Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

woensdag 9 juli 2014

Toverland en rapport

Afgelopen zaterdag stond eindelijk het middagje shoppen met ons petekind Jennifer op het programma. Al 2 keer eerder hadden we een datum geprikt die helaas op het laatste moment afgezegd moest worden, maar nu stond niets onze afspraak meer in de weg. Aangezien Jennifer wel van gezellig stappen houdt, hadden we niet al te vroeg afgesproken. Om 14.00 uur stonden MaJin en ik keurig voor de Mac te wachten en niet veel later kwam Jennifer aan die haar eerste inkopen al had gedaan. Vervolgens zijn we met z'n drieen op pad gegaan. Eerst even bij Cool Cat binnen voor MaJin en daarna naar de Zara en nog naar een andere voor ons onbekende winkel. Alle drie zijn we goed geslaagd en we hadden dan ook wel een kopje koffie/ flesje fristi verdiend. Na deze break zijn we nog even naar de Xenos gegaan voor de juffen cadeautjes en toen op ons gemak naar Happy Italy. We waren erg op tijd, dus hoefden we niet lang in de rij te staan voor een tafeltje.


Opnieuw hebben we weer genoten van de overheerlijke pasta's en pizza en natuurlijk mocht daar een glaasje rosé niet bij ontbreken, want dat mag als je 18 jaar bent. Na het eten zijn onze wegen weer gescheiden en konden we terugkijken op een hele gezellige meidenmiddag. Zouden we eigenlijk wat vaker moeten doen.

Zondag stond al een tijdje omcirkeld in de agenda, want die dag mochten we met oma (die de volgende dag jarig zou zijn) naar Toverland. Natuurlijk waren ook mijn zus, zwager, Pjotr en Jurre hiervoor uitgenodigd, dus met z'n negenen reden we om 10.00 uur richting Sevenum. De weersvoorspellingen waren niet al te best, maar het voordeel van Toverland is, dat er ook een gedeelte overdekt is. Niet het meest spectaculaire gedeelte, maar goed genoeg om even op te drogen. We hadden afgesproken om eerst naar het buitengedeelte te gaan zolang het droog zou zijn en daarna konden we altijd nog naar binnen. Iedereen heeft zich prima vermaakt en wat was MaJin blij dat ze deze keer ook op de motors mocht Hiervoor moet je 1.40 m zijn en deze lengte heeft ze net bereikt. Hieronder een kleine foto impressie.









Wat ik al zei, dit is slechts een kleine impressie, want ons meisje is in bijna alle attracties geweest behalve in Troy. Ze is nu eenmaal niet zo dol op houten achtbanen. Zo slaat ze Joris en de Draak in de Efteling ook altijd over. Ook Jibin heeft zich niet hoeven te vervelen ook al kon hij met zijn lengte nog lang niet overal in. Ons mannetje is gelukkig niet de moeilijkste en ook als hij even moet wachten, doet hij daar niet moeilijk over. Om 17.30 uur zijn we op ons gemak naar de auto gelopen en zijn we naar de Mac bij ons in de buurt gereden. (eerst eten en dan terugrijden is voor Jibin een beetje lastig) Uiteindelijk hebben we iets na achten oma thuis afgezet en hebben we haar bedankt voor de ontzettend leuke dag. Een half uur later lag ons mannetje in bed en MaJin niet veel later. Nog een week te gaan.

Maandag 7 juli, de verjaardag van oma. Aangezien oma niet van plan was haar verjaardag verder nog te vieren, hadden we haar gevraagd 's middags naar ons te komen. Mijn zus, zwager en de kids zouden rond 17.30 uur ook bij ons zijn en gezamenlijk zouden we gaan bakplaten. De temperatuur buiten was heerlijk, dus binnen no-time hadden wij onze tafel en stoelen naar buiten verplaatst (tuinset staat nog steeds niet uit). We hebben lekker buiten zitten eten en natuurlijk hebben we ook gezongen voor oma. Dit was net even te veel voor haar en toen kwamen dan ook de tranen. Een voor een werd ze door de kleinkinderen getroost, maar dit hielp er niet echt aan. Na een tijdje waren de tranen wel weer gedroogd en hebben we gezellig verder zitten tafelen.


Terwijl we Jibin bijtijds op bed hadden gelegd, hebben we met de rest nog tot een uur of half tien na zitten tafelen.

Vandaag heeft MaJin haar rapport mee naar huis gekregen. Jibin krijgt zijn eerste rapport pas eind groep 2. Opnieuw zijn we weer reuze trots op ons meisje, want wat heeft ze weer ontzettend haar best gedaan. Helaas was haar rekenen wel wat achteruit gegaan, maar we weten dat MaJin niet iemand is van de cijfertjes. Voor de rest heeft ze prachtige punten.
Daarnaast zijn we ook ontzettend blij met de tekst die de juffen achterop haar rapport hebben geschreven. Hier hechten wij misschien nog wel meer waarde aan dan wat er binnen in het rapport staat.
Ons meisje is in ieder geval over naar groep 7.

dinsdag 1 juli 2014

30 juni

Afgelopen vrijdag had MaJin opnieuw een slaapfeestje. Deze keer van haar vriendin Laura. Om 17.00 uur werden ze verwacht en ook nu mochten ze al snel aan tafel plaatsnemen, waar ze deze keer pizza hebben gegeten. Hoe kan het ook anders, want de vader van Laura is Italiaans. Daarna kwam er een visagiste die de meiden professioneel op heeft gemaakt. Geheel opgetut hebben ze daarna zitten loomen en is er ook nog gedanst. Met name door Laura, Jalissa en MaJin. Om 23.00 uur vond de moeder van Laura het de hoogste tijd om klaar te maken voor bed, waar de dames nog gezellig een uur mochten kletsen. Iets na twaalven was het stil en sliepen de meiden.
's Morgens werden ze om 8.00 uur een voor een wakker en al snel werden de elastiekjes weer tevoorschijn gehaald en werden er weer tal van armbanden en sleutelhangers gecreeerd. Uiteindelijk heeft er nog een laat ontbijt plaatsgevonden en om 12.30 uur was het feestje afgelopen. Opnieuw weer erg geslaagd, maar ook ontzettend vermoeiend. De rest van het weekend hebben we het dan ook lekker rustig aan gedaan. Nog twee weken afzien en dan zit het schooljaar er eindelijk op en oh, wat zijn ze toe aan vakantie.

Ook heeft zich deze week iets heel bijzonders voor gedaan. Ik ben lid van een besloten facebook groep Adoptie uit China en daar plaatste iemand een reactie onder een bericht, waar gelijk mijn oog op viel. Een moeder schreef hierin dat zij in september 2012 in Chengdu waren geweest om hun zoon op te halen. Slechts een maand ( en later zou blijken slechts 8 dagen) na ons. Ik kon het niet laten om hierop te reageren en te vragen, waar hun zoon precies vandaan kwam. Wat bleek hun zoon kwam ook uit Yibin en was slechts 5 maanden ouder dan Jibin. Toen ik op haar naam klikt kwam haar foto met haar zoontje naar boven en dacht een bekend koppie te zien. Ik stuurde haar dan ook een persoonlijk bericht met daarin mijn vermoeden en al snel stuurden we foto's over en weer waarop Jibin samen met hun zoon stond. Dit waren foto's die we 2 jaar geleden vanuit het tehuis hadden meegekregen en blijkbaar hadden de jongens dus echt bij elkaar gezeten. Wij hadden totaal wel zo'n 30 foto's waar ze samen, soms innig omarmd, opstonden en zij zo'n 40. Toen ik Jibin de foto liet zien, waar hij samen met Yan ( zo heet het jongetje) opstaat, reageerde hij gelijk enthousiast. Dit was zijn vriendje in China. Ook Yan reageerde enthousiast op de foto en herkende Jibin gelijk van de foto. We hebben dan ook gelijk de koe bij de horens gepakt en een datum geprikt. Woensdag 23 juli gaan de jongens elkaar na bijna  2 jaar weer ontmoeten. We zijn erg benieuwd hoe ze daarop gaan reageren.