Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

zondag 27 oktober 2013

En alweer een week voorbij

De kids hebben er alweer een week school opzitten en ik kan niet echt zeggen dat het rustig opstarten was. Voor Jibin wel, want die is ook deze week alleen de ochtenden naar school geweest, maar ons meisje had gelijk 4 toetsen deze week. Voor ons mannetje hebben we een schema gemaakt, waarop duidelijk staat aangegeven wanneer hij naar school moet en wanneer hij thuis mag blijven. Hij schijnt hier voldoende houvast aan te hebben, want 's morgens is het gelukkig geen probleem meer om naar school te gaan. Wel herhaalt hij 's middags duidelijk dat hij maar een keer naar school hoeft. Komende week heeft hij vrijdag een roostervrije dag en we gaan proberen hem donderdag de hele dag te laten gaan. We zullen wel zien hoe hij hierop gaat reageren. Het is namelijk niet zozeer dat hij het op school niet naar zijn zin heeft, alleen is hij op dit moment liever thuis met zijn papa en/of mama. Ik merk nu ook, dat nu hij halve dagen gaat hij meer rust heeft. Hij speelt nu ook makkelijker alleen en kan dit best een tijdje volhouden.

Dinsdagavond ben ik samen met MaJin naar de naschoolse activiteit Tekenen en Schilderen voor ouder en kind geweest, iets wat we beiden erg graag doen. 6 dinsdagavonden zullen MaJin en ik teken- en schilderles krijgen en ik ben erg benieuwd wat we er van gaan leren. Afgelopen dinsdag hebben we gewerkt met potloodlijnen en op hoeveel verschillende manieren je deze kan tekenen en wat je daar allemaal mee kan doen. We kregen hele verrassende tekeningen/kunstwerken en we hebben nu alweer zin in de volgende les.

Woensdag moesten de kids voor controle naar de tandarts en ondanks een paar zwakke plekjes in Jibin's gebit, vond de tandarts het nu niet nodig om er al iets aan te doen. Hij houdt deze plekjes goed in de gaten, maar voor nu laat hij het zo. MaJin heeft te horen gekregen dat zo over een tijdje toch wel een beugel nodig zal hebben. Nu had ik vroeger ook een beugel, wat ik overigens helemaal niet leuk vond, maar tegenwoordig schijnen alle kinderen dit reuze interessant te vinden. MaJin kijkt er nu al naar uit ?????

Donderdag mocht Jibin samen met alle groepen 1 en 2 van zijn school naar de bossen. De herfstwandeling stond namelijk op het programma en dit betekende een leuke speurtocht met opdrachten door het bos. Ik was meegegaan als begeleiding, iets wat ik bij MaJin ook vaak heb gedaan. Ons mannetje had er reuze veel zin in ook al vroeg ik mij af of hij wist wat er ging gebeuren. Met een groepje van 7 kinderen met in totaal 3 begeleiders zijn we van start gegaan. Aangezien niet alleen onze school, maar blijkbaar ook nog 2 andere scholen deze wandeling voor vandaag op het programma hadden staan, was het een drukte van belang. Wij besloten dan ook de route om te gooien en zijn op het eindpunt begonnen en zo naar het beginpunt gelopen. Dit was een stuk rustiger. Het weer zat mee, hoewel de bladeren behoorlijk nat waren, dus het was heerlijk wandelen. Jibin hield met grote regelmaat mijn hand vast en wilde niet echt met de andere kinderen meedoen. Bij sommige spelletjes/opdrachten stond hij een beetje aan de kant te kijken en ik vroeg mij echt af of hij begreep wat de bedoeling was. Als ik zo naar alle kindjes kijk, krijg ik echt het gevoel dat Jibin wel eens jonger zou kunnen zijn dan dat wij nu eigenlijk denken. Dit heb ik besproken met zijn juf (ook al eerder) en zij snapt wat wij bedoelen. Zij geven dan ook alle medewerking aan de frequentie waarmee wij Jibin nu naar school laten gaan. De wandeling eindigde in de speeltuin en hier ging ons mannetje eindelijk los. Lekker onbezorgd spelen met zijn vriendje Silvio zonder opdrachtjes uit te moeten voeren. Nu voelde hij zich zeker genoeg om mij eindelijk los te laten. Hij was het er dan ook niet mee eens dat we na zo'n 20 minuten de speeltuin moesten verlaten om terug te gaan naar school en hij was niet de enige. Precies om 12.15 uur waren we weer terug op school en mochten de kinderen gelijk naar huis om een boterham te eten.







Jibin was helemaal uitgeblust en na de boterham is hij lekker even op de bank gaan liggen om een filmpje te kijken.

Vrijdag was het weer de laatste vrijdag van de maand en dus DISCO avond voor de groepen 6 t/m 8. MaJin had er weer reuze veel zin in en samen met haar vriendinnen Laura en Jalissa is ze om 19.30 uur afgezet bij de ingang van de school. Er waren meerdere kinderen van haar klas, dus die zouden zich wel vermaken. Om 22.00 uur zijn ze opgehaald door de moeder van een van haar vriendinnen en bezweet kwam ze niet veel later thuis. Ze had het weer prima naar haar zin gehad. Tevens was dit de dag, waarop we 9 jaar geleden te horen kregen dat we ouders mochten worden van een klein meisje in China van nog geen jaar. Een dag om nooit meer te vergeten en wat waren we blij en gelukkig en dat zijn we nog steeds met onze geweldige meid.

Gisteren stond de verjaardag van mijn oma op de agenda. 98 jaar alweer en we tellen verder. Wij zijn er 's middags naar toe gegaan, want 's morgens was het koffiedrinken met haar vriendinnen. Ook mijn nichtje en haar gezin was er en de kinderen hebben samen met de tablet gespeeld. Ruimte voor iets anders is er nauwelijks, behalve tikkertje spelen op de gang, maar daar zit de rest van de bewoners ook niet op te wachten. Mijn zus en mijn neef met hun gezinnen zouden vandaag gaan, want allemaal op dezelfde dag zou veel te druk worden voor oma. We hebben gezellig zitten kletsen en oma genoot van haar familie om zich heen. Wel was ze ontzettend moe toen wij om 17.00 uur allemaal naar huis gingen, maar dat mag op die leeftijd. We hopen het in ieder geval volgend jaar weer te mogen vieren.

Vandaag begon vroeg, want het klokje van ons mannetje was nog niet verzet en om 6.00 uur nieuwe tijd melde hij zich. We hebben hem nog even zoet weten te houden met het fotoboek van onze vakantie in Disney, wat hij nog steeds helemaal geweldig vindt en uiteindelijk nog even met de televisie, maar om 8.30 uur nieuwe tijd is Igor met hem naar beneden gegaan. Ik ben nog even blijven liggen en ook MaJin had nog geen zin om naar beneden te gaan en is nog even blijven lezen in haar boek van Thea Stilton. Toen we eenmaal allemaal beneden waren en we gegeten hadden, hebben de kids zich een tijdje vermaakt met de tablet. Nadat Igor en ik koffie hadden gedronken, vonden wij het tijd om de tablets op de kast te leggen en wat anders te gaan doen. Even was er protest, maar nadat ik een deel van de playmobil naar beneden had gehaald werd hier lekker mee gespeeld en wel ruim 3 uur (inclusief pauze voor een tosti). Nu is Igor samen met Jibin een stukje gaan fietsen en MaJin zit nu net in de bank voor de TV. Kortom een heerlijke zondag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten