2de helft Februari, Carnaval en Diploma-A

19 februari hadden we weer eens afgesproken met San en Ingrid. We hadden elkaar dit jaar nog maar 1 keer gezien en aangezien er de komende weken ook niets van zou komen, hebben we deze zondag nog even aangegrepen om wat leuks te doen. Om 15.00 uur hadden we afgesproken bij Bos en Duin en vandaar uit hebben we een lekkere wandeling door de duinen gemaakt. Vervolgens zijn we naar het huis van Ingrid en San gereden om daar de door hen net aangeschafte Chinese fondue uit te proberen. Onder het genot van een drankje hebben we de groente en het vlees gesneden en heel de tafel vol geladen met allerlei lekkernijen. Nadat de bouillon warm genoeg was kon de pan gevuld worden en niet veel later konden we eten. We hebben lang zitten tafelen en buiten het feit dat de bouillon wat kruidiger had gemogen, smaakte het prima. Super gezellig en even waanden wij ons weer een beetje in China.

Afgelopen vrijdag begon hier in het zuiden het carnaval. Jibin mocht verkleed naar school en daar zou de hele dag in het teken staan van dit feest. Dit jaar wilde ons mannetje Ridder zijn en dan gaan we natuurlijk ook voor een hele stoere Ridder. Vorige week nog op pad geweest voor een kostuum en eerlijk is eerlijk hier zijn we goed voor geslaagd.

In de ochtend ging de onderbouw in optocht naar het zalencentrum de Riddershof (hoe toepasselijk) en daar werd er volop gehost en gedanst. In de middag hebben ze spelletjes gedaan en Jibin had een topdag.

Op de middelbare doen ze niet aan carnaval, dus ons meisje vertrok gewoon met haar schooltas richting school, waar ze o.a. een proefwerk wiskunde had. Dit betekende echter niet dat ons meisje dit feest aan zich voorbij zou laten gaan (zoals andere jaren wel het geval was). Weken geleden waren er namelijk al kaartjes aangeschaft voor Enschot Trilt. Samen met nog 3 andere vriendinnen zou ze hier naar toe gaan, wetende dat er nog veel meer kinderen van school zouden zijn. Ook werden er kaartjes gekocht voor 't plein in Udenhout, dus ons meisje was 3 avonden onder de pannen. Het waren wel feestjes voor jeugd van 10 t/m 16 jaar, dus dat vond ik wel een fijne gedachten. Nu ik dit zit te typen heeft ze er al 2 super gezellige avonden opzitten en ook vanavond had ze er weer heel veel zin in. Helaas moet ik nu echt zeggen, kleine meisjes worden groot.

Afgelopen zaterdag hebben we heel bijzonder bezoek gehad. Jennifer en haar ouders kwamen namelijk gezellig bij ons op de koffie. Nadat Jennifer afgelopen juli een heel zwaar ongeluk heeft gehad, moet ze van heel ver komen. Gelukkig maakt ze de afgelopen maanden behoorlijk wat stappen en dat stemt ons allen heel gelukkig. Ze heeft daarnaast nog wel een hele lange weg af te leggen, maar we durven weer hoopvol te zijn. Ze heeft ontzettend zitten genieten van een tompouce en latte machiato en waar we ook zo ontzettend blij mee zijn is, dat we weer met haar kunnen communiceren. Het heeft allemaal nog wel zijn tijd nodig, maar dat geeft niets.

Zondag was voor ons mannetje een spannende dag, want hij mocht op voor zijn A-diploma. Na 3 jaar elke week met goede zin naar de zwemles te gaan, was nu eindelijk het moment daar. Wat was hij nerveus, maar wat heeft hij ontzettend goed zijn best gedaan. Gelukkig hebben alle kinderen het gehaald en de opluchting was dan ook groot toen hij eenmaal zijn diploma in handen had.

Natuurlijk hoorden er de nodige cadeautjes bij en dat heeft hem alleen maar meer gemotiveerd om door te gaan voor B. Hier zijn we deze week dan ook mee begonnen, maar wat is dit zwaar voor hem. Het is echter een doorzetter, dus ook dit gaat hij uiteindelijk wel halen.

Voor Majin was het vandaag een belangrijke dag, want na bijna 2 jaar mocht eindelijk haar beugel eruit. Vanmorgen om 9.00 uur lag ze al in de stoel en na ruim een uur stonden we weer buiten. Wat heeft ze nu een mooie mond met tanden en wat is ze er zelf ook blij mee. Het enige jammere is wel, dat ze aan de achterkant van haar tanden spalkjes hebben aangebracht en dit voelt nu nog niet zo prettig. Ze wist wel dat ze nog een nachtbeugel zou krijgen, maar met blijvende spalkjes achter haar tanden had ze geen rekening gehouden. Waarschijnlijk heeft ze hier over een paar dagen helemaal geen last meer van, maar voor nu is het toch een beetje jammer.

YESSSSSSSSSSSS

Zo'n 2 weken geleden toch maar even contact opgenomen met adoptie nazorg, omdat we het idee hadden dat de onrust die op dit moment in Jibin zit hem toch wel een beetje in de weg zit. Hij klaagt vaak dat hij moe is en dat er te veel woorden in zijn hoofd zitten die meestal iets met China te maken hebben. Na een prettig telefoongesprek met iemand van SAV, waarbij werd aangegeven dat hij nu ook wel de leeftijd heeft dat hij zich steeds meer bewust is van zijn verleden, hebben we besloten om samen met Jibin een lifebook te gaan maken. Dit is een boek/schrift waarin wij samen met Jibin gaan praten over de jaren die hij in China heeft gewoond. We gaan proberen een beeld te schetsen van hoe wij en Jibin denken dat zijn eerste 3 1/2 jaar in China eruit hebben gezien. Dit gaan we doen door middel van verhaaltjes, tekeningen en plaatjes. Inmiddels hebben we samen een mooi schrift uitgezocht en heeft Jibin de eerste tekeningen gemaakt. Hij is in ieder geval erg enthousiast en hij zegt dat hij het fijn vindt om er mee bezig te zijn. En eerlijk is eerlijk ik heb nu al het idee dat het hem een beetje rust geeft.

Wie weet heeft deze rust ervoor gezorgd dat hij vorige week zaterdag eindelijk de laatste sticker mee kreeg bij de zwemles en dus door mocht naar het laatste groepje. Wat was hij blij (en wij ook na 3 jaar). Tot onze verbazing kwam hij vandaag zelfs al met het formulier voor afzwemmen thuis. Over 2 weken mag hij op voor zijn A-diploma, wat een mijlpaal.

Ook heeft ons mannetje deze week zijn allereerste echte rapport mee naar huis gekregen. We hadden ruim een week geleden al een gesprek gehad met de juf, omdat we ons een beetje zorgen maakten over het feit dat hij zo druk/onrustig was en toen kregen we al te horen dat het op school eigenlijk best goed ging en dit bleek nu ook wel uit zijn rapport. Wat doet ie het goed en wat blijkt hij een fijne en lieve leerling te zijn. Zo fijn om al dat positieve commentaar van de juffen te lezen en als je op alle vakken dan voldoende en ruimvoldoende scoort, dan zijn wij ontzettend blij en trots.

Ook op zijn grote zus zijn wij enorm trots, want zij blijft ook maar het ene mooie punt na het andere halen. Deze 2de periode is haar laagste punt tot nu toe een 7. Zo fijn dat ze haar draai helemaal heeft gevonden op school. Vorige week is Jalissa gezellig bij ons blijven logeren. Samen zijn ze vrijdagmiddag eerst gaan stadten en daarna zijn ze met z'n tweetjes naar Happy Italy geweest. Zaterdagmorgen hebben ze heerlijk liggen luieren in bed en 's middags zijn ze nog samen naar de film Storm geweest. Al met al een hoop gezelligheid.

Donderdagavond heeft ze geholpen op school bij de openavond voor de nieuwe instroom. Samen met 2 klasgenootjes stond ze bij de proefjes. Ze had het prima naar haar zin gehad en om 21.30 uur was ze pas thuis.

En ja hoor, 28 februari mag haar beugel eruit. Nog iets meer dan 2 weken en dan ......... Wat kijkt ze hier naar uit.