De 2 groepen 8 zouden op de fiets naar de Kampeerboerderij in Biezenmortel gaan om daar vervolgens 4 te gekke dagen te gaan beleven samen met een aantal hele leuke leerkrachten. We hadden een hele waslijst met spullen die ze mee moesten nemen meegekregen en met een volle koffer, een losse tas met kussen en slaapzak en een tas voor op de fiets togen we dinsdagochtend naar school.
Wat had ons meisje er zin in. Er was al uitgebreid over en weer geappt met klasgenoten en blijkbaar was Majin niet de enige met zoveel bagage. Om uiterlijk 9.15 uur moest ze op school zijn en gelijk werd de bagage in busjes gezet.
De kinderen moesten vervolgens naar hun klaslokaal, waar de groepjes voor die dagen bekend werden gemaakt. Majin zat gelukkig bij haar beste vriendin Jalissa en nog een paar leuke kinderen van haar klas en andere groep 8. Juffrouw Elise (juf van vorig jaar) was de leidster van die groep en ook daar was ze erg blij mee. Om 10.15 uur werden de fietsen gepakt en in een lange sliert fietsten ze het schoolplein af, uitgezwaaid door alle andere leerlingen van de school en tal van papa's en mama's. Wat zullen we ons meisje missen.
Nu ons meisje toch een aantal nachtjes van huis zou zijn hebben we van die gelegenheid gebruik gemaakt om gelijk maar aan haar nieuwe slaapkamer te beginnen. Woensdag stond in het teken van het plaatsen van de dakkapel. Om 7.30 uur stonden ze hiervoor al op de stoep en nadat ik de heren wegwijs had gemaakt, ben ik Jibin naar school gaan brengen. Het liefst was hij natuurlijk thuis gebleven om die mannen voor de voeten te lopen, maar helaas die vlieger ging niet op. In de loop van de ochtend ontstond er een enorm gat in het dak en werd de dakkapel kant en klaar afgeleverd. Rond 11.00 uur zou de kraan komen die de dakkapel over het huis heen zou tillen, maar deze had behoorlijk wat vertraging elders opgelopen, dus moest er een andere komen. Dit betekende dat op z'n vroegst pas rond 12.00 uur er een kraan zou zijn. Dit werd zelfs nog wat later, dus ons mannetje die op woensdagmiddag altijd vrij is, heeft alles toch nog kunnen aanschouwen. Hij vond het prachtig en eerlijk is eerlijk ik was er ook aardig van onder de indruk. Halverwege de middag stond de dakkapel erop en werd deze wind- en waterdicht gemaakt. De binnenafwerking stond voor de volgende dag gepland.
's Avonds waren we uitgenodigd om naar de Bonte Avond van het kamp te komen, dus na gisteren afscheid te hebben genomen van ons meisje, zouden we haar nu alweer zien. We werden om 20.15 uur verwacht en de avond begon met een kopje koffie/thee en vervolgens kregen we een rondleiding door de slaapzalen en het verdere terrein. Om 21.00 uur begon het "officiële" programma. Alle leerlingen hadden een act ingestudeerd variërend van rappen, goochelen, een quiz, bespelen van een muziekinstrument of dansen en dit alleen, als duo of met een groep. Majin zou samen met 4 andere meiden uit haar klas een dansje doen. Hiervoor hadden ze al een aantal weken flink geoefend en dit was duidelijk te zien. Het zag er super goed en gelijk uit en het was een van de weinige acts waaraan je zag dat er veel werk ingestoken was. Daarnaast werden er ook 2 liedjes uit de eindmusical gezongen en ik moet zeggen, dat klonk erg veelbelovend. De gehele voorstelling duurde bijna anderhalf uur (iets langer dan verwacht) en na de voorstelling werden we dan ook vriendelijk verzocht afscheid te nemen van zoon of dochter en gelijk naar huis te gaan. Met veel moeite kregen we nog een knuffel en een kus, maar ik had niet het idee dat ze ons erg miste. Gelukkig maar, want dat wil zeggen dat ze het prima naar haar zin heeft.
Vrijdag om 14.30 uur werden de groepen 8 terug verwacht en natuurlijk had ik een halve dag vrij genomen om ons meisje te kunnen verwelkomen. Wij hadden Majin toch wel gemist en ook Jibin kon niet wachten totdat zijn grote zus weer gezellig thuis zou zijn. Iets voor 14.30 uur kwamen alle andere leerlingen naar buiten om deze keer de kampgangers te verwelkomen. Wat zagen ze er allemaal moe en afgepeigerd uit, maar wat hadden ze het leuk gehad. De bedoeling was om nog even met z'n allen wat te drinken en bij te kletsen, maar dit was maar van korte duur, want de kids wilden allemaal graag naar huis. Iets na drieën waren we dan ook al thuis en ons meisje is gelijk op de bank gedoken samen met haar telefoon, want die had ze toch wel erg gemist (en zij niet alleen). 's Avonds kregen we alsnog een beknopt verslag van de afgelopen dagen en als ik het allemaal zo aan hoorde, vind ik het jammer dat wij nooit een kamp hebben gehad op de basisschool. Nachtspelletjes, lekker tutten op de meidenkamer, naar de duinen en elke avond disco. Wie vindt dat nu niet leuk ??
Voor het weekend hadden we expres geen plannen gemaakt, want we hadden al wel het vermoeden dat ons meisje even lekker wilde bijkomen. Wel zijn we zondagavond nog gezellig gaan wokken met onze reisgenoten, maar hiervan waren we ook weer op tijd terug. Youri en Jibin hebben zich daar prima vermaakt en Majin kon even verhaal doen bij Rosalie, dus een leuke afsluiting van de week.
Afgelopen woensdag hadden de kids hun 2-jaarlijkse sportdag. Bij de kinderen op school is het de regel dat ze het ene jaar op schoolreisje gaan en het andere jaar hebben ze sportdag. Dit jaar was het dus de beurt aan het sportieve uitje. Majin had er niet heel veel zin in, maar ons mannetje des te meer. Ik had mezelf opgegeven als begeleider van een kleutergroep, dus om iets na achten fietste ik met de kinderen naar de sportvelden van Zigo, waar het hele gebeuren zou plaatsvinden. Het was een heel geregel om de juiste groepjes bij elkaar op het juiste veld te krijgen, maar uiteindelijk om 9.00 uur kon het startschot gegeven worden. Er was gezegd dat er bij elk spel/sportonderdeel een begeleider zou staan en de hulp ouders alleen maar aanwezig moesten zijn om de kinderen van het ene spel naar het andere spel te begeleiden, maar die vlieger ging niet op. Ook waren niet alle attributen voor de onderdelen aanwezig, dus er werd wel wat creativiteit van de ouders gevraagd, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Helaas zat het weer ook niet echt mee en na een halve ochtend hadden een aantal kinderen het al wel gehad. Majin heb ik niet gezien, want de kinderen van de bovenbouw bevonden zich op andere velden, maar wat ik van haar heb begrepen verliep het daar ook niet altijd even soepel. Om 12.00 uur was het evenement ten einde en kreeg iedereen een ijsje. Samengevat, het begin was leuk, maar de organisatie was ver te zoeken. Volgend jaar weer lekker op schoolreisje.
Dit weekend is Majin bij Rosalie gaan logeren en hebben wij weer wat kunnen klussen op haar nieuwe slaapkamer. Vandaag (zondag) om 17.00 uur zijn we met 2 tassen chinees eten naar Ingrid en San gereden en hebben we deze samen genuttigd. Na het eten hebben Youri en Jibin nog even samen met de Lego gespeeld en de meiden waren nog steeds onafscheidelijk met hun telefoon. Dat wordt straks wat in China.
Vandaag over 8 weken zitten we al in Beijing. Het begint nu toch echt op te schieten.
Heerlijk verslag! En wat is Majin's kamer mooi geworden!
BeantwoordenVerwijderen