Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

zondag 12 juni 2016

Wat gaat het ineens toch hard

Inmiddels zijn er alweer 2 weken voorbij en is het nog maar 6 weken tot aan onze reis naar het geboorteland van onze kinderen. Wat hebben we er alle vier (acht) ontzettend veel zin in.

In de tussentijd wordt er natuurlijk gewoon gewerkt en naar school gegaan en langzaam aan is te merken, dat de kids het wel een beetje hebben gehad op school. Majin heeft nog wel ontzettend veel zin in de eindmusical en spreekt nog steeds gezellig af met vriendinnen, maar het leren ziet ze niet meer zo zitten. Tenslotte is de schoolkeuze allang gemaakt en zijn alle belangrijke cito's achter de rug, dus waarom moet er nog geleerd worden. Tja meis, het is niet anders. Zes weken is echt nog te lang om alleen maar een beetje te lanterfanten. Ook Jibin is een beetje klaar met groep 2. Hier kan ik mij ook wel iets bij voorstellen, want tenslotte heeft hij een heel jaar extra gekleuterd en nu is hij echt klaar voor groep 3. Uiteindelijk toch een goede beslissing geweest, want vorig jaar was hij echt nog niet zover. Niet komende week, maar de week erop mag hij voor het eerst een middag gaan oefenen in groep 3. Ik ben benieuwd bij wie hij in de klas gaat komen.

Daarnaast hebben we vorig weekend een gezellige mini reunie bij San en Ingrid gehad. Zij hadden afgesproken met hun reisgenoten van de reis naar Youri, maar toevallig waren dat onze reisgenoten van de reis naar Majin. Aangezien wij toch een fietstochtje naar de nieuwe school van Majin op het programma hadden staan en dit niet ver van San en Ingrid vandaan is, leek het ons wel gezellig om ook even aan te wippen (wel op uitnodiging natuurlijk). Het was een gezellig weerzien en de grote meiden hebben zich prima vermaakt met hun mobieltjes. Leuk was het ook om te zien dat Majin het nog prima met haar tehuisgenootjes kan vinden ook al ziet ze die vrijwel nooit meer. Voorheen hadden we jaarlijks wel een reunie, maar nadat ik de laatste keer heb aangegeven dat ik de organisatie niet meer op me zou nemen, omdat ik dat al vaak genoeg heb gedaan is er helaas geen reunie meer geweest. Jammer, maar blijkbaar is er toch niet zoveel behoefte aan.

Jibin heeft zich ook goed vermaakt, maar heeft wel veel alleen gespeeld. Tenslotte was het de reunie van de 3 jongsten en die hadden de grootste lol met elkaar en emmers vol met water. Hier had ons mannetje, die zich niet helemaal fit voelde niet zoveel trek in. Prima toch. Al met al was het een hele gezellige zondagmiddag met als afsluiting een heerlijke barbecue.

Afgelopen donderdag zijn we met mijn moeder (oma) en zus met haar gezin een hapje gaan eten bij Happy Italy ter eren van de sleuteloverdracht van het nieuwe appartement van oma. Na het eten zijn we natuurlijk met z'n allen een kijkje gaan nemen in haar toekomstig nieuwe onderkomen en iedereen was behoorlijk enthousiast. Zou dit komen, omdat het midden in het centrum ligt ??? Wel gezellig met de Kermis en andere (muzikale) evenementen. Ook handig als ze oud genoeg zijn om op stap te gaan. Komende tijd zal er nog wel wat aan geklust moeten worden, maar half juli zal de grote stap genomen worden. Na bijna 36 jaar zal oma dan de deur van haar huidige huis dichttrekken en haar nieuwe appartement betrekken. Hier zullen we met z'n allen nog wel een traantje om laten, maar ze heeft er gelukkig ook erg veel zin in.

Nog even wat betreft de reis;
Inmiddels heb ik alle formulieren en aanvullende papieren voor het visum ingeleverd bij San. Hij gaat dit verder regelen in Den Haag. Alle foto's voor de fotoboekjes van de kinderen zijn uitgezocht, en de boekjes hoop ik eind volgende week te kunnen bestellen. Langzaam aan wordt de to-do lijst steeds korter. Ook het aftelblad zal vanavond voor de helft zijn volgeplakt. Nog 41 nachtjes slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten