Alvast wat foto's

Ondanks de verdrietige gebeurtenis van nu alweer bijna 2 weken geleden, zijn we er samen met de oma's toch een paar dagen tussenuit geweest. Dit hadden we in september al geboekt en na overleg hebben we besloten toch te gaan. Het is tenslotte een zwaar jaar geweest en we waren er met z'n allen aan toe.

Hier alvast wat foto's. Het verslag volgt in het nieuwe jaar.

Een hectische week

Afgelopen dinsdag 16 december was het precies 10 jaar geleden dat we ons meisje voorgoed in de armen mochten sluiten. Natuurlijk moest MaJin gewoon naar school en moest ik werken, maar 's avonds zouden we gezellig met z'n vieren bij Happy Italy gaan eten. Tijdens het werk werd ik gebeld door Igor met de mededeling dat hij die middag naar de Heikant moest komen, samen met zijn broer, zussen en zijn moeder, want het zou slecht gaan met zijn vader. Ik heb toen geopperd om na het werk gewoon naar huis te komen en thuis iets lekkers klaar te maken, maar daar wilde Igor  niets van weten, want zo'n vaart zou het wel niet lopen. We zijn na het werk dan ook gewoon de stad in gegaan en hebben heerlijk met z'n vieren zitten eten.

Woensdag voor de middag werd Igor opnieuw gebeld en gelijk is hij weer naar zijn vader gegaan. MaJin had die middag afgesproken met een vriendinnetje, maar toen zij was opgehaald, zijn wij met z'n drietjes ook even bij opa op bezoek gegaan. Opa lag te slapen, met behulp van medicatie, maar ik ben er zeker van dat hij heeft geweten dat wij er waren. Het was hem duidelijk aan te zien dat hij het de afgelopen jaren en met name het laatste jaar erg zwaar heeft gehad en wat hem betreft hoefde het allemaal niet meer. Zo'n drie kwartier later ben ik met de kinderen weer gegaan en is Igor daar gebleven. Een paar uur later kregen we het bericht dat opa was overleden. Van de ene kant was ik blij dat hij uit zijn lijden was verlost, maar van de andere kant moesten we nu voor de tweede keer dit jaar afscheid nemen van een vader en een opa van de kinderen en dat is toch wel heel erg verdrietig.

Afgelopen dagen is Igor met zijn broer, zussen en moeder druk bezig geweest met het regelen van de uitvaart. Ik heb met een ziek klein mannetje thuis gezeten en ook MaJin klaagt over buikpijn en andere kwaaltjes. Het hakt er bij ons allen flink in. Jibin heeft van de kerstviering op school dus niets meegekregen, maar MaJin kon er vrijdag gelukkig wel bij zijn.

Gelukkig is het nu vakantie en hebben we dus alle tijd om alles te laten bezinken en even tot rust te komen. 2014 is duidelijk ons jaar niet geweest.

Druk, druk, druk

Het valt niet mee om in de decembermaand de blog bij te houden. Het een volgt het ander op en dan lukt het vaak niet om 's avonds nog een stukje te schrijven. Toch ga ik er nu even voor zitten om diegene die deze blog nog lezen weer even bij te praten.
Laten we even terug gaan naar 5 december. De dag dat Sinterklaas een bezoekje aan de Stelaertshoeve zou brengen, waarop MaJin gezellig surprise had met haar klas en waarop we natuurlijk 's avonds vol verwachting zaten te wachten of de Sint ons een bezoekje zou brengen of op z'n minst wat pakjes zou achterlaten.
De Sint werd in de ochtend in ieder geval enthousiast verwelkomt. Uit volle borst heeft ons mannetje hem toegezongen ( samen met de rest van de school) en eenmaal terug in de klas hadden de Pieten ook nog eens een surprise achter gelaten met voor iedereen een cadeautje erin, dus zijn ochtend kon niet meer stuk. MaJin had een super ochtend, waarbij haar vriendin Jasmine erg blij was met haar surprise en MaJin op haar beurt erg blij was met de surprise die voor haar gemaakt was. Een grote "fles" glitter nagellak met daarin ook nog eens 2 flesjes nagellak met 2 potjes glitters. 's Middag hebben ze spelletjes gedaan en om 15.30 uur was het eindelijk tijd om alle stuiterende kinderen naar huis te sturen. Eenmaal thuis hebben we ze lekker even op hun tablet  gelaten, zodat wij de voorbereidingen konden treffen voor het eten. Beide oma's zouden gezellig met ons pakjesavond komen vieren en natuurlijk gaat hier lekker eten aan vooraf. Tegen 19.00 uur waren we klaar met eten en werd de spanning langzaam weer opgebouwd. Gelukkig hoefden ze niet lang te wachten, want al snel ging de deurbel en stond daar een zak met cadeautjes voor de deur.

Gelukkig had de Sint zich deze keer toch wel wat ingehouden, want tenslotte had hij bij beide oma's ook al behoorlijk wat cadeaus gebracht.

Om ervoor te zorgen dat we al niet na 10 minuten klaar zouden zijn, had ik briefjes gemaakt met allerlei opdrachten erop. Ieder om de beurt moest een briefje pakken en eerst de opdracht uitvoeren, voordat men een cadeautje mocht pakken. Dit zou kunnen zijn; een toren bouwen van alle sjoelschijven of met een blinddoek 3 verschillende voorwerpen raden of een spelletje memorie spelen enz. enz.

De kinderen vonden het geweldig en uiteindelijk zijn we ruim een uur aan het pakken geweest. Toen eenmaal alles uitgepakt was is MaJin gelijk een aantal T-shirts gaan ontwerpen met haar Topmodel boek. MaJin is echt dol op tekenen. Ons mannetje is aan de slag gegaan met zij transformer auto/robot. Uiteindelijk lag ons mannetje om 21.00 uur moe maar voldaan in bed en onze jonge dame om 22.00 uur.

Maandag had MaJin weer een afspraak met de orthodontist. Ze was hier best zenuwachtig voor, want deze keer moest ze happen en zouden er foto's worden gemaakt. Het happen viel uiteindelijk wel mee, maar de foto's vond ze vervelender. Na een half uur stonden we weer buiten en maandag 12 januari zullen we wel horen wat het behandelplan gaat worden.

Afgelopen dinsdag hadden we de 10 minuten gesprekken op school. Eerst bij de juf van MaJin. Zoals verwacht waren er weinig op- of aanmerkingen en was ze erg tevreden over ons meisje. Goed rapport, altijd haar huiswerk af, haar schriften altijd goed op orde en echt een harde werkster. We waren dan ook ruim op tijd klaar. Toen naar de juffen van Jibin en hier hebben we wat langer gezeten. Ons mannetje maakt echt stappen en ze zijn onder de indruk van hoe hij zich de afgelopen 2 jaar heeft ontwikkeld. Toch zit hij nog niet helemaal op het niveau van zijn leeftijdgenootjes en dan hebben we het met name over het sociaal/emotionele vlak. Dit hadden wij zelf ook al wel geconstateerd en we hebben dan ook duidelijk aangegeven dat wij er niet negatief tegenover staan als zij aangeven dat het beter zou zijn om hem nog een jaar langer te laten kleuteren. We zijn natuurlijk pas op de helft van dit schooljaar ( zelfs nog niet eens) en hij kan nog flinke stappen maken, maar we willen niet dat hij constant op zijn tenen moet lopen. Prioriteit een is dat ons mannetje lekker in zijn vel zit, de rest komt dan vanzelf. Hij is tenslotte slim genoeg.

En toen was het donderdag 11 december, de dag dat ons meisje eindelijk een elfje zou worden. 's Morgens is ze door ons toegezongen op bed en kreeg ze van Jibin de dvd Frozen. Hier was ze ontzettend blij mee. Jibin wilde heel graag het cadeautje zelf uitzoeken, maar toen hij in eerste instantie alleen maar met auto's en robots aankwam zetten en vervolgens met barbies (wel heel lief van hem) heb ik hem uiteindelijk toch maar een beetje geholpen. Eenmaal beneden stond daar dan eindelijk ook haar nieuwe fiets op haar te wachten. Wat had ze daar naar uitgekeken. Ondanks het slechte weer wilde ze absoluut op de fiets naar school.

Eenmaal uit school hebben we een stukje chocoladetaart gegeten en daarna is ze met Laura gaan Hiphoppen. Dat gaat tenslotte ook gewoon door. Toen ze om 18.00 uur weer thuiskwam hebben we lekker frietjes gegeten met oma, die haar toch ook nog even wilde komen feliciteren en uiteindelijk is ze gewoon op tijd naar bed gegaan.

Op deze dag staan wij ook altijd even stil bij MaJin's biologische ouders. Ik brand een kaarsje bij de porseleinen beeldjes die symbool staan voor haar Chinese vader en moeder en ik benoem altijd dat ik denk dat zij ook wel aan haar zullen denken. MaJin vindt dat prima, maar het houdt haar op dit moment niet zo bezig.

Zaterdag vieren we haar verjaardag voor familie en vrienden en haar kinderfeest volgt ergens in januari.