De laatste weken voor de zomervakantie was het voor ons mannetje echt afzien. Buiten het feit dat hij sowieso toe was aan vakantie, was er de laatste weken ook nogal wat onrust op school. Nu is dat altijd wel een beetje aan het einde van het schooljaar, maar de klas van Jibin had ook nog eens te kampen met een juf die de laatste weken ziek thuis kwam te zitten en waar maar geen vervanging voor gevonden kon worden. Het kwam dus weleens voor dat er op een dag 3 verschillende personen voor de klas stonden of dat ze uit nood weer naar de kleuterklas moesten. Alle houvast was helemaal weg en dat had duidelijk zijn weerslag op Jibin. De rekentoets die de laatste week nog werd afgenomen (wie dat heeft bedacht ??) die kon ook gelijk de prullenbak in. Ons mannetje was er echt niet met zijn hoofd bij en hij heeft alleen maar naar zijn blaadje zitten staren. Ik zeg, geeft helemaal niets, wij weten dat jij het kan.
Ook was daar nog het diploma-zwemmen. Zondag 9 juli togen wij met 9 man sterk naar het zwembad. De oma's, mijn zus met haar man en Jurre waren namelijk ook van de partij en wat was Jibin zenuwachtig. Hij was zich zo druk aan het maken en wat wij ook probeerden om hem gerust te stellen, het had geen enkel effect. Gelukkig kon hij zich tijdens het zwemmen een beetje herstellen en uiteindelijk heeft hij alle onderdelen goed af kunnen ronden en mocht hij aan het einde van de middag zijn zwemdiploma B in ontvangst nemen. Wat was hij blij en opgelucht en wat waren wij super trots op onze kanjer. Zo, dat zit erop en na de vakantie gaan we op zoek naar een andere activiteit.
In de laatste week voor de vakantie heeft Majin nog een BBQ-feestje voor haar vriendinnen gegeven. Dit was in plaats van haar verjaardagsfeestje. Majin was namelijk de eerste van het groepje die jarig was en zij dacht dat verjaardagen op de middelbare school niet meer gevierd werden, dus we hebben dat toen voorbij laten gaan. Later bleek dat al die meiden wel hun verjaardagen vierden en overal werd ze uitgenodigd, dus we konden natuurlijk niet achterblijven. Dus als afsluiting van een zeer geslaagd eerste jaar op de middelbare, mocht ze alsnog haar vriendinnen uitnodigen. Op donderdag 6 juli stonden hier 7 meiden op de stoep voor een gezellige BBQ en gezellig was het ondanks de onweersbuien. Er werd gezongen, gedanst en gedart. Dan is het toch wel fijn dat je een overkapping in de tuin hebt staan, want de temperatuur was goed. Igor heeft de meiden voorzien van eten en ik heb voor ons mannetje gezorgd. De avond was zeer geslaagd en het is echt een leuk stel meiden bij elkaar. Jammer dat ze volgend jaar uit elkaar worden gehaald.
Op de laatste schooldag kon dan eindelijk het rapport op worden gehaald en zoals verwacht was er dat een om heel trots op te zijn. Er stonden 2 zevens, 5 achten en 2 negens op. Echt een TOP prestatie.
In de eerste week van de vakantie zijn Rosalie en Youri gezellig een nachtje blijven logeren en dat vond Jibin maar wat leuk. Majin heeft al vaker iemand te logeren gehad, maar met Jibin hadden we dit nog niet gedaan, dus de hoogste tijd om dit een keer uit te proberen. Gelukkig is het allemaal goed verlopen en ze hebben zich alle vier prima vermaakt. Majin is met Rosalie naar de film 100% Coco geweest en ik heb de mannen mee naar Ballorig genomen. Ook hebben Youri en Jibin nog lekker gezwommen. Het was een geslaagd experiment.
Gisteren zijn we redelijk spontaan naar Hilversum gereden. Sem, Jibin's tehuisvriendje, was deze week 7 jaar geworden en naar aanleiding daarvan had ik contact met Marianne en toen kwam het idee om die zaterdag maar gelijk wat af te spreken. Zo gezegd, zo gedaan en om 16:00 uur stonden we bij hen op de stoep. Eerst hebben we lekker in de tuin gezeten en hebben de jongens ontzettend leuk samen gespeeld op de trampoline eerst zonder en daarna met zwaarden (het zijn tenslotte jongens), met Lego en uiteindelijk ook op de tablet. De pubers vermaakten zich natuurlijk met hun mobiel en wij hebben gezellig zitten kletsen. Ook mochten we blijven eten en dat zorgde er uiteindelijk voor dat we pas om 21:15 uur op huis aan gingen, maar niet voordat Jibin een kijkje had mogen nemen in de ambulance van Jan, die die dag piepdienst had. Wat vond hij het interessant. Tegen 22:30 uur waren we thuis en toen had ons mannetje nog niet geslapen. Het begint al een echte nachtbraker te worden. Dit baart me overigens wel zorgen voor de rit naar Italie. Ik hoop toch echt dat hij dan een paar uurtjes kan slapen.
Vandaag 23 juli is het precies een jaar geleden dat we op Schiphol stonden om op het vliegtuig te stappen naar China. Wat zou ik graag weer even teruggaan in de tijd.
Wij zijn Igor en Marlou en sinds 25 oktober 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China. In april 2006 hebben wij opnieuw een adoptieprocedure opgestart en op 27 juni 2012 werden we verblijd met het bericht dat we een zoon in ons gezin mogen opnemen. Jibin hebben we op 23 augustus 2012 in onze armen mogen sluiten en vanaf nu gaan we als gezin van 4 door het leven.
zondag 23 juli 2017
dinsdag 4 juli 2017
De tijd gaat zo snel
Inmiddels is het alweer juli en moet ik even graven naar wat er de afgelopen weken allemaal is gebeurd, wat de moeite waard is om hier te vermelden.
Om te beginnen heeft Jibin de brief meegekregen, waarin staat dat hij komende zondag 9 juli mag afzwemmen voor zijn B. Heerlijk dat dit nog voor de vakantie mag. Voor het C-diploma haken we af. In principe hebben we AB en C afgekocht, maar na 3enhalf jaar ben ik het wel zat om wekelijks naar het zwembad te gaan en B is meer dan dat ik zelf heb, dus ik vind het prima. Tijd om iets anders op te gaan pakken, maar wat dat weet ie nog niet. Hij heeft het over Karate/Judo, maar ook over Streetdance. Na de vakantie zullen we eens op wat plaatsen gaan kijken.
Dan was daar natuurlijk het schoolreisje. Dit jaar zou deze naar de Efteling gaan en ik mocht mee als begeleiding. In totaal had ik 4 kids in mijn groepje natuurlijk Jibin en zijn beste vriend Joeri en 2 "gezellige" meiden. Op zich goed te doen 4 kids, maar je zit natuurlijk altijd met het risico dat de een iets wil wat de ander niet durft, dus zoals ook geadviseerd ben ik samen met de vader van Thomas door het park gelopen. Samen hadden we de verantwoordelijkheid over 8 kids. Eenmaal binnen hebben we meteen de eerste drink en snackpauze gehouden en hebben we een soort van plan proberen te maken. Het was die dag ruim over de 30 graden, dus er moest goed gedronken worden en lange wachtrijen vol in de zon moesten ook een beetje vermeden worden. Het was al snel duidelijk dat wij niet de enige school waren die daar op schoolreisje was en er liep dan ook volop jeugd. De eerste stop was bij de Fata Morgana. Lekker overdekt en geen lange wachtrij. Helaas al ik gelijk al iemand die niet wilde, maar met mijn overredingskracht is ze uiteindelijk toch mee in het bootje gestapt en leuk dat ze het vond. De tweede attractie die op het wenslijstje van een aantal kids stond was de Bobbaan. Ook nu durfde niet iedereen hierin, dus even splitsen. Eerst ging de vader van Thomas met 3 kids en daarna zou ik gaan met 3 andere. Helaas was er een defect toen ik met Daan, Elena en Jibin in de rij stond en aangezien de rij al behoorlijk lang was en we niet wisten hoe lang het oponthoud ging duren zijn we toch maar weer uit de rij gegaan. Een grote teleurstelling voor deze 3, maar het was niet anders. Vervolgens zijn we naar de Droomvlucht gelopen, welke heel hoog op het verlanglijstje van de meiden stond en doordat hier amper een rij stond zijn we hier gelijk 2 keer in gegaan. Toen op naar de Vogelrok en Carnavalfestival. Onderweg hebben we nog even een korte lunchpauze gehouden, waardoor de rugzakken aardig leeg raakten. Inmiddels moesten we ook al een beetje op de tijd gaan letten, want zo'n dag is eigenlijk veel te kort als je pas na 10:30 uur aankomt in het park en al om 16:00 uur moet verzamelen op het plein bij de uitgang. Om een beetje af te koelen hebben we de kids het Doolhof in gestuurd, waar je je flink nat kan laten spuiten. Bij de Piranja was het namelijk veel te druk, dus deze hebben we aan ons voorbij laten gaan. We zijn de dag geeindigd bij de PandaDroom. Eigenlijk hadden we hier geen tijd meer voor, maar voor ons gevoel hadden we zo weinig kunnen doen, dat de we de gok maar hebben genomen. Een beetje te laat kwamen we uiteindelijk weer bij de bussen aan, maar al met al was het wel heel leuk geweest. Nu is het weer 2 jaar wachten.
Dinsdag 27 juni was het alweer 5 jaar gelden dat we het telefoontje kregen dat er een heel lief jongetje, genaamd Yang Jialin in China woonde, die wij vanaf dat moment onze zoon, broertje, mochten noemen. Op dat nieuws hadden we zolang zitten wachten en wat waren we gelukkig met dit fantastische nieuws. Ik heb dit ook aan Jibin vertelt en vervolgens kreeg iedereen te horen wat voor speciale dag het wel niet was. Zo lief
Ook heeft Jibin deze week mogen oefenen in groep 4 en heeft hij zijn rapport mee naar huis gekregen. Wat zijn we trots op ons mannetje, want hij heeft het dit jaar heel goed gedaan. We merken ook thuis dat hij dit jaar hele grote stappen heeft gemaakt en ons kleine mannetje is inmiddels een hele grote jongen geworden. Nog 2 weken en dan heeft hij eindelijk vakantie en daar kijkt hij wel heel erg naar uit.
Majin heeft morgen het laatste proefwerk van de proefwerkweek en dan begint haar vakantie eigenlijk al een beetje. Er staat alleen nog een Mentordag met als afsluiting een BBQ op het programma en dan nog boeken inleveren en rapport ophalen. Ook op haar kunnen we eigenlijk alleen maar heel trots zijn. Ook al heeft zij haar rapport nog niet mee naar huis gekregen en zijn nog niet al haar punten bekend. Haar gemiddelde voor alle vakken was zo goed, dat het niet anders kan dat ook zij met prachtig rapport gaat thuiskomen. Wat heeft ze genoten van dit schooljaar en wat heeft ze hard gewerkt. Jammer genoeg blijven ze volgend schooljaar niet met de hele klas bij elkaar en dat vindt ze wel heel jammer. Ze hadden zo'n gezellig vriendinnengroepje, waarmee ze het ene feestje na het andere hadden, en dat groepje wordt nu opgesplitst. Ik hoop dat ze goed contact met elkaar blijven houden in de pauzes en na schooltijd, want dit heeft er mede wel voor gezorgd dat ze met veel plezier naar school ging.
Het aftellen is begonnen.
Om te beginnen heeft Jibin de brief meegekregen, waarin staat dat hij komende zondag 9 juli mag afzwemmen voor zijn B. Heerlijk dat dit nog voor de vakantie mag. Voor het C-diploma haken we af. In principe hebben we AB en C afgekocht, maar na 3enhalf jaar ben ik het wel zat om wekelijks naar het zwembad te gaan en B is meer dan dat ik zelf heb, dus ik vind het prima. Tijd om iets anders op te gaan pakken, maar wat dat weet ie nog niet. Hij heeft het over Karate/Judo, maar ook over Streetdance. Na de vakantie zullen we eens op wat plaatsen gaan kijken.
Dan was daar natuurlijk het schoolreisje. Dit jaar zou deze naar de Efteling gaan en ik mocht mee als begeleiding. In totaal had ik 4 kids in mijn groepje natuurlijk Jibin en zijn beste vriend Joeri en 2 "gezellige" meiden. Op zich goed te doen 4 kids, maar je zit natuurlijk altijd met het risico dat de een iets wil wat de ander niet durft, dus zoals ook geadviseerd ben ik samen met de vader van Thomas door het park gelopen. Samen hadden we de verantwoordelijkheid over 8 kids. Eenmaal binnen hebben we meteen de eerste drink en snackpauze gehouden en hebben we een soort van plan proberen te maken. Het was die dag ruim over de 30 graden, dus er moest goed gedronken worden en lange wachtrijen vol in de zon moesten ook een beetje vermeden worden. Het was al snel duidelijk dat wij niet de enige school waren die daar op schoolreisje was en er liep dan ook volop jeugd. De eerste stop was bij de Fata Morgana. Lekker overdekt en geen lange wachtrij. Helaas al ik gelijk al iemand die niet wilde, maar met mijn overredingskracht is ze uiteindelijk toch mee in het bootje gestapt en leuk dat ze het vond. De tweede attractie die op het wenslijstje van een aantal kids stond was de Bobbaan. Ook nu durfde niet iedereen hierin, dus even splitsen. Eerst ging de vader van Thomas met 3 kids en daarna zou ik gaan met 3 andere. Helaas was er een defect toen ik met Daan, Elena en Jibin in de rij stond en aangezien de rij al behoorlijk lang was en we niet wisten hoe lang het oponthoud ging duren zijn we toch maar weer uit de rij gegaan. Een grote teleurstelling voor deze 3, maar het was niet anders. Vervolgens zijn we naar de Droomvlucht gelopen, welke heel hoog op het verlanglijstje van de meiden stond en doordat hier amper een rij stond zijn we hier gelijk 2 keer in gegaan. Toen op naar de Vogelrok en Carnavalfestival. Onderweg hebben we nog even een korte lunchpauze gehouden, waardoor de rugzakken aardig leeg raakten. Inmiddels moesten we ook al een beetje op de tijd gaan letten, want zo'n dag is eigenlijk veel te kort als je pas na 10:30 uur aankomt in het park en al om 16:00 uur moet verzamelen op het plein bij de uitgang. Om een beetje af te koelen hebben we de kids het Doolhof in gestuurd, waar je je flink nat kan laten spuiten. Bij de Piranja was het namelijk veel te druk, dus deze hebben we aan ons voorbij laten gaan. We zijn de dag geeindigd bij de PandaDroom. Eigenlijk hadden we hier geen tijd meer voor, maar voor ons gevoel hadden we zo weinig kunnen doen, dat de we de gok maar hebben genomen. Een beetje te laat kwamen we uiteindelijk weer bij de bussen aan, maar al met al was het wel heel leuk geweest. Nu is het weer 2 jaar wachten.
Dinsdag 27 juni was het alweer 5 jaar gelden dat we het telefoontje kregen dat er een heel lief jongetje, genaamd Yang Jialin in China woonde, die wij vanaf dat moment onze zoon, broertje, mochten noemen. Op dat nieuws hadden we zolang zitten wachten en wat waren we gelukkig met dit fantastische nieuws. Ik heb dit ook aan Jibin vertelt en vervolgens kreeg iedereen te horen wat voor speciale dag het wel niet was. Zo lief
Ook heeft Jibin deze week mogen oefenen in groep 4 en heeft hij zijn rapport mee naar huis gekregen. Wat zijn we trots op ons mannetje, want hij heeft het dit jaar heel goed gedaan. We merken ook thuis dat hij dit jaar hele grote stappen heeft gemaakt en ons kleine mannetje is inmiddels een hele grote jongen geworden. Nog 2 weken en dan heeft hij eindelijk vakantie en daar kijkt hij wel heel erg naar uit.
Majin heeft morgen het laatste proefwerk van de proefwerkweek en dan begint haar vakantie eigenlijk al een beetje. Er staat alleen nog een Mentordag met als afsluiting een BBQ op het programma en dan nog boeken inleveren en rapport ophalen. Ook op haar kunnen we eigenlijk alleen maar heel trots zijn. Ook al heeft zij haar rapport nog niet mee naar huis gekregen en zijn nog niet al haar punten bekend. Haar gemiddelde voor alle vakken was zo goed, dat het niet anders kan dat ook zij met prachtig rapport gaat thuiskomen. Wat heeft ze genoten van dit schooljaar en wat heeft ze hard gewerkt. Jammer genoeg blijven ze volgend schooljaar niet met de hele klas bij elkaar en dat vindt ze wel heel jammer. Ze hadden zo'n gezellig vriendinnengroepje, waarmee ze het ene feestje na het andere hadden, en dat groepje wordt nu opgesplitst. Ik hoop dat ze goed contact met elkaar blijven houden in de pauzes en na schooltijd, want dit heeft er mede wel voor gezorgd dat ze met veel plezier naar school ging.
Het aftellen is begonnen.
Abonneren op:
Posts (Atom)