Afgelopen vrijdag begon hier in het zuiden het carnaval. Jibin mocht verkleed naar school en daar zou de hele dag in het teken staan van dit feest. Dit jaar wilde ons mannetje Ridder zijn en dan gaan we natuurlijk ook voor een hele stoere Ridder. Vorige week nog op pad geweest voor een kostuum en eerlijk is eerlijk hier zijn we goed voor geslaagd.
In de ochtend ging de onderbouw in optocht naar het zalencentrum de Riddershof (hoe toepasselijk) en daar werd er volop gehost en gedanst. In de middag hebben ze spelletjes gedaan en Jibin had een topdag.
Op de middelbare doen ze niet aan carnaval, dus ons meisje vertrok gewoon met haar schooltas richting school, waar ze o.a. een proefwerk wiskunde had. Dit betekende echter niet dat ons meisje dit feest aan zich voorbij zou laten gaan (zoals andere jaren wel het geval was). Weken geleden waren er namelijk al kaartjes aangeschaft voor Enschot Trilt. Samen met nog 3 andere vriendinnen zou ze hier naar toe gaan, wetende dat er nog veel meer kinderen van school zouden zijn. Ook werden er kaartjes gekocht voor 't plein in Udenhout, dus ons meisje was 3 avonden onder de pannen. Het waren wel feestjes voor jeugd van 10 t/m 16 jaar, dus dat vond ik wel een fijne gedachten. Nu ik dit zit te typen heeft ze er al 2 super gezellige avonden opzitten en ook vanavond had ze er weer heel veel zin in. Helaas moet ik nu echt zeggen, kleine meisjes worden groot.
Afgelopen zaterdag hebben we heel bijzonder bezoek gehad. Jennifer en haar ouders kwamen namelijk gezellig bij ons op de koffie. Nadat Jennifer afgelopen juli een heel zwaar ongeluk heeft gehad, moet ze van heel ver komen. Gelukkig maakt ze de afgelopen maanden behoorlijk wat stappen en dat stemt ons allen heel gelukkig. Ze heeft daarnaast nog wel een hele lange weg af te leggen, maar we durven weer hoopvol te zijn. Ze heeft ontzettend zitten genieten van een tompouce en latte machiato en waar we ook zo ontzettend blij mee zijn is, dat we weer met haar kunnen communiceren. Het heeft allemaal nog wel zijn tijd nodig, maar dat geeft niets.
Zondag was voor ons mannetje een spannende dag, want hij mocht op voor zijn A-diploma. Na 3 jaar elke week met goede zin naar de zwemles te gaan, was nu eindelijk het moment daar. Wat was hij nerveus, maar wat heeft hij ontzettend goed zijn best gedaan. Gelukkig hebben alle kinderen het gehaald en de opluchting was dan ook groot toen hij eenmaal zijn diploma in handen had.
Natuurlijk hoorden er de nodige cadeautjes bij en dat heeft hem alleen maar meer gemotiveerd om door te gaan voor B. Hier zijn we deze week dan ook mee begonnen, maar wat is dit zwaar voor hem. Het is echter een doorzetter, dus ook dit gaat hij uiteindelijk wel halen.
Voor Majin was het vandaag een belangrijke dag, want na bijna 2 jaar mocht eindelijk haar beugel eruit. Vanmorgen om 9.00 uur lag ze al in de stoel en na ruim een uur stonden we weer buiten. Wat heeft ze nu een mooie mond met tanden en wat is ze er zelf ook blij mee. Het enige jammere is wel, dat ze aan de achterkant van haar tanden spalkjes hebben aangebracht en dit voelt nu nog niet zo prettig. Ze wist wel dat ze nog een nachtbeugel zou krijgen, maar met blijvende spalkjes achter haar tanden had ze geen rekening gehouden. Waarschijnlijk heeft ze hier over een paar dagen helemaal geen last meer van, maar voor nu is het toch een beetje jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten