Voor de eerste keer oefenen

Vanmorgen was het dan zover, ons mannetje mocht voor de eerste keer gaan oefenen op school. We hadden verwacht dat hij helemaal enthousiast zou zijn, maar dat was niet het geval. Toen ik hem vertelde dat mama er de hele ochtend bij zou zijn, zei Jibin dat hij wel bij papa thuis zou blijven. Normaal is het; Jibin blijft bij mama, maar nu was thuis blijven bij papa toch een stuk aantrekkelijker. Helaas moest hij er toch aan geloven en samen vertrokken we naar school. Eerst MaJin boven afgezet en daarna op naar Jibin's klas. Zonder problemen trok hij zijn jas uit en liep hij naar binnen. Al snel had hij de bouwhoek gevonden en hier ging hij aan de slag. Dit was natuurlijk niet helemaal de bedoeling, want de kinderen beginnen 's ochtends in een kring. Eerst luizencontrole (pffffffffff, gelukkig schoon), dan met z'n allen zingen, de activiteiten van die ochtend doornemen en daarna mochten de kinderen in de kring vertellen wat ze allemaal in de vakantie hadden gedaan. Het kon Jibin allemaal niet zo boeien en hij had dan ook de grootste moeite om op zijn stoeltje te blijven zitten, of eigenlijk lukte dat gewoon niet. Hij heeft ondersteboven gehangen, achterstevoren gezeten en gewoon rond gelopen. Dit is duidelijk een aandachtspuntje. Het duurde ook wel erg lang, want de kinderen waren behoorlijk vol van hun belevenissen in de vakantie. Eindelijk na een uur mochten de kinderen hun jassen pakken en was het tijd om buiten te gaan spelen. Hier had ons mannetje wel oren naar. Eenmaal buiten ben ik een stukje verder op een muurtje gaan zitten en heeft de juf Jibin bij de hand genomen en hem een beetje wegwijs gemaakt. Hij mocht mee naar de berging waar al het buitenspeelgoed staat opgeslagen en ik geloof dat hij alles wel uitgeprobeerd heeft. Zodra de juf hem iets had gegeven ging hij hier een minuut of 2 mee aan de slag en vervolgens zocht hij haar weer op en trok hij haar aan de hand mee de berging in voor weer iets nieuws. Het voelde wel goed dat hij zich blijkbaar al aardig op zijn gemak voelde bij de juffrouw. Het spelen met de andere kinderen bleef nog wel uit, maar natuurlijk waren daar de oudste kleuters die hem weleens te hulp schoten en dan vooral de meisjes. Na zo'n half uur gingen we met z'n allen weer naar binnen en was het tijd voor wat fruit en drinken. Jibin werd geholpen door een ouder meisje en hij liet dit goed toe, dus voor mij een teken dat ik best even naar de koffiekamer kon lopen om daar ook even wat te drinken. Ik heb Jibin duidelijk uitgelegd dat mama ook even wat ging drinken en dat ik zo weer terug zou komen. Jibin vond het best en ging op zijn gemak verder met zijn druiven. Ik denk dat ik een minuut of twintig ben weggebleven en toen ik terugkwam zag het er niet naar uit dat ik echt gemist werd. Alle kinderen zaten inmiddels op de mat en de juffrouw verdeelde de werkjes. Jibin mocht samen met een ander kindje in de bouwhoek en dat ging hem voor een tijdje aardig af. Toch hield hij het niet heel lang vol en zichtbaar ging hij op zoek naar een andere uitdaging. De juffrouw gaf hem een puzzel en keurig ging hij aan een tafeltje zitten en ging aan de slag. Thuis zou hij de puzzel af hebben gemaakt, maar nu gebeurde er teveel om hem heen, waardoor ook nu zijn aandacht snel verslapte en de puzzel liet voor wat het was. De juffrouw is toen heel even bij hem gaan zitten en alsnog lukte het hem wel om hem af te maken. Vervolgens ging hij weer verder op onderzoek uit en belande hij bij 2 kinderen die op de mat met een huisje en auto's zaten te spelen. Dit vond hij wel heel interessant en hij besloot erbij te gaan zitten. Het jongetje betrok hem in zijn spel, waardoor het voor Jibin leuk genoeg was om het een tijdje vol te houden. Helaas was het toen tijd om met z'n allen op te ruimen en nog even in de kring te komen zitten. Jibin stootte zich hierbij aan een kast en het voelde toch wel goed dat hij toen toch even naar mij toe kwam voor een knuffel en een kus. Straks als ik er niet bij ben mag de juf dat doen, maar nu doe ik dat toch liever zelf. Het kringmoment was opnieuw niet voor Jibin weggelegd en hij heeft dan ook weer niets meegekregen van wat de juffrouw heeft vertelt. Eindelijk was het tijd om de jassen te pakken en naar huis te gaan en hier was Jibin erg blij mee. Eenmaal buiten wilde hij gelijk weer naar de berging waar al het speelgoed staat, dus het is duidelijk wat Jibin's favoriete bezigheid is geweest deze ochtend. Igor stond ons op te wachten op school en toen hij vroeg of Jibin het leuk had gehad op school, antwoordde hij volmondig JAAAAAA. Gelukkig, want hij heeft nog wel wat jaartjes te gaan. Woensdag gaan we opnieuw oefenen en opnieuw zal ik er de hele ochtend bij blijven, want dan staat er weer een andere juf voor de klas. Al met al denk ik dat het best een pittige tijd gaat worden voor ons mannetje en we zijn dan ook echt van plan om het rustig op te gaan bouwen.