En dat is 9

Vandaag 9 jaar geleden werd er in het mooie China een prachtig meisje geboren. Een meisje die wij de naam MaJin hebben gegeven. Vandaag zijn er in China een vader en moeder die dat moment nooit meer zullen vergeten en wij sinds het voorstel op 25 oktober 2004 ook niet meer. Elk jaar gaan op deze dag onze gedachten uit naar de biologische vader en moeder van MaJin. Wat zijn wij hen ontzettend dankbaar dat zij het leven hebben geschonken aan onze dochter en wat zouden wij hen graag willen laten weten hoe het met haar gaat. Helaas zijn dit dromen die niet uit zullen komen. Hoe hebben wij deze dag verder beleefd. Ik begin even bij gisterenavond. Igor had late dienst en de bedoeling was, dat we de kamer zouden versieren zodra hij om 23.00 uur thuis zou komen. Het liep echter anders, want om 22.00 uur was Igor al thuis en hing hij doodziek boven de WC-pot. Dit heeft tot diep in de nacht geduurd, dus van versieren kwam weinig. Toen MaJin vanmorgen om 7.00 uur aan ons bed stond, vroeg ze zich af waar papa was, maar die had besloten om beneden op de bank te "slapen" gezien zijn toestand. Jibin lag inmiddels al wel bij mij in bed (ook na een onrustige nacht) en zodoende hebben we alvast met z'n tweeen het 'Lang zal ze leven' voor ons meisje gezongen. Ik had dit gisterenavond nog eens uitgebreid met Jibin geoefend en ik moet zeggen, dit had zijn vruchten afgeworpen, want hij zong het helemaal mee. Na te zijn toegezongen wilde MaJin toch heel graag naar papa, dus met z'n drieen zijn we naar beneden gegaan. Papa was ook wakker, dus de cadeautjes konden gegeven worden. Van ons heeft ze een eigen fototoestel gekregen en van Jibin het beschermhoesje hiervoor en dit bleek een schot in de roos te zijn. Wat was ons meisje blij met haar cadeau. Helaas kon ze er nog niet gelijk mee aan de slag, want de accu moest nog worden opgeladen, maar we beloofden haar dat wanneer ze tussen de middag thuis zou komen, haar fototoestel gebruiksklaar zou zijn en dat het huis dan ook versierd zou zijn. En wat is het dan toch fijn dat ze al 9 jaar wordt, want ze had er alle begrip voor dat het even wat anders was gelopen dan gepland. Ondanks dat Igor zich nog aardig gammel voelde hebben we ons toch met z'n vieren klaargemaakt en zijn we MaJin naar school gaan brengen. Nadat we de jarige job met haar traktaties hadden afgezet zijn wij weer naar huis gegaan en is Igor toch nog maar even naar bed gegaan. Om 11.00 uur zijn we de boel gaan versieren, zodat alles er vrolijk en feestelijk uit zou zien als MaJin uit school zou komen. Toen MaJin thuiskwam wilde ze gelijk haar fototoestel uitproberen en er zijn inmiddels al veel foto's gemaakt.

Natuurlijk moest ons meisje nog terug naar school en dit gaf papa en Jibin nog even de gelegenheid om lekker een dutje te doen en hierdoor had ik ook mijn handen vrij en heb ik lekker naar "Waar is de mol?" gekeken (programma gemist). Toen ik om 15.30 uur ons meisje van school had gehaald, kwamen beide opa's en oma's langs om toch even hun kleindochter te kunnen feliciteren. De rest van de familie en vrienden komen zaterdag, want dan vieren we pas echt haar verjaardag. Mijn ouders zijn blijven eten en de jarige job had frietjes uitgekozen dus op Igor na hebben we zitten genieten van deze heerlijke maaltijd. En als er frietjes zijn, dan zijn er van ons mannetje wel leuke foto's te maken tijdens de maaltijd.

Na het eten hebben we het gebruikelijke ritueel opgestart, zodat Jibin toch gewoon op tijd in bed zou liggen. Ik hoop dat hij vannacht wat rustiger slaapt. MaJin ligt er inmiddels ook in en ze kijkt nu uit naar zaterdag, de dag waarop haar feestje echt wordt gevierd.