Vandaag was het dan eindelijk zover. Samen met 4 vriendjes uit zijn klas, Jalissa (vriendin van MaJin) en grote zus MaJin zouden ze Ballorig onveilig gaan maken. Heel even leek het erop dat het feestje misschien niet door zou kunnen gaan, omdat ons mannetje al ruim een week klaagt over buikpijn. In eerste instantie dachten wij dat hij dit gebruikte om niet naar school te hoeven of om niet te hoeven eten, maar hij hield het wel heel consequent vol en op den duur ook op momenten dat er niets moest. Vanmorgen toch maar even naar de huisarts gegaan en omdat hij de laatste tijd ook wat slechter naar de wc gaat, zou het kunnen zijn dat hij een beetje verstopt is geraakt, maar voor de zekerheid moeten we ook urine inleveren. Na het bezoekje aan de dokter is Jibin toch naar school gegaan en gelukkig is de ochtend verder goed verlopen. Eenmaal thuis heeft hij op zijn gemak een tosti gegeten en heeft hij op de bank naar een filmpje gekeken. Even rust in de tent. MaJin is samen met Jalissa naar haar nieuwe kamer gegaan, waar ook zij lekker even een filmpje hebben gekeken. Jawel, onze jongedame is naar de zolder verhuisd. Heel lang heeft ze dit eng gevonden, maar afgelopen vrijdag ging die knop om en leek het haar super cool om op de zolder te gaan slapen. En gek als we zijn, hebben we afgelopen weekend de boel dus naar boven gesjouwd. Onze meisje is BLIJ.
Om 14.30 uur hebben we onze jassen aangedaan en zijn we naar Ballorig gegaan. We wilden er ruim voor de rest zijn en op ons gemak hebben we ons aan de gereserveerde tafel gesetteld. Een van Jibin's vriendjes was er al, want zijn broertjes vierden er vandaag toevallig ook hun verjaardag, dus gelijk konden de eerste cadeautjes al worden uitgepakt.
Een kwartiertje later druppelden de overige kindjes binnen en kon er eindelijk gezongen worden. Jibin mocht op de verjaardagstroon plaatsnemen en genoot met volle teugen.
Na nog snel even wat gedronken te hebben vlogen de kids vervolgens alle kanten op. In eerste instantie gingen ze een beetje hun eigen gang, maar geleidelijk aan zochten ze elkaar steeds meer op en uiteindelijk hebben ze heel leuk met elkaar gespeeld. Tussen het spelen door was er nog wel tijd voor wat chips met wat drinken, maar langer dan 5 minuten hebben ze niet gezeten.
Om 17.00 uur werden de frietjes gebracht en met moeite hielden we het uitgelaten spul aan tafel om op z'n minst toch minimaal de helft op te eten. Uiteindelijk hebben ze daarna nog even een half uur kunnen klimmen, klauteren, rennen en fietsen, maar toen was het toch echt de hoogste tijd om de schoenen weer aan te trekken en op huis aan te gaan. Maar voordat het zover was moest er nog even een groepsfoto worden genomen. want tenslotte was dit weer een mijlpaal voor ons mannetje. Zijn eerste eigen kinderfeestje was nu een feit.
Eenmaal thuis hebben we beide kids in bad/douche gezet en fris en fruitig lag ons mannetje uiteindelijk om 19.30 uur in bed. Gelukkig heeft hij niet meer geklaagd over buikpijn, dus wie weet zijn het ook wel een beetje de spanningen voor zijn feestje geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten