Afgelopen weken hebben we inmiddels 3 van de 4 scholen bezocht, waar Majin volgend jaar waarschijnlijk haar middelbare school carrière gaat starten. Wat ons betreft vallen de eerste 2 scholen die we hebben bezocht, De Rooi Pannen en De Cobbenhagen Mavo, af. De eerste, omdat we vermoeden dat ze daar echt onder haar niveau gaat leren en de tweede omdat voor ons de verhouding allochtonen leerlingen +/- 80 % en autochtonen leerlingen 20 % niet wenselijk is. Nu zit ze ook wel op een kleurrijke school, maar daar is de helft autochtoon en de andere helft zeer divers en dat vinden wij prima. Afgelopen donderdag zijn we naar 'T Ruiven in Berkel Enschot gaan kijken en deze behoort, wat ons maar ook wat Majin betreft, zeker tot de kanshebbers. De sfeer was heel gemoedelijk en ook de aanwezige leerlingen lieten een goede indruk achter en dat hadden we eerder wel anders meegemaakt. Komende dinsdag gaan we nog naar de Jozef Mavo kijken en dan hopen we dat Majin een keuze kan maken. 8 Maart zullen we haar uiteindelijk ergens in moeten gaan schrijven, dus we hebben nog even.
Afgelopen week mocht Jibin naar het LEGO-feestje van zijn schoolvriendje Thomas. Wat had hij er veel zin in en wat had de mama van Thomas er een werk van gemaakt. Aan alles was gedacht en alle stond in het teken van LEGO. Overal hingen posters en afbeeldingen van LEGO poppetjes. Er waren cakejes in de vorm van LEGO poppetjes. Alle spelletjes waren op het thema LEGO afgestemd. Er waren kleurplaten van LEGO en de frietjes mochten met LEGO bestek worden gegeten. Er was ook een heuse Limonade fontein, welke niet zozeer met het thema te maken had, maar welke ik helemaal geweldig vond en natuurlijk ontbrak de LEGO film niet. Na het feestje kregen ze ook nog eens allemaal een gegrafeerd glas met ........ LEGO poppetje en naam. Super leuk allemaal.
Ook hebben we afgelopen week een kant van Jibin gezien, welke hij niet eerder had laten zien. Ons mannetje is grotendeels heel vrolijk en niet snel op de kast te krijgen. Natuurlijk is hij het niet altijd met ons eens en dat laat hij ook wel merken, maar echt driftig of heel kwaad worden deed hij nooit. Tot voor kort. Majin en Jibin waren samen een spelletje aan het doen en toen deed Majin iets, wat ons mannetje niet kon waarderen en ineens ontplofte hij. Hij begon te schreeuwen en te stampvoeten en Igor en ik keken elkaar echt aan van wat gebeurd hier. Hij was echt woest en al snel kwamen ook de tranen. Gelukkig was hij wel redelijk snel te troosten en tot bedaren te brengen, maar deze keer was hij echt kwaad. Gek dat je daar dan eigenlijk ook heel blij van kan worden, want blijkbaar voelt hij zich nu dus pas veilig genoeg om dit gedrag te tonen. Waarschijnlijk heeft het volgende daar ook mee te maken, want voorheen was alles geweldig in China. Hij had daar al het speelgoed wat je maar kan bedenken en was hij ook overal geweest, maar kort na dit voorval begon hij tijdens het eten over China en deze keer was er niets positief. Hij kreeg er geen eten en hij werd er geslagen. Natuurlijk nemen we dit met een korreltje zout, want aan fantasie ontbreekt het hem niet, maar ik maak hier uit op dat hij het hier nu zo fijn vindt dat hij niet meer terug naar China wil. Gelukkig als de vakantie ter sprake komt, heeft hij daar nog steeds erg veel zin in.
Zo zie je maar weer dat we elke keer nog stappen maken en het ziet er naar uit dat we wel de goede kant ingaan. Het heeft alleen veel meer tijd nodig dan we hadden gedacht, maar gelukkig hebben we alle tijd. Ook op school gaat het steeds beter en dat is natuurlijk ook erg fijn om te horen. Het heeft vast niet alleen met zijn wiebelkussen te maken.
Ik heb trouwens weleens gehoord dat er een omslag plaatsvind als men net zolang in Nederland is als dat men in het land van geboorte was en we zijn nu bijna op dat punt aanbeland (volgens de papieren op 1 maand na) en het lijkt wat Jibin betreft wel te kloppen.
