Ik moet weer even graven in mijn geheugen, want wat hebben we afgelopen 2 weken nu eigenlijk gedaan. Om te beginnen zijn we zo'n anderhalve week geleden een dagje teruggegaan naar de camping. Voor onze campingbuurtjes daar was de Herfstvakantie al begonnen en zij vonden het wel gezellig om de vakantie met ons in te luiden en wij vonden dat natuurlijk ook een erg leuk idee. Op zaterdagmiddag zijn we die kant opgereden en William stond ons al op te wachten bij de receptie. We hebben nog geprobeerd of we op onze "oude" slagboomkaart naar binnen konden, maar die was helaas geblokkeerd, dus toen maar als aanhanger achter William aan. Eenmaal bij hun caravan werden we hartelijk verwelkomt door Elizabeth en de meiden en natuurlijk hoort daar taart bij. 's Middag zijn Lies en ik een stuk gaan wandelen, iets wat we beiden toch wel erg missen en toen wij eenmaal terug waren, vertrokken de papa's. Majin vermaakte zich prima met Lisa en Jibin mocht op de Wii, dus die heb je ook niet gehoord. 's Avonds hebben we daar nog gezellig zitten bakplaten en tegen tienen zijn we maar weer eens naar huis gegaan. Wat was het toch weer gezellig en ik weet zeker dat we dit nog wel vaker gaan doen.
Toen nog een week school. Majin blijft fanatiek haar huiswerk maken en haalt het ene mooie cijfer na het andere. Ook Jibin heeft er gelukkig geen enkele moeite mee om elke morgen weer naar school te gaan, dit was vorig jaar wel anders. Afgelopen week zei hij zelfs dat hij school zoooooooooooo leuk vindt. Zo blij dat wij de keuze hebben gemaakt om hem een jaar langer te laten kleuteren. Het werpt nu zijn vruchten al af. Hij heeft zelfs afgesproken met een nieuw vriendinnetje. Ze hebben zo leuk samen gespeeld.
Zaterdag de vakantie ingeluid met een gezellig etentje met onze toekomstige reisgenoten, Majin en ik zijn 's middags al op tijd begonnen met de voorbereidingen. We wilden verschillende Tapasgerechten maken en dit was achteraf meer werk dan we hadden gedacht, maar ons meisje hield het dapper vol. Tegen zessen kwamen onze gasten en zij konden gelijk aan tafel. Natuurlijk hebben we het uitgebreid over onze reis gehad en we zijn er al zo goed als uit hoe het reisschema eruit moet komen te zien. Gelukkig zijn we het over de accommodaties ook aardig eens, dus nu gaan we dit aan 2 organisaties voorleggen en dan maar kijken wie er het meest rekening houdt met onze portemonnee.
Zondag hadden we een etentje met de familie van mijn moeders kant. Dit ter eren van oma's 100ste verjaardag (26 oktober), welke zij helaas niet heeft mogen halen, maar dat wil niet zeggen dat wij er toch wel even bij stil wilden staan. Met z'n allen zijn we naar Etenstijd gegaan, waar de kinderen na en tussen het eten door lekker kunnen spelen in de speelkelder. Het was een hele gezellige avond en we hebben besloten dit erin te houden. Zo staan we gewoon elk jaar stil bij het feit dat we oma zolang in ons midden mochten hebben.
Afgelopen dagen hebben we het rustig aan gedaan. Jibin bevindt zich elke morgen in het zwembad. En na een moeizame start op maandag, gaat hij vervolgens nu als een speer. Vandaag kreeg hij 2 duimen omhoog van de juf en ook nog eens een high five. Wat was hij trots. Nog 2 dagen en dan zit dat er ook weer op. Daarnaast gaan we nog wat leuke dingen doen en dan zit maandag de vakantie er alweer op. Wat gaat het snel.
Lilypie Waiting to Adopt tickers
woensdag 28 oktober 2015
donderdag 15 oktober 2015
Gefrustreerd
Waren we net zo lekker bezig met plannen van de reis, gooien ze op mijn werk behoorlijk wat roet in het eten.
Hebben ze mij het afgelopen jaar gewoon doen laten geloven dat ik komende zomer 4 weken vrij zou krijgen voor onze reis naar China (ik mocht namelijk extra vakantiedagen mee overnemen) , laten ze mij vorige week ineens weten dat 3 weken eigenlijk het maximale is. Door te praten als Brugman heb ik er gelukkig toch nog 3 1/2 week uit weten te slepen, maar dan moeten we wel gelijk de eerste 3 1/2 week van de vakantie nemen. Niet echt onze voorkeur, maar we doen gewillig concessies om de goede vrede op het werk te bewaren.
Krijg ik vandaag ineens weer een mail waarin zij stellen dat ik die weken vrij krijg MITS ik na mijn vakantie extra kom werken, want dan hebben blijkbaar wel 3 collega's tegelijk vrij gekregen, waardoor er een bezettingsprobleem is ontstaan. Ik krijg geen 4 weken, want het argument was dat ze een acceptabele bezetting willen houden. Tevens vragen ze mij de periode wat aan te passen, maar andere collega's concessies laten doen behoort waarschijnlijk niet tot de mogelijkheden. Als namelijk een van de 3 collega's een week zou schuiven, net als wij hebben moeten doen, zou het probleem opgelost zijn.
Ze hebben echt geen idee wat die reis voor impact op de kinderen kan hebben en ook op ons en door het inkorten van de vakantie zal ik al gelijk daags na terugkomst moeten gaan werken. Om daarna ook nog eens extra te moeten werken om de reden die ik hierboven heb omschreven, maakt mij behoorlijk boos. Ik heb daarop dan ook geen toezegging gedaan. We zien wel waar het schip strand. In ieder geval niet ten kosten van de kids.
Hebben ze mij het afgelopen jaar gewoon doen laten geloven dat ik komende zomer 4 weken vrij zou krijgen voor onze reis naar China (ik mocht namelijk extra vakantiedagen mee overnemen) , laten ze mij vorige week ineens weten dat 3 weken eigenlijk het maximale is. Door te praten als Brugman heb ik er gelukkig toch nog 3 1/2 week uit weten te slepen, maar dan moeten we wel gelijk de eerste 3 1/2 week van de vakantie nemen. Niet echt onze voorkeur, maar we doen gewillig concessies om de goede vrede op het werk te bewaren.
Krijg ik vandaag ineens weer een mail waarin zij stellen dat ik die weken vrij krijg MITS ik na mijn vakantie extra kom werken, want dan hebben blijkbaar wel 3 collega's tegelijk vrij gekregen, waardoor er een bezettingsprobleem is ontstaan. Ik krijg geen 4 weken, want het argument was dat ze een acceptabele bezetting willen houden. Tevens vragen ze mij de periode wat aan te passen, maar andere collega's concessies laten doen behoort waarschijnlijk niet tot de mogelijkheden. Als namelijk een van de 3 collega's een week zou schuiven, net als wij hebben moeten doen, zou het probleem opgelost zijn.
Ze hebben echt geen idee wat die reis voor impact op de kinderen kan hebben en ook op ons en door het inkorten van de vakantie zal ik al gelijk daags na terugkomst moeten gaan werken. Om daarna ook nog eens extra te moeten werken om de reden die ik hierboven heb omschreven, maakt mij behoorlijk boos. Ik heb daarop dan ook geen toezegging gedaan. We zien wel waar het schip strand. In ieder geval niet ten kosten van de kids.
woensdag 14 oktober 2015
Twee weken later
Vorige week zondag kregen we gezellig bezoek van Ingrid en San en natuurlijk hun twee kids. Het was de bedoeling dat we een weekendje weg zouden plannen om gedurende dat weekend onze reis naar China deze zomer vorm te geven. Het grappige was, dat de opzet voor die verre reis eerder op papier stond dan het uitkiezen van een huisje voor het weekend. Dat was nog best lastig, maar uiteindelijk is dit natuurlijk wel gelukt en binnenkort gaan we gezellig een weekend naar de Ardennen. En terwijl wij achter de laptop een park aan het uitzoeken waren, bevonden de meiden zich boven en vermaakten de jongens zich met de Wii. Gelukkig kunnen ze het toch wel aardig met elkaar vinden ook al zit er zo'n anderhalf jaar leeftijdsverschil tussen. Best fijn als ze straks bijna 4 weken met elkaar opgescheept zitten. Om de middag in stijl af te sluiten, hebben we met z'n achten gegeten en daarna is ons bezoek op de fiets weer terug naar huis gegaan.
Inmiddels is er een eerste opzet gemaakt, maar hierin moet al geschrapt worden, want helaas is mijn vakantie ingekort naar 3 1/2 week i.p.v. 4 weken. Balen, maar we komen er vast wel uit.
Afgelopen zondag hadden we afgesproken met Jibin's tehuisvriendje Yan en zijn papa en mama. Zij hadden nog vrijkaartjes voor Ouwehands Dierenpark en dus leek het ons wel gezellig om elkaar daar te treffen. Keurig op tijd stonden wij om 12.30 uur bij de ingang en niet veel later kwamen zij er ook aan. Jibin reageerde gelijk heel enthousiast, maar Yan moest nog even ontdooien. Op ons gemak zijn we het park op gelopen en langs de diverse dieren gegaan.
Zo af en toe kwam het zonnetje heerlijk tevoorschijn, maar er stond ook best een frisse wind, dus het was wel lekker dat er ook diverse binnen verblijven waren. Tijdens het bekijken van de dieren, bleven de jongens vooral bij hun papa of mama, maar zodra er een glijbaan of iets dergelijks te bekennen was, hadden ze elkaar zo gevonden.
Om 14.30 uur hebben we de zeeleeuwenshow bijgewoond en dit was gelijk een goede gelegenheid om even wat uit te rusten en wat te snoepen. Na de show zijn we via het doolhof naar het Berenbos gelopen, waar ik nog steeds erg onder de indruk ben van de verhalen achter die beren. De kids hebben hier nog even lekker geklauterd en vervolgens was het voor de jongens tijd om de binnenspeeltuin op te zoeken. Ze hadden hier in het begin van de middag al een glimp van opgevangen en nu wilden ze toch echt in de monorail en spelen in het zand.
Bij binnenkomst zijn we gelijk in de rij gaan staan voor het treintje, terwijl de papa's een tafeltje gingen zoeken. Eenmaal in het treintje waren de jongens behoorlijk onder de indruk, terwijl het echt helemaal niets voorstelt. Het is een kort ritje, zo'n meter of 5 boven de grond over een klein deel van het park, waar eigenlijk niets is te zien, behalve een paar kamelen. Toch hadden ze het reuze naar hun zin en daar gaat het toch om.
Toen we uit het treintje stapten zijn we naar de mannen gelopen om een lekker kopje koffie te bestellen en zijn de kids gaan spelen. Majin bekommert zich dan een beetje over de jongens , maar speelt zelf ook nog gezellig mee. Iets na vijven hebben we frietjes besteld die we daar gezellig op hebben gegeten en daarna mochten ze nog heel even spelen tot sluitingstijd. Om 18.00 uur was het tijd om naar huis te gaan. Opnieuw hebben we weer een erg leuke dag gehad en misschien dat we volgende keer weer gewoon in een (indoor)speeltuin af moeten spreken, want dan trekken de jongens veel meer naar elkaar toe als dat we door een park lopen.
Zondag wilde Jibin een pyjamadag en die hebben we ons mannetje dan ook gegeven. Ook weleens lekker.
Afgelopen maandag hadden we een eerste gesprek nieuwe formule met de leraar en juf van Majin. We hadden een formulier gekregen wat we voor dit gesprek moesten invullen en hierin moesten wij aangeven hoe wij Majin zien en ervaren en dat zou naast hetzelfde formulier, ingevuld door de leraar en juf van Majin, worden gelegd. Heel veel punten kwamen wel overeen, maar blijkbaar zien wij nog een andere kant van Majin die zij (gelukkig) niet kennen. Dit was wel herkenbaar, want dit horen we eigenlijk elk jaar wel weer terug. Op school is Majin een rustig, timide meisje wat leuk met haar vriendinnen omgaat en dan ook wel wat meer los komt. Dat ze ook heel druk en luidruchtig kan zijn en fel kan reageren hadden ze niet verwacht. Toch is dat zo. Blijkbaar voelt ze zich bij ons veilig genoeg om ons die kant ook te laten zien en daar moeten we dan ook gewoon maar blij om zijn, ook al is dat niet altijd even leuk. Ik moet zeggen ik vond het een prettig gesprek en vooral om dat het om de persoon Majin ging en niet om rapportcijfers. Op deze wijze krijgen de leraar en juf ook een beter beeld van haar en kunnen zo beter op bepaalde dingen inspelen. We zijn in ieder geval 20 minuten later met een goed gevoel weer naar huis gegaan. Ons meisje is in goede handen.
Inmiddels is er een eerste opzet gemaakt, maar hierin moet al geschrapt worden, want helaas is mijn vakantie ingekort naar 3 1/2 week i.p.v. 4 weken. Balen, maar we komen er vast wel uit.
Afgelopen zondag hadden we afgesproken met Jibin's tehuisvriendje Yan en zijn papa en mama. Zij hadden nog vrijkaartjes voor Ouwehands Dierenpark en dus leek het ons wel gezellig om elkaar daar te treffen. Keurig op tijd stonden wij om 12.30 uur bij de ingang en niet veel later kwamen zij er ook aan. Jibin reageerde gelijk heel enthousiast, maar Yan moest nog even ontdooien. Op ons gemak zijn we het park op gelopen en langs de diverse dieren gegaan.
Zo af en toe kwam het zonnetje heerlijk tevoorschijn, maar er stond ook best een frisse wind, dus het was wel lekker dat er ook diverse binnen verblijven waren. Tijdens het bekijken van de dieren, bleven de jongens vooral bij hun papa of mama, maar zodra er een glijbaan of iets dergelijks te bekennen was, hadden ze elkaar zo gevonden.
Om 14.30 uur hebben we de zeeleeuwenshow bijgewoond en dit was gelijk een goede gelegenheid om even wat uit te rusten en wat te snoepen. Na de show zijn we via het doolhof naar het Berenbos gelopen, waar ik nog steeds erg onder de indruk ben van de verhalen achter die beren. De kids hebben hier nog even lekker geklauterd en vervolgens was het voor de jongens tijd om de binnenspeeltuin op te zoeken. Ze hadden hier in het begin van de middag al een glimp van opgevangen en nu wilden ze toch echt in de monorail en spelen in het zand.
Bij binnenkomst zijn we gelijk in de rij gaan staan voor het treintje, terwijl de papa's een tafeltje gingen zoeken. Eenmaal in het treintje waren de jongens behoorlijk onder de indruk, terwijl het echt helemaal niets voorstelt. Het is een kort ritje, zo'n meter of 5 boven de grond over een klein deel van het park, waar eigenlijk niets is te zien, behalve een paar kamelen. Toch hadden ze het reuze naar hun zin en daar gaat het toch om.
Toen we uit het treintje stapten zijn we naar de mannen gelopen om een lekker kopje koffie te bestellen en zijn de kids gaan spelen. Majin bekommert zich dan een beetje over de jongens , maar speelt zelf ook nog gezellig mee. Iets na vijven hebben we frietjes besteld die we daar gezellig op hebben gegeten en daarna mochten ze nog heel even spelen tot sluitingstijd. Om 18.00 uur was het tijd om naar huis te gaan. Opnieuw hebben we weer een erg leuke dag gehad en misschien dat we volgende keer weer gewoon in een (indoor)speeltuin af moeten spreken, want dan trekken de jongens veel meer naar elkaar toe als dat we door een park lopen.
Zondag wilde Jibin een pyjamadag en die hebben we ons mannetje dan ook gegeven. Ook weleens lekker.
Afgelopen maandag hadden we een eerste gesprek nieuwe formule met de leraar en juf van Majin. We hadden een formulier gekregen wat we voor dit gesprek moesten invullen en hierin moesten wij aangeven hoe wij Majin zien en ervaren en dat zou naast hetzelfde formulier, ingevuld door de leraar en juf van Majin, worden gelegd. Heel veel punten kwamen wel overeen, maar blijkbaar zien wij nog een andere kant van Majin die zij (gelukkig) niet kennen. Dit was wel herkenbaar, want dit horen we eigenlijk elk jaar wel weer terug. Op school is Majin een rustig, timide meisje wat leuk met haar vriendinnen omgaat en dan ook wel wat meer los komt. Dat ze ook heel druk en luidruchtig kan zijn en fel kan reageren hadden ze niet verwacht. Toch is dat zo. Blijkbaar voelt ze zich bij ons veilig genoeg om ons die kant ook te laten zien en daar moeten we dan ook gewoon maar blij om zijn, ook al is dat niet altijd even leuk. Ik moet zeggen ik vond het een prettig gesprek en vooral om dat het om de persoon Majin ging en niet om rapportcijfers. Op deze wijze krijgen de leraar en juf ook een beter beeld van haar en kunnen zo beter op bepaalde dingen inspelen. We zijn in ieder geval 20 minuten later met een goed gevoel weer naar huis gegaan. Ons meisje is in goede handen.
donderdag 1 oktober 2015
Heerlijk Herfstweer
En dan zijn we inmiddels alweer aanbeland in oktober. De Herfst heeft zijn intrede gedaan en volgende maand komt de goedheiligman met hopelijk zijn Zwarte Pieten alweer naar ons land toe. Wat gaat een jaar toch hard.
Vorige week hebben we de kennismakingsavond van groep 8B gehad en ik heb het idee dat het een leuk maar ook bijzonder jaar gaat worden. Het huiswerk vliegt ons om de oren, maar daar doet Majin gelukkig niet moeilijk over en bijna elke week weet ze al vooruit te werken voor de week erop. In november worden de eerste proef Cito's afgenomen en in december de drempeltoets. Dit zal samen met alle voorgaande schooljaren een goed beeld moeten geven van wat ons meisje in haar mars heeft, want in de eerste week van januari krijgen we het "definitieve"schooladvies. We hebben natuurlijk al wel een beetje een idee, omdat ze vorig jaar al de Cito Entreetoets hebben gehad met daarop volgend een voorlopig schooladvies, maar je weet maar nooit wat voor draai ze er nog aan gaan geven. Een ding is zeker, ons meisje heeft altijd ontzettend goed haar best gedaan, dus alles wat eruit rolt is wat ons betreft goed. In februari kunnen we dan de Open Dagen van de diverse scholen af en begin maart zullen we haar in moeten schrijven op een van die scholen. De komende 5 maanden gaat het dus gebeuren en daarna lekker nog allerlei leuke dingen doen. Werken aan de eindmusical en natuurlijk het schoolkamp.
Voor Jibin hadden we begin deze week de kennismakingsavond, maar hier hebben we, zoals verwacht, niet heel veel nieuws gehoord. Ik heb wel het idee dat hij nu echt heel goed mee gaat met zijn groepsgenootjes en hij lijkt zich nu ook beter thuis te voelen in de groep. Zijn knutselwerkjes zien er nu uit, zoals ze er in groep 2 uit horen te zien en de interesse voor letters en cijfers begint nu ook te komen. Elke week oefenen we een nieuw woord en hij vind dit erg leuk en hij pikt het ook heel snel op. Mocht hij nu straks heel hard gaan en er is extra uitdaging nodig, dan moeten ze hem maar Engelse les gaan geven. Ons mannetje lijkt erg taal gevoelig te zijn, want wat hij al niet oppikt uit Engelstalige filmpjes die hij regelmatig kijkt. Zelfs Majin is er jaloers op. Voor nu zijn we in ieder geval nog steeds erg blij dat we ervoor gekozen hebben om ons mannetje extra te laten kleuteren.
Verder hebben we ook lekker genoten van het prachtige najaarsweer. Afgelopen zondag zijn we gezellig met beide oma's naar het Wandelbos gefietst. Daar hebben we eerst lekker een stukje gewandeld en tikkertje en verstoppertje gedaan. Vervolgens zijn we even naar de diertjes gegaan, waar Majin Jibin heeft rondgeleid en waar wij in het zonnetje op een bankje hebben gezeten.
Toen zijn we weer een stukje verder gewandeld en was uiteindelijk de speeltuin aan de beurt.
Tegen drieën zijn we weer richting onze fietsen gelopen, maar voordat we op de fiets stapten moest er natuurlijk eerst nog even een ijsje worden gegeten. Dat ijscokarretje staat er al zo lang ik mij kan herinneren en op zo'n mooie dag als vandaag weten heel veel mensen hem te vinden. Na deze lekkere versnapering zijn we op fiets gestapt en zijn we naar huis gefietst. De oma's zijn nog even een kopje koffie blijven drinken en daarna zijn zij weer naar huis gegaan. Het was weer een heerlijke zondag en zolang het weer het toelaat zullen we vaker dit soort uitstapjes gaan maken.
Vorige week hebben we de kennismakingsavond van groep 8B gehad en ik heb het idee dat het een leuk maar ook bijzonder jaar gaat worden. Het huiswerk vliegt ons om de oren, maar daar doet Majin gelukkig niet moeilijk over en bijna elke week weet ze al vooruit te werken voor de week erop. In november worden de eerste proef Cito's afgenomen en in december de drempeltoets. Dit zal samen met alle voorgaande schooljaren een goed beeld moeten geven van wat ons meisje in haar mars heeft, want in de eerste week van januari krijgen we het "definitieve"schooladvies. We hebben natuurlijk al wel een beetje een idee, omdat ze vorig jaar al de Cito Entreetoets hebben gehad met daarop volgend een voorlopig schooladvies, maar je weet maar nooit wat voor draai ze er nog aan gaan geven. Een ding is zeker, ons meisje heeft altijd ontzettend goed haar best gedaan, dus alles wat eruit rolt is wat ons betreft goed. In februari kunnen we dan de Open Dagen van de diverse scholen af en begin maart zullen we haar in moeten schrijven op een van die scholen. De komende 5 maanden gaat het dus gebeuren en daarna lekker nog allerlei leuke dingen doen. Werken aan de eindmusical en natuurlijk het schoolkamp.
Voor Jibin hadden we begin deze week de kennismakingsavond, maar hier hebben we, zoals verwacht, niet heel veel nieuws gehoord. Ik heb wel het idee dat hij nu echt heel goed mee gaat met zijn groepsgenootjes en hij lijkt zich nu ook beter thuis te voelen in de groep. Zijn knutselwerkjes zien er nu uit, zoals ze er in groep 2 uit horen te zien en de interesse voor letters en cijfers begint nu ook te komen. Elke week oefenen we een nieuw woord en hij vind dit erg leuk en hij pikt het ook heel snel op. Mocht hij nu straks heel hard gaan en er is extra uitdaging nodig, dan moeten ze hem maar Engelse les gaan geven. Ons mannetje lijkt erg taal gevoelig te zijn, want wat hij al niet oppikt uit Engelstalige filmpjes die hij regelmatig kijkt. Zelfs Majin is er jaloers op. Voor nu zijn we in ieder geval nog steeds erg blij dat we ervoor gekozen hebben om ons mannetje extra te laten kleuteren.
Verder hebben we ook lekker genoten van het prachtige najaarsweer. Afgelopen zondag zijn we gezellig met beide oma's naar het Wandelbos gefietst. Daar hebben we eerst lekker een stukje gewandeld en tikkertje en verstoppertje gedaan. Vervolgens zijn we even naar de diertjes gegaan, waar Majin Jibin heeft rondgeleid en waar wij in het zonnetje op een bankje hebben gezeten.
Toen zijn we weer een stukje verder gewandeld en was uiteindelijk de speeltuin aan de beurt.
Tegen drieën zijn we weer richting onze fietsen gelopen, maar voordat we op de fiets stapten moest er natuurlijk eerst nog even een ijsje worden gegeten. Dat ijscokarretje staat er al zo lang ik mij kan herinneren en op zo'n mooie dag als vandaag weten heel veel mensen hem te vinden. Na deze lekkere versnapering zijn we op fiets gestapt en zijn we naar huis gefietst. De oma's zijn nog even een kopje koffie blijven drinken en daarna zijn zij weer naar huis gegaan. Het was weer een heerlijke zondag en zolang het weer het toelaat zullen we vaker dit soort uitstapjes gaan maken.
Abonneren op:
Posts (Atom)