YESSSSSSSSSSSS

Zo'n 2 weken geleden toch maar even contact opgenomen met adoptie nazorg, omdat we het idee hadden dat de onrust die op dit moment in Jibin zit hem toch wel een beetje in de weg zit. Hij klaagt vaak dat hij moe is en dat er te veel woorden in zijn hoofd zitten die meestal iets met China te maken hebben. Na een prettig telefoongesprek met iemand van SAV, waarbij werd aangegeven dat hij nu ook wel de leeftijd heeft dat hij zich steeds meer bewust is van zijn verleden, hebben we besloten om samen met Jibin een lifebook te gaan maken. Dit is een boek/schrift waarin wij samen met Jibin gaan praten over de jaren die hij in China heeft gewoond. We gaan proberen een beeld te schetsen van hoe wij en Jibin denken dat zijn eerste 3 1/2 jaar in China eruit hebben gezien. Dit gaan we doen door middel van verhaaltjes, tekeningen en plaatjes. Inmiddels hebben we samen een mooi schrift uitgezocht en heeft Jibin de eerste tekeningen gemaakt. Hij is in ieder geval erg enthousiast en hij zegt dat hij het fijn vindt om er mee bezig te zijn. En eerlijk is eerlijk ik heb nu al het idee dat het hem een beetje rust geeft.

Wie weet heeft deze rust ervoor gezorgd dat hij vorige week zaterdag eindelijk de laatste sticker mee kreeg bij de zwemles en dus door mocht naar het laatste groepje. Wat was hij blij (en wij ook na 3 jaar). Tot onze verbazing kwam hij vandaag zelfs al met het formulier voor afzwemmen thuis. Over 2 weken mag hij op voor zijn A-diploma, wat een mijlpaal.

Ook heeft ons mannetje deze week zijn allereerste echte rapport mee naar huis gekregen. We hadden ruim een week geleden al een gesprek gehad met de juf, omdat we ons een beetje zorgen maakten over het feit dat hij zo druk/onrustig was en toen kregen we al te horen dat het op school eigenlijk best goed ging en dit bleek nu ook wel uit zijn rapport. Wat doet ie het goed en wat blijkt hij een fijne en lieve leerling te zijn. Zo fijn om al dat positieve commentaar van de juffen te lezen en als je op alle vakken dan voldoende en ruimvoldoende scoort, dan zijn wij ontzettend blij en trots.

Ook op zijn grote zus zijn wij enorm trots, want zij blijft ook maar het ene mooie punt na het andere halen. Deze 2de periode is haar laagste punt tot nu toe een 7. Zo fijn dat ze haar draai helemaal heeft gevonden op school. Vorige week is Jalissa gezellig bij ons blijven logeren. Samen zijn ze vrijdagmiddag eerst gaan stadten en daarna zijn ze met z'n tweetjes naar Happy Italy geweest. Zaterdagmorgen hebben ze heerlijk liggen luieren in bed en 's middags zijn ze nog samen naar de film Storm geweest. Al met al een hoop gezelligheid.

Donderdagavond heeft ze geholpen op school bij de openavond voor de nieuwe instroom. Samen met 2 klasgenootjes stond ze bij de proefjes. Ze had het prima naar haar zin gehad en om 21.30 uur was ze pas thuis.

En ja hoor, 28 februari mag haar beugel eruit. Nog iets meer dan 2 weken en dan ......... Wat kijkt ze hier naar uit.