Lekker bezig

Wat hebben we afgelopen weekend gedaan? Er stonden geen afspraken in de agenda en dat betekende dat we zaterdagochtend weer rustig zijn opgestart. Na onze vaste zaterdaglunch moesten er boodschappen gedaan worden en dat gaf toch wel enige discussie. MaJin had er absoluut geen zin in, maar wij vonden dat ze deze keer toch mee moest en dat viel helemaal verkeerd bij onze pre puber. Wat een drama werd er van gemaakt, maar we hielden voet bij stuk en uiteindelijk na zeker een uur zijn we met z'n vieren toch boodschappen gaan doen. Naast het eten voor het weekend kochten we ook de ingrediënten voor lekkere cupcakes, die we die middag zouden gaan maken om het weer een beetje goed te maken. Dus eenmaal thuis werden de boodschappen uitgeruimd en zijn onze twee kanjers aan de (be)slag gegaan.

Ze hebben bijna alles met z'n tweeen gedaan en wat genoten ze ervan. MaJin was flink in de weer met de mixer en de eieren en Jibin hield de kom goed op zijn plek, zodat ie niet onder het mixen weg zou schuiven. Nadat het beslag klaar was aan hen de taak om het gebruikte materiaal ook weer schoon te maken en dit deden ze met veel plezier.

Vervolgens hebben ze het beslag over de vormpjes verdeeld en konden de cakejes de oven in en terwijl de cakejes aan garen waren, hebben wij lekker frietjes gegeten. Eenmaal uit de oven, moesten ze eerst nog even afkoelen, voordat er versierd kon worden. Na even tv te hebben gekeken, was het dan eindelijk zover en kon het decoreren beginnen. Met veel precisie werden de soort mini smarties erop gelegd en het eind resultaat was een fleurig geheel.

Nadat het suikerlaagje een beetje was ingedroogd kon er eindelijk geproefd worden. Met z'n vieren hebben we zitten smullen van het baksel van onze kids , wat een natuurtalenten.

Zondag hadden we bedacht om met z'n vieren naar de bossen te fietsen, daar een stukje te gaan wandelen, dan lekker picknicken en vervolgens weer op ons gemak naar huis te fietsen. MaJin had hier ontzettend veel zin in en Jibin vind het al gauw goed als we met z'n allen op pad gaan. De plannen wijzigde echter toen ik om 10.30 uur een whatsApp van Sheila kreeg die wilde weten of ik een leuk restaurant/terras bij de Loonse en Drunense Duinen wist. Natuurlijk kenden wij wel een leuk stekje en toen kwam de vraag of wij nog plannen hadden voor die dag. Aangezien wij MaJin een fietstochtje naar de bossen had beloofd heb ik even met haar overlegd wat ze liever deed. Met z'n vieren naar de bossen of met Sheila, Patrick en Yenna naar de duinen. MaJin vond het allebei leuk, maar naar de bossen konden we een andere keer ook nog wel doen en Yenna kwam niet vaak onze kant op, dus om 12.00 uur zaten we op het terras bij Bos en Duin en niet veel later kwamen ook Sheila, Patrick en Yenna aan. De kinderen stoven gelijk naar de speeltuin en wij hebben eerst een kop koffie/thee genuttigd. Nadat we een beetje waren bijgepraat hebben we de kinderen geroepen en zijn we de duinen in gegaan. Wat is het hier toch prachtig en wat is het heerlijk om door het zand te baggeren.

De kids zaten van top tot teen onder het zand, maar ze genoten er zichtbaar van. Na een wandeling van zo'n anderhalf uur met een kleine tussenstop op een hoge duin, zijn we weer op het terras beland en hebben we nog even een hapje gegeten. Wat hadden we een trek gekregen. Tegen vieren zijn we maar eens opgestapt en zijn we met z'n allen nog even naar ons thuis gereden voor nog een kopje thee. Tegen half zes hebben we uiteindelijk afscheid van elkaar genomen en ben ik gelijk met de kinderen naar boven gegaan om Jibin in bad te zetten en MaJin onder de douche. Eenmaal in pyjama zijn ze nog heel even mee naar beneden gegaan om nog wat te drinken en toen Igor Jibin lekker naar bed gebracht heb ik met MaJin haar Natuur toets nog even doorgenomen. Niet veel later lag ook ons meisje in bed. Wat zullen ze lekker slapen.

Lekker stappen

Tja, en daar zit je dan als mama te wachten tot het tijd is om je dochter om 22.00 uur op te halen .

MaJin is namelijk vanavond voor het eerst naar de "DISCO". Bij haar op school / wijkcentrum wordt op elke laatste vrijdag van de maand een disco georganiseerd voor de kinderen van de groepen 6 t/m 8. Dit jaar mocht MaJin er dus voor het eerst naar toe. Om 19.30 uur werden we (natuurlijk wilde ik de eerste keer wel even mee)opgehaald door de moeder van een van haar vriendinnen en getogen in haar super gave skinny glansbroek, die ze van oma speciaal voor deze gelegenheid had gekregen, haar haren in de plooi en lange oorbellen in, gingen ze met z'n drieën op pad. Buiten het feit dat ze het alle drie best wel spannend vonden, hadden ze er ook ontzettend veel zin in.

Natuurlijk hebben we de meiden keurig binnen afgezet en ik moet zeggen, het zag er ontzettend gezellig uit en er liep ook genoeg begeleiding rond, dus met een gerust hart zijn wij moeders weer naar huis gegaan. Om 22.00 uur is het afgelopen en de regel is dat de kinderen binnen worden opgehaald. Dus geen gehang op het schoolplein of op straat, wat ook wel een fijn idee is. Ik ben erg benieuwd hoe ze het hebben gehad. Wordt vervolgd.

Update: Om iets voor tienen waren de moeder van Laura en ik weer op school en natuurlijk konden we het niet laten om alvast naar binnen te gaan om nog even om het hoekje te kunnen gluren. Er werd volop gedanst en iedereen leek zich prima te vermaken. Om 22.00 uur was het ook echt afgelopen en enthousiast en verhit kwamen de meiden onze kant op. Dit is zeker voor herhaling vatbaar en 25 oktober staat dan ook al omcirkeld op de kalender. De kosten van de avond vielen ook reuze mee. Entree 1 euro, ranja en water waren gratis, snoepjes waren 5 cent per stuk en volgens mij waren de zakjes chips ook niet heel duur, maar die zagen de meiden niet liggen en erom vragen was voor zo'n eerste avond toch wel een beetje eng (haha). Wie weet de volgende keer.

Post uit China

Afgelopen vrijdag zat er een brief bij de post die afkomstig was uit China. Op de envelop stonden de gegevens van MaJin haar tehuis. Gelijk had ik kriebels in mijn buik, ook al wist ik maar al te goed dat deze envelop waarschijnlijk geen persoonlijke gegevens zou bevatten.

Zo'n twee en half jaar geleden ontvingen wij namelijk ook post uit China en daarin zat een soort kerstkaart nog in de folie zonder ondertekening of persoonlijk bericht, maar ook toen waren we ontzettend blij met dit bericht uit China. Tenslotte was dat na al die jaren het eerste teken van leven vanuit het tehuis van ons meisje. Ik heb toen gelijk een kaart gekocht en foto's van MaJin af laten drukken om dit samen met de kaart, een tekening van MaJin en een korte update (in het google chinees) naar het tehuis te sturen. Helaas hebben we daar nooit een reactie op gehad.

Ook deze keer zat er geen persoonlijk bericht in, maar een 'folder' over de provincie waar MaJin vandaan komt en één van het tehuis zelf. Daarbij een DVD over wat mooie steden van die provincie. Ondanks dat er opnieuw geen persoonlijke boodschap in zit, voelt het toch wel heel fijn dat ze op deze manier laten weten dat ze haar niet vergeten zijn.

Ook met het tehuis van Jibin hebben we nog contact. Eens in de zoveel tijd stuur ik wat foto's met een kleine update per mail en daarop heb ik tot op heden ook steeds een korte reactie terug ontvangen. Hier zijn we ook heel blij mee. Wie weet opent het nog wat deuren tegen de tijd we er een bezoekje gaan brengen.

Rustig weekend.

Afgelopen vrijdag mochten MaJin en Jibin gezellig bij opa en oma blijven logeren, nadat we daar eerst met z'n allen hadden gegeten ter eren van hun 49ste trouwdag. In eerste instantie had oma dit alleen aan MaJin voorgesteld, omdat ze dacht dat MaJin het weleens lekker zou vinden om wat langer uit te kunnen slapen, maar ons meisje vond het veel gezelliger als haar broertje ook zou blijven en dus gingen wij na het eten zonder kids naar huis.
Zaterdagochtend konden wij sinds lange tijd weer eens een beetje uitslapen en daarna hebben we op ons gemak koffie gedronken en boodschappen gedaan. Ondanks dat ik ze toch wel een beetje miste, was het ook wel lekker om zo rustig op te starten. Om 14.30 uur zijn we naar mijn ouders gereden en hebben we kids opgehaald. Ze hadden het prima naar hun zin gehad en beiden gingen opgewekt mee naar huis. Thuis is ons mannetje gelijk op de bank gedoken en heeft hij een tijdje met de V-tech gespeeld. Langzaam aan begint hij dit aardig door te krijgen. Toen ik even bij hem ging zitten voelde hij behoorlijk warm aan en na hem getemperatuurd te hebben bleek hij wat verhoging te hebben. Er was echter niet veel aan hem te merken, behalve dat hij wat rustiger was. MaJin was na thuiskomst naar haar kamer gegaan om met haar barbies te spelen. Iets waarmee ze zich nog steeds uren kan vermaken. Rond 17.30 uur zijn we gaan eten en ook nu merkten we niets aan Jibin. Heerlijk at hij zijn bordje rijst leeg.
Na het eten heeft hij zich prima vermaakt in bad en nog steeds was er niets aan de hand. Toen we om 19.15 uur zijn tanden gingen poetsen voelde hij nog steeds erg warm aan en nadat ik opnieuw zijn temperatuur had opgenomen, bleek dat hij nu bijna 40 graden koorts had. Ondanks dat Jibin weinig hinder leek te hebben van de koorts, hebben we hem toch maar met een zetpilletje naar bed gebracht. MaJin mocht natuurlijk nog wat langer opblijven en zij heeft gezellig met een bakje chips op de bank nog wat Tv gekeken. Heel laat is het niet geworden, want zo'n logeerpartijtje kost toch wel wat energie.

Zondagmorgen was het helaas alweer vroeg dag en dan bedoel ik ook echt vroeg, want ons mannetje liet om 5.00 uur al van zich horen. Nadat ik hem had laten plassen heb ik hem opnieuw in zijn eigen bedje gelegd, maar na zo'n 10 minuten riep hij weer en nu moest hij poepen. Ook nu wilde ik hem weer in zijn eigen bed leggen, maar hier wilde hij niets van weten en om ervoor te zorgen dat MaJin niet zou worden, heb ik hem bij ons in bed gelegd. Helaas kwam er van slapen niets meer en om 6.30 uur zat Igor al met hem beneden, zodat wij dames nog even konden (blijven) slapen. Om 9.00 uur waren we met z'n allen beneden en hebben we samen ontbeten. De koorts was inmiddels gezakt, maar toch merkten wij dat hij niet helemaal zichzelf was. Hij wilde continu opgetild worden en het ontbijt heeft hij bij mij op schoot genuttigd. Na het eten is hij wel gewoon gaan spelen, dus wat het nou precies was weten we niet. Iets na twaalven zijn we in de auto gestapt, want ik zou samen met ons meisje naar de bioscoop gaan en Igor zou met Jibin even naar de camping gaan om te kijken of daar alles nog in orde is. Tenslotte begint hier over 3 weken de herfstvakantie en dan is het toch wel de bedoeling dat we daar weer wat tijd gaan doorbrengen. MaJin had graag met z'n vieren naar de film gegaan, maar de Smurfen 2 is vanaf 6 jaar en ik weet niet hoe streng ze zijn en daarnaast weet ik überhaupt niet of ons mannetje al 2 uur kan uitzitten, zonder de andere bezoekers tot last te zijn. Binnenkort proberen we dat nog weleens uit met een film voor alle leeftijden. MaJin en ik hebben ons kostelijk vermaakt en hebben genoten van onze moeder-dochter uitje. Na de film zouden we met de bus naar huis gaan, maar aangezien we deze net gemist hadden besloten we te gaan lopen. Het was tenslotte heerlijk weer en een wandelingetje van zo'n anderhalf uur kan nooit geen kwaad. Onder weg hebben nog even een ijsje genomen en uiteindelijk waren we om 16.45 uur thuis. Igor was op dat moment boven met Jibin, die er net de lunch van die middag had uitgegooid. Blijkbaar gaat het dus nog steeds niet helemaal lekker met hem. Eenmaal weer beneden leek er toch weer weinig aan de hand, dus wat het nu is .................? Morgenvroeg kijken we wel even of we hem naar school doen of dat hij lekker nog een dagje thuisblijft. De kans is groot dat we voor het laatste gaan.

Hoe lief is dit ......

Vanmorgen voordat we naar school gingen, had MaJin nog wat tijd over en besloot ze nog even achter haar bureautje gaan zitten. Geheel uit zichzelf schreef ze de volgende tekst....

Wat is het toch een lieve, lieve schat. Echt een bijzonder meisje.

Reünie reisgroep Jibin

Gisteren hadden we de eerste reünie van de reisgroep van Jibin en dan bedoel ik de groep waarmee we op 21 augustus 2012 naar Beijing zijn gevlogen en waarmee we op 8 september 2012 zijn teruggekomen. Onze Chengdu reisgenoten hebben we afgelopen jaar al meerdere keren gezien. MaJin had er erg veel zin in, want ze zou Noah en Luna weer zien. Jibin had niet zo goed door wat er precies ging gebeuren, ook al had ik duidelijk uitgelegd wat we gingen doen. Het enige wat echt bleef hangen was, dat we naar een speeltuin gingen. Om precies te zijn SchatEiland in Zeumeren.

In principe hadden we om 14.00 uur afgesproken, omdat de meeste nog kindjes hebben die 's middags een dutje doen. Wij en nog twee andere gezinnen, waaronder onze Chengdu reisgenoten, hebben daar geen last meer van en wij hadden dan ook afgesproken al wat eerder te gaan. Om 12.30 uur waren we op de plaats van bestemming en niet veel later kwamen Jan en  Marianne en Marco en Chantal met kids aan. De drie meiden hadden elkaar gelijk weer gevonden en ook de kleine mannen konden het goed met elkaar vinden, hoewel ze zich ook prima alleen konden vermaken.

Leuk was om te zien dat Jibin en Sem erg naar elkaar toe trokken. Je kon goed merken dat die twee jongens elkaar al wat vaker hadden gezien. Daarnaast staan zij ook regelmatig op de foto's van onze reis naar Jibin, dus Sem is zeker geen vreemde voor Jibin.

Terwijl de kinderen lekker aan het spelen waren, konden wij gezellig bijkletsen. Na tweeën druppelden geleidelijk aan de ander reisgenoten met kids binnen en om 15.30 uur waren we eindelijk compleet. Wat was het leuk om iedereen weer te zien en wat waren de kinderen allemaal gegroeid en veranderd. Vooral de twee kleinsten herkenden we bijna niet terug. Maar ook met de andere kindjes gaat het heel goed en ze hebben allemaal enorme sprongen gemaakt. Wat een jaartje in Nederland al niet kan doen. Terwijl de grote en kleine kindjes de boel aan het verkennen waren, ontbrak het de ouders niet aan gespreksstof. We hebben ons prima vermaakt en om de dag af te sluiten hebben we met z'n allen daar nog wat gegeten.

Nadat alle frietjes en pannenkoeken waren weggewerkt was het tijd voor nog een groepsfoto en ik kan jullie vertellen dat viel nog niet mee, maar uiteindelijk staan alle jongens met hun broertje of zusje op de foto.

En voordat we het wisten was het 18.00 uur en moesten we afscheid van elkaar nemen. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde eerste reünie en ik weet zeker dat dit een jaarlijks terugkerend evenement wordt. Ik kan niet anders zeggen dat we het ook deze keer hebben getroffen met zo'n leuke reisgroep.

Tot slot nog even een foto van drie stoere piraten.

Het resultaat

Een tijdje geleden zijn mijn zus en ik samen met de kinderen naar een fotograaf geweest om een mooie foto te laten maken van de kleinkinderen voor opa en oma. Deze is inmiddels uitgereikt en ze zijn er ontzettend blij mee. Toen we daar toch waren heeft mijn zus besloten om van haar 2 jongens nog wat opnames te laten maken en ook ik heb nog wat mooie plaatjes laten schieten van onze twee kanjers. Na wat over en weer mail contact met de fotograaf is vandaag de definitieve foto bekend geworden. Deze komt op groot formaat bij ons in de kamer.

Wij vinden hem helemaal geweldig

De weken vliegen voorbij

En niet alleen de weken, maar ook het afgelopen jaar is voorbij gevlogen. Vandaag een jaar gelden zette Jibin voor het eerst voet op Nederlandse bodem en maakte onze familie en vrienden voor het eerst in levende lijve kennis met ons mannetje. Zojuist nog eens ons waarbenjij.nu reisboek voor de dag gehaald en bij het lezen van het verslag kreeg ik toch weer even een brok in mijn keel. Wat was het opnieuw een bijzonder moment en wat kwam er een hoop op ons mannetje af.

En moet je ons mannetje nu zien. De Nederlandse taal heeft hij al goed onder de knie. Hij gaat lekker mee op school en hij is de dikste vrienden met zijn zus. Kortom het is genieten met z'n vieren (meestal dan).

En terwijl we vorig jaar deze week nog lekker aan het genieten waren in China, ging nu het dagelijkse leven gewoon zijn gangetje. Afgelopen dinsdag hadden we dan eindelijk het steeds uitgesteld gesprek met de overgebleven mensen bij ons op het werk. Tenslotte moest er een oplossing komen voor de onderbezetting die was ontstaan na de ontslagronde en eigenlijk was er maar een optie en dat was dat de overgebleven 3 assistenten allemaal wat meer uren gingen draaien. Nu heb ik de afgelopen weken elke week wel een dag extra gewerkt, maar met de hoop dat Igor op korte termijn toch wel een nieuwe baan gaat vinden, wilde ik me daar niet op vastleggen en zo ook mijn andere twee collega's niet. Natuurlijk, als het echt niet anders kon zou ik uiteindelijk wel over stag gaan, maar liever niet en dus hield ik nog even wijselijk mijn mond. Met z'n drieën hadden we namelijk onze zinnen gezet op de terugkomst van een van de ontslagen collega's en dat hebben we ook heeeeeeeeeeeeel duidelijk kenbaar gemaakt. We hebben haar werkelijk op een voetstuk geplaatst en een hoger voetstuk kon ze zich niet wensen. Nou ik kan je vertellen de boodschap was aangekomen en afgelopen woensdag na wat telefoontjes te hebben gepleegd, hebben de bazen die collega het aanbod gedaan om alsnog te blijven. Dit overviel haar wel en omdat ze eigenlijk al een nieuwe baan had moest ze daar toch even over nadenken, maar gelukkig heeft ze vrijdag de knoop doorgehakt en blijft ze gezellig bij ons. Samen met een andere collega hadden we voor vrijdag al een afscheidsetentje gepland, maar gelukkig werd dit een welcome home etentje. Het officiële afscheidsetentje met alle collega's volgt in oktober, maar dit was een spontane actie van ons tweeën voor het feit dat zij tot aan het einde toe is blijven werken en ze zich ook nog volledig heeft ingezet. Het werd dus een hele gezellige avond zonder de nodige tranen.

Gisteren zijn we gezellig met Karin, Marcel, Ingrid, San en kids naar de speeltuin Het Genieten geweest. Hier hebben ze een heerlijk terras met goed uitzicht over de waterspeeltuin, er is een midgetgolfbaan en daarnaast is er ook nog een mogelijkheid om binnen te spelen, mocht het weer plotseling omslaan. Rond 15.00 uur hadden we afgesproken en terwijl wij de hele middag lekker hebben zitten keuvelen, hebben de kinderen zich opperbest vermaakt in de speeltuin en op de midgetgolfbaan. Zelfs Youri en Jibin waren regelmatig in elkaars gezelschap en dat is een goed teken, want voor alsnog zijn het nog geen dikke vrienden. Natuurlijk was het voor Youri in het begin lastig, omdat hij Jibin nog niet zo goed kon verstaan en daardoor was Jibin in zijn ogen ook nog maar een peuter, terwijl hij inmiddels een oudste kleuter is. Gelukkig is hij gisteren tot de ontdekking gekomen dat hij op school ook speelt met kinderen van Jibin zijn leeftijd en dat dat dus best goed samen gaat.

Kortom de kinderen hebben zich de hele middag prima vermaakt, op den duur zelfs met z'n vijven.

Tegen zessen heb ik de menukaart van onze plaatselijk Chinees uit mijn tas gehaald en hebben we een bestelling doorgebeld die we om 18.45 uur konden ophalen. Met z'n allen hebben we gezellig bij ons gegeten en daarna hebben we nog even na geborreld met Karin en Marcel, want Ingrid en San moesten nog naar een ander feestje. Uiteindelijk gingen zij om 22.30 uur naar huis. Het was weer super gezellig en het wordt weer eens tijd om samen een lang weekend te plannen, maar dat zal ergens volgend jaar worden. Vandaag stonden we weer in de relax-stand en kregen we nog even bezoek van oma, die een cadeautje kwam brengen voor Jibin met daarbij een heel lief kaartje. Ik kreeg er een brok van in mijn keel, maar dat heb ik volgens mij aardig weten te verbloemen. Super, super lief mam en je weet het dit kaartje krijgt ook weer een plekje in het jaarboek.

Nu maar hopen dat ik vannacht een beetje kan slapen, want ik ben zo zenuwachtig voor morgen. Dan ben ik namelijk jarig .......

Daar is het dan.

Hier dan het verslag van ons super gezellige lange weekend.

Afgelopen vrijdag ben ik om 13.00 uur gestopt met werken, zodat ik lekker op tijd thuis zou zijn. Bij thuiskomst was Igor samen met Jibin nog even de laatste boodschappen doen en heb ik de laatste spulletjes in de tassen gedaan. Om 15.30 uur stonden we met de wagen vol geladen bij school om MaJin op te pikken en vandaar uit zijn we rechtstreeks naar De Lommerbergen gereden. Gelukkig viel de drukte op de weg mee en om 17.00 uur waren we ingecheckt en konden we onze intrek nemen in ons tijdelijke huisje. Nadat we onze spulletjes een plekje hadden gegeven, hebben we lekker een snelle hap klaargemaakt, zodat er nog tijd over was om het park alvast een beetje te verkennen.
Slechts enkele tientallen meters van ons huisje verwijderd lag de kinderboerderij en dat hebben geweten. Elke ochtend om 7.00 uur kraaide de haan er vrolijk op los. Gelukkig hadden de kinderen er geen last van en was ik toch al wakker, maar irritant was het wel. Na de diertjes te hebben bekeken zijn we doorgelopen naar het speel/klim eiland. Hier hebben ze zich natuurlijk even mogen uitleven om vervolgens onze "tocht" voort te zetten naar de Plaza. Hier zijn we even een kijkje gaan nemen in het gamehouse en natuurlijk hebben we ook een spelletje gespeeld. Toen we vroegen of ze zin hadden om nog even wat te drinken in de Plaza, riepen ze beiden volmondig ...... NEE. Ze wilden liever terug naar het huisje om daar onder het genot van een drankje en chipje een filmpje te kijken. Aangezien ze beiden in de auto hadden geslapen hadden we wat speling, dus zo gezegd zo gedaan. Jibin is uiteindelijk halverwege de film naar bed gegaan en MaJin heeft hem helemaal af mogen kijken en is daarna gezellig bij haar broertje gaan liggen. Beide kids hebben heerlijk geslapen.

Zaterdag rond 8.00 uur was iedereen wakker en is Igor samen met MaJin verse broodjes gaan halen, terwijl ik ons mannetje lekker in bad heb gestopt. Na een uitgebreid ontbijt zijn we op ons gemak richting de Plaza gelopen, met een kleine tussenstop bij de kinderboerderij. Vervolgens zijn we naar het overdekte klimgebeuren gegaan, waar MaJin en Jibin in eerste instantie een van de weinige waren, maar na een klein halfuurtje druppelden er meerdere gezinnen binnen en werd het langzaam wat drukker in het klimrek. Tegen twaalven hadden de kids het wel zo'n beetje gezien en zijn we een speurtocht gaan lopen. Het weer was prima, dus het was lekker om even buiten bezig te zijn. Bijna op het einde van de tocht klaagde Jibin dat hij honger en dorst had en Igor is toen met hem alvast naar het huisje gelopen terwijl MaJin en ik de tocht af hebben gemaakt. Een klein half uur later waren ook wij weer terug en hebben we lekker noodles zitten eten. Na nog een tijdje te hebben relaxed zijn we om 15.00 uur op verzoek van de kids naar het zwembad gegaan. Jawel, ook moeders heeft zich in zwemkledij gehesen en heeft zich in het water begeven. Geen uren, want er moet tenslotte ook iemand foto's maken, maar ik ben wel degelijk nat geworden. De kinderen hebben werkelijk genoten, wat zijn het toch een stel waterratten. Na bijna 2 uur te hebben gezwommen, zijn we ons gaan aankleden, want tenslotte moesten er nog wat voorbereidingen worden getroffen voor de gourmet. Uiteindelijk hebben we heerlijk zitten eten, maar na het eten was het al snel bedtijd voor ons mannetje. Wat was hij moe van alle inspanningen van die dag. Ook MaJin heeft het niet heel laat gemaakt en opnieuw hebben ze een goede nacht gehad.

Zondag zijn we weer lekker rustig opgestart en de eerste activiteit van die dag was midgetgolfen. Voordat we begonnen hebben we duidelijk met MaJin afgesproken dat er niet gemopperd mocht worden en dat het gewoon een gezellig spelletje moest blijven en dit is gelukkig heel goed gelukt (of kwam dat doordat ze had gewonnen ????). Het was in ieder geval erg gezellig en ook Jibin heeft ervan genoten. Na deze inspanning zijn we even op het terras wat gaan drinken, terwijl de kids gelijk weer een speeltuin indoken. Lekker in het zonnetje hebben Igor en ik zitten genieten van een heerlijk drankje en onze twee kids.  Rond 13.00 uur zijn we teruggegaan om even wat te eten en te rusten, want om 16.00 uur hadden we een bowlingbaan besproken en daarvoor moesten we wel weer even opladen. Eenmaal op de baan zijn we met z'n vieren de competitie aangegaan en fanatiek hebben we staan gooien. Wat hadden we een lol. Na deze sportieve activiteit was het tijd om de buikjes te vullen en hiervoor zijn we naar het buffetrestaurant gegaan. Het was geen culinaire hoogstandje, maar we hebben prima gegeten en het was ook wel lekker om zelf niet in de keuken te hoeven te staan. Aangezien ons mannetje inmiddels bijna omviel van de slaap, zijn we gelijk na het eten terug gegaan naar het huisje en heb ik hem in bad gestopt en is ie gelijk naar bed gegaan. MaJin heeft nog een filmpje mogen kijken daarna is ook zij lekker gaan slapen.

Maandag zijn we op tijd opgestaan, want om 10.00 uur wilden wij uit het huisje zijn, want tenslotte stond er een bezoek aan Toverland op het programma. Toen we het parkeerterrein op kwamen rijden leek het een rustige dag te worden, maar niet veel later kwamen er nog diverse bussen aan, dus het werd toch gezellig druk. Eerst hebben we het binnen gedeelte ontdekt en pas later op de dag zijn we naar buiten gegaan. Het was jaren geleden dat we hier voor het laatst zijn geweest en in de afgelopen jaren is er buiten toch wel een hoop bijgekomen. We hebben vrijwel alle attracties gehad, waar de kinderen in mochten en ook van deze dag hebben we weer volop genoten. De boomstammen waren bij de kids favoriet, maar MaJin vond de achtbaan de Wervelwind ook wel helemaal geweldig en eerlijk is eerlijk deze was ook wel erg leuk, maar ook heftig., dus na 2 ritjes vrij kort op elkaar hield deze mama het voor gezien. Rond 16.30 uur hebben we wat gegeten en nadat dit goed was gezakt en we nog een laatste ritje in de rodelbaan hadden zijn we naar de auto gelopen en zijn we op huis aangegaan. Ook nu hebben ze bijna de hele rit geslapen en Jibin hebben we half slapend gelijk in zin bed kunnen leggen MaJin is onder de douche gedoken en lag er ook op tijd in. Tenslotte moesten ze vandaag weer gewoon naar school. Of eigenlijk MaJin, want ons mannetje hebben we nog een dagje thuis gehouden om weer even op adem te komen.

We kunnen in ieder geval terugkijken op een zeer geslaagd weekend. Zeker voor herhaling vatbaar (over een tijdje).

Morgen dan eindelijk het verslag

Maar nu nog even wat foto's van ons waanzinnig super geweldig lang weekend.

Een sportief dagje