Van tijd tot tijd best pittig

Het valt niet altijd mee om weer een driejarig mannetje in huis rond te hebben lopen. Van MaJin zijn we gewend dat ze al aardig haar eigen gangetje gaat en dus hadden wij een groot deel van de dag onze handen vrij, maar dat is nu weer helemaal anders. Jibin kan nog niet zo goed alleen spelen en kan zich ook nog niet lang op een ding concentreren. Als ik samen met hem een puzzel wil maken of een mozaiek met gekleurde noppen, dan is dat allemaal maar voor even, want na een paar minuten gaat hij gewoon weer wat anders doen en laat mij met het andere zitten. Echter klinkt het dan al snel weer mama en moet ik toch weer bij hem komen. Het woord mama beheerst hij al als de beste, want het wordt veelvuldig gebruikt. Voor de rest is het nog erg veel Chinees, maar hij begrijpt al wel heel veel van wat wij zeggen. Hij zegt ook steeds meer dingen na, dus ik denk dat we over een paar weken nog veel beter met elkaar kunnen communiceren. Inmiddels gaat het afscheid nemen van Igor ’s middags ook zonder problemen. Papa wordt gewoon uitgezwaaid en de rest van de dag voldoet mama uitstekend. Hij zoekt me vaak op voor een knuffel of een aai over zijn bol en het liefst zou hij de halve dag gedragen willen worden, maar dat trek ik echt niet met 15 kg (schoon aan de haak). Jibin is een sociaal mannetje en iedereen op straat wordt aangesproken met Hallo. Alleen als we even stoppen om met iemand een praatje te maken, draait hij zijn hoofd weg. Hij heeft het niet zo op alle aandacht en daar zijn we ook alleen maar heel blij om. Tijdens het wandelen in de buggy, wordt er ook veelvuldig gezongen (in het Chinees). Een middag dut zit er helaas niet meer in. Niet in de buggy en al helemaal niet in zijn bed. Dit betekent dat hij er rond 17.00 uur eigenlijk helemaal doorheen zit, maar ja dan moet hij nog even. Hij wordt dan erg druk en opstandig en het eerste, achter het behang plak moment, heb ik dus al gehad. En ja, wat doet Jibin als mama flink op hem moppert, dan gaat hij heeeeeeeeeel hard huilen en doet zijn uiterste best om over te geven. Hoe hij ook zijn best deed dit lukte niet, dus voor mij een teken dat hij mij toch wel een beetje aan het manipuleren was. Toen Igor namelijk maandag voor het eerst naar zijn werk ging, was hij echt overstuur en toen vond ik het ook heel zielig toen hij ging spugen, maar nu was het anders. Ik heb zijn gedrag op dat moment ook genegeerd en toen hij eenmaal stil was ben ik naar hem toe gegaan en heb hem rustig toegesproken. Op dat moment sloeg zijn gedrag als een blad van een boom om. Hij had volgens mij goed in de gaten dat hij te ver was gegaan en dus deed hij er alles aan om het weer goed te maken. Ach, het is gewoon een ontzettend lief mannetje met een eigen willetje en daar is helemaal niets mis mee. Hij is ook nog eens heel behulpzaam en kan heel goed delen. Vanmiddag is een neefje komen spelen en natuurlijk mogen er op vrijdagmiddag dan best chipjes worden gegeten en ondanks dat ons mannetje dit erg lekker vindt, deelde hij ze ook heel goed uit aan zijn zus en neefje. Zij kwamen werkelijk niets te kort. Ook MaJin vindt inmiddels niet alles meer leuk wat haar kleine broertje doet en soms zou ze willen dat ze de tijd terug kon draaien. Gelukkig meent ze dit niet echt, want een kwartier later hebben ze weer dolle pret met elkaar en blijft ze hem kusjes geven voordat hij gaat slapen. Al met al blijft het vooral genieten en soms heel even niet. Wat wel heel bijzonder is om te horen is dat heel veel mensen zeggen dat hij er zo gelukkig en ontspannen uitziet. Dit is volgens mij niet iets wat hij kan spelen, dus ik hoop van harte dat hij zich ook echt fijn voelt bij ons.