Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

maandag 22 augustus 2016

Einde radio stilte

Tja, het is al een hele tijd geleden dat ik hier iets heb geplaatst, maar dat was niet zonder reden. Inmiddels zit onze reis naar China erop en vlak voor die reis is er ook iets afschuwelijks gebeurd, waardoor het bloggen even geen prioriteit had. Laten we bij het laatste beginnen.

Vrijdagochtend 15 juli rond 7.00 uur werden we opgeschrikt door een telefoontje van de zwager van Igor met de mededeling dat hun dochter, ons nichtje en tevens petekind, een zeer ernstig ongeluk had gehad en in kritieke toestand naar het ziekenhuis was gebracht. Als een speer hebben wij de kids ondergebracht en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Een groot deel van de dag zijn we daar gebleven en na ruim 5 uur op de operatietafel te hebben gelegen is ze daarna overgebracht naar de IC. Om beurten zijn we allemaal even bij haar geweest en tegen de avond leek haar toestand stabiel, maar nog wel erg zorgwekkend. De dagen daarop volgend zijn we elke dag bij haar langs gegaan, maar haar toestand bleef min of meer onveranderd en dus zorgelijk. Onze gevoelens gingen alle kanten op, want wat vonden we het moeilijk om op deze manier te vertrekken, maar hier konden we ook niets voor Jennifer betekenen.

Daarnaast was er ook het afscheid van Majin van de basisschool. Woensdag 20 juli mochten we gaan kijken naar de eindmusical van groep 8, waar ons meisje natuurlijk ook in meespeelde. Wat was ze zenuwachtig, maar wat deed ze het goed. We waren zo trots op haar. Na de musical was het eindfeest, maar helaas heeft ons meisje daar niet vol van kunnen genieten. De spanning van de hele week, de aankomende reis en natuurlijk afscheid nemen van haar klasgenootjes kwam er die avond uit. Gelukkig kon ze de volgende dag wel weer gezellig met de klas naar het zwembad.
Vrijdags was daar dan het definitieve afscheid van de basisschool voor ons meisje en mocht Jibin  uitglijden naar groep 3. Wat vond hij dat bijzonder en wat is hij daar ook aan toe, maar helaas kon ik daar niet bij zijn. Ik moest helaas werken.

En zaterdag 23 juli was het dan zover. De reis waar we al bijna 2 jaar naartoe leven stond op het punt te beginnen. Hieronder zal ik heel beknopt beschrijven wat we hebben gedaan. Voor de kinderen zal er een uitgebreider verslag in boekvorm gaan komen, maar dat zal nog wel wat avonden in beslag gaan nemen.
* Dag 1; Om 9.30 uur werden we met een taxibus opgehaald om samen met onze reisgenoten naar Schiphol te vertrekken. Om 14.50 uur vertrok ons vliegtuig naar Beijing waar we zo'n 9 uur later, na een rustige vlucht te hebben gehad, zijn geland.

* Dag 2; Om 6.30 uur zijn we geland en zijn we naar ons Hotel gebracht. Hier zijn we een beetje bekomen van de reis en 's middags zijn we richting de Verboden Stad gelopen en via een naast gelegen park en het Plein van de Hemelse Vrede zijn we op tijd weer terug gegaan naar ons hotel. Deze avond zijn we op tijd naar bed gegaan.

* Dag 3; Vandaag stond de Grote muur op het programma. Het weer zag er niet veel belovend uit, maar al met al hebben we het op de muur droog weten te houden. Voor de derde keer was het weer heel bijzonder om hier te zijn. Ook de kabelbaan was deze keer een hele aparte ervaring. Het leek wel op een stoomcabine, wat waren we bezweet toen we hier uitstapten. 's Avonds zijn we door de winkelstraat van Beijing gelopen en hebben we ons laten verleiden door een paar straatverkopers.


* Dag 4; Deze dag hadden we vrij te besteden en we hadden besloten om op eigen gelegenheid met de metro naar het Zomerpaleis te gaan. De vorige reizen zijn wij hier niet geweest en dit stond hoog op mijn verlanglijstje. Wat een prachtig park en wat fijn dat er veel bomen en overkappingen zijn, want wat was het warm. We hebben het park deels per boot en voor de rest te voet doorkruist en wat hebben we genoten van de mooie omgeving. Ook het uitzicht vanaf het paleis was zeer de moeite waard.




* Dag 5: Dit was een reisdag. Met de hogesnelheidstrein vertrokken we vanuit Beijing naar Xi'an. Een treinreis van zo'n 6 uur met een topsnelheid van 301 km p/u. Het uitzicht viel wat tegen, maar de reis was verder zeer comfortabel. Na aankomst in ons hotel hebben we ons even opgefrist en zijn we een wandeling gaan maken in de buurt. We  kwamen al snel in een echt Chinees straatje met allemaal "smerige" eetkraampjes, heel veel afval en nog meer toeterende auto's en elektrische scooters. De kinderen vonden het helemaal niets en voelden zich duidelijk meer Nederlander dan Chinees. Ik vond het wel leuk om dit ook eens te hebben gezien (iets minder om het geroken te hebben). Dit is tenslotte ook China en het geeft mooie foto's.




Binnenkort de volgende 5 dagen.

1 opmerking:

  1. jee, wat een nare situatie om zo weg te gaan maar hoe is het nu met jullie nichtje??
    XX shei

    BeantwoordenVerwijderen