De Kerstdagen zitten er alweer op

Eerste Kerstdag begon op een laag pitje. Eerst een klein beetje uitslapen. Daarna lekker broodjes bakken en uitgebreid ontbijten en vervolgens nog lekker even bankhangen. Tegen twaalven zijn Majin en ik begonnen aan de voorbereidingen voor het toetje van die avond, welke zij had uitgekozen. Merenque met room en verse aardbeien. De substantie voor de bodem was goed gelukt en na wat geklungel met bakpapier en vershoudfolie hadden we een spuitzak in elkaar geknutseld, waarmee we de bodem op de bakplaat hebben gespoten. Dat viel nog niet tegen. Nu ruim 3 uur in de oven op verschillende temperaturen en maar hopen dat er niets mis gaat, want een alternatief had ik niet. In de tussentijd hebben wij ons verder klaargemaakt en om 15:30 uur stonden de oma's op de stoep. Natuurlijk eerst aan de koffie gegaan met wat lekkers erbij en ondertussen hebben we naar de film It takes Two gekeken. Na de film de voorbereidingen getroffen voor het avondeten en ondertussen een klein voorgerechtje genuttigd. Uiteindelijk kon om 18.30 uur de bakplaat aan en hebben we ons het vlees en de vis goed laten smaken. Natuurlijk hadden we weer veel te veel, maar de buikjes waren inmiddels goed gevuld en tenslotte moest er ook nog een toetje bij. Na even het eten te hebben laten zakken kon dan eindelijk Majin's meesterwerk op tafel. Het toetje zag er prachtig uit en het smaakte ook nog eens ontzettend lekker.

Jibin had een ander toetje, een soort van milkshake, want hij lust geen aardbeien. Ook deze was door Majin gemaakt en deze ging er ook prima in bij ons mannetje.

Na het eten hebben we nog even uit zitten buiken en om 21:30 uur zijn de oma's weer naar huis gegaan en heb ik ons mannetje naar bed gebracht.

Dag 2 opnieuw op ons gemak opgestart. Deze keer ben ik rond 13:00 uur begonnen met de voorbereidingen voor de High Tea. Ik zou de hartige hapjes verzorgen en Karin de zoete. Ingrid had de taak om de thee en koffie op tafel te zetten. Rond 15:00 uur hadden we bij San en Ingrid afgesproken en toen wij daar aankwamen stond de tafel al keurig gedekt.

Met z'n allen hebben we vervolgens genoten van de lekker hapjes en hiermee was een prima bodempje gelegd voor de komende uren, want tenslotte zou het avondeten nog wel even op zich laten wachten. Tegen vijven hebben we allemaal onze jassen aangetrokken en zijn we naar Hilvarenbeek gereden. Africa by Lights stond namelijk op het programma. Vorig jaar zijn wij hier met de familie van Igor geweest in verband met de eerste sterfdag van zijn vader die dol was op Afrika en olifanten. Toen was ik er al aardig van onder de indruk, dus ik wilde er graag dit jaar opnieuw naartoe en de rest vond dat ook een erg leuk idee, dus een leuke activiteit voor tweede Kerstdag. Deze keer was het wel een heel stuk drukker als vorig jaar en het duurde dan ook even voordat we echt binnen waren. We hebben de hele route gelopen met zo af en toe een stop bij de vuurkorven met marshmallows, de Afrikaanse muzikanten en de toiletten. Al met al hebben we zo'n 2 uur gelopen en iets na zevenen verlieten we het Safaripark.

Hieronder even een kleine impressie;

De laatste foto is bedoeld om te laten zien dat Majin er toch ook echt bij was, maar onze puber wil niet meer op de foto en dat respecteren wij (meestal) dan maar.

Na deze heerlijk frisse wandeling zijn we teruggereden naar San en Ingrid, waar een koud/warm buffet op ons stond te wachten. Dit jaar hadden we besloten dat we het allemaal lekker rustig aan zouden doen met koken en dus hadden we een buffet besteld. Ondanks dat we nu niet zelf aan de slag waren gegaan, was het ook nu weer veel te veel. Als we de helft hadden besteld, was het ook voldoende geweest, maar wij zijn altijd zo bang dat iemand iets te kort komt. Tot slot was er ook nog een toetjesbuffet en ondanks dat we al aardig vol zaten, ging hier ook nog wel het een en ander van op. Bijna ontploffend hebben we uiteindelijk om 23:30 uur afscheid van elkaar genomen en kijken we terug op weer hele gezellige kerstdagen met lieve moeders en zeer dierbare vrienden.

Vandaag 28 december 2016 zou mijn vader 78 jaar zijn geworden. Dit is alweer de 3de verjaardag die we zonder hem vieren. Ik kan nauwelijks geloven dat het alweer bijna 3 jaar geleden is dat mijn vader ons is ontvallen. Ik kan me alles nog zo goed voor de geest halen. Nog steeds denk ik bijna dagelijks even aan hem en met name met deze dagen is het gemis groter dan de rest van het jaar. Jibin opperde zojuist om een ballon op te laten met de tekst "Happy Birthday" en wie weet gaan we dat straks nog wel even doen. Ik vind het een erg lief gebaar van ons mannetje. Vanmiddag gaan we in ieder geval naar oma om samen te gaan lunchen en vanavond gaat ze naar mijn zus. Op deze dag wil ze niet graag alleen zijn en dat kan ik mij heel goed voorstellen. Wij hebben vandaag nog een andere verjaardag, want Fenna is gisteren 13 jaar geworden, dus eind van de middag rijden we naar Bergschenhoek om toch nog een feestje te vieren.

Zoals jullie kunnen zien hebben de kids inderdaad een ballon naar opa gestuurd.

Langzaam naderen we het einde van 2016.

De vooravond van Kerst

En dan zijn we ineens al aanbeland op de vooravond van Kerst.
Het jaar zit er alweer bijna op en voor de kids is de vakantie begonnen en wat waren ze er aan toe.
Wat gaat een jaar toch hard en het lijkt zelfs elk jaar sneller te gaan of komt dat omdat we ouder worden.

Wat is er over de afgelopen weken nog te vertellen.
Om te beginnen kreeg Majin haar eerste rapport van de middelbare school mee naar huis en wat stonden daar een prachtige cijfers op. Zo ontzettend trots op hoe ze deze toch wel grote stap heeft aangepakt. Ze werkt hard, maar daarnaast weet ze ook tijd vrij te maken voor leuke dingen doen met vriendinnen. Er wordt eigenlijk maar weinig gemopperd. Niet over het vroege opstaan, het "verre"fietsen, toch wel lange schooldagen en ook niet over het huiswerk. Ze heeft het gewoon goed naar haar zin op de nieuwe school. Ook tijdens het 10 minuten gesprek, wat overigens maar 5 minuten heeft geduurd, was er weinig te vertellen. Het gaat gewoon goed.

Daarnaast was het vorige week vrijdag 16 december opnieuw een bijzondere dag, want toen was het alweer 12 jaar geleden dat we ons meisje in Kunming in de armen mochten sluiten. Een dag om nooit te vergeten en om elk jaar opnieuw bij stil te staan. Wij hebben dit zaterdag met z'n viertjes gevierd met een bioscoopbezoekje aan de film SING en daarna zijn we nog wat gaan eten. Heerlijk zo'n extra feestdag.

Met ons mannetje gaat het ook erg goed. Hij is de laatste tijd een stuk rustiger en ook op school gaat het goed. Afgelopen week was hij hulpje en aan het einde van die week worden de hulpjes altijd in het zonnetje gezet door de klasgenootjes. Iedereen kan dan iets aardigs of liefs over het hulpje zeggen en bij Jibin was dat niet zo moeilijk. Hij glunderde van oor tot oor.

Maar niet alleen Jibin is in het zonnetje gezet, voor de hele school wachtte een verrassing. Ze hadden namelijk met alle klassen 200 zonnen gespaard voor goed gedrag en daardoor hadden ze een filmmiddag verdiend. Alle klassen op de begane grond werden omgetoverd tot bioscoopzaal compleet met popcorn en drinken en in elke klas draaide een andere film. Voor iedereen zat er wel wat bij, dus het was een geslaagde welverdiende middag.

Gisteren was daar dan eindelijk de laatste schooldag voor de vakantie en Majin heeft deze afgesloten op de schaatsbaan. Alle leerlingen werden om 9.45 uur verwacht op de Irene Wust ijsbaan en met de hele school is er fanatiek geschaatst. Iedereen was verplicht om tot 12.00 uur te blijven, daarna was het vrijwillig. Majin en Jalissa, een van haar beste vriendinnen, hebben zich lekker om 12.00 uur op laten halen, want toen vonden zij het mooi genoeg geweest en vanaf dat moment was voor ons meisje de vakantie begonnen.
Jibin begon de ochtend met een kerstontbijt. Met mini worstenbroodjes togen wij naar school en toen wij aankwamen stond er al een hele tafel vol met allerlei lekkernijen. Na het uitgebreide ontbijt zijn ze wat later op de ochtend met de klas naar de kerk gelopen om daar naar de grote kerststal te gaan kijken. 's Middags hebben ze naar een kerstvoorstelling in het Atrium kunnen kijken en om 14.50 uur was het dan ook vakantie voor ons mannetje. Heerlijk 2 weken vrij.

Vandaag de Chuggington treinbaan maar weer eens naar beneden gehaald en hier is al volop mee gespeeld en Majin heeft haar tekenspullen weer voor de dag gehaald met als resultaat een prachtige Bambi. Ik hoop dat ze dat de hele vakantie een beetje vol kunnen houden en de schermpjes wat vaker uit zichzelf laten liggen.

Nu gaan we ons opmaken voor de Kerstdagen en daarna de jaarwisseling.

Dag Sinterklaasje ....... en hieperdepiep hoera

Ik weet het, ik loop wat achter, maar ook hier hebben we vorige week een ontzettend gezellige pakjesavond gehad. We hadden er bewust voor gekozen om dit jaar alles op een avond te houden, want december is toch al zo'n stuitermaand met te veel verjaardagen en feestdagen.
Rond zeven uur waren de oma's en mijn zus met haar gezin bij ons gearriveerd en bij het open doen van de deur, kwamen we er achter dat de postbode nog een verlate envelop in de brievenbus had gestopt. Deze brief was gericht aan Majin en Jibin en was afkomstig van Sinterklaas. Wat zou daar nu toch in staan ? Het bleek echter geen brief te zijn, maar een dvd met daarop een boodschap van Sinterklaas. Snel hebben wij deze opgezet en aandachtig hebben we met z'n allen geluisterd naar wat Sinterklaas te vertellen had.

Een ding was duidelijk Sinterklaas kende onze kanjers maar al te goed en hij wist veel over hen te vertellen. Nadat we de dvd helemaal hadden afgekeken, bleven we een beetje in onwetendheid achter. En nu ?? Nog geen cadeautjes te bekennen en de bekende bons op het raam of de deurbel bleef uit. Na een tijdje kreeg Majin echter een appje van de Sint en daarin stond dat hij niet met lege handen was gekomen, maar dat hij al eerder die dag langs was geweest, omdat hij het die avond veel te druk had en dat hij de cadeautjes al ergens had neergezet. Hij wist alleen niet meer waar, dus ze moesten zelf maar even gaan zoeken. Al gauw hadden ze de eerste zak met cadeautjes gevonden en werd de inhoud daarvan keurig op de grote tafel uitgestald. Net op het punt dat ze wilden gaan beginnen met uitpakken, kreeg Majin opnieuw een appje. Wat bleek, dit was nog niet alles en opnieuw werd het hele huis afgezocht en na een tijdje kwamen ze met zak nummer 2 naar beneden. Ook deze werd voorzichtig leeg gehaald en inmiddels lag de tafel al aardig vol. Zo het uitpakken kon dan eindelijk beginnen ...........of toch niet. Daar kwam appje nummer 3 en deze keer werden ze verzocht hun jassen aan te trekken, want ook buiten moest ergens nog iets liggen. Deze zak lag wel heel erg goed verstopt, want het duurde een hele tijd voordat ze deze hadden gevonden. Tja, wie verwacht er ook een zak vol cadeautjes in de koelkast in de "buitenkeuken". Ook hiervan werd de inhoud  bij de rest van de cadeautjes gelegd en toen bleef het stil. Geen appjes meer, dus het uitpakken kon beginnen.

Om beurten mocht iedereen iets van de tafel pakken, alleen mocht je geen cadeautje van jezelf pakken en dat was voor ons mannetje soms wel even lastig, want wat zag hij zijn naam vaak op een pakje staan. Toch heeft hij het keurig gedaan en wat is iedereen toch weer goed verwend door de Sint. Jibin heeft een 2DS met 2 spelletjes gekregen, een gezelschapsspel La cucaracha, een echte Nikko, Bike Lightning, Lego en de Lego movie. Majin heeft een nieuwe tas, warme handschoenen, een trui, telefoonhoesje, een armband, ook een gezelschapsspel Cluedo en een jaarabonnement voor haar telefoon gekregen. De jongens van mijn zus zijn verwend met geurtjes en spullen voor de multimedia en wij hebben ook allemaal een kleinigheidje gekregen, dus niemand zat met lege handen. Naast alle cadeautjes was het gewoon ook een erg gezellige avond en we hebben zeker geen spijt gehad dat we het bij een avond hebben gehouden. Gelukkig waren beide kids de volgende dag ook nog eens vrij, dus we konden de tijd rustig even uit het oog verliezen.

Majin is dinsdags gezellig met haar beste vriendin Jalissa naar de Efteling geweest. Dit wilde ze al zolang een keer op een studiedag doen, omdat het dan een stuk minder druk is en ze niet zolang in de rij hoeven te staan. Igor heeft de meiden om 10.30 uur weggebracht en de moeder van Jalissa heeft ze aan het einde van de middag weer opgehaald. Volgens de dames was het super gezellig en inderdaad, ze hebben nergens lang hoeven te wachten. Jibin heeft de hele dag lekker met zijn speelgoed kunnen spelen. Eerst met papa, want die was voor de middag vrij. Toen met neef Jurre, die even 2 uurtjes kwam oppassen en daarna was ik weer thuis en hebben we nog even La cucaracha gespeeld.

Woensdag hebben we volledig afscheid genomen van de Sint en heeft de kerst zijn intrede gedaan. Alle versiersels zijn van de zolder gehaald en het hele huis is weer in kerstsfeer gebracht. Nu vind ik dat nog ontzettend leuk en gezellig en op 2 januari weet ik niet hoe snel ik alles weer op moet ruimen. Dan heb ik het weer helemaal gehad met al die tierelantijnen.

Zaterdag had Jibin zijn vijfde kinderfeestje en ook nu mocht hij weer mee naar een indoor speeltuin, maar dan net even iets anders. Ook al was de uitnodiging van een kindje, waarmee hij nog nooit heeft afgesproken, volgens de moeder was het allemaal erg goed gegaan en hebben ze zich allemaal prima vermaakt. Toch altijd fijn om te horen. Majin is met haar vriendinnen Jalissa en Elenora naar de bioscoop geweest. Dit mocht ze van ons voor haar verjaardag, want eenmaal op het voortgezet onderwijs worden er geen feestjes meer gegeven, maar zeg nu zelf gezellig weg met je vriendinnen is altijd leuk. We hadden zelfs voorgesteld om het te combineren met Happy Italy, maar ze wilden graag naar de Euroscoop en de latere film pakken, dus dat was lastig combineren, dus het is alleen een filmpje geworden met lekker wat snacken. En ook de meiden hebben een geslaagde avond gehad.

Gisteren werd ons meisje alweer 13 jaar. Wat gaat het toch hard. De hele week keek ze al uit naar deze dag, ondanks dat ze wist dat het een kleinschalig feestje zou worden. De hele familie van Igor's kant moest om diverse redenen afhaken, dus het was alleen oma en mijn zus met haar gezin en natuurlijk onze beste vrienden met daarbij Majin's  dierbare vriendinnen en daar ging het haar met name om. De meiden hebben vrijwel de hele middag/vroege avond boven gezeten en alleen voor taart en soep zijn ze naar beneden gekomen. En ook al wordt ons meisje dan al 13, de kaarsjes op de taart mochten niet ontbreken. Nadat ze zelf alle 13 had aangestoken, was het nog best lastig om ze daarna in een keer uit te blazen. Komt waarschijnlijk door de beugel, die er als het goed is over 2 maanden uit mag. Ook hier kijkt ze enorm naar uit.
Al met al was het een geslaagd weekend en de plannen voor de kerst zijn ook al gemaakt. We hebben er zin in.

Super leuk weekend

Sorry, ik was vergeten het vorige bericht te plaatsen. Het stond wel opgeslagen, maar ik had het niet gepubliceerd. Nu dus 2 verslagen in een keer.

Afgelopen weekend begonnen we met een bezoek aan Jibin's tehuisvriendje Yan. De voorgaande keren hadden we of bij ons of op een neutrale plek halverwege onze woonplaatsen afgesproken, omdat we door Jibin's wagenziekte niet de volledige afstand wilden rijden. Aangezien Jibin in China van zijn wagenziekte af is geraakt, hebben we deze keer wel de gok genomen en de 2 uur durende rit is prima verlopen. Toen we aan kwamen rijden hing de Chinese vlag buiten en hiermee voelden we ons gelijk ontzettend welkom. Bij binnenkomst heeft Jibin zijn cadeautjes aan Yan gegeven en die was daar heel erg blij mee. Vooral  de houten kikker die Jibin speciaal voor zijn vriendjes in China had uitgezocht vond hij heel bijzonder, maar ook het Dino-ei was een schot in de roos. Vervolgens zijn we aan tafel gegaan en hebben we heerlijk geluncht. Na de lunch was het de bedoeling dat de jongens gezellig met elkaar gingen spelen, maar blijkbaar konden ze het niet eens worden over wat ze wilden gaan doen. Yan wilde heel graag naar buiten om te gaan voetballen, maar Jibin wilde heel graag met het enorme playmobil kasteel spelen en uiteindelijk zijn ze dan ook binnen gebleven. Na een poosje besloten we om even naar een indoor klimgebeuren te gaan, zodat ze toch wat nader tot elkaar konden komen en dit lukte vanaf het moment dat we er binnenstapten. Eerst hebben ze het klimtoestel onveilig gemaakt en daarna zijn ze samen in de voetbalkooi gaan voetballen. Daar waren ze overigens niet alleen, maar ze deden niet onder voor de anderen. Jibin vraagt al een tijdje of hij op voetbal mag, maar eigenlijk vind ik dit helemaal niet bij ons mannetje passen. Ik kreeg echter te horen dat hij heel fanatiek mee deed en ook een behoorlijke harde trap had, dus misschien moeten we er toch aan geloven. Tegen 16:30 uur hebben we 2 bezweette mannetjes uit de toestellen gehaald en zijn we naar de Mac gereden. Vervolgens zijn we mee terug gereden naar Yan's huis en onder het genot van een kop koffie/thee hebben we nog even naar onze vakantiefoto's gekeken. Met name de foto's van het tehuisbezoek, want tenslotte heeft Yan daar ook een tijdje gewoond. Na het zien van deze foto's moesten ook de foto's van de periode dat de jongens daar samen verbleven nog even worden bekeken. Zo leuk om ze daar samen te zien. Uiteindelijk hebben we om 19:30 uur afscheid genomen en zijn we weer op huis aan gegaan. Voordat we echter naar huis konden, moesten we ook nog even Majin ophalen bij oma. Zij was gezellig de hele dag bij oma gebleven om lekker te luieren en wat te shoppen. Uiteindelijk waren we om 21:45 uur thuis en hebben we ons mannetje slapend in zijn bedje gelegd.

Gisteren, zondag, had ons mannetje 2 feestjes. Youri en Ingrid vierden samen hun verjaardag, maar vrijdag na school kreeg hij ook nog een uitnodiging van een klasgenootje die ook zijn verjaardag die dag ging vieren. Daar Jibin natuurlijk ook heel graag naar het feestje van zijn klasgenootje wilde, hebben we besloten om het te combineren. Om 14:00 uur hebben we ons mannetje afgezet bij Ballorig en zijn wij doorgereden naar San en Ingrid en om 16.00 uur is Igor ons mannetje weer gaan halen, zodat hij ook nog even op Youri's feestje kon zijn. Natuurlijk hebben we ook nog een hapje meegegeten en om 19:00 uur zijn we naar huis gegaan. Komende tijd zullen we elkaar weer wat vaker gaan zien, want tenslotte komen de feestdagen er weer aan

Overigens was dit al zijn vierde kinderfeestje van dit schooljaar, dus ik geloof dat we wel kunnen zeggen dat hij best goed in de groep ligt en dat is heel fijn om te weten.

En daar is ie dan alweer ....

Inmiddels is het al wel weer een week geleden, maar eindelijk is ie er dan, Sinterklaas met al zijn Zwarte Pieten. Ons mannetje keek hier ontzettend naar uit en hij stuiterde er lustig op los, dus zaterdag voor de buis gekluisterd en zondag hier de intocht bijgewoond. Ook nu vierden we deze gebeurtenis traditiegetrouw met onze goede vrienden, Ingrid, San en hun kids. Om 12.00 uur hadden we afgesproken bij mijn moeder (oma), lekker makkelijk nu die midden in het centrum woont. Niet meer ik weet niet hoelang kou lijden langs de kant, maar lekker aan de koffie met uitzicht over het plein. Ook had Ingrid contact met haar broer, die zoals ook andere jaren mee reed in de stoet, zodat we precies wisten wanneer we naar buiten moesten gaan. Daarnaast ontvang je dan ook wat inside information, want wat bleek, het paard van Sinterklaas was dubbel geboekt. We vonden het al zo raar dat de intocht al zoveel vroeger dan andere jaren begon en dat de route ook een stuk korter was, maar dat kwam om dat het paard op een bepaalde tijd elders moest zijn. Helaas liep het allemaal toch een beetje uit en moest Sinterklaas halverwege de route van zijn paard geholpen worden, want volgens zeggen kon het paard niet meer verder vanwege vermoeidheid. Sinterklaas mocht toen op de wagen van de broer van Ingrid mee verder rijden en dat kwam voor ons wel heel mooi uit. Op deze manier konden wij de chauffeur opdracht geven om voor ons te stoppen, zodat Jibin Sinterklaas even een high five kon geven.

Na de intocht zijn we naar de Koepelhal gelopen, waar de verdere festiviteiten plaats zouden vinden. Wat was het daar druk en warm, dus hier zijn we niet heel lang gebleven. Op naar een cafeetje, waar we gezellig wat hebben gedronken. Laat in de middag zijn we vervolgens naar een soort van Tapas restaurant Ibiza gelopen, waar we onbeperkt gerechtjes konden bestellen tot 18.30 uur. Voor de jongens een prima tijd. Het was er (nog) niet druk, maar het zag er super gezellig en sfeervol uit, dus wij hebben even geappt met Karin en Marcel of zij dit wat vonden voor 2de Kerstdag. Na wat foto's door te hebben gestuurd, waren ook zij enthousiast, dus wij wilden gelijk reserveren. Wat bleek, het zat al helemaal vol.
Na heerlijk te hebben gegeten zijn we tegen zevenen naar huis gegaan en mocht ons mannetje zijn schoen zetten. Uit volle borst heeft hij voor de haard zitten zingen en natuurlijk lag er de volgende morgen wat in. Heerlijk deze tijd.

Ondanks de komst van Sinterklaas is Jibin deze week toch weer wat rustiger geworden. Dat hoorden we ook van de juffen en hij kon dan ook aan het einde van de week zijn kaartje met stickers voor goed gewerkt, vol mee naar huis nemen. Wat een kanjer is het toch.

Ook met onze jonge dame gaat het nog steeds super goed op school. Ze heeft al heel wat proefwerken en schriftelijke overhoringen gehad en het ene hoge cijfer volgt het andere op. Wij vinden het dan ook prima dat ze ter ontspanning op vrijdagmiddag, wanneer ze vroeg vrij is, iets leuks gaat doen met vriendinnen. Afgelopen vrijdag is ze lekker gaan springen bij Jump XL en ik geloof dat dit een vervolg gaat krijgen.

Als laatste nog even fantastisch nieuws. Ons nichtje dat inmiddels zo'n 4 maanden geleden betrokken is geweest bij een zwaar verkeersongeluk en sindsdien in een vegetatieve toestand verkeerde, heeft gisteren voor het eerst weer iets gezegd. De hele familie is in een jubelstemming, want hier hadden we eigenlijk niet op gerekend. Wel op gehoopt natuurlijk, maar de stapjes die ze maakt zijn zo klein dat dit wel een beetje uit het niets kwam. Wat een stap voorwaarts ineens. Zo blij.

Reunie reisgroep Jibin

Gisteren hadden we weer een erg gezellige reünie met de reisgroep van Jibin. In ieder geval met 6 van de 8 gezinnen. Een van de gezinnen zit volgens mij nog in Thailand en het andere gezin heeft 4 jaar geleden al aangegeven geen behoefte te hebben aan contact. Ieder zijn ding.

We hadden afgesproken in KidzCity in Utrecht, voor iedereen een beetje centraal. Op zich is het best lastig om iets te organiseren wat voor iedereen leuk is, want de jongste is 5 jaar en de oudste (Majin) is bijna 13 jaar.  Gelukkig is ze niet de enige oudere zus en ook Sem en Twan hebben een zus van 12 jaar, dus als oppas en met mobiel vermaken die meiden zich ook nog best. Tenslotte was het ook de reünie van Jibin en dan moeten we vooral rekening houden met de jongens waren de woorden van Majin. Wat een lieverd is het toch. Rond 12.00 uur waren we in Utrecht en al gauw zagen we al een deel van de groep. Tot onze verbazing keek Jibin eerst een beetje de kat uit de boom alvorens hij zich op de klimtoestellen en de draaimolens stortte. Dit zijn we niet echt van hem gewend, want normaal neemt hij amper de tijd om zijn schoenen uit te doen. Na een tijdje was hij echter genoeg gewend en ging hij samen met Sem, Twan en Tjang op pad. De rest van de middag hebben we hem niet veel meer gezien, alleen om wat te drinken en te eten. De 2 jongste Rao en Sun vermaakten zich ook prima. Ik begrijp dat de meiden dit wel een beetje hebben gezien. zo'n indoorspeeltuin, maar voor een reünie is dit toch wel ideaal. Wij hebben heerlijk bij kunnen kletsen met iedereen en hebben ronduit kunnen vertellen over onze fantastische reis van afgelopen zomer. Om 16.30 uur hebben we afscheid genomen van het eerste gezin. Zij waren net terug van een vakantie en hun mannetje zat er al aardig doorheen. Niet veel later vertrokken er nog 2 gezinnen en met de overige zijn we nog een hapje gaan eten bij de Mac. Een prima afsluiting van een geslaagde middag. Om 18.30 uur hebben we uiteindelijk afscheid van elkaar genomen en is iedereen op huis aan gegaan. De bedoeling is om dit toch elk jaar terug te laten komen en ik hoop dat dit gaat lukt.

Helaas hebben we al geruime tijd geen reünie meer gehad met de reisgroep van Majin. Tot voor 2 jaar terug zagen we elkaar zeker een keer per jaar en dat was dan voor een weekend en voor sommige een dag, maar dat is nu dus alweer 2 jaar geleden. De reden hiervan is waarschijnlijk, omdat ik het niet meer organiseer. De voorgaande keren heb ik zeer regelmatig het voortouw genomen in het organiseren van een weekend/dag en dan was iedereen ook erg enthousiast, maar de laatste keer heb ik aangegeven dat iemand anders het een keer mocht doen en dit is helaas uitgebleven. Ik heb wel aan Majin gevraagd of zij alle meiden weer een keer zou willen zien, want voor haar zou ik het absoluut weer oppakken, maar zij geeft aan dat als de andere er geen behoefte aan hebben, dan hoeft het van haar ook niet perse. Blijkbaar heeft ze voldoende aan het contact wat ze met Rosalie, Noah en Fenna heeft. En natuurlijk heeft ze ook haar vriendinnen van school, die ook heel belangrijk voor haar zijn en dat is natuurlijk ook helemaal prima.

En dan is het alweer vakantie

Gisteren vrijdag 21 oktober begon voor de kinderen de Herfstvakantie en ze hebben hem dubbel en dwars verdiend. Ons meisje heeft het fantastisch gedaan deze eerste periode en haalt vrijwel allemaal achten en negens en ook ons mannetje doet het keurig op school. Hij kan zich redelijk goed concentreren, blijft goed op zijn stoeltje zitten (iets wat in groep 2 nog steeds erg lastig was) en is de vrolijkheid zelf. Heerlijk om beide kids zo goed bezig te zien.

Toen deze vakantie eraan kwam hebben we gevraagd wat ze graag wilden doen. Tenslotte vonden ze onze reis naar China niet echt een vakantie en ik snap wel wat ze daarmee bedoelen. Vrijwel elke ochtend liep die wekker (te vroeg) af. De keren dat we in een zwembad hebben gelegen is op een hand te tellen en ze hebben ook veel tijd door moeten brengen op vliegvelden en treinstations, dus dat voelt niet helemaal als zomervakantie. Heel eensgezinds riepen ze dan ook dat ze naar een huisje wilden; Landal of Centerparcs. Zo gezegd, zo gedaan en gisteren zijn we dan ook aangekomen op Landal Stroombroek in de Achterhoek. Later als gehoopt, want de rit die normaal 1.20 uur zou duren, duurde helaas zo'n 3.00 uur. Wat was het druk op de weg. Eenmaal in het huisje ben ik de tassen en kisten uit gaan pakken en is Igor frietjes gaan halen, want we hadden inmiddels wel trek gekregen. We hebben lekker in het huisje gegeten en daarna hebben we ons op de bank genesteld en hebben we naar de Voice gekeken. Jibin is natuurlijk eerder naar bed gegaan en ook daar heeft hij dan absoluut geen moeite mee.

Jammer genoeg was het zaterdagmorgen wel weer vroeg dag, want ons mannetje melde zich al om 6.15 uur. Majin heeft hem nog stil proberen te houden met de TV, maar ook dat werkte niet echt, dus Igor is met hem in de kamer gaan zitten en heeft hem zijn tablet gegeven. Hierdoor kon Majin nog even slapen en ook ik mocht nog even lekker blijven liggen. Om 8.30 uur zaten we aan tafel met verse broodjes en hebben we op ons gemak ontbeten. Daarna nog even cocoonen in het huisje en uiteindelijk zijn we iets na elven richting het centrumgebouw gelopen. In eerste instantie zijn we naar de indoorspeelplaats gelopen, maar die bleek toch echt voor de wat kleinere kinderen te zijn ( niet goed ingeschat op de foto's), dus zijn we gaan midgetgolfen, want tenslotte was het droog. Ondanks dat het niet echt een spectaculaire baan was, hebben we ons prima vermaakt. Bij de laatste 3 banen, waren onze handen toch wel erg koud geworden, dus snel het spelletje afgemaakt en terug naar ons huisje voor een heerlijke kom soep. Daarna weer lekker even luieren om vervolgens rond half 4 nog even te gaan zwemmen. Met z'n vieren, want ook ik heb mij in mijn badkleding gehesen en ben het water in gegaan. Na een uurtje gedobberd te hebben, heerlijk warm gedoucht en terug om opnieuw een hapje te eten. Pasta deze keer. De kids vinden het echt heerlijk om met z'n vieren op zo'n beperkt oppervlakte te verblijven. Dat vonden ze van de caravan ook zo fijn. Gezellig met z'n vieren op elkaars lip. De avond hebben we dan ook opnieuw relaxed op de bank doorgebracht.

Zondagochtend een iets latere start, want ons mannetje liet deze keer "pas" na zevenen van zich horen. Opnieuw de kids even achter hun schermpjes gezet, zodat wij nog wat na konden doezelen. Vervolgens weer lekker ontbeten en daarna hebben we met z'n vieren een spelletje zitten spelen. Tegen twaalven zijn we even naar buiten gegaan. Er ligt een groot meer op het park en daar zijn we omheen gewandeld. Onderweg kwamen we verschillende speeltoestellen tegen, dus dat was een leuke afwisseling. Het zonnetje scheen heerlijk en toen we halverwege een Beach club tegenkwamen zijn we daar lekker even op het terras gaan zitten. Met een cappuccino en een warme appelstrudel was het goed toeven. Tegen tweeën waren we terug in ons huisje en hebben we opnieuw wat gegeten. Daarna even lekker bankhangen en om 16.45 uur zijn we opnieuw richting het centrumgebouw gelopen, want om 17.00 uur hadden we een bowlingbaan besproken. Met de zijkanten omhoog voor de kids en de goten open voor ons, was het nog een spannend potje. Igor won de eerste ronde met Majin op zijn hielen en de tweede ronde was voor Majin met Jibin als tweede. Het was super gezellig zonder gemopper en onenigheid. Na deze sportieve bezigheid zijn we een hapje gaan eten in het restaurant. Uiteindelijk waren we rond 20.00 uur weer terug in ons huisje. Nog een avondje knus op de bank en dan zit het weekendje er weer op.

Vanmorgen (maandag) kwam Jibin dan eindelijk in het vakantieritme. Pas na 7.30 uur liet hij van zich horen en dit was prima. Tenslotte moesten we op tijd het huisje verlaten, want het weekend zat er helaas alweer op. Na te hebben ontbeten en de spullen in de auto te hebben gezet zijn we iets na tienen nog even een kopje koffie gaan drinken in het restaurant op het park en hebben we bedacht hoe we het weekend zouden gaan afsluiten. Al eerder had ik gezien dat er een Huifkarcentrum in de buurt was, maar het was een beetje afhankelijk van het weer of we dit zouden gaan doen. Na weeronline te hebben geraadpleegd, besloten we om het er toch op te wagen. Rond 11.30 uur kwamen we aan bij het centrum en kregen we paard Mira toegewezen. Ook werden de kneepjes van het mennen uitgelegd en na een contract te hebben getekend konden we op weg met de huifkar, met z'n viertjes zonder verdere begeleiding. We hadden een fotoroute meegekregen en als we de plaatjes goed zouden volgen zou de rit zo'n 2 uur moeten duren. Gelukkig kende Mira de weg zelf ook op haar hoefje, dus dit ging helemaal goed. Onderweg hebben we allemaal een keer de teugels overgenomen en zo nu en dan liep een van ons een stuk naast Mira mee. Al met al een hele leuke ervaring, alleen jammer dat Majin toch enigszins allergie's is voor paarden. Tegen het einde van de tocht kreeg ze behoorlijk last van haar ogen en begon ze te snotteren, dus het was goed dat het ritje niet veel langer meer duurde. Uiteindelijk waren we tegen 14.00 uur terug en zijn we in de auto gestapt en op huis aangegaan. Om 15.30 uur reden we de auto op de oprit en konden we terugkijken op een ontzettend leuk weekend.

Wat vliegt de tijd

Het lukt op dit moment maar niet om hier vaker wat te schrijven. Dit heeft o.a. te maken met mijn aankomend Wft examen, wat ik moet halen voor mijn werk. Volgende week woensdag moet ik eraan geloven, dus nog even een weekje leren en dan heb ik weer tijd over.

Niet alleen ik moet regelmatig met mijn neus in de boeken, ook Majin zit vaak op haar kamer braaf huiswerk te maken en te leren en haar eerste officiële 9 voor Engels is al binnen. Ze heeft het nog steeds prima naar haar zin en maakt makkelijk vriendinnen. Afgelopen vrijdagavond is ze met 2 vriendinnen naar de bioscoop geweest en aangezien ze vervoer nodig hadden, kwamen zij met het plan dat de moeders misschien ook gezellig naar een film konden gaan. In eerste instantie was het niet de bedoeling dat we naar dezelfde film zouden gaan, maar daar kwam het uiteindelijk wel op neer. Dit was niet  mijn idee, maar de andere moeder wilde ook graag naar de film Nerve. Uiteindelijk zijn wij redelijk voor in de zaal gaan zitten en de 3 meiden een heel stuk achter ons en ook nog aan de andere kant van de zaal, dus ze hebben echt geen last van ons gehad. Uiteindelijk hebben we met z'n allen genoten van een leuke maar zeker ook spannende film. Daarnaast is ze deze week op Brugklaskamp geweest. Maandagochtend vertrok ze om 8.45 uur hier van huis en vandaag rond het middaguur was ze weer thuis. Super leuk voor ons meisje, maar ik vind het toch behoorlijk ongezellig als onze puber een paar dagen van huis is. Ze heeft het ontzettend gezellig gehad en na even een beetje te zijn bijgekomen, kwamen vanavond tijdens het eten de verhalen los. Met name de spooktocht van maandagavond had behoorlijk veel indruk gemaakt. Ze hebben hun longen uit hun lijf geschreeuwd, maar toch was het erg leuk en een van de hoogtepunten van het kamp. Morgen hoeft ze pas om 13.00 uur te beginnen en gaan ze met alle brugklassers een collage maken van het kamp. Een relaxt weekje dus.

Met Jibin gaat het ook nog steeds erg goed op school en ook hij maakt makkelijk vriendjes. Zijn eerste kinderfeest heeft hij er al opzitten en ook de uitnodiging voor een tweede feestje is binnen. Ook tijdens het 20 minuten gesprek op school kregen we te horen dat hij goed in de groep ligt en dat is natuurlijk erg fijn om te horen. Ook kregen we de indruk dat de juffen een aardig goed beeld hebben van ons mannetje. Juffrouw Eva van groep 2 heeft haar werk goed gedaan, maar dat wisten we al wel. Inmiddels schrijft hij al diverse woordjes, maakt hij al wat sommetjes en leest hij ook al best aardig. Wij zijn dan ook erg trots op ons mannetje.

Nog iets meer dan 2 weken en dan hebben ze alweer een weekje vakantie. Lekker weer even wat met z'n viertjes doen en wie weet gaan we er nog wel een paar dagen tussenuit.

Weer helemaal in het normale ritme en een jaartje ouder

De kids gaan inmiddels alweer bijna 3 weken naar school en voor alsnog gaat het met beiden boven verwachting goed. Majin vertrekt elke morgen om 7.40 uur met plezier naar school en met een klein clubje meiden fietsen ze dan naar Berkel Enschot. Het is een ritje van zo'n 25 minuten en ik heb haar er nog geen een keer over horen klagen. De eerste week had ze nog geen huiswerk, maar inmiddels wordt dit wel met regelmaat gegeven. Ook dit maakt ze zonder mopperen en al heel zelfstandig, maar soms is het nog wel lastig plannen met een aantal lange schooldagen. Ze is in ieder geval erg ijverig en dat zien we graag. Deze week hadden ze een proef SO Engels en daarvoor heeft ze gewoon een 9 gehaald. Jammer dat deze niet meetelt.

Ook met Jibin gaat het erg goed op school. De juffen zijn heel tevreden over zijn werkhouding en ook wordt ie met de dag rustiger. Ik heb het idee dat onze reis naar China, maar ook de structuur van groep 3 hem heel erg goed doen. Ook ben ik ervan overtuigd dat er een hele goede overdracht is geweest tussen de kleuterjuf en zijn nieuwe juffen. Jibin heeft het ontzettend naar zijn zin en zegt dagelijks dat hij zo blij is en dat hij het zo leuk vindt in groep 3. Wat is dat heerlijk om te horen.
Ook met zwemmen gaat het steeds beter, want afgelopen zaterdag kreeg hij opnieuw een sticker en hij mag nu door naar groepje 4 en dit is het groepje dat in het grote diepe bad mag zwemmen. Dit is het laatste groepje voor het diplomazwemmen. Wie weet komt het einde nu in zicht.

Inmiddels ben ik ook weer een jaartje ouder geworden en dit hebben we gevierd op zondag 11 september. Het weer zat mee, dus we konden met z'n allen heerlijk buiten zitten. Alle genodigden waren van de partij, dus het was een gezellige drukke boel. Tegen de avond ging de barbecue aan en iedereen bleef gezellig eten. We hebben weer even bij kunnen kletsen met onze campingvrienden die we deze zomer natuurlijk niet hebben gezien, maar ook Tanja en Frank waren van de partij en met hen hebben we het natuurlijk over onze reis gehad. Ook zij waren deze zomer in China en hebben een bezoek gebracht aan het tehuis in Kunming. Hun ervaringen waren vrijwel gelijk aan die van ons en dat is voor beide meiden misschien toch wel enigszins een geruststelling.

Ook zijn we afgelopen zondag met oma naar de Efteling geweest. Dit proberen we er toch wel jaarlijks in te houden en met een steeds groter wordende Jibin, die inmiddels in diverse snelle attracties mag en durft, wordt dat natuurlijk ook steeds leuker. Voor de Bobbaan, Vogelrok en Joris en Draak draait hij zijn hand niet om, maar gelukkig vindt hij de Fata Morgana en het Carnaval Festival ook nog leuk en samen met oma in de oude auto's is natuurlijk helemaal fantastisch. Het schipschommel, de Python en de Baron, heeft hij aan de andere overgelaten. Dit is nog even te veel van het goede voor ons mannetje. Majin twijfelde ook nog even bij de Baron, maar onze held heeft het gedaan en ook nog wel op de voorste rij. Jurre had net voordat ze in de Baron stapten Majin's hartslag gemeten en die was behoorlijk hoog. Wat was ze gespannen, maar wat was ze enthousiast toen ze er eenmaal uitkwam. We hebben de dag afgesloten bij de Mac. Dit was in eerste instantie niet de bedoeling, maar omdat de wachtrij bij de Baron zo lang was, was er geen tijd meer om op het park nog wat te eten. Gelukkig hebben we niemand horen klagen en gingen de frietjes er probleemloos in. Het was een topdag.

Ook hebben we afgelopen weken weer regelmatig een bezoekje gebracht aan het ziekenhuis. Helaas is er nog steeds weinig verandering. We hopen dat ze binnenkort mag starten met de VIN therapie, Een speciale therapie voor jongeren tot 25 jaar die o.a. ten gevolgen van een ongeval zwaar hersenletsel hebben opgelopen. De therapie geeft goede resultaten en hier hebben we toch wel een beetje onze hoop op gevestigd.