Normaal werk ik niet op maandag, maar doordat ik afgelopen vrijdag niet heel productief was geweest, besloot ik om vandaag maar te gaan werken. Geen hele dag maar tot een uur of drie. Helaas werd er alweer snel roet in het eten gegooid toen ik om 10.30 uur een telefoontje van de juffrouw van Jibin kreeg. Hij was tijdens het buitenspelen van een muurtje gevallen en hij gaf aan dat hij pijn in zijn nek had en hij gebruikte zijn rechter arm niet meer. Gelijk heb ik Igor gebeld, die thuis aan het schuren was, en die was binnen no-time op school. Vanuit school zijn ze gelijk naar de huisarts gegaan en die vermoede dat zijn sleutelbeen was gebroken (slik). Om zekerheid te krijgen is hij naar het ziekenhuis gestuurd om foto's te laten maken en helaas had de huisarts het bij het rechte eind. Nu kan je aan een breuk van het sleutelbeen eigenlijk weinig doen, dus met een mitella om zijn nek mocht hij weer mee naar huis. Advies is om voldoende paracetamol te geven en over een week moeten we weer terugkomen om opnieuw een foto te laten maken. Komende week maar lekker veel TV kijken, dan blijft hij tenminste een beetje stil zitten.
Jullie snappen natuurlijk wel dat ik opnieuw niet erg gefocust was en mijn collega's hebben mij dan ook min of meer naar huis gestuurd. Gelukkig doet de paracetamol goed zijn werk en als hij lekker naar een filmpje van Diego zit te kijken lijkt hij er niet al te veel last van te hebben. Nu maar hopen dat hij de nacht ook een beetje goed doorkomt.
Ondanks dit voorval ben ik toch ook nog even naar mijn vader gegaan en gelukkig kan ik melden dat het opnieuw een beetje beter met hem gaat. Elke dag gaan we een klein stapje vooruit en dat is erg fijn om te zien. Vanavond heeft hij zelfs even zijn kleindochter gebeld om haar te feliciteren met de 8,7 die ze voor haar rekentoets had gescoord. Reken is absoluut niet MaJin's sterkste vak, maar we hebben de laatste tijd samen veel geoefend en zo te zien heeft het geholpen. Super.
Gelukkig is het afgelopen dagen niet alleen maar kommer en kwel geweest, want door alle hectiek ben ik helemaal vergeten te vertellen dat we gisteren ook een hele gezellig ochtend/middag met de familie van Igor hebben gehad. Zijn ouders waren namelijk 53 jaar getrouwd en met een groot deel van de familie zijn we lekker gaan wandelen en daarna hebben we met z'n allen gezellig wat gedronken en gegeten.
Ach Jibin, wat een pech! Heel veel sterkte met je herstel - en jullie ook in deze hectische tijden. Groetjes, Yvonne
BeantwoordenVerwijderenNou snap ik echt dat je veel aan je hoofd heb met je paps en nu ook nog Jibinnetje maaaaaaar, er was toch nog wel iets leuks dit weekend........ ;-))))
BeantwoordenVerwijderenDikke kusz
Beterschap voor Jibin en sterkte met opknappen voor jullie pa.
BeantwoordenVerwijderenSoms zit het inderdaad niet mee.
Groetjes van ons