De tijd van loslaten is nu echt begonnen

Gisteren heb ik een extra dag gewerkt, daar wij bij ons op het werk met zieken zitten. Doordat Igor inmiddels hele dagen thuis is (geen vrijwillige keus), is dat geen probleem en hoeft daarvoor niets extra geregeld te worden. Dit betekende wel dat deze ochtend Igor mee naar school zou gaan, maar daar had ons mannetje geen enkele moeite mee. Op verzoek van de juffrouw is Igor gelijk met alle andere ouders de klas uitgegaan, omdat zij het idee had dat Jibin dat inmiddels wel aan zou kunnen. Igor heeft wel even zijn telefoonnummer gegeven en vervolgens is hij in het wijkgebouw naast de school wat gaan drinken, zodat hij in de buurt zou zijn mocht het nodig zijn. Ons mannetje heeft het echter boven verwachting goed gedaan en heeft het gewoon tot 12.30 uur volgehouden. Hij had het reuze naar zijn zin gehad en zelfs de kring ging heel goed. Wat was papa trots op zijn zoon (en ik natuurlijk ook toen ik het hoorde). Tijd om met z'n zessen naar huis te gaan ????????? Jawel er stond een gezellige middag met de vriendinnenclub op de agenda. Vorig jaar heeft Laura het idee opgepakt met haar 3 beste vriendinnen(waaronder ook MaJin) een clubje op te richten. De bedoeling hiervan was om om de paar weken/maanden iets leuks met z'n vieren te gaan doen. De eerste middag was bij Laura, lekker knutselen en cakejes bakken. De tweede middag was bij ons, sieraden maken en zelf pizza's maken en vervolgens opeten. Toen na een lange tussenpose een gezellige middag bij Maud, lekker kliederen met brooddeeg en gewoon op de kamer van Maud meidendingen doen en toen was Jalissa aan de beurt. Helaas werd er maar geen datum geprikt en daarom besloot Laura voor de tweede keer een middag te organiseren en omdat wij eigenlijk na Laura aan de beurt waren, vond MaJin het tijd voor weer een clubmiddag. Dinsdag werd er even gebrainstormd over een activiteit en al snel kwamen we op het idee om te gaan zwemmen. De Beekse Bergen was de meest voordelige optie, alleen moest het dan wel gelijk de dag daarop plaatsvinden want buiten de vakantieperiode gaat het zwembad pas om 16.00 uur open. Dinsdagavond heeft MaJin zelf haar vriendinnen gebeld en allen reageerden zeer enthousiast. Woensdagochtend hadden de meiden allemaal hun zwemspullen bij zich en zodoende liepen ze om 12.30 uur met z'n zessen naar huis. Hier hebben ze eerst brood met worstjes gegeten en toen op naar het zwembad. Natuurlijk ging Jibin ook mee en als het aan ons mannetje ligt hoort zwemmen gewoon bij de dagelijkse bezigheden. Jibin vermaakte zich met papa prima in het kinderbad en de meiden hielden zich meer bezig met de glijbaan en de stroomversnelling. Op een gegeven moment bezeerde MaJin zich aan een uitstekende schroef en even waren er tranen. Gelukkig was het leed snel geleden na een zakje chips met wat drinken en kon de gezellige middag worden voortgezet. Rond 16.00 uur zijn ze zich gaan aankleden en heeft Igor de meiden een voor een thuis afgezet. Het was een geslaagde middag en nu maar weer afwachten wie de volgende middag organiseert. Vandaag heeft Jibin opnieuw geoefend en deze keer zijn we zelfs naar huis gegaan. Wat was dat raar om zo met z'n tweeen thuis te zijn zonder kids. Gelijk de woonkamer maar goed onder handen genomen, want tenslotte wilde ik dat de tijd zo snel mogelijk voorbij zou gaan. Best lastig om ons mannetje nu al los te laten. Hij lijkt tenslotte nog zo klein en hij is nog maar zo kort bij ons. Om 12.00 uur zijn we naar school gelopen en eenmaal daar hebben we even een kijkje genomen door het raam van zijn klas. Ze hadden net hun jas van de kapstok gepakt en een meisje hielp Jibin met het aantrekken daarvan. Heel schattig om te zien. De drinkbekers werden in de tassen gestopt en daarna was het de bedoeling dat de kinderen op hun stoeltje gingen zitten om nog even naar de juf te luisteren. "Helaas" had Jibin ons ook zien staan en dus ging dat laatste voor hem niet meer op. Ons mannetje pakte zijn tas, liep naar de deur en schoot de gang op, maar helaas voor hem hield de juffrouw hem nog net op tijd tegen. Gelukkig ging op dat moment de bel en mocht hij aan de hand van de juffrouw alsnog naar buiten. Rennend kwam hij op ons af en MaJin, die inmiddels ook naar buiten was gekomen, kreeg de eerste knuffel en al snel waren wij aan de beurt. Wat heerlijk om zo begroet te worden. Volgens de juffrouw had hij het weer erg goed gedaan en ze stond versteld van hoe goed hij al Nederlands praat. Wij zijn in ieder geval super trots op onze grote vent. Nog een weekje oefenen en dan is het zover. Dan wordt ons mannetje 4 jaar en gaat hij helemaal voor het echie naar school. Ik ben erg benieuwd of hij dat al volhoudt.

Voor de derde keer naar school

Vanmorgen mocht Jibin opnieuw weer mee naar school en vol goede moed gingen we op pad. Eenmaal op school werd zijn jas aan de kapstok gehangen en zijn fruitspullen en drinkbeker in de daarvoor bestemde bakken gedaan. Samen hebben we weer de activiteiten van die ochtend doorgenomen en vervolgens nam hij plaats op een stoeltje in de kring. Deze keer ben ik niet achter hem gaan zitten, maar een stukje bij hem vandaan en dit ging best aardig. Opnieuw was het een wat rommelige ochtend, want vandaag werden de schoolfoto's gemaakt. Gelukkig waren de kleuters als eerste aan de beurt, dus om 9.15 uur gingen we op weg naar het fotolokaal. Ik ben even meegelopen, maar ik heb helaas niet kunnen zien hoe ons mannetje erop staat. Daarna zijn we naar het speellokaal gelopen voor de klassefoto en ook hier heb ik niets van meegekregen. Inmiddels was het bijna 9.45 uur en dus tijd om buiten te gaan spelen. Voor mij een goed moment om tegen Jibin te zeggen dat mama boven even koffie ging drinken en dat ik hem straks wel weer op zou komen halen. Met de juf had ik afgesproken dat ik of boven in de koffiekamer of beneden in de gang zou zitten, dus als het nodig mocht zijn zou ik in de buurt zijn. Ik heb ruim een uur boven gezeten en daarna ben ik toch maar naar beneden gegaan. Toen ik net in de gang plaats had genomen, zag ik hem met de juf naar buitenkomen om naar de WC te gaan. Toen hij mij zag is hij wel even naar mij toe gekomen, maar toen ik zei dat hij even moest gaan plassen en dan weer naar de kindjes moest gaan, was dit geen probleem. Hij is vervolgens lekker verder gaan "werken" en ik heb hem daarna niet meer gezien. Om 12.00 uur kwam MaJin haar broertje halen voor de broer-zus foto. Hier had ons meisje enorm naar uitgekeken en wat was ze trots op haar broertje. Natuurlijk ben ik ook nu even meegelopen, maar opnieuw heb ik niet echt kunnen zien of het een geslaagde foto is geworden. De laatste 10 minuten ben ik nog maar even mee naar binnen gegaan, maar ik heb er inmiddels alle vertrouwen in dat we de volgende keer alleen nog even mee moeten opstarten en dat hij het daarna best alleen redt. Woensdag zullen we het zien.

Al 6 maanden een gezin van 4

Vandaag is het precies 6 maanden geleden dat ons mannetje ons leven kwam binnen gestapt. Helemaal beduusd en zwaar onder de indruk van alles hebben we voorzichtig kennis met elkaar gemaakt en al snel hadden we een prachtige lach te pakken, waardoor we op slag verliefd waren op ons mannetje. Nu 6 maanden later voert hij al hele telefoongesprekken met z'n zus en hebben ze samen de grootste lol. Wat kan het allemaal toch snel gaan.

Vandaag een half jaar gelden

Vanmorgen aan het ontbijt gingen onze gedachten naar een half jaar geleden. Toen zaten we voor het laatst met z'n drieen aan tafel te fantaseren over de reis die voor de deur stond. Konden we maar even terug in de tijd om die bijzondere tijd nogmaals te beleven. Nu, een half jaar later, kunnen we alleen maar zeggen dat we enorme stappen hebben gemaakt. Jibin doet het geweldig. Wij hebben zijn gebruiksaanwijzingen inmiddels een beetje kunnen ontcijferen en ons mannetje begint steeds meer zijn draai te vinden. Broer en zus hebben elkaar ook helemaal gevonden, dus de meest hectische periode hebben we voor nu achter ons gelaten. Een nieuwe fase breekt aan, want na een half jaar de nadruk te hebben gelegd op hechting, komt nu al het moment van een beetje loslaten. Voor zowel Jibin als voor mama en spannende periode. De eerste twee keer oefenen is best goed gegaan en heel langzaam bouwen we dit op. Jibin zal aangeven in welke tempo dit zal gaan, want tenslotte hebben wij ziet zo'n haast. Hieronder nog even een foto, van hoe we er een half jaar geleden rond deze tijd voor stonden. Op weg naar de gate, waar het vliegtuig richting Beijing na een vertraging van zo'n anderhalf uur op ons stond te wachten.

En dat is 2

Vandaag ging Jibin voor de tweede keer oefenen en hij had er niet zoveel zin in. MaJin gaf echter het goede voorbeeld en al snel had ook ons mannetje zijn schooltas op zijn rug en konden we vertrekken. Eenmaal in de klas gaf hij aan dat hij naar papa wilde, maar ik zei dat papa niet thuis was en dat mama bij Jibin op school bleef. Uiteindelijk heeft hij zich daarbij neergelegd en is hij, nadat we eerst de activiteiten van vandaag hadden doorgenomen, bij mij op schoot komen zitten. De ochtend zou beginnen in de kring met het vieren van de verjaardag van een klasgenootje, dan mochten de kindjes gaan gymen en daarna lekker bijkomen bij wat fruit en drinken. Vervolgens werkjes maken/spelen en dan kort afsluiten in de kring. Buiten de kring momenten heeft ons mannetje het prima gedaan. Er zijn ook steeds meer kindjes die contact met hem zoeken en hij laat dat goed toe. Ik ben zelfs ruim een uur de klas uit gegaan en dit ging prima. We maken nu dus al vorderingen. Volgende week proberen we het met 2 ochtenden en een middag en de week daarop zien we wel weer verder. We kijken gewoon naar wat Jibin aan kan. Op dit moment zitten er veel 5- en 6-jarige kindjes in de klas, maar ik heb begrepen dat er binnenkort nog verschillende nieuwe kindjes komen oefenen dus Jibin zal al snel niet meer de jongste zijn.

Voor de eerste keer oefenen

Vanmorgen was het dan zover, ons mannetje mocht voor de eerste keer gaan oefenen op school. We hadden verwacht dat hij helemaal enthousiast zou zijn, maar dat was niet het geval. Toen ik hem vertelde dat mama er de hele ochtend bij zou zijn, zei Jibin dat hij wel bij papa thuis zou blijven. Normaal is het; Jibin blijft bij mama, maar nu was thuis blijven bij papa toch een stuk aantrekkelijker. Helaas moest hij er toch aan geloven en samen vertrokken we naar school. Eerst MaJin boven afgezet en daarna op naar Jibin's klas. Zonder problemen trok hij zijn jas uit en liep hij naar binnen. Al snel had hij de bouwhoek gevonden en hier ging hij aan de slag. Dit was natuurlijk niet helemaal de bedoeling, want de kinderen beginnen 's ochtends in een kring. Eerst luizencontrole (pffffffffff, gelukkig schoon), dan met z'n allen zingen, de activiteiten van die ochtend doornemen en daarna mochten de kinderen in de kring vertellen wat ze allemaal in de vakantie hadden gedaan. Het kon Jibin allemaal niet zo boeien en hij had dan ook de grootste moeite om op zijn stoeltje te blijven zitten, of eigenlijk lukte dat gewoon niet. Hij heeft ondersteboven gehangen, achterstevoren gezeten en gewoon rond gelopen. Dit is duidelijk een aandachtspuntje. Het duurde ook wel erg lang, want de kinderen waren behoorlijk vol van hun belevenissen in de vakantie. Eindelijk na een uur mochten de kinderen hun jassen pakken en was het tijd om buiten te gaan spelen. Hier had ons mannetje wel oren naar. Eenmaal buiten ben ik een stukje verder op een muurtje gaan zitten en heeft de juf Jibin bij de hand genomen en hem een beetje wegwijs gemaakt. Hij mocht mee naar de berging waar al het buitenspeelgoed staat opgeslagen en ik geloof dat hij alles wel uitgeprobeerd heeft. Zodra de juf hem iets had gegeven ging hij hier een minuut of 2 mee aan de slag en vervolgens zocht hij haar weer op en trok hij haar aan de hand mee de berging in voor weer iets nieuws. Het voelde wel goed dat hij zich blijkbaar al aardig op zijn gemak voelde bij de juffrouw. Het spelen met de andere kinderen bleef nog wel uit, maar natuurlijk waren daar de oudste kleuters die hem weleens te hulp schoten en dan vooral de meisjes. Na zo'n half uur gingen we met z'n allen weer naar binnen en was het tijd voor wat fruit en drinken. Jibin werd geholpen door een ouder meisje en hij liet dit goed toe, dus voor mij een teken dat ik best even naar de koffiekamer kon lopen om daar ook even wat te drinken. Ik heb Jibin duidelijk uitgelegd dat mama ook even wat ging drinken en dat ik zo weer terug zou komen. Jibin vond het best en ging op zijn gemak verder met zijn druiven. Ik denk dat ik een minuut of twintig ben weggebleven en toen ik terugkwam zag het er niet naar uit dat ik echt gemist werd. Alle kinderen zaten inmiddels op de mat en de juffrouw verdeelde de werkjes. Jibin mocht samen met een ander kindje in de bouwhoek en dat ging hem voor een tijdje aardig af. Toch hield hij het niet heel lang vol en zichtbaar ging hij op zoek naar een andere uitdaging. De juffrouw gaf hem een puzzel en keurig ging hij aan een tafeltje zitten en ging aan de slag. Thuis zou hij de puzzel af hebben gemaakt, maar nu gebeurde er teveel om hem heen, waardoor ook nu zijn aandacht snel verslapte en de puzzel liet voor wat het was. De juffrouw is toen heel even bij hem gaan zitten en alsnog lukte het hem wel om hem af te maken. Vervolgens ging hij weer verder op onderzoek uit en belande hij bij 2 kinderen die op de mat met een huisje en auto's zaten te spelen. Dit vond hij wel heel interessant en hij besloot erbij te gaan zitten. Het jongetje betrok hem in zijn spel, waardoor het voor Jibin leuk genoeg was om het een tijdje vol te houden. Helaas was het toen tijd om met z'n allen op te ruimen en nog even in de kring te komen zitten. Jibin stootte zich hierbij aan een kast en het voelde toch wel goed dat hij toen toch even naar mij toe kwam voor een knuffel en een kus. Straks als ik er niet bij ben mag de juf dat doen, maar nu doe ik dat toch liever zelf. Het kringmoment was opnieuw niet voor Jibin weggelegd en hij heeft dan ook weer niets meegekregen van wat de juffrouw heeft vertelt. Eindelijk was het tijd om de jassen te pakken en naar huis te gaan en hier was Jibin erg blij mee. Eenmaal buiten wilde hij gelijk weer naar de berging waar al het speelgoed staat, dus het is duidelijk wat Jibin's favoriete bezigheid is geweest deze ochtend. Igor stond ons op te wachten op school en toen hij vroeg of Jibin het leuk had gehad op school, antwoordde hij volmondig JAAAAAA. Gelukkig, want hij heeft nog wel wat jaartjes te gaan. Woensdag gaan we opnieuw oefenen en opnieuw zal ik er de hele ochtend bij blijven, want dan staat er weer een andere juf voor de klas. Al met al denk ik dat het best een pittige tijd gaat worden voor ons mannetje en we zijn dan ook echt van plan om het rustig op te gaan bouwen.

Dagje dierentuin en de rest van de week

Afgelopen maandag moesten we om 10.30 uur het huisje verlaten, maar met 2 vroege volgels was dat geen probleem. Om 10.00 uur zaten we zelfs al in de auto op weg naar Ouwehands Dierenpark. Mijn ouders hadden 4 kaartjes gewonnen die voor eind april opgemaakt moesten worden en dus leek het ons wel een leuke idee om dit gezellige weekend daar af te sluiten. MaJin besloot opnieuw met opa en oma mee te rijden, maar dit had Jibin niet gezien, dus toen wij wilden gaan brak er paniek bij ons mannetje uit. Met tranen in zijn ogen wilde hij ons duidelijk maken, dat we MaJin niet mochten vergeten ( de lieve schat), maar die zat natuurlijk al in de auto bij opa en oma. Gelukkig kon hij daar nog een blik op werpen en zag hij zijn zus zitten, dus de rust keerde terug. De rit zou zo'n drie kwartier duren en we hadden Jibin 's ochtends een half reispilletje gegeven en hij had ook keurig zijn polsbandjes om, maar helaas mocht dit niet baten. Gelukkig hadden we een tas met handdoeken achterin staan en een koffer vol kleding, dus eenmaal op de parkeerplaats hebben we hem schoon gemaakt en omgekleed en al snel was hij weer helemaal het mannetje. Er stond een koude wind, dus mutsen, sjaals en handschoenen waren geen overbodige luxe. In principe moesten we nog een kaartje bij kopen, maar bij de kassa stond een gezelschap van 7 mensen met 8 kaarten en zij nodigde een van ons uit mee naar binnen te lopen. Wij hebben hier natuurlijk dankbaar gebruik van gemaakt en zo waren we dus met z'n allen "gratis" binnen. Door de kou zaten heel veel dieren in hun binnenverblijf en moesten we het doen met de afbeeldingen die bij de hokken stonden. Al snel besloten we even wat te gaan drinken en ook daar was een klein speelgedeelte waar de kids zich prima hebben vermaakt. Eenmaal weer een beetje bekomen van de kou hebben we onze tocht verder voortgezet en gelukkig zagen we steeds meer dieren in hun buitenverblijf, waardoor het toch de moeite waard was om hier een dagje te vertoeven. Toen het tijd was om even wat te eten zijn we naar RavotAapia gelopen. Dit is een grote overdekte speeljungle, waar de kids weer naar hartelust konden spelen en natuurlijk hoorden daar wat frietjes bij. Hier hebben we Jibin opnieuw een half reispilletje gegeven in de hoop dat deze straks wel zou werken. Nadat de buikjes gevuld waren en er genoeg gespeeld was zijn we aan het laatste stuk van de wandelroute begonnen. Opnieuw hebben we toch weer tal van dieren gezien en vooral de ijsberen trokken bekijks, maar die waren natuurlijk ook helemaal in hun element. Iets na vieren stonden we weer bij de uitgang en zijn we naar de auto's gelopen. Na wat voorzorgsmaatregelen te hebben getroffen zijn we richting huis gereden en gelukkig ging het deze keer goed. Eenmaal thuis hebben we chinees gehaald en hebben we met z'n allen nog heerlijk gegeten en toen ging bij Jibin toch wel het lichtje uit. We hebben hem lekker in zijn eigen bedje gelegd en al snel was hij in dromenland. Ook MaJin lag er op tijd in en ook zij heeft heerlijk in haar eigen bed geslapen. Dinsdag hebben de kids een heerlijke pyjama dag gehad terwijl ik ondanks dat het kantoor gesloten was, toch maar even ben gaan werken. Vorige week waren er namelijk 2 zieken en er was nogal wat werk blijven liggen, dus een mooie gelegenheid om weer even wat bij te te werken. Toen ik om 15.00 uur weer thuis kwam zaten ze nog heerlijk in hun pyjama en hadden het blijkbaar prima naar hun zin gehad. De rest van de dag ook weinig gedaan. Woensdag opnieuw rustig opgestart en 's middags zijn we een paar uurtjes naar de Efteling gegaan. Het was er erg rustig, dus nergens lange wachtrijen. We zijn begonnen in de Bobbaan en ondanks dat Jibin niet blij kijkt terwijl hij in het karretje zit, roept hij zodra hij eruit stapt; nog een keer, nog een keer. Toen wilde Majin in Joris en de Draak, maar deze was helaas buiten gebruik vanwege de weersomstandigheden ??? We besloten toen voor Jibin naar de oude auto's en Jonas en de Walvis te lopen en dan kom je langs de Python. Ons meisje begon weer te twijfelen of ze daar in zou durven, want tenslotte was dit de enige achtbaan waar ze nog niet in was geweest. In eerste instantie zag ze er toch maar vanaf en zijn ze in Jonas en de Walvis gegaan, maar toen ze daaruit kwam was ze toch weer van gedachte veranderd en wilde ze het er toch op wagen. Samen met papa, die ook nog nooit in de Python had gezeten, zijn ze naar de achtbaan gelopen en zijn ze in de rij gaan staan (nog geen 5 minuten). Jibin en ik zijn naar een punt gelopen, waar we het beste uitzicht hadden over de baan en al snel zagen we ze te zitten, beiden met een big smile. MaJin vond het helemaal geweldig en nu durft ze dus in alle achtbanen van de Efteling. Met Jibin ben ik nog in het Carnavalfestival gegaan, terwijl MaJin met papa in de Vogelrok ging (ja, ze hadden de smaak te pakken), daarna nog even in de zweefmolen en toe op naar huis. Donderdag had MaJin een gezellige dag op het Factorium (Stichting podiumkunsten). Hier werd een zin-in-alles-dag georganiseerd en hierbij konden alle kinderen kennis maken met muziek, dansen, toneel en zingen. MaJin wilde dit ontzettend graag doen, ondanks dat ze er waarschijnlijk niemand zou kennen, want niemand van haar balletles had zich hiervoor opgegeven. De dag duurde van 10.00 uur tot 15.00 uur en in die tijd ben ik met mijn moeder, neef Jurre en Jibin naar de stad gegaan. We hebben ons allemaal prima vermaakt en om 15.00 uur kwam MaJin helemaal enthousiast naar buiten. Ze was een heel klein beetje teleurgesteld dat ze niet hadden gezongen, maar ze had toneel helemaal geweldig gevonden. Het was dus een geslaagde dag en ze had het geen enkel probleem gevonden dat ze niemand kende. Het was super gezellig geweest. Vrijdag moest ik weer werken en is MaJin 's middags naar oma gegaan, waar Jurre ook was en Igor is een met Jibin gaan zwemmen. 's Avonds hebben we met z'n allen bij mijn ouders gegeten en eenmaal thuis hebben MaJin en ik naar de finale van de Voice Kids gekeken. MaJin heeft het niet helemaal volgehouden, maar dat is niet zo verwonderlijk na zo'n drukke week. Gisteren zouden we eigenlijk naar Karin, Marcel en Fenna gaan, maar doordat Jibin zo snel wagenziek wordt stelden zij voor om naar ons toe te komen. Toevallig stond er op Groupon een aanbieding voor Lolland, dus deze hebben we uitgeprint en met z'n allen zijn we daar naartoe gegaan. In eerst instantie hebben MaJin en Fenna Jibin mee op sleeptouw genomen, maar na een tijdje wilden ze even met z'n tweeen spelen en dat mocht natuurlijk ook. Jibin heeft zich prima in zijn eentje vermaakt en op het moment dat hij MaJin ergens voor nodig had en haar riep, dan schoot ze haar broertje even te hulp. De papa's en mama's hebben dus op hun gemak bij kunnen kletsen. Om 17.00 uur hebben we de kids uit de speeltoestellen en "zandbak" gehaald en zijn we naar huis gereden. Hier hebben de heren heerlijk voor ons gekookt en na het eten was het voor ons mannetje de hoogste tijd om naar bed te gaan, want hij stond werkelijk op instorten. Uiteindelijk duurde het toch nog even voordat hij de slaap kon vatten, maar uiteindelijk sliep hij toch om 19.30 uur. De meiden hebben nog gezellig op MaJin's kamer zitten spelen en wij hebben op de bank onder het genot van een hapje en drankje naar De beste zangers van Nederland zitten kijken. Rond 22.00 uur hebben we afscheid genomen van onze vrienden en hebben we snel MaJin naar bed gebracht. Vandaag weer even rustig aan doen, want tenslotte moeten beide kids morgen naar school. Jibin gaat namelijk voor het eerst een ochtend oefenen en ik ben erg benieuwd hoe hij het gaat doen. Gelukkig mag ik er de hele ochtend bij blijven en afhankelijk van hoe het morgen gaat, gaan we het vervolg bepalen. Best spannend allemaal.

De Zondag

De zondagochtend verliep een beetje hetzelfde als die van zaterdag. "Lekker" op tijd uit de veren, uitgebreid ontbijten, douchen en aankleden. We hadden aan MaJin de keuze gelaten van wat zij wilde doen en jammer genoeg wilde ze vandaag niet gaan zwemmen. We besloten dan ook om met z'n allen (incl. opa) koffie te gaan drinken in het overdekte speelbos. Het zag er prachtig uit buiten, want het had de hele avond en nacht gesneeuwd, dus een klein stukje wandelen was geen straf. Opnieuw hebben de kids zich kostelijk vermaakt en waren ze niet uit de touwen weg te slaan. En wie nam wie nu eigenlijk op sleeptouw? Misschien iets te letterlijk genomen door Jibin. MaJin had ook het spinnenweb ontdekt. Dit was een soort hoge toren, waarin verschillende niveaus zaten, opgebouwd uit rekbare banden. Een zo'n niveau zag er een beetje uit als een web en via zo'n web moest je dus van het ene niveau naar het andere klimmen (ik hoop dat jullie een heeeeeeel klein beetje begrijpen wat ik bedoel). In eerste instantie durfde ze dit niet, bang dat het haar niet zou lukken, maar de nieuwsgierigheid won het van de faalangst en daar ging ze dan. < Het koste wat moeite om boven te komen, maar eenmaal boven was ze de koning te rijk. Wat gaf het haar een goed gevoel dat het gelukt was. Natuurlijk bleef het toen niet bij die ene keer, maar ze vergat haar broertje ook niet. Nadat we daar zo'n 2 uur hadden vertoeft zijn we weer naar het huisje gegaan om pannenkoeken te gaan bakken. Na het eten hebben we Jibin opnieuw een middagdutje laten doen en je kon merken dat hij moe was, want hij ging heel gewillig mee naar de slaapkamer. Igor en ik zijn toen samen een stukje gaan wandelen, terwijl opa en oma bij hun kleinkindjes bleven. Rond 16.00 uur waren we terug en hebben we ons mannetje voorzichtig wakker gemaakt. We hadden namelijk om 17.00 uur een bowlingbaan besproken. MaJin had hier ontzettend veel zin in en om eerlijk te zijn vonden wij dit ook wel erg gezellig. Helaas is Jibin er nog te klein voor en Igor heeft hem dan ook mee naar het naastgelegen speelbos genomen. De bedoeling was dat ik hem halverwege zou aflossen, maar daar was ons meisje het niet mee eens. Van mij kan ze namelijk nog wel winnen, maar van papa natuurlijk niet. Nadat we een uurtje hadden gebowld, was het tijd om de maagjes te vullen. We hebben lekker frietjes gehaald en hebben deze in het huisje opgegeten. Deze keer zijn de kinderen wat vroeger naar bed gegaan, want tenslotte stond ons de dag erop nog een vermoeiende dag te wachten.

Vrijdag en zaterdag

Vrijdag begon voor mij als werkdag en voor MaJin als een hele leuke schooldag. Vandaag vierden ze op school met z'n allen carnaval en daar had ons meisje ontzettend veel zin in. Als meisjes piraat toog ze naar school en Jibin vergezelde zijn zus natuurlijk als stoere jongens piraat.

Voor de middag hebben ze allerlei spelletjes gedaan en 's middags gingen ze in optocht richting de feestzaal en natuurlijk was ook nu haar grote bewonderaar van de partij.

Om 15.30 uur zouden opa en oma MaJin van school halen en Igor zou met Jibin om 15.30 uur op mijn werk zijn. Doordat ik woensdag extra gewerkt had, kon ik het mijzelf veroorloven om nu eerder te vertrekken. Gescheiden zijn we richting Eerbeek gereden, maar redelijk kort na elkaar kwamen we aan. We hadden weinig oponthoud gehad, dus om 17.15 uur stonden we voor het huisje. Eerst ons hele hebben en houwen uit de auto geladen (en dat was niet mis) en vervolgens een kamerindeling gemaakt. Doordat Jibin nogal luidruchtig slaapt en wij niet wilden dat MaJin een paar keer per nacht wakker zou worden, besloten we dat Igor bij Jibin zou slapen en ik bij MaJin. Jongens bij de jongens en meisjes bij de meisjes. Toen onze (t)huisraad een plekje had gekregen, zijn mijn moeder en ik nog even naar de parkwinkel gelopen en is Igor aan het eten begonnen. We hebben lekker pasta gegeten en daarna gezellig met z'n allen op de bank voor The VoiceKids. Jibin een klein stukje (die had de hele rit in de auto geslapen, dus die kon wel wat langer door) en MaJin de hele show.

Te laat gingen de kids natuurlijk naar bed, maar dat mag best een keer als je lekker vakantie hebt. Zaterdagochtend was het voor ons allemaal alweer vroeg dag, want Jibin liet om 6.30 uur al van zich horen. Op zo'n moment merk je heel goed hoe gehorig die huisjes zijn. Gelukkig heeft Igor hem nog even met een dvd van Mickey Mouse in bed kunnen houden, maar om 7.30 uur waren we allemaal uit de veren. Dan maar eerst uitgebreid ontbijten en vervolgens om beurten douchen terwijl de MaJin en Jibin zich vermaken met de ds en de tablet. Iets na elven zijn we naar het overdekte speelbos gelopen en daar hebben MaJin en Jibin zich kostelijk vermaakt en wij ook. MaJin nam haar broertje op sleeptouw en Jibin week niet van haar zijde. Wat was het heerlijk om die twee zo samen bezig te zien. Ze genoten er beide zichtbaar van.

Met moeite kregen we ze om 13.00 uur mee naar het huisje om even wat te eten. Na een heerlijke kom soep hebben we Jibin in bed gelegd in de hoop dat hij even zou slapen. Hij had zich tenslotte flink uitgesloofd in het speelbos en met een korte nacht achter de rug, zagen we de bui al hangen. Gelukkig werkte het en binnen no-time was hij vertrokken. Oma en ik hadden toen wel zin in een wandeling, maar daar voelde MaJin maar weinig voor en ook opa en Igor bleven liever binnen. Na eerst een rondje over het park te hebben gelopen, besloten we toch een bospad op te gaan in de hoop dat deze weer ergens op het park uit zou komen. Na een tijdje lopen, merkten we dat er eigenlijk nergens een bepaalde route werd aangegeven en we liepen maar verder en verder. Gelukkig zagen we voor ons nog een groepje mensen, welke we eerder op het park waren tegengekomen, dus we vertrouwden erop dat zij wisten wat ze deden. We zijn hen blijven volgen en uiteindelijk zagen we weer een herkenningspunt, dus we zaten weer op het goede pad. Na uiteindelijk een wandeling van ruim anderhalf uur waren we weer op de plaats van bestemming en Jibin nog steeds in dromenland. We besloten ons mannetje maar eens wakker te maken, want tenslotte wilde ons meisje nog gaan zwemmen. Pas na vieren zijn we naar het zwembad gegaan, waar we ons toch nog ruim een uur hebben vermaakt. Zelfs ik ben het water ingegaan en dat gebeurd niet snel. Het is niet zo dat ik zwemmen helemaal niet leuk vind, maar ik heb een hekel aan te koud water en dat vind ik al als het geen 36 graden is. De kinderen vonden het in ieder geval geweldig dat ik er ook in kwam en daar wordt je vanzelf al een beetje warmer van.

Om 17.30 uur zijn we maar eens gaan douchen en aankleden om vervolgens in de sneeuw terug naar ons huisje te lopen. Eenmaal daar aangekomen heeft MaJin ons goed meegeholpen met de voorbereidingen voor de gourmet. Op verzoek van MaJin hadden we de bakplaat meegenomen. We hebben heerlijk zitten tafelen en daarnaast was het ook nog eens erg gezellig. Ook nu mochten de kinderen wat langer opblijven en hebben we naar Sterren dansen op het ijs gekeken. Jibin weer een klein stukje en ons meisje wat langer, maar deze keer hield ze het niet tot het einde vol. Ook MaJin was uitgeblust na alle activiteiten van vandaag.

Foto impressie

We hebben er een fantastisch weekend opzitten en dat komt niet doordat we ons in het feestgedruis hebben gestort, maar omdat we er lekker even tussenuit zijn geweest. Samen met opa en oma hebben we in een huisje op het Landal GreenPark Coldehove gezeten. Vanavond plaats ik alvast wat foto's om jullie al een klein beetje een indruk te geven hoe het is geweest. De komende dagen volgt een uitgebreid verslag.

Gezellig naar The VoiceKids kijken.

Met z'n allen lekker naar het zwembad.

Wat is het mooi met al die sneeuw.

Super genieten in het overdekte Speelbos.

Even sportief bezig zijn.

Als afsluiting een dagje (K)Ouwehands Dierenpark Nogmaals we hebben genoten van de afgelopen dagen en dit kwam met name doordat we twee geweldige kids bij ons hadden. Wat een heerlijk stel.