Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

woensdag 14 oktober 2015

Twee weken later

Vorige week zondag kregen we gezellig bezoek van Ingrid en San en natuurlijk hun twee kids. Het was de bedoeling dat we een weekendje weg zouden plannen om gedurende dat weekend onze reis naar China deze zomer vorm te geven. Het grappige was, dat de opzet voor die verre reis eerder op papier stond dan het uitkiezen van een huisje voor het weekend. Dat was nog best lastig, maar uiteindelijk is dit natuurlijk wel gelukt en binnenkort gaan we gezellig een weekend naar de Ardennen. En terwijl wij achter de laptop een park aan het uitzoeken waren, bevonden de meiden zich boven en vermaakten de jongens zich met de Wii. Gelukkig kunnen ze het toch wel aardig met elkaar vinden ook al zit er zo'n anderhalf jaar leeftijdsverschil tussen. Best fijn als ze straks bijna 4 weken met elkaar opgescheept zitten. Om de middag in stijl af te sluiten, hebben we met z'n achten gegeten en daarna is ons bezoek op de fiets weer terug naar huis gegaan.

Inmiddels is er een eerste opzet gemaakt, maar hierin moet al geschrapt worden, want helaas is mijn vakantie ingekort naar 3 1/2 week i.p.v. 4 weken. Balen, maar we komen er vast wel uit.

Afgelopen zondag hadden we afgesproken met Jibin's tehuisvriendje Yan en zijn papa en mama. Zij hadden nog vrijkaartjes voor Ouwehands Dierenpark en dus leek het ons wel gezellig om elkaar daar te treffen. Keurig op tijd stonden wij om 12.30 uur bij de ingang en niet veel later kwamen zij er ook aan. Jibin reageerde gelijk heel enthousiast, maar Yan moest nog even ontdooien. Op ons gemak zijn we het park op gelopen en langs de diverse dieren gegaan.





Zo af en toe kwam het zonnetje heerlijk tevoorschijn, maar er stond ook best een frisse wind, dus het was wel lekker dat er ook diverse binnen verblijven waren. Tijdens het bekijken van de dieren, bleven de jongens vooral bij hun papa of mama, maar zodra er een glijbaan of iets dergelijks te bekennen was, hadden ze elkaar zo gevonden.




Om 14.30 uur hebben we de zeeleeuwenshow bijgewoond en dit was gelijk een goede gelegenheid om even wat uit te rusten en wat te snoepen. Na de show zijn we via het doolhof naar het Berenbos gelopen, waar ik nog steeds erg onder de indruk ben van de verhalen achter die beren. De kids hebben hier nog even lekker geklauterd en vervolgens was het voor de jongens tijd om de binnenspeeltuin op te zoeken. Ze hadden hier in het begin van de middag al een glimp van opgevangen en nu wilden ze toch echt in de monorail en spelen in het zand.



Bij binnenkomst zijn we gelijk in de rij gaan staan voor het treintje, terwijl de papa's een tafeltje gingen zoeken. Eenmaal in het treintje waren de jongens behoorlijk onder de indruk, terwijl het echt helemaal niets voorstelt. Het is een kort ritje, zo'n meter of 5 boven de grond over een klein deel van het park, waar eigenlijk niets is te zien, behalve een paar kamelen. Toch hadden ze het reuze naar hun zin en daar gaat het toch om.


Toen we uit het treintje stapten zijn we naar de mannen gelopen om een lekker kopje koffie te bestellen en zijn de kids gaan spelen. Majin bekommert zich dan een beetje over de jongens , maar speelt zelf ook nog gezellig mee. Iets na vijven hebben we frietjes besteld die we daar gezellig op hebben gegeten en daarna mochten ze nog heel even spelen tot sluitingstijd. Om 18.00 uur was het tijd om naar huis te gaan. Opnieuw hebben we weer een erg leuke dag gehad en misschien dat we volgende keer weer gewoon in een (indoor)speeltuin af moeten spreken, want dan trekken de jongens veel meer naar elkaar toe als dat we door een park lopen.

Zondag wilde Jibin een pyjamadag en die hebben we ons mannetje dan ook gegeven. Ook weleens lekker.

Afgelopen maandag hadden we een eerste gesprek nieuwe formule met de leraar en juf van Majin. We hadden een formulier gekregen wat we voor dit gesprek moesten invullen en hierin moesten wij aangeven hoe wij Majin zien en ervaren en dat zou naast hetzelfde formulier, ingevuld door de leraar en juf van Majin, worden gelegd. Heel veel punten kwamen wel overeen, maar blijkbaar zien wij nog een andere kant van Majin die zij (gelukkig) niet kennen. Dit was wel herkenbaar, want dit horen we eigenlijk elk jaar wel weer terug. Op school is Majin een rustig, timide meisje wat leuk met haar vriendinnen omgaat en dan ook wel wat meer los komt. Dat ze ook heel druk en luidruchtig kan zijn en fel kan reageren hadden ze niet verwacht. Toch is dat zo. Blijkbaar voelt ze zich bij ons veilig genoeg om ons die kant ook te laten zien en daar moeten we dan ook gewoon maar blij om zijn, ook al is dat niet altijd even leuk. Ik moet zeggen ik vond het een prettig gesprek en vooral om dat het om de persoon Majin ging en niet om rapportcijfers. Op deze wijze krijgen de leraar en juf ook een beter beeld van haar en kunnen zo beter op bepaalde dingen inspelen. We zijn in ieder geval 20 minuten later met een goed gevoel weer naar huis gegaan. Ons meisje is in goede handen.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten