Sneeuwpret

Gisteren heeft Jibin volgens mij voor de eerste keer kennis gemaakt met het fenomeen sneeuw. Al vroeg mocht hij gisteren de kou trotseren. Goed ingepakt is hij zijn zus mee naar school gaan brengen en alsof het de gewoonste zaak was, baggerde hij lekker mee in de sneeuw. Eenmaal weer thuis gaf hij wel aan dat het koud en nat was. Vervolgens heeft hij heel lief met zijn Chuggington treintjes zitten spelen en wat zijn wij trots dat ons mannetje dat hij zich al zo goed zelf kan vermaken. Om 12.00 uur zijn we weer richting school gegaan om ons meisje weer op te halen, maar deze keer konden we de slee meenemen, want inmiddels was er genoeg sneeuw gevallen. Dit vond Jibin helemaal fantastisch. Hij zat helemaal te glimmen op de slee, behalve als papa iets te hard aan het touw trok klonk het luid; Nee, neeeeeee niet doen papa. Het blijft toch onze held. Toen MaJin de deur uit kwam lopen, kwam er ook bij haar gelijk een lach op haar gezicht. In eerste instantie wilde ze haar broertje trekken, maar daar kwam ze al snel van terug en binnen no-time zat ze achter haar broertje op de slee. Wat hadden ze een pret en wij dus ook. Meerdere malen kieperde de slee om en lagen ze met z'n tweeen in sneeuw en een lol dat ze hadden. Helaas had ik de fotocamera niet bij me, maar thuis heb ik nog wat leuke plaatjes kunnen schieten.

Nadat we met z'n viertjes een boterham hadden gegeten hebben we MaJin deze keer met de auto naar school gebracht, zodat wij gelijk door konden om Jibin bij mijn ouders af te zetten. Jibin mocht lekker bij opa en oma gaan spelen, zodat papa en mama lekker een middagje naar de sauna konden. We hebben er echt even van genoten alleen heeft het niet het gewenste effect gehad op mijn verkoudheid. Toen wij om 18.30 uur weer terug waren, was MaJin ook al een tijdje bij opa en oma en zaten ze lekker aan de frietjes. Het was weer erg goed gegaan en Jibin heeft zich prima vermaakt zonder ons. Dit geeft een hoop vertrouwen voor als ik weer moet gaan werken. Toch merk je dat hij het ook wel weer fijn vindt dat wij er weer zijn en hij komt ons dan ook regelmatig even opzoeken en bij ons zitten (gelukkig maar). Eenmaal thuis is ons mannetje gelijk in bad en naar bed gegaan en al snel was hij in dromenland. MaJin mocht nog even naar de Voice kijken, maar het einde heeft ze niet meer meegekregen. Zo leuk om te zien dat ze zich steeds meer gaat interesseren voor muziek en daarin al een eigen smaak ontwikkeld. Jawel, de kleintjes worden groot.