Vandaag een half jaar gelden

Vanmorgen aan het ontbijt gingen onze gedachten naar een half jaar geleden. Toen zaten we voor het laatst met z'n drieen aan tafel te fantaseren over de reis die voor de deur stond. Konden we maar even terug in de tijd om die bijzondere tijd nogmaals te beleven. Nu, een half jaar later, kunnen we alleen maar zeggen dat we enorme stappen hebben gemaakt. Jibin doet het geweldig. Wij hebben zijn gebruiksaanwijzingen inmiddels een beetje kunnen ontcijferen en ons mannetje begint steeds meer zijn draai te vinden. Broer en zus hebben elkaar ook helemaal gevonden, dus de meest hectische periode hebben we voor nu achter ons gelaten. Een nieuwe fase breekt aan, want na een half jaar de nadruk te hebben gelegd op hechting, komt nu al het moment van een beetje loslaten. Voor zowel Jibin als voor mama en spannende periode. De eerste twee keer oefenen is best goed gegaan en heel langzaam bouwen we dit op. Jibin zal aangeven in welke tempo dit zal gaan, want tenslotte hebben wij ziet zo'n haast. Hieronder nog even een foto, van hoe we er een half jaar geleden rond deze tijd voor stonden. Op weg naar de gate, waar het vliegtuig richting Beijing na een vertraging van zo'n anderhalf uur op ons stond te wachten.