Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

maandag 27 oktober 2014

Het was een heerlijke vakantie

Vorige week zaterdag vertrokken we weer met een bomvolle auto richting de camping. Voorlopig weer voor het laatst genieten van ons tweede huisje en wat hadden we er zin in. Het weer zat mee en bij aankomst bleek het in de speelkamer zelfs 40 graden te zijn, dus snel de ramen en deuren opengegooid. MaJin is gelijk naar Lisa gelopen en Jibin bleef liever bij ons. Snel hebben we de spullen een plekje gegeven en hebben we de bedden opgemaakt en daarna zijn we lekker op de veranda gaan zitten met een kopje koffie. Jibin heeft heerlijk zitten puzzelen en tevens is hij helemaal in de ban van schrijven, dus hadden wij een boekje meegenomen waar hij zich heerlijk in uit kon leven.



De hele middag hebben de kids zich prima vermaakt en ook 's avonds met een dvd-tje in bed, was het feest.

De daarop volgende twee dagen heeft Jibin weer gezellig met Jordi gespeeld en MaJin en Lisa waren ook onafscheidelijk. Tevens hebben ze lekker gezwommen en ja ..... ook de tablets kwamen zo af en toe tevoorschijn.
Dinsdag was het weer een stuk minder en dus besloten we een binnen activiteit te gaan doen. In eerste instantie wilden we naar de bios, maar daar kwamen we niet uit wat betreft films, dus besloten we om te gaan bowlen. Blijkbaar waren wij niet de enige met dat idee en uiteindelijk hadden wij om 15.00 uur de laatste beschikbare baan. Nadat we onze schoenen hadden gewisseld en het scorebord hadden geactiveerd, hebben we een uur lang fanatiek staan bowlen. We hebben twee ronden kunnen spelen en papa was de winnaar van de eerste ronde, maar MaJin klopte hem in de tweede. En dat terwijl ze het hele uur ook nog eens haar broertje heeft geholpen met "gooien".



Om 16.00 uur moesten we de baan helaas weer verlaten. Wat ons betreft had het best nog een half uurtje langer mogen duren. We hebben nog even wat gedronken en zijn toen weer terug naar de camping gereden, ondanks dat we hadden voorgesteld om in de stad ergens wat te eten.

Woensdag was ook weer zo'n wisselvallige dag en toen heeft het zwembad weer prima dienst gedaan. Donderdag stond voor ons in het teken van inpakken en schoonmaken, want de komende 4 a 5 maanden zullen wij er niet meer slapen, dus tijd om de caravan winterklaar te maken. Van de ene kant heel jammer dat we er voorlopig niet meer komen, maar van de andere kant is het in april dan des te leuker als we dan eindelijk weer kunnen gaan.

Vrijdag moest ik weer werken en stond er voor Jibin een tandartsbezoekje op de agenda. Ik geloof dat ik zenuwachtiger was dan ons mannetje, maar die wist op dat moment ook nog niet wat hem te wachten stond. Wonder boven wonder heeft hij het super gedaan en heeft hij amper een kick gelaten. De eerste 2 kiesjes zijn gevuld. Aankomende woensdag volgen de volgende 2 en misschien dat er daarna nog een gevuld moet worden, maar wie weet kan dat nog even wachten. Tenslotte is de eerste wiebeltand een feit. Ik moet zeggen dat erg moet wennen aan het idee dat ons mannetje een wiebeltand heeft, want ik ben daar nog helemaal niet aan toe. Mijn kleine mannetje.

Zaterdag kregen we bezoek van onze Chengdu-reisgenoten. Hier hebben we toch wel heel regelmatig contact mee en elke keer weer is het reuze gezellig. De meiden kunnen het erg goed met elkaar vinden en de mannetjes vermaken zich ook prima samen. Als dan ook de papa's en mama's een klik hebben, dan worden er allerlei leuke plannen gemaakt. 's Middag ontstonden de eerste spontane ideeen en 's avonds na het eten hebben we wat zitten googlen en kreeg het wat meer vorm. Het enige wat ik er nu over kwijt wil is, dat we heel erg uitkijken naar de meivakantie.

Zondag zijn we eerst naar de camping gereden om de laatste spullen in de auto te laden die afgelopen donderdag niet meer in de auto pasten. Jibin voelde zich niet zo lekker en ik besloot bij de slagboom uit te stappen om verder naar de caravan te lopen en MaJin besloot gezellig met ons mee te gaan. Na een paar keer diep ademhalen in de frisse lucht zakte de misselijkheid al snel en uiteindelijk hebben we een heerlijke wandeling gemaakt van zo'n drie kwartier. Naast het wandelen en rennen zijn er ook diverse speeltuintjes aangedaan en we hebben wet z'n drieen ontzettend genoten. Als het aan Jibin had gelegen waren we ook weer teruggelopen, maar hiervoor was geen tijd, want er stond nog meer op de planning.  's Middags zijn we naar de verjaardag van mijn oma geweest. Zij werd alweer 99 jaar en ondanks dat de gebreken nu wel komen, zou ik hier toch echt voor tekenen. Groots werd het niet gevierd, want dat is veel te vermoeiend voor haar, maar natuurlijk kwam iedereen van de familie even langs om haar te feliciteren en dan is het toch al snel gezellig. Natuurlijk mag een foto van oma met de achterkleinkinderen op zo'n dag niet  ontbreken, want tenslotte blijft het een bijzondere gebeurtenis.





Tegen vijven zijn we langzaam allemaal gegaan, want we merkten dat oma ontzettend moe was. Tenslotte had ze ook haar middagdutje gemist. Binnenkort gaan we wel weer een keer langs op de koffie.

En dan vandaag, maandag, hadden de kinderen een studiedag. Deze is goed benut, want vanmorgen hebben we ze de vloer laten poetsen en vanmiddag heeft MaJin een heerlijke appeltaart gebakken. Al met al kunnen we terugkijken op een topvakantie



woensdag 22 oktober 2014

We tellen nu echt af.

Woensdag stond een bezoekje aan de tandarts op de agenda. MaJin keek hier best wel naar uit, want vorige keer had de tandarts al gezegd dat ze waarschijnlijk een beugel moest en ze was erg benieuwd of dat moment al was aangebroken. Jibin ging nog geheel blanco mee, want voor alsnog had de tandarts alleen maar in zijn mond gekeken en nog niets gedaan, dus hoe erg is dat ?? De tandarts had de vorige keren al wel gezegd dat hij een zwak gebit had, maar op dat moment nog niet zodanig aangetast dat er iets aan moest gebeuren. Dat was deze keer dus anders. Jibin heeft 5 gaatjes, waarvan 2 die echt behandeld moeten worden. Komende vrijdag gaat dat gebeuren en afhankelijk van de behandeling daarvan gaat hij kijken wat hij met de overige 3 tanden/kiezen gaat doen. Wie weet blijft hem het een en ander bespaart, want ons mannetje riep vanavond vanuit zijn bed in lichte paniek dat zijn tandje los zat. En ja hoor ons mannetje heeft een wiebeltand. Veel te snel als je het mij vraagt, want mama is daar nog helemaal niet aan toe.
MaJin kreeg overigens ook een verwijsbrief mee voor de orthodontist. Gelijk vanuit de tandarts is ze daar met Igor naar toegelopen om alvast een afspraak te maken. Half november hebben we daar een gesprek en wordt er gekeken of ze genoeg gewisseld heeft om aan dit traject te beginnen. We zijn erg benieuwd.

Vrijdag sloten ze af met de sponsorloop. In tegenstelling tot andere jaren werd er dit jaar gelopen voor geld in te zamelen voor de school zelf. Op zich kan ik me daar ook wel in vinden, want er wordt best veel voor de kinderen gedaan zoals museumbezoekjes, schoolreisjes en workshops die de school geld kost en de contributie is maar 25,- euro per kind per jaar dus daar houden ze niet veel van over.
Jibin moest ’s morgens lopen en wat had hij er zin in. De hele week had hij het er al over en voor hem zou het ook de eerste keer zijn dat hij hier aan mee zou doen. Ons mannetje heeft keurig 7 rondjes gelopen en wat was hij bezweet toen het eindsignaal klonk.

MaJin moest ’s middags lopen en zij had natuurlijk al ervaring met dit evenement, dus met gemak liep zij 10 ronden. Ondanks dat beide kids gesponsord waren voor een vast bedrag hebben ze toch hun uiterste best gedaan om zoveel mogelijk rondjes te lopen. Wij waren dan ook super trots op onze twee kanjers. Ze hadden de vakantie, die op het punt stond om te beginnen, dan ook dubbel en dwars verdiend.




maandag 20 oktober 2014

Dagje Efteling


Afgelopen zondag zijn we echt weer als vanouds met de MM-tjes naar de Efteling geweest. Toen MaJin pas bij ons was hebben we een aantal jaren een abonnement gehad en met grote regelmaat zaten we toen met z’n zessen in de Efteling. Vaak op een terras aan de koffie of thee, terwijl de meiden lekker speelden in de speeltuin of bij de gekleurde duiven bij het pleintje bij ezeltje strek je. Slechts een enkele keer werden de attracties bezocht.

Toen wij zondag om 11.00 uur de parkeerplaats opreden hadden we al een vermoeden dat het deze keer weer een beetje van hetzelfde zou worden. Wat was het druk. Eenmaal binnen stonden Rosalie en Youri ons al op te wachten. De meiden besloten met z’n tweeen op pad te gaan en dus zijn wij ook nu met z’n zessen het park ingelopen. Het enige verschil was dat we nu met twee stuiterende mannetjes op pad gingen.  Bij de Bob werd de eerste stop gemaakt, Youri ging met Ingrid en later nog een keer alleen en Jibin is samen met papa in de rij gaan staan. Tijd voor San en mij om op een bakje heerlijk te genieten van een kopje koffie. Zo’n uurtje later zijn we doorgelopen naar de Fatamorgana, waar een behoorlijke rij stond. Al snel werd besloten om dit aan ons voorbij te laten gaan en we hebben onze weg vervolgd richting de gondels. Hier hebben we op ons gemak onze lunch genuttigd. Vervolgens zijn we naar de speeltuin gelopen en hebben de jongens zich samen uitstekend vermaakt, terwijl wij heerlijk in het zonnetje hebben gezeten. Na deze tussenstop zijn we naar het Carnavalfestifal gelopen, maar hier was het zo druk dat de rij zelfs tot aan de kookpotten stond, dus zijn we doorgelopen naar het Land van Laaf, waar we afgesproken hadden met de meiden. Opnieuw hebben we hier plaatsgenomen op een bankje terwijl de kids lekker gingen spelen. Youri en Jibin hebben een redelijke tijd samen gespeeld (ook in de vorige speeltuin) dus dat gaat de goede kant op.

Voordat we naar Raveleijn gingen, zijn Ingrid en ik samen met de jongens nog even teruggelopen naar het Carnavalfestifal, waar het inmiddels een stuk minder druk was. We zijn dan ook in de rij gaan staan en even later zaten de jongens samen in een karretje en de mama’s er achteraan. Toen was het tijd voor de show van Raveleijn.  Met z’n allen hebben we genoten van de voor ons nieuwe show . Na dit “spektakel”  zijn we richting de uitgang gelopen. Het was inmiddels 18.00 uur en we hadden besloten om bij ons thuis nog wat te eten. De papa’s zijn dan ook gelijk door gegaan naar de Chinees, terwijl de mama de tafel dekten en de kids zich nog even prima vermaakten met elkaar. Na een lekkere maaltijd hebben we afscheid genomen van de MM-tjes. De kids moesten tenslotte de volgende dag  gewoon naar school. Nog een weekje en dan is het eindelijk Herfstvakantie. Wat kijken we hier naar uit.








zaterdag 11 oktober 2014

Nog een week en dan ...........

Vorige week donderdag zijn we met z'n viertjes naar de inloopavond van school geweest. Beide kids mochten laten zien wat ze de afgelopen weken zoal hadden gedaan. Eerst zijn we bij Jibin in de klas geweest en daar liet ons mannetje ons tal van werkjes zien en ik kan niet anders zeggen dat we zeer blij verrast waren. Wat kan hij toch netjes en precies werken (als hij er zin in heeft) en wat een groot verschil met vorig jaar. Super trots.
Vervolgens zijn we naar MaJin haar klas gegaan en vol trots liet ze al haar werkschriftjes zien. Ook werd de nieuwe methode voor aardrijkskunde/topo uitgelegd via het digibord en ik weet niet wie nu het meest fanatiek waren de kinderen of de aanwezige ouders. Zo had ik het vroeger ook wel willen leren. Tevens kregen we van haar juf te horen dat MaJin haar erg had verbaasd bij de rekentoets. Tenslotte zit ze vanaf het begin van het jaar in de instructie groep en nu had ze een van de beste score van de klas. Ook op deze kanjer waren we dus super trots.
Met een goed en trots gevoel verlieten wij dan ook om 19.30 uur de school.

Vrijdag was de finale van Stelaertshoeve Got Talent. MaJin stond samen met haar vriendin Laura in de finale samen met nog 15 andere acts. Helaas kon ik er die middag niet bij zijn, want dat kreeg ik niet geregeld op het werk. Gelukkig waren papa en oma er om haar aan te moedigen. Van wat ik heb gehoord waren het allemaal hele verschillende acts en helaas behoorde ze niet tot de winnaars, maar wat hebben de meiden het goed gedaan. Igor heeft het gefilmd en ik heb het later terug kunnen zien en wat mij betreft hadden ze het niet beter kunnen doen. Ook Jibin heeft met zijn klas op het podium gestaan. Zij hadden een liedje ingestudeerd en ons mannetje heeft uit volle borst meegezongen. Zij hadden wel een prijs gewonnen, maar dit gold voor alle kleuterklassen. Al met al toch een geslaagde middag.

Afgelopen zondag zijn we met z'n viertjes gaan Black-Light midgetgolfen. We hadden dit al een keer eerder gedaan, maar met minder weer blijft dit een geslaagd uitje. Jibin is inmiddels ook weer een beetje ouder en hij begrijpt steeds beter wat de bedoeling is. Het was dan ook een geslaagde middag met MaJin als winnares, Jibin als tweede en papa als laatste. Ik heb geschreven en maar af en toe een balletje geslagen, dus mijn score telde niet mee.





Nadat we de 18-holes hadden afgewerkt wilden we in eerste instantie daar wat drinken, maar het was er zo vreselijk druk dat we gewoon lekker naar huis zijn gereden en thuis wat hebben gedronken. 's Avonds nog frietjes gegeten en toen zat het weekend er weer op.

Afgelopen week was weer een drukke schoolweek met huiswerk, toetsen, zwemmen met vriendinnen en een bezoekje aan de bieb.
Terwijl MaJin woensdagmiddag weer met vriendinnen had afgesproken in het zwembad, ben ik met Jibin naar de bibliotheek gegaan. Daar was i.v.m. de Kinderboekenweek iemand die kwam voorlezen en Jibin werd gelijk bij binnenkomst uitgenodigd om plaats te nemen in de ruimte waar dit zou plaatsvinden. Ook ik mocht mee naar binnen komen, maar ik sprak met Jibin af dat ik eerst even de boeken in ging leveren en dat ik dan ook zou komen. Dit was zo gebeurd en even heb ik door het gordijn staan kijken om te zien hoe hij het daar in zijn uppie deed. En ik kan niet anders zeggen dat hij heel leuk mee deed, maar toen hij mij in de gaten had moest ik natuurlijk gelijk komen. Toen ik eenmaal naast hem zat moest iedereen weten dat ik zijn mama was. Wat was ik trots op ons mannetje. Na de "voorstelling" zijn we nog even nieuwe boeken uit gaan zoeken en toen snel naar huis, want MaJin kon ook elk moment thuiskomen en ik wilde absoluut niet dat ze aan de gesloten deur zou staan.
Dit gebeurde gelukkig ook niet en eenmaal allemaal thuis hebben we nog lekker wat gedronken.

Vandaag hebben we maar weinig gedaan, want we wilden ons weer wat opladen voor de dag van morgen. Dan gaan we met onze goede vrienden San, Ingrid en de kids naar de Efteling. Hier hebben we ontzettend veel zin in ook al vermoeden wij dat het vreselijk druk zal zijn. We zullen het wel zien. De meiden hebben in ieder geval al genoeg plannen gemaakt.

woensdag 1 oktober 2014

"Lekker"dagje park

Niet te geloven hoe de dagen voorbij vliegen en als ik terugblik weet ik niet eens meer waarmee de dagen waren gevuld. MaJin is druk bezig geweest met het verkopen van de Kinderpostzegels. Natuurlijk eerst familie langs, maar daarna toch ook aangebeld bij mensen hier in de straat. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze dit zou doen, maar de drang om zoveel mogelijk namen op de lijst te krijgen won het van de spanning om bij toch wel vreemde mensen aan te bellen. Stoer hoor van onze dame. Jammer genoeg waren er veel mensen niet thuis of deden gewoon niet open en daarmee verdween de motivatie toch wel enigszins.
Jibin is deze week weer erg veel met China bezig. Alles wordt vergeleken met toen hij nog in het Chinese land woonde. Ik laat hem lekker vertellen en stel hem ook wel vragen, maar het is moeilijk om er achter te komen wat waar is en wat fantasie is. Ik denk dat het een beetje door elkaar heen loopt. In het begin van het jaar is China ook veel aan bod gekomen en ik heb toen via mail wat vragen gesteld aan de directeur van het tehuis. Helaas heb ik daar nooit een reactie op gekregen. Het blijft dus gissen, maar uit alles maak ik op dat hij het wel goed en fijn heeft gehad in de tijd dat hij in het tehuis heeft gezeten.

Afgelopen zondag zouden we met de 2 oma's naar de Oisterwijkse bossen gaan. Het weer was heerlijk, dus lekker met z'n allen naar buiten. Nu is het zo dat Jibin afgelopen week weinig heeft geslapen, waarschijnlijk omdat er veel in zijn bolletje omgaat, en dat heeft vaak dan wel gevolgen voor het auto rijden. Toch namen we de gok, want zover was het nu ook weer niet. Helaas was het een foute gok, want halverwege spuugde hij alles onder. Gelukkig zijn wij niet voor een gat te vangen en hadden we  verschoning bij ons, maar verder rijden leek ons niet zo'n goed idee. Gelukkig waren we vlakbij een park bij ons in de buurt en dus zijn we daar naar toe gegaan. Langs het burelend hert en een lama die ons aanstaarde met een blik van, zal ik of zal ik niet, zijn we richting het water gelopen. Hier zijn we op ons gemak omheen gewandeld en tenslotte kwamen we uit bij het speeltuintje, waar de kids zich nog een hele tijd goed hebben vermaakt. Het was wel jammer dat we hier nergens wat konden drinken, want daar waren we wel vanuit gegaan bij ons oorspronkelijk plan. Uiteindelijk zijn we dan ook maar naar huis gegaan en hebben we hier wat gedronken met wat lekkers erbij.





Vervolgens zijn Igor en ik aan de voorbereidingen van het eten voor die avond begonnen en hebben de oma's en de kids nog even lekker buiten gezeten. Om 17.30 uur hebben de bakplaat aan gezet en met z'n allen hebben we heerlijk zitten eten.
Het was een geslaagde zondag.