Vorige week maandag gingen we vol goede moed weer naar school. Ik had Jibin goed voorbereid met de weekplanner(dacht ik), maar bij binnenkomst bleek dat juffrouw Eva niet voor de klas stond, maar een voor ons volledig vreemde juffrouw. Blijkbaar hadden de kinderen de vrijdagmiddag voor Kerst een brief mee gekregen waarop deze vervanging stond vermeld, maar aangezien Jibin toen ziek was, wisten wij van niets. De nieuwe juf zag er niet echt uit alsof ze er veel zin in had, dus met een redelijke knoop in mijn maag ben ik even later naar huis gegaan. Ik baalde echt van het feit dat zijn favoriete juf de komende weken/maanden voor een andere groep staat en dat de kleuters het WEER met een nieuwe juf moeten doen. Jibin begon het net naar zijn zin te krijgen op school. Toch wilde ik niet al te hard op de feiten vooruit lopen en maar afwachten hoe ons mannetje tussen de middag uit school zou komen. Toen ik hem om 12.15 uur op stond te wachten kwam hij huppelend uit school en gelukkig had hij het prima naar zijn zin gehad. Gelukkig waren mijn zorgen voor niets geweest. Ook 's middag had hij zich prima vermaakt, dus so far so good. Dinsdags bleek dat de verandering toch meer bij Jibin los maakte dan in eerste instantie gedacht, want het eerste ongelukje was een feit. Helaas vindt de nieuwe juf de vaste routine van kaartjes bij de deur bij binnenkomst, zodat de kleuters kunnen zien wat ze die ochtend gaan doen, ook niet zo belangrijk, want zij doet dit liever als school al begonnen is. Ik doe dit eigenlijk elke ochtend samen met Jibin, maar dit valt nu ook ineens weg en je merkt gewoon dat hij helemaal van slag is. Thuis is hij erg druk en luistert erg slecht en ook hier hebben we weer te maken met regelmatig een ongelukje, maar neem het ons mannetje eens kwalijk. We proberen thuis de boel rustig en duidelijk te houden, maar het weegt niet op tegen de onrust op school. Jibin is echter niet de enige die er moeite mee heeft, ondanks dat hij de juffrouw wel lief vindt. Ik hoor diverse moeders klagen over de situatie. Ook vandaag stonden we ineens weer voor een verassing toen zijn juf die normaal op donderdag of vrijdag voor de klas staat, nu aanwezig was. Ik heb gelijk maar gevraagd hoe de rest van de week eruit gaat zien, want ik kan Jibin toch niet dagelijks in het diepe gooien. Eerlijk gezegd wordt ik er een beetje moedeloos van en heb ik erg te doen met ons mannetje. Zo toe aan rust in de tent.
MaJin kabbelt gelukkig rustig verder. Voor de eerst toets na de vakantie had ze een 8,2 en nu is ze fanatiek bezig met het voorbereiden van haar spreekbeurt over bruine beren. Die meid komt er wel. Vanmorgen zijn we voor de derde keer naar de ortho geweest. Hier werden de gipsafdruk van haar gebit en de foto's besproken en het behandelplan is als volgt; Eerst moeten er 4 kiezen worden getrokken en daarna kan de blokjesbeugel geplaatst worden en zal ze hier zo'n 2 jaar aan vast zitten. Ons meisje schrok hier toch behoorlijk van, ondanks dat ik haar daar al wel een beetje op had voorbereid ( hoewel niet op 4). Het zal even bikkelen worden, maar dan zal het resultaat vast fantastisch zijn.
Om het leed wat te verzachten zijn we eindelijk over stag gegaan en hebben we vandaag een caviakooi opgehaald, Deze week gaan we kijken voor een of twee cavia's. Wat is ze hier gelukkig mee. Hier kijkt ze zo naar uit en ook haar kleine broertje ziet het helemaal zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten