Onze kleine held

MaJin had er de laatste tijd al een gewoonte van gemaakt om zich 's avonds voor het slapen gaan allerlei enge dingen in haar hoofd te halen. Op het moment dat ik aangaf dat het licht uit moest en dat ze lekker moest gaan slapen dan begon ze over inbrekers, brand en doodgaan. Gezellige onderwerpen als je je oogjes moet gaan sluiten. Toch, als ik naar beneden ging, hoorden wij haar niet meer en ik dacht dat het gewoon een kwestie van tijdrekken was. Afgelopen zondag ging die vlieger echter niet meer op. Toen wij al zo'n half uur beneden waren hoorden we ons meisje roepen. Ze was helemaal in tranen en gaf aan zo ontzettend bang te zijn. Ik heb geprobeerd er rustig met haar over te praten, maar ik kon haar maar niet geruststellen. Uiteindelijk heb ik haar voorgesteld om weer op haar oude kamertje te gaan slapen. Die kamer grenst aan die van ons en nu slaapt zij aan de voorkant en wij aan de achterkant en daar zit best een stuk tussen. Dit wilde ze wel proberen, maar dan moest ze wel weer in haar junior-bed. Gelukkig ben ik iemand die niet zo goed tegen rommel kan en haar oude kamer was dus ook nog redelijk op orde. Na snel even het bed te hebben gedekt, kon onze held verhuizen. Igor is nog even bij haar boven gebleven en binnen no-time was ze vertrokken. Maandag heb ik de kamer weer helemaal gezellig gemaakt en inmiddels slaapt ze er al de hele week en dit gaat goed. Binnenkort moet ze wel beslissen of ze hier definitief wil blijven slapen of dat ze terug gaat naar haar grote meiden kamer, want anders zullen we in de herfstvakantie wat meubels moeten verplaatsen. Het junior-bed is tenslotte wat aan de kleine kant voor onze "grote" meid.

Geruchten

Op dit moment gaan er de geruchten dat er t/m 28 juli gematched is en dit zouden 14 dagen zijn. Voordat ik nu helemaal ga flippen, wacht ik eerst maar eens op meer bevestiging, maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar het ziet er goed uit.
Later vandaag meer hierover.

Inmiddels lees ik op de site van de Rumor Queen dat er al diverse vergunninghouders zijn die op hun website de cut-off datum van 28 juli hebben bevestigd. Dit betekent dat de dossiers die op 15 t/m 28 juli 2006 zijn ingelogd een voorstel kunnen verwachten. Of de voorstellen al zijn verstuurd is nog even onduidelijk, maar ik ben ervan overtuigd dat ze deze week nog wel de deur uitgaan.

MaJin heeft dus 14 koekjes uit de mand mogen halen en 53-14=39. We zijn dus niet alleen onder de 50 koekjes geraakt, maar zelfs onder de 40 koekjes.
JOEHOEEEEEEEEEE, wij zijn heel erg blij.

Als ik nu een wilde gok moest doen zou ik zeggen dat wij in april 2012 een voorstel kunnen verwachten.

Bezoekers uit de hele wereld

Langzaam aan leer ik Blogspot steeds beter kennen en ik geloof niet dat ik straks nog terug ga naar Weblog (waar ik overigens na 5 weken nog steeds niet op kan). Wat ik heel grappig vind is, dat ik nu kan zien dat er ook bezoekers uit andere landen zijn. Bijvoorbeeld Belgie, Duitsland, Rusland, Verenigde Staten en ook Mexico. Ik vraag me af hoe ze bij ons terecht komen ????, maar het is wel leuk.

Inmiddels komt ook het einde van de maand weer in zicht en we hopen dat er snel weer nieuwe voorstellen komen. Het CCAA is volgende week gesloten, dus we duimen heel hard dat de voorstellen voor vrijdag worden verstuurd. Indien dit niet het geval is wordt het pas na 9 oktober en dat zien we liever niet gebeuren.

Opgelost.

Volgens mij heb ik het probleem nu zelf opgelost.
Ik heb de eerder geplaatste foto's wat verkleind en het ziet er naar uit dat hiermee ruimte vrij is gekomen voor de zijkolommen.
Hier ben ik blij mee, want dan kan ik daar verder mee aan de slag.

Wie o wie kan mij helpen ??

Zijn er mede Blogspotters die weten hoe ik mijn zijkolommen op de startpagina kan krijgen. Nu worden ze onderaan de berichten in het midden weergegeven, maar als ik op Ontwerpen klik en ik kijk bij pagina-elementen dan zie ik ze wel aan beide kanten staan ?? Als ik vervolgens naar sjablonen ga en indeling selecteer, dan geeft ie ook aan dat er twee zijkolommen zouden moeten zijn, maar op de een of andere manier krijg ik ze niet in beeld. Wie o wie heeft voor mij de oplossing?

Dagje Openlucht Museum

Gisteren, zaterdag, hebben we 's ochtends rustig aan gedaan om vervolgens rond 12.30 uur bij opa en oma een heerlijk bordje verse groentesoep te eten. Daar kwam toevallig ter sprake, dat opa zijn vaderdagcadeau mocht verzilveren. Dit was een dagje Openlucht Museum in Arnhem en iedereen die daar zin in had mocht mee (op eigen kosten). Nu heeft MaJin bij het vallen van het woordje museum daar wel oren naar, dus wij besloten in ieder geval mee te gaan. Ook de zussen van Igor, zwager en MaJin's favoriete nichtje zouden van de partij zijn, dus dat zou een gezellige boel worden. Na de soep en broodje zijn we naar huis gegaan om daar onze handen maar eens flink uit de mouwen te steken. De voortuin moest weer eens goed onderhanden worden genomen en MaJin was zo lief om mij daarbij te helpen. Er is heel wat onkruid verwijderd en ook heeft MaJin een volle emmer met bladeren en noten uit de tun gehaald, dus die ziet er inmiddels een stuk beter uit. Tussendoor heeft MaJin ons ook nog eens voorzien van drinken, dus ze heeft echt goed haar best gedaan. Na ruim anderhalf uur hield onze harde werkster het voor gezien. Ze is toen met papa naar de stad gefietst om even op een terrasje wat te drinken (had ze wel verdiend) en ik ben nog even doorgegaan in de tuin. s'Avonds heeft MaJin samen met papa nog heerlijk gekookt en daarna ben ik met onze dochter nog lekker gaan tutten op de badkamer. Dus eigenlijk hebben we niet veel bijzonders gedaan, maar toch was het een topdag.

Vandaag om 9.30 uur waren we allemaal (11 pers.) aanwezig. Met 3 auto's zijn we richting Arnhem vertrokken en om 11.00 uur reden wij de parkeerplaats op (na een kleine omweg). De zus van Igor, Odette, had inmiddels al kaartjes gekocht, dus wij hoefden hiervoor niet meer in de rij te staan. Eenmaal binnen zijn we gelijk in de tram gestapt, om vervolgens bij de eerste halte alweer uit te stappen. Hier begon de speurtocht, die natuurlijk niet mocht ontbreken. MaJin was helemaal enthousiast en wist niet waar ze moest kijken.

Al vrij in het begin kwamen we bij de arbeidershuisjes die tot voor kort nog bij ons in de stad te zien waren. De inrichting riep allerlei herinneringen op en dat deed toch wel een beetje pijn, als je je beseft dat je in een museum loopt.

MaJin vond de bedstee en de ouderwetse kooktoestellen ook erg interessant en het viel haar op dat de mensen vroeger toch wel erg klein waren.

Na een korte pauze hebben we onder anderen nog een plaggenhut bezichtigd, hebben we een kijkje genomen in een oude school en in een wasserette.

Inmiddels was het 14.00 uur en hadden we met z'n allen toch wel trek gekregen. Snel zijn we toen opzoek gegaan naar een gelegenheid waar we frietjes konden eten en die was snel gevonden. Helaas duurde het wat langer voordat we de puntzak met heerlijke frietjes in onze handen hadden. Ze zeggen wel dat de mensen vroeger harder moesten werken dan nu, maar hier lag het tempo toch niet zo heel erg hoog. Nadat onze buiken gevuld waren zijn we nog naar het Zaanse pleintje geweest, waar allerlei ouderwetse winkeltjes te bezichten waren. De snoepwinkel werd als eerste bezocht en daarna de bakkerij en vervolgens het Chinese restaurant. MaJin wilde daarna nog naar het vissershuisje, terwijl de andere het wel gezien hadden.

Om 16.30 uur zijn we op ons gemak richting de uitgang gelopen en uiteindelijk waren we om 17.45 uur weer thuis. Ik moet zeggen het was een onverwacht leuke oer Hollandse dag.

Mocht iemand trouwens een reactie willen plaatsen, dit schijnt nog al een probleem te zijn. Sheila kwam echter met de oplossing. Als je bij reageer als ... anoniem aanklikt dan lukt het wel. Dan wel graag je naam onder het berichtje zetten, anders wordt het wel heel erg anoniem.

Foto's

Zoals jullie kunnen zien is het mij inmiddels ook gelukt om wat foto's te plaatsen.
Hieronder wat foto's van het dagje Efteling.

En nog een paar foto's van de familie-reunie

Samenvatting van afgelopen maand

Weblog moest verhuizen en niemand had verwacht dat dit zolang zou gaan
duren. Na een maand kan ik nog steeds niet op onze site om nieuwe
berichten te plaatsen, dus vandaar deze nieuwe weblog. Er is dus een
hoop te vertellen en laat ik proberen bij het begin te beginnen.

MaJin heeft er inmiddels alweer ruim 4 weken school opzitten en ik moet
zeggen, het valt haar best wel zwaar. In de eerste week was ze nog vol
zelfvertrouwen en enthousiasme, want deze week bestond voornamelijk uit
herhalen van dingen die ze in groep 3 al had geleerd en dat was
natuurlijk een makkie. En ook had ze in die eerste week al gelijk een
feestje van een vriendinnetje uit haar klas en nog wel een zwemfeestje.
Ik was hier niet erg gelukkig mee, omdat ik de kinderen daar eigenlijk
nog iets te jong voor vind, maar ik wilde dit ons meisje toch ook niet
onthouden en tenslotte heeft ze haar A en B diploma, dus ze is gewoon
gegaan. Uiteindelijk is het natuurlijk ook allemaal goed gegaan en kwam
ze dolenthousiast thuis. Een goede eerste week dus. Aan het begin van
de tweede week werd ze al een stuk onzekerder, want nu zouden ze echt
aan de leerstof van groep 4 beginnen en daar zag ze ENORM tegenop. Ik
heb het idee dat daar geen enkele reden voor is, maar breng dat MaJin
maar eens aan haar verstand. Aan het einde van die tweede week hebben
wij, Igor en ik, de zeer druk bezochte kennismakingsavond bijgewoond en
ik moet zeggen, wij waren toch ook wel aardig onder de indruk van wat
ze dit schooljaar allemaal moeten leren. Het is een heel vol programma
met een hoop uitbreidingen op de stof van vorig jaar, dus wij begrijpen
dat ons meisje het moeilijk vindt. Ik hoop toch dat het gewoon wat
opstart problemen zijn en dat ze over een tijdje weer met meer
zelfvertrouwen naar school zal gaan en volgens de juf is dit
waarschijnlijk ook het geval, want op zich doet ze het qua stof gewoon
goed. Het is alleen een grote overgang van groep 3 naar 4 en volgens
juf Tessa zijn ze in groep 3 een beetje teveel vertroeteld, wat de stap
nu extra groot maakt. Ik heb er dus wel alle vertrouwen in dat het over
een tijdje beter zal gaan.

Tevens is er goed nieuws te vertellen op het gebied van adoptie (helaas
niet die van ons). Op donderdag 25 augustus kreeg ik een smsje van
Yvonne en Jeroen met het fantastische nieuws dat ze een voorstel hadden
gekregen . Zij zijn de trotse ouders van een zoon. Ik kreeg helemaal
kippenvel toen ik het berichtje las. Ik ben zo ontzettend blij voor hen
en voor hun mannetje, want die komt in een ontzettend warm nest terecht.

Helaas was het nieuws op het gebied van onze adoptie iets minder
geweldig. Maandag 29 augustus las ik op de site van de rumor queen dat
er voorstellen waren binnen gekomen voor de mensen waarvan het dossier
was ingelogd op 13 en 14 juli 2006. Slechts 2 dagen deze keer. En op
deze dagen waren er ook maar weinig dossiers ingelogd, dus opnieuw weer
erg weinig voorstellen. Als dit het nieuwe gemiddelde gaat worden,
duurt het voor ons misschien nog wel een jaar en daar hadden we toch
eigenlijk geen rekening meer mee gehouden. Ik baal hier ontzettend van,
maar wat doen we eraan. We mogen wel weer 2 koekjes uit de mand halen
en daarmee blijven er nog 53 koekjes over, dus helaas zijn we nog
steeds niet onder de 50 koekjes gekomen. Nu maar weer afwachten wat
september/oktober gaat brengen. Zoals ze zeggen nieuwe ronde nieuwe
kansen. Op 5 september was het ook alweer 5 jaar geleden dat ons
dossier is ingelogd. De wachttijd is inmiddels opgelopen naar ruim 62
maanden en we tellen verder.

Nog een andere tegenvaller was, dat ik van mijn baas te horen kreeg dat
ik mijn werkuren aan zou moeten passen. Ze wilden op zaterdag
definitief gaan sluiten en dat betekent voor mij dat mijn uren op
zaterdag komen te vervallen. Zij wilden wel dat ik deze uren dan door
de week zou maken en dus werk ik op dinsdag voortaan 8 uur i.p.v. 5 en
blijft MaJin tussen de middag over en haalt oma/opa ze om 15.30 uur op.
Ik kom nu nog wel een uur te kort, maar dat moeten ze maar voor lief
nemen, want ik ben niet van plan om een derde doordeweekse dag te komen
werken. Dat wisten ze al toen ik ruim 10 jaar geleden bij hen in dienst
kwam. Financieel lever ik nu wel een uur in, maar daar komen we ook wel
overheen. Pluspunt is wel, dat we nu voortaan een heel weekend samen
hebben en daar is natuurlijk ook wel wat voor te zeggen.

Zondag 28 augustus zijn we met onze AH kortingskaarten naar de Efteling
geweest. Om 10.00 uur zijn we richting Kaatsheuvel gereden en daar
zouden we Ingrid, San en de kinderen treffen. Een aantal jaren terug,
toen wij allemaal nog een abonnement hadden, gingen we heel regelmatig
samen naar de Efteling, maar nu gaan we hooguit twee keer per jaar en
dan vinden wij dat we dit minimaal een keer met elkaar moeten doen. We
kwamen bijna tegelijkertijd aan en samen zijn we naar de ingang
gelopen. MaJin had van te voren al gezegd dat ze in de Bobbaan wilde.
Iets wat ze voorgaande jaren nog niet durfde, maar na ons laatste
tripje naar Disney en haar ritje in de Nemo achtbaan, durfde ze het nu
wel aan. Gelijk bij binnenkomst zijn we dan ook richting Bobbaan
gegaan. Rosalie had nog zo haar twijfels, maar Youri was zeker van zijn
zaak en wilde er ook graag in. Doordat Rosalie in eerste instantie niet
durfde, bracht ze MaJin ook weer aan het twijfelen, maar uiteindelijk
hebben beide dames dapper doorgezet en natuurlijk waren ze
dolenthousiast toen ze uit het karretje stapten. Het liefst waren ze er
gelijk weer in gegaan, maar helaas was de rij behoorlijk lang en dus
besloten we naar een andere attractie te gaan. De eerste op de route
was de Fata Morgana, dus zijn we daar in de rij gaan staan. De kids
hebben hun ogen uitgekeken en voordat we het wisten stonden we weer
buiten. Tijd voor koffie of iets anders met wat lekkers erbij. Na de
korte pauze zijn we naar het spookhuis gegaan en daarna naar de
nieuwste attractie Ravelein gelopen om kaartjes te reserveren voor een
voorstelling wat later op de dag. Vervolgens zijn we doorgelopen naar
de Droomvlucht, waar een rij van een klein uurtje stond. Toen we hier
uit kwamen, hadden we allemaal toch wel een flinke trek gekregen, dus
op naar een terras waar de tassen werden leeggemaakt en de tafel werd
gevuld met allerlei lekkernijen. De kinderen waren hier zo mee klaar en
zijn lekker gaan spelen op het Anton Pieck plein, wij hebben er wat
meer tijd voor genomen. Na deze lunchpauze zijn we nog naar het
Carnavalfestival gegaan (2x), het doolhof , de traptreintjes en
vervolgens naar het gedeelte met de walvis, oude auto's en de
schipschommel (waar we overigens niet in zijn geweest). Na dit alles
was het weer de hoogste tijd voor wat versnaperingen en opnieuw hebben
we een plaatsje op een terras gezocht en hebben we het resterende uit
de tassen gehaald. We hebben heerlijk en verantwoord gegeten en vrijwel
alles is opgegaan. Met volle buiken zijn we richting Joris en de draak
gelopen en Igor en Ingrid durfden het aan om met volle maag hierin
plaats te nemen. Chapeau. Daarna zijn we snel naar Ravelein gegaan,
want om 19,00 uur begon de voorstelling. Toen we in de rij stonden
begon het ineens ontzettend hard te regenen en even waren we bang dat
de voorstelling niet door zou gaan, maar met een vertraging van 10
minuten mochten we toch naar binnen. Inmiddels was het ook droog
geworden en kon de show beginnen. De attractie op zichzelf ziet er
geweldig uit, maar van de show was ik niet zo onder de indruk. De kids
vonden het wel geweldig en daar gaat het toch eigenlijk om. Na dit
"spektakel" hebben Ingrid en ik het met de meiden en Youri (in de
buggy) op een lopen gezet om nog eenmaal in de Bobbaan te kunnen. We
waren net op tijd, want kort na ons werd de attractie gesloten. De
meiden vonden het weer helemaal fantastisch en vanaf nu is dit de meest
favoriete attractie van de meiden. Uiteindelijk zijn we om 20.00 uur
richting de uitgang gelopen en hebben we afscheid van elkaar genomen.
Het was weer een zeer geslaagde dag.

Op zaterdag 3 september mijn eerste vrije zaterdag zijn we met z'n
drietjes naar de stad gefietst en hebben we heerlijk geshopt. 's Avonds
is Jurre komen logeren. Om te beginnen hebben we eerst samen gekookt en
vervolgens hebben we dit lekker buiten op kunnen eten. Daarna zijn neef
en nichtje boven gaan spelen en hebben wij de boel opgeruimd. Toen kwam
bij ons ineens het idee om nog iets te gaan ondernemen. Ik had iets
gelezen over een luchtballonnenfestival en daar hadden de kids wel oren
naar. Om 20.45 uur zijn we naar het desbetreffende evenement gereden,
want om 21.30 uur zou de Night Glow zijn, allemaal verlichte
luchtballonnen. Toen we er aankwamen was het wel heel rustig op de
parkeerplaats, maar vol goede moed zijn we toch het park ingelopen,
maar daar was het heel donker en stil. Iets was er niet goed gegaan.
Teleurgesteld zijn we weer naar huis gegaan en nadat we de krant er nog
even op na geslagen hadden, bleek dat we ons een week vergist hadden
(hihi, kan gebeuren). Om het een beetje goed te maken hebben we een
grote bak chips op tafel gezet en hebben ze nog even naar het programma
"My name is ." mogen kijken. Daarna zijn ze zonder problemen naar bov=
en
gegaan en zijn ze gelijk gaan slapen. De volgende ochtend was er niet
zo heel veel tijd om nog dingen te doen, want om 11.00 uur is Jurre
door Igor naar huis gebracht. Zij hadden nog andere plannen en wij
trouwens ook. Marcel, Karin en Fenna zouden samen met hun buren naar
ons komen, want Marcel ging samen met zijn buurvrouw de Ten Miles
lopen. Marcel traint al een tijdje met hardlopen en dit zou volgens mij
zijn eerste wedstrijd zijn. Wij zouden meegaan als supporters en dit
deed Igor toch wel een beetje pijn. Igor heeft 2 jaar geleden de Ten
Miles gelopen, maar door zijn knie is dit nu niet meer mogelijk en daar
baalt hij ontzettend van. Marcel heeft de 16 km in 1.53 uur afgelegd
en wat mij betreft is dat een geweldige prestatie. Inmiddels waren
Ingrid, San met kinderen ook naar de stad gekomen om hem aan te
moedigen en na de wedstrijd zijn we met z'n allen terug naar ons huis
gegaan. Het idee was om met z'n allen nog iets te gaan eten, maar Karin
en Marcel besloten om samen met de buurtjes na een verfrissende douche
en een kop koffie toch maar gelijk naar huis te gaan. Samen met Ingrid
en San zijn we maar weer eens gaan wokken. ( Na al die tijd nog steeds
niets mis mee)

Vrijdag 9 september; Er is er een jarig hoera, hoera, .....en dat=
was
IK. De ochtend begon erg stil want MaJin was bij opa en oma logeren en
Igor was al naar zijn werk. Best ongezellig zo op je verjaardag. In
mijn uppie heb ik een ontbijtje genuttigd en heb ik een kaarsje gebrand
bij de Chinese beeldjes en heb ik gewenst dat dit het levensjaar gaat
worden dat ik voor de tweede keer moeder mag worden. Toen belde mijn
zusje om mij toe te zingen en langzaam aan begon ik me een beetje jarig
te voelen. Eenmaal op mijn werk, kwamen er meerdere felicitaties en
belde mijn meisje en mannetje op om mij te feliciteren. Tevens stond er
een prachtige bos bloemen op mij te wachten met een gevulde envelop,
mijn eerste cadeautje op mijn verjaardag. Igor's cadeau had ik een paar
dagen eerder al gekregen en dit was een mooie roze telefoon, waar ik
helemaal blij mee ben. Na de rest van de dag gewoon te hebben gewerkt,
ben ik om 17.00 uur door Igor opgehaald en zijn we naar mijn ouders
gereden. Hier troffen we een prachtig versierde voordeur aan en binnen
stonden er nog meer verrassingen op mij te wachten. Ik heb weer een
heerlijk Rituals pakket gekregen en daarnaast nog allerlei heerlijke
douchedingetjes en een prachtige luchtballonnentekening van mijn
meisje. Daarna hebben we lekker frietjes gegeten en zijn we in de auto
gestapt om opnieuw naar het ballonnenfestival te gaan. Natuurlijk wel
pas nadat we nog even in de krant hadden gekeken of het echt wel
vandaag was. Daar aangekomen was het al wel een stuk drukker dan vorige
week, maar nog steeds was er voldoende plek. In het park was van alles
te doen, maar de luchtballonnen waren in geen velden of wegen te zien.
Na even wat navraag te hebben gedaan, bleek dat er ook vanavond geen
Night Glow zou zijn. Dit is net zoals andere jaren alleen op de
zaterdag. In de krant stond toch echt dat het alle drie de dagen zou
zijn, maar blijkbaar was dit een drukfout. Voor de tweede keer
verlieten we dus teleurgesteld het park Thuis hebben we nog even wat
gedronken en tv gekeken en daarna is ons meisje lekker gaan slapen,
tenslotte zal het morgen wel weer laat worden, want dan vier ik mijn
feestje.

Zaterdag 10 september, de dag begint goed met een heerlijk
temperatuurtje en de voorspellingen voor de rest van de dag zijn ook
gunstig. Dit komt goed uit, want vanavond vier ik mijn verjaardag en de
bedoeling is om de bbq aan te steken. Iets na vijven komen de eerste
gasten aan en vervolgens druppelt langzaam de rest binnen. Tegen zes
uur steekt Igor de bbq aan en kan het feest echt beginnen. We zitten
met z'n allen heerlijk buiten en ik kan me niet heugen wanneer we dat
voor het laatst rond 9 september hebben kunnen doen, maar mij hoor je
niet klagen. Het werd echt een heel gezellige avond en natuurlijk is er
ontzettend veel overgebleven, maar dat maken we deze week nog wel op.
We hebben namelijk hele goede vrienden die daar hun hand ook niet voor
omdraaien (meer zeg ik niet).

Zondag 11 september was de jaarlijkse reünie van de familie van mijn
vaders kant. Eenmaal per jaar komen "alle" ooms, tantes, nichten,
neven, achternichtjes en achterneefjes bij elkaar om weer even lekker
bij te kletsen. Toen mijn oma nog leefde zagen we elkaar meestal op
haar verjaardag en op nieuwjaarsdag en sommige zagen we ook nog wel
eens tussendoor, maar na haar dood ruim 2 jaar geleden hebben we deze
reünie in het leven geroepen om zo elkaar toch niet uit het oog te
verliezen. Om 14.00 uur werden we verwacht bij een hele leuke locatie
niet zover bij ons vandaan. Er is hier alle gelegenheid om met z'n
allen rustig bij te praten onder het genot van een hapje en een
drankje, maar daarnaast is er van alles te doen voor de kinderen (en
sportieve volwassenen). Er is een grote speeltuin en daarnaast is er
een midgetgolfbaan waar menig familielid (inclusief mijzelf) zich prima
heeft vermaakt. Het was echt weer een topmiddag en volgend jaar doen we
het gewoon weer over, maar dan hopen wij dat de familie met 2 personen
is uitgebreid. Een van mijn nichtjes is namelijk zwanger van haar
eerste kindje en natuurlijk hopen wij op zijn minst een fotootje te
kunnen showen van onze nieuwe aanwinst.

Helaas heeft Igor te horen gekregen dat zijn baas zijn ontslag gaat
aanvragen. Igor werkt in een heel klein bedrijf en het gaat daar erg
slecht, dus er is niet voldoende werk voor hem. Hier zijn we natuurlijk
niet blij mee, want de banen liggen op dit moment niet voor het
oprapen, Hij is al wel druk aan het rondkijken en van wat wij nu zien
beseffen we dat we er flink op achteruit zullen gaan. Wie weet moet ik
dan toch die derde dag gaan werken. Wordt vervolgd.

In de week van 12 september hebben we de restjes van mijn feestje
genuttigd met onze vriendjes San en Ingrid. We hebben de 8ste
verjaardag gevierd van Rosalie. Haar grootste wens was een huisdier en
aangezien zij deze niet kreeg van haar papa en mama, heeft Karin voor
een geweldige poezentaart gezorgd. En ik ben met mijn moeder naar de
stad geweest om mijn verjaardagscadeau te innen. Ik ben weer helemaal
in het nieuw gestoken. Inmiddels hoop ik dat de site deze week weer
bereikbaar is, want ik vind het erg lastig om op deze manier alles bij
te houden. Met name de foto's zijn er aardig bij in geschoten.

Even voorstellen

Wij zijn Igor (1967) en Marlou (1967) en wij wonen ons hele leven al in het gezellige Brabant.
Wij zijn inmiddels alweer 18 jaar getrouwd en sinds 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China en op 1-jarige leeftijd mochten wij haar ophalen in de zuid-westelijke provincie Yunnan.

In april 2006 besloten wij om nogmaals een adoptieprocedure op te starten en tot op heden wachten wij nog steeds op dat wonderlijke telefoontje, waarin ons wordt medegedeeld dat we voor de tweede keer ouders mogen worden van een kanjer uit het oosten.

Om de tijd wat te doden ben ik een weblog begonnen. Voorheen was dit http://twotimeschina.weblog.nl, maar sinds de problemen op die site, ben ik deze nieuwe blog gestart.