Morgen

Sorry, maar jullie moeten nog een dag wachten op het verslag van Jibin's kinderfeest.

Schoolfoto's en rapport

Deze week wordt het maar een kort stukje, want er is niet heel veel te vertellen.
Afgelopen woensdag kregen de kinderen de schoolfoto's mee naar huis en zoals verwacht staan ze er alle twee weer heel mooi en leuk op.

Ook kreeg ons meisje haar rapport mee naar huis. Wij zijn weer reuze trots op haar, maar jammer genoeg was ze er zelf minder tevreden mee. Bij een paar vakken was ze iets achteruit gegaan, maar daar tegenover was ze ook bij een paar vakken omhoog gegaan, dus ik zou zeggen niets aan de hand.

Over een paar weken krijgen ze de Cito-entreetoets en daar maakt ze zich nu al druk om. Ik probeer haar duidelijk te maken dat deze echt niet doorslaggevend zal zijn voor het schooladvies, wat ze volgens mij na de mei-vakantie gaat krijgen, maar eigenlijk ben ik daar zelf ook nog niet zo van overtuigd (maar dat zeg ik haar niet). Wij hadden overigens ook helemaal niets gezegd over die entreetoets, maar helaas besteden ze er op school heel veel aandacht aan, waardoor het toch behoorlijk beladen wordt. Ik vind dat jammer, want ons meisje heeft meer in haar mars dan wat de cito's uitwijzen. Spanning en faalangst spelen hierbij een grote rol. Ze hoeft van ons echt geen vwo of zelfs havo te gaan doen, maar een gemiddelde score zou wel heel fijn zijn voor haar zelfvertrouwen.

Afgelopen weekend zijn we even naar de camping gereden om de caravan Paasklaar te maken. De kids vermaakten zich prima en hebben er erg veel zin in. Volgende week het beddengoed overbrengen en dan nog een weekje geduld.

Jibin 6 jaar

Afgelopen dinsdag was het feest, want ons mannetje werd 6 jaar. Maandagavond hebben we met behulp van Majin de kamer versierd en de cadeautjes verstopt en op tijd zijn we naar bed gegaan met in ons achterhoofd dat ons mannetje zich weleens vroeg zou kunnen melden. Helaas was ons grote cadeau al geen verrassing meer, want zondag stapte ons mannetje zonder vooraankondiging ineens zijn nieuwe kamer op, terwijl we die zo zorgvuldig hadden afgesloten. Met een big smile stond hij ineens midden in de kamer, oeps. Gelukkig begreep hij wel dat het nieuwe bed voor zijn verjaardag was en daarnaast waren nog niet alle accessoires binnen, dus nog niet alles was onthuld.

Dinsdagochtend om 6.35 uur werd onze jarige job wakker en het eerste wat hij zei was; Nu mag ik in mijn nieuwe bed slapen. Binnen no-time zat hij op zijn bed te wachten op de rest van zijn cadeautjes. Majin had een vogelkooitje met vogeltje gekocht, welke uitstekend bij zijn piratenkamer past en van ons kreeg hij natuurlijk ook nog een pakje ( of eigenlijk 2). Inmiddels was de schatkaart voor aan de muur binnengekomen en daarnaast had ik nog een dino van foam gekocht, welke nog in elkaar gezet moest worden. Wat was ons mannetje blij met zijn cadeautje en vooral met het vrolijk fluitend vogeltje.

Eenmaal beneden werd natuurlijk de kamer bewonderd en werden de mogelijkheden van zijn nieuwe huisdier uitgeprobeerd, maar toen moesten we gaan opschieten, want we moesten tenslotte toch gewoon op tijd op school te zijn. Daar zaten ze al te wachten op de jarige job. Gelijk bij binnenkomst schoot hij naar de verjaardagstroon en als een ware keizer nam hij daarop plaats.

Toen eenmaal iedereen op zijn of haar stoeltje zat werd er uit volle borst voor ons mannetje gezongen, daarna werd er muziek gemaakt, mocht ons mannetje een liedje op het digi-bord uitkiezen, mocht hij bellenblazen en tot slot mocht hij een cadeautje grabbelen.

Wat genoot hij toch van alle aandacht. Na alle feestelijkheden mocht hij eindelijk zijn traktaties uitdelen en natuurlijk mocht zijn vriendje Joeri hem daarbij helpen. Het eerste uur van de ochtend zat erop en dus de hoogste tijd voor mij om naar huis te gaan. De rest van de ochtend heeft hij zelf mogen kiezen wat hij wilde doen en dit gebeurde ook nu in gezelschap van zijn vriendje.

Tussen de middag mocht Joeri bij ons pannenkoeken komen eten en ook hij had een cadeautje voor Jibin bij zich. Een vet coole hotwheels auto, altijd goed. Gezellig hebben we met z'n vijven zitten tafelen en na nog even tien minuten boven te hebben gespeeld, moesten ze helaas toch weer naar school. Opnieuw mocht hij op de troon plaatsnemen en wat zat hij daar te glunderen.

Om 16.00 uur kwamen de oma's langs om hun kleinzoon te feliciteren en opnieuw waren daar cadeaus. Ook was er een klein taartje met kaarsjes, want op je verjaardag mag dat toch zeker niet ontbreken, ook al zou het grote feest pas zaterdag zijn.

Na dit lekkernij ging ons mannetje naar boven om op zijn nieuwe kamer te spelen. Wat is hij er blij mee en dat snap ik ook wel.

's Avonds zijn de oma's nog gezellig blijven eten en daarna mocht Jibin dan eindelijk op zijn nieuwe kamer in zijn nieuwe bed slapen. Wij waren erg benieuwd hoe dat zou gaan, want de laatste maanden wilde hij alleen maar bij ons in bed in slaapvallen en dan legden wij hem in zijn eigen bed, zodra wij zelf naar bed gingen. Ons mannetje klom zelfverzekerd in zijn bed en na de vaste rituelen van boekje lezen en liedjes zingen, ging hij lekker liggen en binnen no-time was hij vertrokken.

Woensdagochtend om 7.10 uur klonk er voor het eerst geluid vanuit zijn kamer. Ons mannetje had heerlijk geslapen en Majin wilde toen ook wel even voelen hoe lekker zijn bed lag.

Voor nu zeggen wij, missie nieuwe kamer geslaagd.

Afgelopen zaterdag was het echte feestje met familie en vrienden. Jibin heeft grotendeels met Youri en Jurre op zijn kamer gespeeld, terwijl Majin zich met Rosalie terugtrok op haar kamer. Ook nu was er taart met kaarsjes en werd er voor ons mannetje gezongen en opnieuw genoot hij van alle aandacht.

Nu nog zijn kinderfeestje volgende week woensdag en dan zitten de feestelijkheden er voorlopig weer op.

De Beugel

Afgelopen week is er niet veel bijzonders gebeurd, behalve dan dat Majin eindelijk haar beugel heeft gekregen. Begin november hadden we het eerste gesprek bij de orthodontist. Vervolgens heeft ze moeten happen en zijn er foto's gemaakt. Daarna hadden we een gesprek om de gipsafdruk van haar tanden en de foto's te bespreken en naar aanleiding daarvan hebben we 2 afspraken met de tandarts moeten maken voor het trekken van in totaal 4 kiezen. Toen dit eenmaal achter de rug was, konden we bellen voor een afspraak om de blokjes te laten plaatsen en die afspraak stond voor afgelopen woensdag.

In eerste instantie was ze nog erg enthousiast over een beugel, maar na het trekken van haar kiezen en de verhalen van klasgenootjes zag ze er afgelopen woensdag toch wel een beetje tegenop. We hadden al vroeg een afspraak en om 8.00 uur lag ze met klamme handen in de stoel. Ze kreeg heel duidelijk uitleg en daarna kreeg ze een of ander apparaat in haar mond, zodat deze goed open bleef terwijl de blokjes op haar boventanden werden geplaatst. Deze keer werd alleen de beugel op haar boventanden geplaatst, zodat ze al wat kon wennen en binnenkort zullen ook de blokjes op haar ondertanden worden geplaatst. Helaas nog een keer afzien dus. De rest van de dag heeft ze eigenlijk geen last gehad van haar beugel, maar dit veranderde de volgende ochtend. Het ijzerdraadje begon zijn werk te doen en dit was toch wel behoorlijk pijnlijk. Dit betekende een Danoontje voor ontbijt, soep voor lunch en spinazie a la creme voor het avondeten met opnieuw een Danoontje na. Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter en kan ze bijna alles weer eten.

Dit komt goed uit, want morgen is het feest en wordt ons mannetje alweer 6 jaar.

Verlaat feestje van Majin

De eerste schoolweek zit er weer op en ons Jibinnetje begon goed en had er veel zin in, maar halverwege de week was dat al ver over. Het rara is dat hij op school gewoon goed mee doet en dat de juffen er helemaal niets van merken, maar thuis blijft hij zeggen dat hij niet meer wil. Toch komt hij ook nooit chagrijnig uit school, dus wat het precies is ????
Ik hoop wel dat we nu snel een gesprek hebben met al zijn juffen, zodat ze allemaal op een lijn gaan zitten en gaan inspelen op zijn achtergrond. Ik hoop dat ze allemaal de noodzaak hiervan in zien en eraan mee willen werken. Ik snap dat dat voor een volle klas niet altijd mee zal vallen, maar hat valt te proberen. Baat het niet schaadt het niet. (Aafke bedankt voor de correctie)

China blijft voor hem ook een dagelijks onderwerp. Deze week heeft hij het steeds over zijn Chinese moeder die een baby in haar buik heeft. De baby komt heel snel en dan doen ze hem  (Joep) in een pakketje en dan sturen ze hem naar ons toe. Zijn Chinese mama had meer kindjes en toen ik vroeg of die ook niet bij de Chinese papa en mama konden blijven, beweerde hij dat die wel mochten blijven, maar alleen hijzelf niet, omdat wij centjes hadden betaald ?? Wat gaat er toch allemaal in dat bolletje om en wat kunnen wij ermee?  Ik vind het zo moeilijk, omdat hij ook nog eens een hele rijke fantasie heeft. Binnenkort wil ik een schrift maken, waarin ik zijn verhalen wil schrijven en wil proberen er een beetje wijs uit te worden door wat dieper op de dingen in te gaan, maar eerst moet hij uit zijn elvenwereld komen.

Afgelopen vrijdag mocht Majin dan eindelijk haar kinderfeest vieren. In december was het er niet meer van gekomen in verband met het overlijden van opa en in januari waren er al 2 klasgenootjes die hun feestje vierden, dus dan maar februari. Om 15.30 uur, rechtstreeks vanuit school, waren de meiden hier welkom. Eerst even cadeautjes uitpakken, wat drinken met wat lekkers erbij en dan nog even dansen, totdat we in de auto moesten stappen voor de activiteit die voor die middag/vroege avond stond gepland. Jibin was inmiddels naar oma (moeder van Igor) gebracht waar hij ook voor het eerst zou blijven logeren. Iets voor vijven waren we bij Neoliet, waar de meiden anderhalf uur zouden gaan klimmen. Eerst kregen de klimmers, de meiden dus, uitleg met Majin als voorbeeld en daarna kregen Igor, Jennifer en ik uitleg als zekeraars. Jennifer was zo lief geweest om mee te gaan, ten eerste voor het extra vervoer, maar ook omdat per 2 a 3 klimmers er een zekeraar aanwezig moest zijn en we waren met 7 meiden.

Nadat Majin een stukje had geklommen, was het de beurt aan de andere. In het begin ging het nog heel voorzichtig en kwam men zo'n beetje halverwege de wand, maar naarmate de tijd verstreek werden ze steeds moediger en kwamen ze steeds hoger.

Na een uur mochten we zonder begeleiders nog even verder klimmen en de meiden wisten werkelijk niet van ophouden. Ze vonden het allemaal geweldig en zelfs degene met hoogtevrees heeft het hoogste punt gehaald. Om 18.30 uur werden we gevraagd om de spullen in te leveren en hebben we daar nog even wat gedronken en kreeg iedereen een diploma. Vervolgens zijn we naar ons huis gereden, waar de bakplaat op de meiden stond te wachten. Inmiddels hadden ze allemaal wel trek gekregen, dus er werd heerlijk gegeten.

Na het eten waren papa en mama zo lief om de boel op te ruimen zodat de meiden nog even Just Dance op de Wii konden doen.

Om 21.30 uur was ik helaas spelbreekster en heb ik iedereen verzocht om de schoenen weer aan te trekken, waarna Igor de meiden naar huis heeft gebracht. Jennifer is nog even gezellig na blijven kletsen en ook zij had het prima naar haar zin gehad. Het was een geslaagd feestje.

Gisteren, afgelopen zondag, hadden we weer eens afgesproken met San en Ingrid. Eerst even lekker in de bossen wandelen en daarna naar hun huis om nog wat te drinken en een hapje te eten. De meiden zijn dan echt onafscheidelijk, maar de jongens spelen dan heel afwisselend met en zonder elkaar. Op zich ook helemaal niets mis mee als ze dat allebei prima vinden en zo maken ze ook geen ruzie. Tijdens het eten hebben we het weer even over de reis gehad die we van plan zijn volgend jaar te maken. Plannen te over, maar dit moet nog wel vorm krijgen, want ik geloof niet dat ik een maand vrij krijg van mijn baas. Na de zomervakantie gaan we er een keer goed voor zitten. Nu al zin in de voorpret.