Kinderfeestje MaJin

Ons meisje heeft er even op moeten wachten, maar eindelijk was het gisteren dan zover, MaJin haar kinderfeestje.
Om 13.00 uur stonden haar vriendinnen keurig op tijd voor de deur en na het uitpakken van de cadeautjes en wat drinken met wat lekkers erbij, zijn we om 13.30 uur in de auto gestapt op weg naar het Natuurmuseum. Hier zou MaJin's Droef&Co kinderfeest plaatsvinden.

Bij binnenkomst werden we verwelkomt door Sylvester en hij vertelde ons wat de bedoeling van die middag was. Er moest een mysterie worden opgelost en daarvoor had hij de hulp van de kinderen nodig. Detectives van het Bureau Droef & Co waren bezig met het oplossen van het raadsel rond de verdwijning van de heer P. Veldmuis en daarbij konden zij de hulp van de kinderen goed gebruiken. Met slim denkwerk zou de dader vast wel ontmaskerd kunnen worden.
De speurtocht begon aan de onderzoekstafel waar een aantal getuigenverklaringen werden doorgenomen en sporen werden onderzocht. De kinderen kregen allemaal een onderzoeksrapport waarop ze alle aanwijzingen moesten noteren en een hesje met daarin allerlei attributen welke zij konden gebruiken bij het onderzoek. De speurtocht begon met een zestal verdachten.

De tocht werd vervolgens voortgezet in het museum waar we verdere aanwijzingen moesten vinden, waardoor er verdachten af konden vallen.

Na een hele tocht door het museum en een kleine versnapering tussendoor was het tijd om alle bevindingen te bespreken in de onderzoeksruimte. Uiteindelijk kwamen we uit bij de Ransuil als dader en om dit te kunnen bewijzen hebben we zijn braakballen onderzocht.

We hebben harde bewijzen gevonden en hiermee was het mysterie dus opgelost. De uil heeft de heer P. Veldmuis opgegeten of was het misschien toch mevrouw Spitsmuis ............. ?????
Om 17.00 uur werden we vriendelijk verzocht om het museum te verlaten want inmiddels waren we nog de enige overgebleven bezoekers.

Van al dat speuren hadden de meiden flink honger gekregen, dus een ritje naar de Mac was geen overbodige luxe. Hier hebben de meiden heerlijk gegeten en uiteindelijk zijn we om 18.30 uur de kinderen thuis gaan brengen. Nadat wij de laatste hadden afgezet zijn wij gelijk doorgereden naar het feestje van Jurre. Hier zijn we tot 21.30 uur gebleven en toen waren we wel een beetje klaar met feesten. Het was in ieder geval een geslaagd feestje.

Waogens Louwe

Afgelopen donderdag waren de groepen 4 van MaJin's school uitgenodigd om waogens te gaon louwe. Oftewel ze waren uitgenodigd door een carnavalsvereniging om naar de bouw van de carnavalswagens te komen kijken.
Sinds dit jaar gebeurt dit in een grote fabriekshal op het industrieterrein en het was dan ook de eerste keer dat er scholen uitgenodigd werden om te komen kijken.
Om 13.45 uur stonden we netjes buiten te wachten tot we toestemming kregen om naar binnen te gaan.

Bij binnenkomst werden we in kleinere groepjes verdeeld en kregen we een rondleiding van iemand van de carnavalsvereniging. Er werd precies uitgelegd hoe zo'n wagen(waogen) werd gemaakt en de kinderen mochten zelfs even meehelpen.

We mochten bij alle wagens een kijkje nemen en tot slot kregen we ook nog een uitgebreide uitleg over, waarom wij met carnaval de Kruikenzeikers worden genoemd.
Vroeger stonden hier namelijk veel textielfabrieken en hier werd met wol van schapen gewerkt. Deze wol was echter te vies en te vet om mee te werken, dus moest deze worden gewassen voordat deze verwerkt kon worden. Ammoniak was hiervoor een geschikt middel en jullie raden het al, dit zit in urine. De medewerkers kregen dan ook allemaal een kruik mee naar huis om deze te vullen en deze moesten ze dan weer vol mee terug nemen. Dit werd in een grote bak verzameld en hierin werd dus de wol gewassen. Een vies maar educatief verhaal.
Om de middag in stijl af te sluiten hebben de kids nog een polonaise gelopen en toen zat het er weer op.

Het was een leuke middag en de Carnavalsvereniging heeft het heel leuk gedaan, je zou bijna zin krijgen om te gaan carnavallen (maar niet heus).

De nieuwe voorspellingen

Nu het allemaal toch wat dichterbij gaat komen, begint het toch wel aardig te kriebelen en om voor mijzelf toch een redelijk reeel beeld te krijgen ben ik op de site van Chinaadopttalk.com maar eens in de cijfers gedoken.

Al jaren plaats zij regematig een poll, waarbij de nog wachtende adoptie-ouders in de reguliere procedure hun LID kunnen aangeven. Zij werkt dit dan helemaal uit in een tabel, waarbij men dus een aardig idee krijgt hoeveel dossiers er op een bepaalde dag zijn ingelogd. (Natuurlijk gaat dit om een bepaald percentage van het werkelijke aantal dossiers, want niet iedereen die nog wacht op een voorstel bezoekt haar site). Daarnaast houdt zij al jaren een tabel bij van hoeveel dossiers er volgens haar poll maandelijks worden gematched. Hieruit is duidelijk te zien dat het aantal voorstellen jaarlijks enorm afneemt.

In 2007 was het aantal voorstellen gemiddeld 139 dossiers per maand
In 2008 waren dat er 86
In 2009 waren het er 58
In 2010 nog 45
En afgelopen jaar gemiddeld nog 37 dossiers

Ik ga ervan uit dat het dit jaar opnieuw gaat afnemen en dat we misschien rond een gemiddelde van 25 gaan uitkomen. Dit zou het volgende voor ons betekenen;

Voorstellen eind februari voor dossiers ingelogd op 16 t/m 28 aug. (19 dossiers)
Voorstellen eind maart voor dossiers ingelogd op 29 aug. t/m 1 sep. (26 dossier)
Voorstellen eind april voor dossiers ingelogd op 2 t/m 5 sep. (27 dossiers)

Nog steeds kom ik uit bij eind april.
De voorspellingen op de site van Chinaadopttalk.com zijn wat voorzichtiger geworden en zij komt op het volgende uit;

Eind februari 16 t/m 28 aug. (19 dossiers)
Eind maart 29 t/m 31 aug. (17 dossiers)
Eind april 1 t/m 4 sep. (17 dossiers)
Eind mei 5 t/m 8 sep. (25 dossiers)

Volgens haar zouden we er dus in mei pas bijzitten. Dit zou natuurlijk ook best kunnen kloppen, maar ik hou nog liever vast aan mijn berekening.
Niets is tenslotte zo onvoorspelbaar als het CCCWA.

Slot van Het Meidenweekend

Zondagochtend kwamen we pas rond 11.00 uur in beweging, maar wie neemt ons dat kwalijk, want zo'n weekend is tenslotte behoorlijk afzien.
Na opnieuw een uitgebreid ontbijt hebben we ons weer teruggetrokken in het Wellness Resort.
Ingrid verzorgde de aufguss rituelen, waaronder een met honing en de andere met eucalyptus. Ook zij blijkt dus nog veborgen talenten te hebben. Tussendoor werd er ook gebruik gemaakt van de Hottub en wat hebben we weer genoten met z'n vijven. Helaas hadden we ook nog de taak om zoveel mogelijk van de etenswaren die we hadden aangeschaft weg te werken en dat viel niet mee(is uiteindelijk ook niet helemaal gelukt).
Toen we beseften dat het al 17.00 uur was schoten we met z'n allen in de stress (het hele weekend voor niets geweest), want om 19.00 uur hadden we een tafeltje besproken bij een Sushi restaurant in Zeist en we moesten "al" onze spullen nog inpakken, aankleden(dat was weer even wennen) en de boel nog opruimen en daarnaast was het nog ruim een uur rijden naar Zeist. Uiteindelijk hebben we het gehaald en zaten we iets na zevenen aan tafel. We hebben heerlijk gegeten en het hele weekend nog even de revue laten passeren. Conclusie; volgend jaar weer. Same time, same place.

Rond 21.00 uur hebben we met pijn en moeite afscheid van elkaar genomen en zijn we naar huis gereden. Om 22.30 uur was ik thuis en daar was ons meisje wel erg blij mee, want die had mama toch we erg gemist.

Gelukkig hoeven we niet tot volgend jaar te wachten om elkaar allemaal weer te zien, want net als vorig jaar zijn de kaarten voor de Toppers ook al geboekt (met dank aan Marielle). In mei gaat het dak er weer af.
We hebben er zin in.

Dag 2 van Het Meidenweekend

Zaterdagochtend rond 10.00 uur kwam er langzaam beweging in het huis. Eerst even lekker kletsen op bed en de verrassing van Karin uitpakken (diverse maskertjes) en daarna op ons gemak ontbijten. De combi-magnetron deed niet helemaal wat wij ervan verwachtte, waardoor de eerste broodjes zo de kliko in konden. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Uiteindelijk waren de buikjes gevuld, maar was de broodvoorraad toch enigszins geslonken. De verantwoordelijken hiervoor werden dus op pad gestuurd om deze aan te vullen, terwijl wij de boel zouden opruimen. Dit was niet geheel volgens plan, want we hadden eigenlijk net afgesproken dat onze kleding de rest van het weekend in het koffer zou blijven. Nadat alles was opgeruimd en de broodvoorraad weer was aangevuld, hebben we de sauna-ruimte gezellig gemaakt en hebben we ons daar teruggetrokken.

Na eerst nog even een kop thee te hebben gedronken met een echte Balkbrugserol (zat bij de nieuwe broodvoorraad !!!!) zijn een aantal van ons in de sauna gegaan en de andere in de Hottub.

Er zijn meerdere foto's waar we wel met z'n allen opstaan, maar deze zijn niet geschikt voor publicatie. De hele middag hebben we dit volgehouden met als kleine onderbreking, de chocolade-fontein.

Tegen de avond hebben we de spelletjes tevoorschijn gehaald, want dit was een van de opdrachten die we van de organisatie opgedragen hadden gekregen. Naast een muts voor in de hottub (dit verklaart de foto) moesten we ook allemaal een spel meenemen. We begonnen met roulette. Elk jaar worden er wel plannen gemaakt voor het casino en elk jaar draait dit op niets uit, dus als wij niet naar het casino gaan dan komt het casino maar naar ons toe. De winnaar van dit spel mocht vervolgens kiezen wie als eerste de keuken in moest om zijn hartige taart/cupcakes te maken. En the winner was ........... me. Ik heb gelijk Ingrid de keuken ingestuurd, omdat ik inmiddels wist wat zij zou gaan klaarmaken en hier was ik wel erg nieuwsgiergig naar. Terwijl onze keukenprinses druk bezig was, hebben wij het volgende spel voor de dag gehaald en dat was: Wie is het? Niet de gewone versie, maar Sheila had er een heel speciaal exemplaar van gemaakt.

Ze had foto's van al onze gezinsleden verzameld en tevens van alles wat met ons meidenweekend te maken heeft(gehad). Echt super origineel en heel grappig om te spelen. En aangezien de combi-magnetron nog steeds niet helemaal deed wat hij moest doen, was er zelfs tijd voor nog een spelletje. Geblinddoekt proeven.

Helaas moest ik het doen met de dingen die in huis waren en gisteren door ons allen waren gekocht, dus heel moeilijk was het niet.
Eindelijk konden we gaan eten en Ingrid had goed haar best gedaan en vooral de hartige cupcake met bitterbal was erg lekker en origineel.

Na nog een spelletje spijkerpoepen (sorry, maar de foto's hiervan worden niet op het web gepubliceerd) en nog een aantal hartige taartjes, zat het huiskamergedeelte er wel weer op. We zaten allemaal aardig vol en dat terwijl Marielle en ik nog niet eens in de keuken hadden gestaan. Na een kortstondige periode van uitbuiken zijn we maar weer eens richting de sauna-ruimte gegaan. Hier heeft Sheila ons allen een heerlijke behandeling gegeven en ik kan niet anders zeggen dan dat ze haar roeping heeft gemist.

Na nog wat te hebben gezweet en gebubbeld, zijn we om 2.00 uur toch maar eens aanstalten gaan maken om naar bed te gaan. Wat een geweldig weekend tot nu toe.

Wordt vervolgd

Dag 1 van Het Meidenweekend

Na toch wel enige commotie en spanning kon afgelopen vrijdag Het Meidenweekend toch volgens eerdere planning van start gaan. Na MaJin naar school te hebben gebracht en nog wat quality time met mijn mannetje te hebben gehad, stond om 11.30 uur Ingrid voor de deur. Na het teveel aan bagage in de auto te hebben gezet en de TomTom te hebben geinstalleerd, zijn we op ons gemak richting Zeist gereden. Precies om 13.00 uur arriveerden Ingrid en ik bij Brasserie Bon Vivant, waar de eerste verrassing al op ons stond te wachten en een kwartiertje later kwamen ook Sheila, Marielle en Karin binnen. De verrassing kon meester worden gemaakt.

Na een heerlijke lunch hebben we rond 15.00 uur onze reis voortgezet. Volgens mij arriveerden wij rond 16.30 uur bij ons weekendverblijf in Balkbrug, wat overigens GEEN onderdeel uitmaakte van een vakantiepark (wat ik in eerste instantie dacht). Ook nu kwamen Sheila, Marielle en Karin iets later binnen en hadden wij er al een gedeeltelijke rondleiding opzitten. Het was een super leuk knus huis wat van alle gemakken en luxe was voorzien.

Na eerst onze bagage uit de auto's te hebben gehaald en een kamerindeling te hebben gemaakt, hebben we onder het genot van een kop thee het boodschappenlijst(je) gemaakt. Vervolgens zijn we gezellig met z'n vijven de boodschappen gaan doen en natuurlijk werd er weer veel te veel in het karretje gegooid. Ruim voor The Voice waren we terug en dus was er nog voldoende tijd om Karin's zelfgemaakte ragout te keuren. We hadden inmiddels best wel weer trek gekregen.

Zo'n twee minuten later;

Toen was het tijd om lekker uit te buiken voor de TV. Na de reguliere uitzending van TVOH konden we het niet laten om toch nog even de Hottub uit te proberen en ik kan niet anders zeggen dan dat dit helemaal geweldig was. Het water was heerlijk warm en we hadden prachtig uitzicht op een heldere sterrenhemel. Na zo'n drie kwartier zijn we er weer uitgegaan om het einde van The Voice te kunnen kijken. Daarna hebben we nog lekker zitten kletsen en borrelen en uiteindelijk lagen we om 3.00 uur in bed. Een goed begin van een naar verwachting geweldig weekend.

Wordt vervolgd

Meidenweekend

Het jaarlijkse meidenweekend staat weer voor de deur en wat heb ik daar weer ontzettend veel zin in. Morgen rond 13.00 uur verzamelen we in Zeist voor een uitgebreide lunch en vandaar uit rijden we richting het bungalowpark in de buurt van Zwolle.

We hebben een landelijk huisje geboekt voorzien van sauna en jacuzzi en daarnaast heeft Karin al een "uitgebreid" programma samengesteld met om te beginnen de finale van de Voice en daarnaast oud Hollandse spelletjes, een kookwedstrijd en shoppen, dus wij vermaken ons wel. Wie weet is er zelfs nog tijd om naar het casino te gaan (ook een jaarlijks terugkerend onder-deel/werp). De komende dagen zal het hier stil zijn, maar na het weekend volgt weer een uitgebreid verslag.

Bevestiging

Inmiddels zijn er meerdere vergunninghouders die de datum van 15 augustus bevestigen en er wordt zelfs gezegd dat de voorstellen al verstuurd zijn. Dit zou betekenen dat we vandaag of morgen kunnen lezen dat de dossiers binnen zijn bij de vergunninghouders.
Ik heb daarom vandaag 5 koekjes uit de mand gehaald en er resteren er nu nog 21.

Wat zijn mijn verwachtingen voor de komende maanden.
Deze ronde bevat 28 poll dossiers
(volgens de poll op de site van Chinaadopttalk).
Als ze deze norm aanhouden zou dat het volgende betekenen;

februari 16 t/m 29 aug. (26 poll dossiers)
maart 30 aug t/m 4 sep. (27 poll dossiers)
april 5 t/m 8 sep. (25 poll dossiers)
Nog 3 ronden en dan zijn wij aan de beurt !!!!

Ook onderstaande is een mogelijkheid;

februari 16 t/m 28 aug. (19 poll dossiers ivm Chinees Nieuwjaar)
maart 29 aug. t/m 1 sep. (26 poll dossiers)
april 2 t/m 5 sep. (27 poll dossiers)

Nog steeds zouden we er dan eind april bij kunnen zitten.
Pas als ze vanaf nu minder dan 20 dossiers gaan matchen schuiven we een maand op, maar laten we daar nog maar niet vanuit gaan.
Het wordt steeds spannender.

15 augustus ?????

In de aanloop naar de nieuwe voorstellen dacht ik gisteren, laat ik maar eens even op de site van de Rumor Queen (Chinaadopttalk) kijken. Daar stond, helemaal uit het niets, een berichtje van iemand die ergens had gelezen dat het CCCWA heeft gematched t/m 15 augustus 2006. Dit bericht komt slechts van een persoon, maar ik denk dat dit best wel eens waar zou kunnen zijn. Tenslotte zitten we nu op 4 weken na de vorige voorstellen en ook de aantallen komen min of meer overeen met de nieuwe norm.

Het kan in principe nog alle kanten op, maar ik denk dat dit volgende week wel bevestigd gaat worden. Wordt vervolgd.

Weer in het ritme

De school is inmiddels alweer een paar dagen aan de gang en ons meisje komt geleidelijk aan weer een beetje in het ritme. Dit merken wij heel goed aan haar humeur en gedrag en dat is erg fijn. MaJin is echt een meisje van structuur en duidelijkheid en daar vaart zij het beste bij.

Gisterenmiddag hebben wij opnieuw een bezoekje aan het theater gebracht, maar nu waren San, Ingrid, Rosalie en Youri gezellig met ons mee. We gingen naar de musical Klein Duimpje en we waren benieuwd of de meiden deze 4+ musical ook nog konden waarderen, maar gelukkig ze hebben zich goed vermaakt.

Na de voorstelling was er een meet en greet en konden de kinderen met o.a. Klein Duimpje en de prinses op de foto en dat is natuurlijk altijd erg leuk voor die kids.

Na de voorstelling zijn we naar ons gegaan en hebben daar met z'n allen lekker gegeten. Voorlopig was dit het laatste theaterbezoekje. Ik heb nu alleen nog maar kaartjes voor de voorstelling Next to Normal in maart en daarna zal het een hele tijd rustig worden.

Inmiddels gaan de geruchten dat het CCCWA zich aan het voorbereiden is op de volgende ronde met voorstellen. Ik verwacht dat deze eind volgende week verstuurd gaan worden, want daarna is het CCCWA een week gesloten i.v.m. het Chinese Nieuwjaar. Toch elke maand weer spannend.

Het einde van de Kerstvakantie

De vakantie zit er weer zo goed als op en we hebben deze met nog wat leuke activiteiten afgesloten. Na het theaterbezoek van afgelopen dinsdag hebben we even pas op de plaats gedaan tot dit weekend. MaJin had echt even wat rust nodig na die hectische decembermaand. Op zich heeft dat haar wel goed gedaan, maar helaas kan ze het normale ritme nog niet helemaal te pakken krijgen. Ze heeft behoorlijk wat moeite om in slaap te komen met als gevolg dat ze wel lekker uitslaapt (voor mij ook wel heel prettig), maar dit kan vanaf morgen niet meer, dus ik ben benieuwd hoe vrolijk ze morgenvroeg is als ik haar om 7.15 uur wakker moet maken.

Zaterdagmiddag zijn we even naar de camping gereden om te zien of onze caravan het onstuimige weer van afgelopen week had doorstaan en gelukkig mankeerde er niets aan ons tweede optrekje. Onze campingvriendjes met hun dochters Lisa en Fleur waren er ook, want zij konden die dag hun intrek nemen in hun nieuwe caravan een plaatsje verderop. Terwijl wij een "rondleiding" kregen in hun nieuwe vakantiehuis, waren de meiden er al op uit getrokken. We hebben even gezellig bij kunnen kletsen, maar we zijn niet al te lang gebleven want zij hadden nog genoeg te doen. We kunnen met z'n allen nauwelijks wachten tot het seizoen weer gaat beginnen. Eenmaal thuis zijn we de tafel gaan klaarmaken, want we zouden met z'n drietjes gaan gourmetten. MaJin vindt dit zo ontzettend leuk en ze zit dan heerlijk te smullen, ze doet dan echt niet voor mij onder.

Vandaag zijn we eerst even bij de oude oma op de koffie geweest en daarna zijn we naar de bioscoop gereden. We zijn naar Alvin en de Chipmunks geweest. We waren ruim op tijd, dus hebben we eerst nog even een hapje en een drankje genomen.

Om 15.30 uur ging de zaal open en al snel stroomde deze vol. We waren dus niet de enigen die de vakantie op deze manier wilden afsluiten. De film was super leuk en heel geschikt voor zowel jong als oud. Na de film zijn we naar huis gereden om daar frietjes te eten en vervolgens heeft MaJin de calorieen er weer afgesport met de Wii.

Nu ligt ons meisje in bed en we hopen dat ze niet al te lang wakker ligt.

In de tussen tijd ben ik bezig met het uitzoeken van een aantal foto's die ik mee wil sturen naar China (zie eerder bericht Post uit China). De tekst heb ik min of meer al klaar (kan altijd nog iets aan veranderen) en via via heb ik ook al iemand gevonden die dit naar het Chinees wil vertalen. Ik heb even aan Yvonne gedacht, maar die heeft het nu te druk met het voorbereiden van hun reis naar Taiwan. Aanstaande vrijdag vertrekken zij om hun zoontje op te halen. Eindelijk na 7 jaar is het voor hen zover.
Morgen nog op zoek naar een mooie kaart en dan kan de envelop binnenkort op de post. Erg benieuwd of we hier ooit nog iets op terug horen.

Post uit China

Gisterenochtend hadden we wat opstart problemen, omdat we eigenlijk alledrie wel wat moeite hebben om in het normale ritme te komen. Het was dus een korte nacht. Helaas konden we er geen pyjamadag van maken, want MaJin en ik hadden kaartjes voor de voorstelling; Het Huis Anubis en het geheim van de verloren ziel. Ook al had ik hier niet veel zin in, ik ben blij dat we zijn geweest, want het was een super leuke show. Het was spannend maar zeker ook grappig. MaJin vond het heel bijzonder om alle tv-personage nu hier op het toneel te zien. De show duurde 75 minuten zonder pauze en dat was perfect. Toen de show afgelopen was, zouden MaJin en ik met de bus naar huis gaan, maar het regende zo ontzettend hard dat we Igor toch maar hebben gebeld. Eenmaal droog in de auto, vertelde Igor dat we hele bijzondere post hadden ontvangen en dat wij nooit zouden raden waar die vandaan kwam. Na een aantal pogingen kwamen we uit bij China en dat was inderdaad het geval. Ik kreeg er spontaan tranen van in mijn ogen en MaJin kreeg er ook kriebels van. Wat zou dat dan kunnen zijn, want in die 7 jaar dat MaJin nu bij ons is hebben we nog nooit post uit China ontvangen. Igor kon ook nog niet meer vertellen, want hij wilde dat we samen de envelop zouden openmaken. Eenmaal thuis doken we op de brief af en ik moet zeggen ik was aardig nerveus. Natuurlijk hoopten we op gegevens van MaJin gedurende de periode dat ze in China was. Toen we de envelop heel voorzichtig open maakten, kwam daar een voorgedrukte kerstkaart uit. Natuurlijk niet helemaal waarop we hadden gehoopt, maar toch waren we hier ook erg blij mee. 's Avonds heb we even gegoogled naar de adresgegevens op de envelop en dat riep toch wel wat vragen op. Op het adres wat vermeld staat kunnen wij zo 1,2,3 geen Adoption center of kindertehuis vinden, dus vanmorgen toch maar even met onze vergunninghouder gebeld. De laatste jaren hebben wij geld gedoneerd aan projecten in de provincie Yunnan, waar MaJin vandaan komt en misschien had de post daar wel mee te maken in plaats van met de adoptie van MaJin. Geeske van Kind en Toekomst wist mij in ieder geval met zekerheid te vertellen dat dit laatste niet mogelijk was, omdat daarbij geen gegevens van de donateurs bekend worden gemaakt. Het moet dus wel betrekking hebben op MaJin's adoptie. Toch kon zij ook geen duidelijkheid geven over het adres. Wij gaan er nu toch maar vanuit dat er mensen zijn in China die nog aan ons meisje denken en wij zullen dan ook binnenkort een kaartje terugsturen.
Ik weet dat er reisgenoten zijn die regelmatig onze site bezoeken. Mocht een van jullie ook post hebben ontvangen, willen jullie dit mij dan laten weten. Geeske van Kind en Toekomst heeft hier nog niemand over gehoord.

Nieuwjaarsdag

Om te beginnen willen wij iedereen een heel gelukkig nieuwjaar wensen en mogen er in 2012 veel dromen werkelijkheid worden.

Ik ga ervan uit dat onze droom dit jaar wordt vervuld en daar zullen we dan heel dankbaar voor zijn. Hierop hebben we geproost met onze vrienden San, Ingrid, Marcel en Karin.

Zoals eerder vermeld zijn wij op oudjaardag rond 16.00 uur naar Karin en Marcel gereden en een uur later kwamen daar ook Ingrid en San aan. Om te beginnen hebben we alle logeerspullen een plekje gegeven en vervolgens zijn we aan de slag gegaan in de keuken. Net zoals andere jaren was er ook nu weer een overvloed aan allerlei lekkere dingen en dat bracht ons gelijk bij ons voornemen om de boeken van Sonja Bakker maar weer eens uit de kast te halen. We hebben de hele avond gezellig zitten kletsen(en eten) en de kinderen hebben we amper gezien, want die hebben de hele avond op de kamer van Fenna gespeeld. Iets voor middernacht zijn ze naar beneden gekomen want het vuurwerk wilden ze toch echt niet missen. San had een kleinpakketje voor de kinderen gekocht met sterretjes en knalerwten en dat was voor onze helden al spannend genoeg. Karin had via internet wensballonnen besteld, alleen jammer dat deze niet doen wat van hen verwacht wordt. Het duurde even voordat de ballon uberhaupt de lucht in wilde gaan, om vervolgens nog geen 3 meter verder in een boom te belanden. (Brandje is overigens keurig geblust door Marcel) Dat waren de wensballonnen. De komende 9 jaar kunnen we hier nog mee vooruit. Verder werd er ontzettend veel mooi vuurwerk afgestoken en we hebben zeker 3 kwartier kunnen genieten van een prachtig verlichte hemel. Om 1.30 uur zijn de kinderen naar bed gegaan en wij lagen er rond 4.00 uur in.

O ja, voor de chocoladefontein hebben ze ook nog even tijd vrij gemaakt.

Vanmorgen hebben we met z'n allen nog uitgebreid ontbeten en daarna hebben we nog koffie en thee gedronken. Nadat alle logeerspullen weer in de auto zaten, zijn we om 14.30 uur naar huis gereden.
We kunnen weer terugkijken op ontzettend gezellige feestdagen, maar om eerlijk te zijn ben ik ook wel weer blij dat het allemaal voorbij is. Gelukkig heeft MaJin nog een volle week vakantie, dus kan ze nog lekker bijkomen van alle drukte van afgelopen maand.