Dag 2 van de vakantie. Vanmorgen in een van de gezellige smalle straatjes in de buurt van ons appartement ontbeten en daarna naar het meer gelopen. Hier hebben we tickets gekocht voor een boottochtje van ruim een uur en dit was heerlijk gezien de warmte. Nadat we van de boot afkwamen hebben we lekker zitten lunchen bij een restaurant aan het water met als toetje een heerlijk Italiaans ijsje. Vervolgens zijn we met een soort van tram de berg opgegaan. Het ging echt stijl omhoog. Boven hadden we een fantastisch uitzicht over het meer en de omgeving. Eenmaal weer beneden zijn we via allerlei binnendoor straatjes terug naar ons appartement gelopen, waar we heerlijk even op onze koele kamer hebben gehangen. 's Avonds zijn we nog lekker ergens gaan eten en iets na tienen zijn we de jongens op bed gaan leggen.
Dag 3. Vandaag stond Milaan op het programma. Na opnieuw een lekker ontbijt ergens buiten op een terras, zijn we naar het treinstation van Como gelopen. Hier hebben we (dachten we) de trein naar Milaan genomen. Wat namelijk niet helemaal duidelijk was door het gebrekkige Engels wat de Italianen spreken, was dat deze trein niet naar Milaan zou rijden, maar het eerst volgende station als eindstation zou hebben i.v.m. werkzaamheden aan het spoor. Na amper 5 minuten stonden we dus alweer buiten. Met een bus werden we vervolgens naar een volgend treinstation gereden, wat voor Jibin niet zo'n geweldig avontuur was. Het was namelijk behoorlijk heet in de bus en de rit voer door de bergen en was nogal slingerachtig. Na ruim 20 minuten stonden we eindelijk weer op een perron en konden we de trein weer in. Vervolgens moesten we nog een keer overstappen en daarna nog een stuk met de metro. Totaal zijn we 3 uur onderweg geweest, dus jullie kunnen het humeur van de kids vast wel enigszins inschatten. Eenmaal boven de grond stonden we wel gelijk op het plein met daarop de Dom. Wat een prachtig gebouw is dat. Aan datzelfde plein zat een zeer exclusief overdekt winkelcentrum waar we gelijk maar een hapje zijn gaan eten, want daar waren we wel aan toe. Nadat iedereen weer een beetje was bekomen van de reis zijn de mama's met de meiden gaan shoppen en zijn de papa's met de jongens op pad gegaan. Zij hebben zich beperkt tot de Ferrari-winkel en een terras terwijl wij de ene na de andere winkel bezochten. Toen de portemonnee leeg was hebben we de mannen opgepikt en zijn we weer richting de metro gelopen om aan de terugreis te beginnen. Gelukkig verliep deze een stuk vlotter en konden we nu wel gewoon in de trein tot aan Como blijven zitten. Om 20:00 uur waren we terug en na de spullen op de kamer te hebben gelegd en even te hebben relaxed zijn we nog even wat etenswaren gaan inslaan voor de reis van morgen en daarna zijn we nog even een ijsje gaan eten. Onze tijd in Italie zat er bijna op. Op naar Kroatie.
Dag 4 Vandaag zijn we richting Kroatië vertrokken. Om 8:15 uur zaten we in de auto en op de teller stond een afstand van zo'n 575 km. Door de vele files werden we door onze TomTom al snel van de snelweg gestuurd, waardoor we de route grotendeels over binnenwegen hebben gereden. Hierdoor liepen de kilometers wel aardig op, maar we konden tenminste wel doorrijden. Op een gegeven moment belanden we in een soort van niemandsland en het leek wel of we daar alleen maar rondjes aan het rijden waar, maar uiteindelijk kwamen we toch om 17:00 uur aan bij ons huis in Porec, waar de eigenaar ons al stond op te wachten. Na een rondleiding door het huis zijn de kinderen snel hun zwemkleding gaan aantrekken en hebben ze een duik genomen in ons prive zwembad voor de komende 2 weken. Onze reisgenoten arriveerden ruim een half uur na ons en ook Rosalie en Youri doken gelijk het zwembad in. De mannen hebben vervolgens de auto's uitgeladen en Ingrid en ik zijn de koffers gaan uitpakken. Vervolgens zijn we naar de Lidl gelopen voor de eerste boodschappen en 's avonds hebben we lekker een soort van Tapas gegeten op ons overdekt terras naast het zwembad. Nu kan het relaxen dan echt beginnen.
De daarop volgende 2 weken hebben we erg veel aan en in het zwembad gelegen, want daar waren de temperaturen ook naar. We hadden allerlei waterattributen meegenomen, van grote opblaas flamingo tot waterpistolen, ballen, luchtbedden /banden, watervolleybalnet en opduikstokjes, dus er was volop vermaak. We hebben zelfs met beide families en heus waterballonnengevecht gehouden, waarbij het vullen van de ballonnen meer tijd in beslag nam dan het hele "gevecht" zelf. Ook 's avonds kon er gezwommen worden, want het zwembad was verlicht. Naast deze waterpret hebben we ook nog wel wat ondernomen.
We hebben een middag waterfietsen gehuurd en zijn hiermee de zee opgegaan. Vanaf de waterfiets kon je in zee glijden en in eerste instantie vonden Majin en Jibin dit wel leuk, maar het zoute water zorgde ervoor dat dit tochtje toch een eenmalig iets werd. Vervolgens hebben de jongens daar op een mini quad mogen rijden, wat Jibin ontzettend stoer vond en hebben ze nog boven een trampoline gebungeld. Daarna was het de beurt aan de meiden en zijn we langs de boulevard en in historisch centrum van Porec nog even gaan shoppen. Tussendoor hebben we natuurlijk ook nog een hapje gegeten en uiteindelijk zijn we terug gewandeld naar ons vakantieverblijf.
We hebben een bezoek gebracht aan de grotten van Baredine. Dit was zo'n 20 minuten bij ons vandaan. Het betrof hier een ondergrondse grot. Onder begeleiding van een gids zijn we door de 5 zalen naar het ondergrondse meer op 60 meter diepte afgedaald, waar we kennis konden maken met de grottenolm. Een hele prettige bijkomstigheid was dat de temperatuur daar gemiddeld zo'n 15 C was en dat was na de hitte van de afgelopen dagen wel heel aangenaam. De rondleiding duurde bijna een uur en na een half uur afdalen betekende dat ook dat we terug de trappen weer op moesten die we daarvoor waren afgedaald. In het begin geen probleem, maar het laatste stuk waarbij de temperatuur ook langzaam weer opliep was dat toch nog best afzien. Eenmaal weer boven de grond mochten de kinderen nog een souvenirtje uitzoeken. Jibin koos natuurlijk voor een kristal, want ons mannetje is dol op stenen.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan Rovinj. Rovinj is een vissershaven aan de westkust van het schiereiland Istrië. De oude stad staat op een landtong, met huizen die dicht op de kust liggen. Een wirwar van geplaveide straatjes leidt naar de kerk op de heuveltop van St. Euphemia, waarvan de torenhoge torenspits de skyline domineert. In die smalle straatjes wordt allerlei kunst vertoont, met name schilderskunst en dat maakt het nog leuker om daar te lopen. Wij hebben onze ogen uitgekeken en ik vond Porec al een leuk/mooi historisch centrum hebben, maar dit was ook wel heel gezellig en weer eens wat anders. Wij hebben ook een bezoek gebracht aan de kerk en daar hebben we 3 kaarsjes opgestoken voor beide opa's en oude oma.
Dan zijn we nog naar Pula geweest. Hier hebben we de oude Arena bezocht. Daarnaast hebben we ook een bezoekje gebracht aan de Mac. De eerste die we in de tijd dat we in Kroatië zijn tegengekomen. En tot enig ongenoegen van een van onze reisgenoten hebben we ook de tal van merkkleding winkels bezocht. Al met al weer een leuke dag.
De laatste 2 dagen voordat we weer aan de terugreis zouden beginnen hebben we weer lekker aan het zwembad doorgebracht. Hebben we nog wat restaurantjes in Porec uitgeprobeerd. Hebben we een bezoekje gebracht aan het aquarium, wat overigens niet zo heel veel voorstelde en zijn we nog even over de Kermis gelopen. En toen zat het er alweer op. Vrijdag 17 augustus zijn wij weer richting Nederland vertrokken en omdat het allemaal mee zat op de weg, hebben we de 1320 km in een keer kunnen afleggen tot grote vreugde van de kids. Zo konden zij nog lekker 2 dagen thuis zijn, voordat ze weer naar school moesten.
Inmiddels hebben zij er alweer 2 weken school opzitten en zijn wij ook weer aan de slag gegaan. Zo raar dat je zo snel weer in het ritme zit en de vakantie op de achtergrond verdwijnt. Natuurlijk hebben we nog wel stilgestaan bij Jibin's dag. 23 Augustus was het precies 6 jaar geleden dat die kleine hummel ons leven binnen kwam gestapt. Toen stilletjes en terughoudend, maar nu een super lieve vrolijke, spontane kwebbelkous. Voor deze speciale dag mocht hij natuurlijk een cadeautje uitkiezen en mocht hij kiezen wat we zouden eten. Zoals verwacht viel de keuze op de Mac. Jibin heeft genoten van zijn dag en iedereen die het horen wilde heeft hij er ook over vertelt. Fijn dat hij het net zo'n mooie en bijzondere dag vindt als dat wij dat vinden. Op naar 8 september, de dag dat hij 6 jaar geleden voet zette op Nederlandse bodem en voor het eerst kennis maakte met familie en vrienden. Niet dat we dat gaan vieren, maar toch even een momentje om even bij stil te staan.
