Geen energie

Zoals jullie misschien wel merken volgen de berichtjes zich steeds minder frequent op. Dit heeft vooral te maken met het feit dat ik hier eigenlijk geen energie meer voor heb. Sinds half januari sukkel ik al ontzettend met mijn gezondheid (niets ernstigs) en dat is ook wel te verklaren met alles wat we begin dit jaar hebben doorgemaakt. Ik val van het ene vervelende kwaaltje in het andere en met mijn verdriet daar bovenop voel ik me aardig gesloopt.
Gelukkig weet MaJin er inmiddels beter mee om te gaan, want nadat zij zich in het begin overal vanaf sloot en vluchtgedrag vertoonde, heeft zij toch de draad weer op weten te pakken. Niet dat ze er over wil praten, maar ze gaat het ook niet meer uit de weg.
Met Jibin is het een ander verhaal. Het lijkt erop dat hij ons gemis en verdriet projecteert op zijn eigen verlies en verdriet. Hij heeft het op dit moment heel veel over zijn tijd in China en komt met informatie, die wij niet uit de papieren kunnen halen. Wat er allemaal van waar is, dat blijft moeilijk om in te schatten, maar ik schrijf alles op en wie weet kunnen we het achterhalen. Tenslotte hebben we een mailadres van de directeur en stuur ik om de paar maanden een korte update met foto's. Volgende keer toch maar eens wat vragen stellen, wie weet wordt er weer wat meer duidelijk.
Door dit alles lijkt het wel dat we weer een beetje terug bij af zijn. Hij plast weer regelmatig in zijn broek (wordt overigens nu wel weer wat minder), hij eet slecht en luistert weer slecht, terwijl we daar juist de goede kant mee opgingen. Ook wil hij weer niet meer naar school, terwijl als hij er een maal is, hij het prima naar zijn zin heeft.
Ik vind het allemaal behoorlijk pittig nu, want ik zit absoluut niet lekker in mijn vel, maar ons mannetje duidelijk ook niet. We hebben onlangs wel een gesprekje gehad met de juffen en zij geven ons alle vrijheid om te handelen zoals wij denken dat we moeten handelen. Als dit betekent dat hij soms een extra dag thuisblijft dan is dat prima. Ook hebben zij de informatie brochure over adoptie kinderen in de klas nog eens doorgenomen om te kijken waar zij op in kunnen springen en dat geeft toch ook wel een goed gevoel. Laten we hopen dat het vanaf nu langzaam weer een beetje beter gaat.