandacht aan besteed. Totdat Igor er iets van zei en 2 weken geleden stond daar dan eindelijk het laatste groene gezichtje, maar ………………………. Geen sticker ????  Wij dachten toch echt dat als alles op groen staat je door zou mogen naar het volgende groepje. Blijkbaar was dit een klein misverstand, want ze moeten het minimaal 2 weken op rij laten zien dat ze het kunnen en dan pas mag het gezichtje op groen en krijg je een sticker. Nu was het na een week al op groen gezet. Maaaaaar afgelopen zaterdag was daar dan toch die sticker. Ons mannetje mag door naar groepje 2. Wat was hij blij en super trots op zichzelf en wij natuurlijk ook. Hij heeft dan ook een mooie HotWheels auto uit mogen zoeken. Nu maar hopen dat hij groepje twee wat sneller doorloopt/zwemt.

Na het zwemmen, snel even wat gegeten, want de reünie met de China reisgroep van augustus 2012 stond op het programma. Net als bij de vorige reünie, van bijna anderhalf jaar geleden, hadden we afgesproken bij Schateiland Zeumeren. Totaal zouden we met 6 van de 8 gezinnen aanwezig zijn. Een van de gezinnen zit namelijk voor 3 jaar in Thailand, dus zij konden niet van de partij zijn en daarnaast was er ook een gezin dat blijkbaar helemaal geen zin had in een weerzien met ons allen, dus ook zij ontbraken. Om 13.30 uur kwamen wij aan en op een gezin na was iedereen al aanwezig. Zo leuk om alle kids weer te zien en natuurlijk ook de papa’s en mama’s. Majin zocht gelijk Noah op en Jibin zijn vriendje Sem. Met hen is de band toch wat hechter, omdat we hen ook vaker zien. En tenslotte hebben we er ook net een midweek Disney samen opzitten, dus het is ook nog eens heel vers. Voor Luna was het dus even wat lastiger, want zij had de 2 meiden na de reis pas een keer gezien. Even was het wat aftasten, maar gelukkig zijn Noah en Majin niet de moeilijkste, dus dat regelde zichzelf. De jongens doken gelijk allemaal in het zand en het water en die hadden eigenlijk niet eens iemand nodig om zich te kunnen vermaken. Toch waren Sem en Jibin redelijk onafscheidelijk. De papa’s en mama’s hebben heerlijk zitten kletsen en als je het zo allemaal hoort hebben de jongens toch allemaal grote sprongen gemaakt. Als afsluiting zijn we met 4 stellen naar de Mac gereden om daar de buikjes te vullen. Het was weer een hele gezellige middag en wat deze 6 stellen betreft doen we het volgende jaar weer.

 

Zondag deed Majin mee aan de opendag van haar dansschool. Een tijdje terug hebben ze een voorstelling gegeven en de bedoeling was om dat dansje opnieuw aan de bezoekers van de opendag te laten zien. Om 12.30 uur moesten ze aanwezig zijn en om 14.00 uur konden we haar weer ophalen. Igor is met de meiden en Jibin rond 12.00 uur die kant opgereden en ik ben met oma gaan lopen. Even lekker een flinke wandeling. Toen wij ook op het Factorium aankwamen, bleek dat de optredens buiten waren, dus het was maar goed dat het droog was. Zonnig was het niet en de wind was behoorlijk aanwezig, maar verder was het te doen. Majin stond met haar groepje nog te wachten op hun beurt, dus dit konden oma en ik ook nog mooi meepikken. Best spannend zo dicht op het publiek dansen. Heel anders dan in een zaal met belichting. Toch hebben ze het allemaal weer heel goed gedaan  en deze keer heb ik ook nog een aantal leuke foto’s kunnen schieten.

 

Na het optreden is Majin haar spullen gaan pakken en zijn we naar mijn oma (99 jaar) gegaan. Helaas gaat het niet zo goed met oma en op deze leeftijd is het lastig om weer op te knappen. De komende tijd zullen we zoveel mogelijk gaan, want wie weet ….. Wat in ieder geval fijn is, is dat ze nog wel heel goed bij is. Ze herkent ons allemaal nog en ze geeft ook de juiste (gevatte) antwoorden als wij iets aan haar vragen. Daarboven werkt alles dus nog prima, maar jammer genoeg laat de rest haar een beetje in de steek. Toch blijft het voor mij de allerliefste oma die er bestaat en dat zal altijd zo blijven.