Oosterse kanjers: In de ban van China

Afgelopen week is onze grote kerel gewoon de hele week naar school geweest en hij had het er reuze naar zijn zin. We zijn zo blij dat ons mannetje weer lekker in zijn velletje zit en dat was ook te merken toen we afgelopen vrijdag bij mijn ouders aten. Vrijdag is inmiddels een beetje vaste friet-dag bij opa en oma geworden en wilde Jibin vorige keer niet bij opa en oma blijven logeren, ondanks dat we dat van te voren hadden besproken, nu vroeg hij zelf spontaan of hij mocht blijven logeren. Nu kan bijna altijd alles bij opa en oma en dus werd het campingbedje snel opgezet en de pyjama's voor de dag gehaald. Ook MaJin besloot gezellig te blijven en zo hadden wij onverwacht een avond voor onszelf. We hadden wel met oma afgesproken dat het niet al te laat mocht worden, want anders zou de rest van het weekend weleens minder gezellig kunnen zijn. Gelukkig hadden ze beiden een prima nachtje.

Zaterdag hebben we de kids tegen twaalven opgehaald en ondanks dat ze het prima naar hun zin hadden gehad, waren ze ook wel weer heel blij om ons te zien. Nadat we afscheid hadden genomen van opa en oma zijn we naar de andere oma gegaan voor oma's soep. Nadat de maagjes waren gevuld zijn we naar huis gegaan, waarna we aan MaJin's kamer zijn begonnen. Onze dame wordt namelijk volgende maand alweer 10 en dan hoort daar toch een wat andere kamer bij. De prinsessen spullen konden allemaal weg, haar Barbiehuis mocht naar de zolder en ook de helft van haar vele knuffels konden zolang in een doos (nog niet weg). Daarnaast liggen er nu 2 grote zitzakken op haar kamer en moet de lamp nog vervangen worden, maar dan hoop ik dat ze er weer een tijdje mee vooruit kan. Kleine meisjes worden echt al veel te snel groot.

Tijdens onze werkzaamheden kwam Jibin regelmatig een kijkje nemen en hij raakte helemaal in de ban van MaJin's China hoekje met allemaal spulletjes uit China. Toen ik Jibin vervolgens liet zien dat hij ook een mand had met China spulletjes, dook hij daar gelijk in en wilde meteen zijn sandaaltjes aan die hij bij de overdracht droeg. Helaas is onze kleine man niet meer zo klein en kon hij deze niet meer aan. Toen ontdekte hij het rode doosje met daarin een plaatje met de tekst I climbed the Great Wall. Dit doosje heeft hij vervolgens niet meer los gelaten (het is zelfs mee naar bed gegaan). De hele dag bleef hij maar zeggen dat hij naar China wilde en toen ik vroeg of hij de foto's en film van China wilde zien, knikte hij bevestigend. Samen zijn we er op ons gemak voor gaan zitten en hebben we hiernaar gekeken. Ook de overdracht bekeek hij vrij ontspannen. In eerste instantie zei hij dat hij boos was en toen ik vroeg of dat kwam omdat wij hem mee zouden nemen uit China, bevestigde hij dat. Toen ik daarna vroeg of Jibin nu nog steeds boos is antwoordde hij; Neeeeeeeee, Jibin nu blij. Na het kijken van alle foto's en filmmateriaal, waaronder ook de aankomstfoto's is hij weer lekker gaan spelen en het onderwerp China was weer even verledentijd. Wordt vast nog wel vervolgd ........

Vandaag is de schoolfotograaf weer langs geweest (8 maanden na de vorige keer?) en natuurlijk wilde ik dat de kids er op en top uit zouden zien. Wat betreft Jibin, was ik snel klaar, maar toen onze bijna tiener. Die had natuurlijk zelf ook een idee van hoe ze eruit wilde zien, maar ja dan is er ook nog zo'n eigenwijze moeder die daar haar eigen ideeen op na houdt. Uiteindelijk zijn we er samen wel uitgekomen en ik ben dan ook erg benieuwd hoe de foto's zijn geworden.

En dan begon vandaag ook nog eens het Sinterklaas Journaal. Vorig jaar is het allemaal een beetje aan Jibin voorbij gegaan en snapte hij helemaal niets van heel het gebeuren, maar dit jaar is dat duidelijk anders. MaJin gelooft er niet meer in (vorig jaar twijfelde ze nog), maar ze speelt het leuk mee. Om zes uur zaten ze dan ook helemaal klaar voor de eerste aflevering en wat was het al spannend.