Weer helemaal in het normale ritme en een jaartje ouder

De kids gaan inmiddels alweer bijna 3 weken naar school en voor alsnog gaat het met beiden boven verwachting goed. Majin vertrekt elke morgen om 7.40 uur met plezier naar school en met een klein clubje meiden fietsen ze dan naar Berkel Enschot. Het is een ritje van zo'n 25 minuten en ik heb haar er nog geen een keer over horen klagen. De eerste week had ze nog geen huiswerk, maar inmiddels wordt dit wel met regelmaat gegeven. Ook dit maakt ze zonder mopperen en al heel zelfstandig, maar soms is het nog wel lastig plannen met een aantal lange schooldagen. Ze is in ieder geval erg ijverig en dat zien we graag. Deze week hadden ze een proef SO Engels en daarvoor heeft ze gewoon een 9 gehaald. Jammer dat deze niet meetelt.

Ook met Jibin gaat het erg goed op school. De juffen zijn heel tevreden over zijn werkhouding en ook wordt ie met de dag rustiger. Ik heb het idee dat onze reis naar China, maar ook de structuur van groep 3 hem heel erg goed doen. Ook ben ik ervan overtuigd dat er een hele goede overdracht is geweest tussen de kleuterjuf en zijn nieuwe juffen. Jibin heeft het ontzettend naar zijn zin en zegt dagelijks dat hij zo blij is en dat hij het zo leuk vindt in groep 3. Wat is dat heerlijk om te horen.
Ook met zwemmen gaat het steeds beter, want afgelopen zaterdag kreeg hij opnieuw een sticker en hij mag nu door naar groepje 4 en dit is het groepje dat in het grote diepe bad mag zwemmen. Dit is het laatste groepje voor het diplomazwemmen. Wie weet komt het einde nu in zicht.

Inmiddels ben ik ook weer een jaartje ouder geworden en dit hebben we gevierd op zondag 11 september. Het weer zat mee, dus we konden met z'n allen heerlijk buiten zitten. Alle genodigden waren van de partij, dus het was een gezellige drukke boel. Tegen de avond ging de barbecue aan en iedereen bleef gezellig eten. We hebben weer even bij kunnen kletsen met onze campingvrienden die we deze zomer natuurlijk niet hebben gezien, maar ook Tanja en Frank waren van de partij en met hen hebben we het natuurlijk over onze reis gehad. Ook zij waren deze zomer in China en hebben een bezoek gebracht aan het tehuis in Kunming. Hun ervaringen waren vrijwel gelijk aan die van ons en dat is voor beide meiden misschien toch wel enigszins een geruststelling.

Ook zijn we afgelopen zondag met oma naar de Efteling geweest. Dit proberen we er toch wel jaarlijks in te houden en met een steeds groter wordende Jibin, die inmiddels in diverse snelle attracties mag en durft, wordt dat natuurlijk ook steeds leuker. Voor de Bobbaan, Vogelrok en Joris en Draak draait hij zijn hand niet om, maar gelukkig vindt hij de Fata Morgana en het Carnaval Festival ook nog leuk en samen met oma in de oude auto's is natuurlijk helemaal fantastisch. Het schipschommel, de Python en de Baron, heeft hij aan de andere overgelaten. Dit is nog even te veel van het goede voor ons mannetje. Majin twijfelde ook nog even bij de Baron, maar onze held heeft het gedaan en ook nog wel op de voorste rij. Jurre had net voordat ze in de Baron stapten Majin's hartslag gemeten en die was behoorlijk hoog. Wat was ze gespannen, maar wat was ze enthousiast toen ze er eenmaal uitkwam. We hebben de dag afgesloten bij de Mac. Dit was in eerste instantie niet de bedoeling, maar omdat de wachtrij bij de Baron zo lang was, was er geen tijd meer om op het park nog wat te eten. Gelukkig hebben we niemand horen klagen en gingen de frietjes er probleemloos in. Het was een topdag.

Ook hebben we afgelopen weken weer regelmatig een bezoekje gebracht aan het ziekenhuis. Helaas is er nog steeds weinig verandering. We hopen dat ze binnenkort mag starten met de VIN therapie, Een speciale therapie voor jongeren tot 25 jaar die o.a. ten gevolgen van een ongeval zwaar hersenletsel hebben opgelopen. De therapie geeft goede resultaten en hier hebben we toch wel een beetje onze hoop op gevestigd.

En ook hier gaan de kids weer naar school

Inmiddels zijn we alweer ruim 2 weken thuis, hoewel het al wel een half jaar lijkt. Bijna 2 jaar leef je  ontzettend naar deze vakantie toe, vervolgens komen de voorbereidingen, dan begint het aftellen en uiteindelijk het genieten van een prachtige reis. Nu zijn het alleen nog mooie herinneringen. Zo jammer.

Na thuiskomst hebben we natuurlijk gelijk de familie opgezocht en begonnen ook weer de ziekenhuisbezoekjes. Helaas is ons nichtje nog steeds niet uit haar coma ontwaakt en zien we weinig vooruitgang. Toch blijven we hoop houden dat ze, zodra ze na het revalidatiecentrum mag, ze stapjes gaat maken. Het enige wat we nu kunnen doen is afwachten en hopen op een klein wonder.

Ook begon hier toen het mooie weer en met nog 2 weken vakantie voor de boeg besloten we nog een zwembad aan te schaffen. Geen super groot, maar wel groot genoeg om er samen met wat attributen in te kunnen spelen. Ze hebben er al dankbaar gebruik van gemaakt en wie weet kunnen ze dat de komende dagen ook nog wel doen.

Ook hebben we een week na thuiskomst weer gezellig afgesproken met onze reisgenoten. Lekker even napraten onder het genot van een barbecue en een drankje. Zelfs na 4 weken bij elkaar op de lip te hebben gezeten, zijn we elkaar nog niet beu. We hebben de ultieme test doorstaan. Friends for life.

In de laatste week van de vakantie zijn we nog naar NEMO geweest. Een soort van hele leuke  educatieve attractie waar op speelse wijze kennis gemaakt wordt met een wereld vol wetenschap en technologie. Majin en Jibin vonden het super leuk en hebben genoten van dit gezinsuitje en wij met hen.

Ook waren Majin's boeken binnengekomen en kon er gekaft worden. Dit heeft ze helemaal zelf gedaan. De allerlaatste schoolspulletjes zijn aangeschaft en er werd druk over en weer geappt met de toekomstige klasgenootjes.

Vanmorgen was het dan zover en mochten we Jibin naar zijn nieuwe klas en juf brengen. Eenmaal in de klas begon hij lichtelijk te stuiteren. Hij vond het toch best wel spannend, maar gelukkig zat zijn beste vriendje van vorig jaar naast hem, dus met een gerust hart hebben we hem daar achter gelaten. Ook Majin mocht vandaag voor het eerst naar haar nieuwe school. Geen hele dag, maar gewoon rooster en laptop ophalen en daarna feesten naar aanleiding van de opening van de verbouwde school en ook zij had er erg veel zin in. De eerste dag is bij beiden goed verlopen en we zien het met vertrouwen tegenmoed.

De laatste dagen

* Dag 25; Vandaag stond in het teken van Disneyland. Al jaren gaan we elk jaar wel een keer naar Disneyland Parijs, maar dit jaar waren we nog niet geweest, dus dan maar naar Disneyland Hongkong. Het park lag ruim een half uur van ons hotel vandaan en ook nu werden we weer keurig met een privé busje gebracht. Vanaf de parkeerplaats was het nog zo'n kwartiertje lopen en toen stonden we binnen.
We zijn gelijk Tomorrowland in gelopen en daar was de attractie Buzz Lightyear, wachttijd 5 minuten. Dit maken wij in Parijs in de meivakantie nooit mee. Toen op naar Space Mountain. Majin wilde hier vorig jaar al in maar toen was deze attractie gesloten voor onderhoud, dus nu een nieuwe kans. Ook Jibin zag het helemaal zitten en aangezien de minimale lengte 102 cm was, hebben we hem ermee in genomen. Op hoop van zegen. Nou hij vond het geweldig. De enige die er niet zo van had genoten was papa. Die was toch al niet helemaal fit, dus dit viel niet zo goed. Tijd voor iets rustigers. Toevallig kwamen we langs een theater, waar er binnen 5 minuten een show zou beginnen, dus snel naar binnen gelopen. Vele sprookjes passeerden de revue en wat werd er goed gedanst en gezongen en ook het decor en de verlichting waren helemaal af. Hier kunnen ze in Parijs nog wel wat van leren. Na de show zijn er een aantal van ons in de theekopjes gegaan en zijn we nog in een Winnie de Pooh ride gestapt. Een hele leuke attractie voor de jongste kinderen met grappige verrassingen.
Inmiddels was het rond 14.00 uur en dus tijd om even wat te eten. Vervolgens zijn we naar Adventureland gelopen. Majin wilde heel graag in de Thunder mountain mine cars, maar onderweg daar naar toe kwamen we langs een soort van River cruise. Geen idee wat het voor moest stellen, maar we zijn toch maar in de rij gaan staan. Zo'n 10 minuten later zaten we op de boot en zijn we over een soort van jungle rivier gevaren, tussen de lianen en wilde dieren. Ook vaarden we langs een vulkaan die tot uitbarsten kwam en dat gaf een hoop vuur en opspattend water. Het was een beetje te vergelijken met de Tramtour in Parijs, maar dan anders. Na dit avontuur zijn we naar de mijnkarretjes gelopen en opnieuw wilde Jibin hiermee in. Minimale lengte 112 cm, dus dat was geen obstakel. Toch had ik mijn twijfels, want we hadden even staan kijken en het zag er best heftig uit. Onze stoere kanjer had echter geen twijfels en hij wilde er perse mee in. Zo gezegd zo gedaan en wat heeft hij genoten van de dollemansrit en hij niet alleen. Ook Majin vond het super gaaf.
Volgende halte was Toyland, de RC Racer en de Parachute drop stonden op het verlanglijstje van de kids. Aangezien papa zich nog steeds niet lekker voelde, was ik de pineut, terwijl dit ook niet echt mijn ding is. Gelukkig heb ik het goed doorstaan, hoewel ik wel enigszins ben uitgelachen door mijn dochter.
Inmiddels werd het al wat later en waren er nog een aantal dingen die we niet hadden gedaan. We hebben onze weg voortgezet richting het spookhuis, vervolgens zijn we nog naar een 4D film geweest van Magic Mickey, welke ook helemaal te gek was en tot slot zijn we in It's a small world gegaan, welke vanmorgen gesloten was. Alles wat we wilden doen hadden we inmiddels gedaan, dus nu konden we gaan kiezen wat we nog een keer wilden doen. Om te beginnen was dit Space Mountain en opnieuw ging ons mannetje het erop wagen. Daarna wilden er nog een aantal in de Thunder mountain mine cars, maar ook de parade kon elk moment beginnen en dus besloten we eerst daar naar te gaan kijken. Helaas ging de parade vanwege het weer niet door ???? Het regende slechts een paar druppels maar goed, dus op naar Adventureland. Helaas bleken alle attractie toch om 19.30 uur te sluiten, ook al ging de parade niet door, dus dan maar naar MainStreet om wat kleins te eten en om nog even te shoppen.
Als afsluiting hebben we nog even naar de lichtshow op het kasteel gekeken, wat een stuk minder indrukwekkend was als in Parijs, maar dat was te verwachten gezien het formaat kasteel wat hier staat. Om 20.45 uur was het afgelopen en hebben we het park verlaten en op zoek gegaan naar ons prive busje met chauffeur. Deze hadden we al snel gevonden en om 21.30 uur waren we terug bij ons hotel. Wat hebben we een super dag gehad en wat een leuk park met leuke en mooie attracties. Toch weer wat anders dan in Parijs, hoewel er natuurlijk ook veel overeenkomsten waren. Onze kids waren op de terugweg al in slaap gevallen, dus bij aankomst maar gelijk naar de kamers gegaan. Morgen de laatste dag van onze super reis en dan weer terug naar huis.

* Dag 26; Vanmorgen weer wat later ontbeten, zodat de kids weer wat langer konden slapen. Tegen elven zijn we de deur uit gegaan en na eerst even bij de Starbucks langs te zijn gegaan, zijn we door gelopen naar de soort van zijdemarkt van Hongkong. Hier heb ik een leuke tas gescoord, Jibin een op afstand bestuurbare robot, Grappige usb-sticks en natuurlijk een groter koffer. Majin kon maar niets leuks vinden, maar ons meisje zit er doorheen en wilde naar huis, dus dan is de zin om overal rond te neuzen ook wel verdwenen . Toch zijn wij reuze trots op haar, want we wisten dat 4 weken voor haar wel erg lang zouden zijn, maar ze heeft het tot op heden echt super gedaan. Ook Jibin wil inmiddels graag naar huis. Hij vindt China heel leuk, maar hij wil er niet wonen. Hij wil graag terug naar Nederland naar zijn familie. Wij zijn blij dit te horen en we hopen dat er nu wat meer rust in zijn hoofd gaat komen. Hij weet nu weer hoe China eruit ziet en dat het in Nederland toch eigenlijk ook wel heel erg fijn is.
Na bijna 2 uur te hebben rond geslenterd zijn we terug naar het hotel gegaan. Ingrid en Igor zijn met z'n tweeën naar de supermarkt gelopen om iets in te slaan voor de lunch die we op de hotelkamer zouden nuttigen en ik ben de koffers gaan vullen. We zijn tot grote vreugde van de kinderen de rest van de middag op de kamers gebleven en om 17.30 uur hebben we onze spulletjes weer gepakt en zijn we met de metro naar de haven gegaan om naar de lichtshow op de skyline van Hongkong te gaan kijken. Inmiddels kwam het met bakken uit de hemel en even waren we bang dat het niet door zou gaan, maar later zou blijken dat dit volgens mij alleen bij hoge uitzondering wordt afgelast. Om halfacht zijn we richting het water gelopen, waar we een mooi uitzicht hadden op de vele wolkenkrabbers. Gelukkig was het ook gestopt met regenen, dus wat ons betreft kon de show beginnen. Helaas duurde dit nog even en precies om 20.00 uur begon de muziek. Naast de gebruikelijke verlichting van de wolkenkrabbers waren er nu extra lichtprojecties op diverse gebouwen die mee bewogen op de maat van de muziek. Het was een sprookjesachtig gezicht. Dit duurde zo'n 20 minuten en toen was het weer voorbij. We zijn daarna op ons gemak teruggegaan naar het hotel en daar hebben we, nadat we de jongens in bed hebben gelegd, nog even na geborreld met San en Ingrid. Het zit erop en we kunnen terugkijken op een fantastische reis, waarbij we veel hebben gezien en gedaan en we veel bijzondere momenten gaan koesteren.

* Dag 27; Vanmorgen voorlopig voor het laatst ontbeten in een hotel. Na een stevige bodem te hebben gelegd zijn we terug naar de kamers gegaan om de koffers te halen en om uit te checken. Tegen negenen werden we opgehaald en naar het vliegveld van Hongkong gebracht. Het inchecken verliep soepel en al snel waren we achter de douane. Hier hebben we nog even een Starbucks opgezocht en de laatste Hongkong Dollars in de Disney shop opgemaakt. Tegen twaalven mochten we gaan boarden en keurig op tijd gingen we om 12.40 uur de lucht in. We hadden een vlucht van 11 uur voor de boeg en met de nodige filmpjes, eten en snacks zijn we die tijd goed doorgekomen. Slapen is er helaas niet van gekomen. Iets na 18.00 uur Nederlandse tijd stonden we weer op Nederlandse bodem en hebben we het thuisfront op de hoogte gebracht van onze veilige terugkomst. Vervolgens hebben we onze koffers gehaald, wat nog een hele tippel was en daarna hebben we ons gemeld voor het taxivervoer. Dit was allemaal prima geregeld en uiteindelijk waren we tegen negenen thuis (03.00 uur 's nachts Chinese tijd). De kinderen hebben gelijk in bed gelegd en wij hebben de koffers alvast leeggehaald en een eerste was in de machine gedaan. Om zo snel mogelijk in het ritme te komen zijn wij om 22.30 uur naar bed gegaan en hebben we de wekker op 7.00 uur gezet. Ik moest tenslotte de volgende dag gewoon weer gaan werken.