De tijd van loslaten is nu echt begonnen

Gisteren heb ik een extra dag gewerkt, daar wij bij ons op het werk met zieken zitten. Doordat Igor inmiddels hele dagen thuis is (geen vrijwillige keus), is dat geen probleem en hoeft daarvoor niets extra geregeld te worden. Dit betekende wel dat deze ochtend Igor mee naar school zou gaan, maar daar had ons mannetje geen enkele moeite mee. Op verzoek van de juffrouw is Igor gelijk met alle andere ouders de klas uitgegaan, omdat zij het idee had dat Jibin dat inmiddels wel aan zou kunnen. Igor heeft wel even zijn telefoonnummer gegeven en vervolgens is hij in het wijkgebouw naast de school wat gaan drinken, zodat hij in de buurt zou zijn mocht het nodig zijn. Ons mannetje heeft het echter boven verwachting goed gedaan en heeft het gewoon tot 12.30 uur volgehouden. Hij had het reuze naar zijn zin gehad en zelfs de kring ging heel goed. Wat was papa trots op zijn zoon (en ik natuurlijk ook toen ik het hoorde). Tijd om met z'n zessen naar huis te gaan ????????? Jawel er stond een gezellige middag met de vriendinnenclub op de agenda. Vorig jaar heeft Laura het idee opgepakt met haar 3 beste vriendinnen(waaronder ook MaJin) een clubje op te richten. De bedoeling hiervan was om om de paar weken/maanden iets leuks met z'n vieren te gaan doen. De eerste middag was bij Laura, lekker knutselen en cakejes bakken. De tweede middag was bij ons, sieraden maken en zelf pizza's maken en vervolgens opeten. Toen na een lange tussenpose een gezellige middag bij Maud, lekker kliederen met brooddeeg en gewoon op de kamer van Maud meidendingen doen en toen was Jalissa aan de beurt. Helaas werd er maar geen datum geprikt en daarom besloot Laura voor de tweede keer een middag te organiseren en omdat wij eigenlijk na Laura aan de beurt waren, vond MaJin het tijd voor weer een clubmiddag. Dinsdag werd er even gebrainstormd over een activiteit en al snel kwamen we op het idee om te gaan zwemmen. De Beekse Bergen was de meest voordelige optie, alleen moest het dan wel gelijk de dag daarop plaatsvinden want buiten de vakantieperiode gaat het zwembad pas om 16.00 uur open. Dinsdagavond heeft MaJin zelf haar vriendinnen gebeld en allen reageerden zeer enthousiast. Woensdagochtend hadden de meiden allemaal hun zwemspullen bij zich en zodoende liepen ze om 12.30 uur met z'n zessen naar huis. Hier hebben ze eerst brood met worstjes gegeten en toen op naar het zwembad. Natuurlijk ging Jibin ook mee en als het aan ons mannetje ligt hoort zwemmen gewoon bij de dagelijkse bezigheden. Jibin vermaakte zich met papa prima in het kinderbad en de meiden hielden zich meer bezig met de glijbaan en de stroomversnelling. Op een gegeven moment bezeerde MaJin zich aan een uitstekende schroef en even waren er tranen. Gelukkig was het leed snel geleden na een zakje chips met wat drinken en kon de gezellige middag worden voortgezet. Rond 16.00 uur zijn ze zich gaan aankleden en heeft Igor de meiden een voor een thuis afgezet. Het was een geslaagde middag en nu maar weer afwachten wie de volgende middag organiseert. Vandaag heeft Jibin opnieuw geoefend en deze keer zijn we zelfs naar huis gegaan. Wat was dat raar om zo met z'n tweeen thuis te zijn zonder kids. Gelijk de woonkamer maar goed onder handen genomen, want tenslotte wilde ik dat de tijd zo snel mogelijk voorbij zou gaan. Best lastig om ons mannetje nu al los te laten. Hij lijkt tenslotte nog zo klein en hij is nog maar zo kort bij ons. Om 12.00 uur zijn we naar school gelopen en eenmaal daar hebben we even een kijkje genomen door het raam van zijn klas. Ze hadden net hun jas van de kapstok gepakt en een meisje hielp Jibin met het aantrekken daarvan. Heel schattig om te zien. De drinkbekers werden in de tassen gestopt en daarna was het de bedoeling dat de kinderen op hun stoeltje gingen zitten om nog even naar de juf te luisteren. "Helaas" had Jibin ons ook zien staan en dus ging dat laatste voor hem niet meer op. Ons mannetje pakte zijn tas, liep naar de deur en schoot de gang op, maar helaas voor hem hield de juffrouw hem nog net op tijd tegen. Gelukkig ging op dat moment de bel en mocht hij aan de hand van de juffrouw alsnog naar buiten. Rennend kwam hij op ons af en MaJin, die inmiddels ook naar buiten was gekomen, kreeg de eerste knuffel en al snel waren wij aan de beurt. Wat heerlijk om zo begroet te worden. Volgens de juffrouw had hij het weer erg goed gedaan en ze stond versteld van hoe goed hij al Nederlands praat. Wij zijn in ieder geval super trots op onze grote vent. Nog een weekje oefenen en dan is het zover. Dan wordt ons mannetje 4 jaar en gaat hij helemaal voor het echie naar school. Ik ben erg benieuwd of hij dat al volhoudt.