Wij zijn Igor en Marlou en sinds 25 oktober 2004 zijn wij de trotse ouders van MaJin. MaJin is geboren in China. In april 2006 hebben wij opnieuw een adoptieprocedure opgestart en op 27 juni 2012 werden we verblijd met het bericht dat we een zoon in ons gezin mogen opnemen. Jibin hebben we op 23 augustus 2012 in onze armen mogen sluiten en vanaf nu gaan we als gezin van 4 door het leven.
maandag 4 maart 2013
Toch weer niet zo'n rustig weekend
Er stonden geen afspraken voor dit weekend in de agenda, dus we hadden gedacht een lekker rustig weekend te hebben. Die vlieger ging echter niet op toen we vrijdagavond een berichtje van onze campingbuurtjes kregen, dat zij onderweg waren naar de camping. Zaterdag besloten we, na de gebruikelijke zaterdagochtend rituelen, dat het wel gezellig zou zijn om ook even naar de caravan te gaan. Natuurlijk om even gezellig op de koffie te gaan bij onze buurtjes, maar ook om al wat voorbereidingen te treffen voor als binnenkort de lente zijn intrede doet. Het stapelbed is uit elkaar gehaald en zijn inmiddels 2 losse bedden geworden en de speelkamer is nu omgetoverd in Jibin's slaapkamer(tje). Jibin vindt het helemaal geweldig op de camping en je hoeft het woord maar te noemen en hij is helemaal door het dolle heen, dus dat komt wel goed deze zomer. MaJin is gezellig met haar vriendinnen gaan zwemmen en wij hebben nog lekker een rondje over de camping gelopen. Je merkt dat het crisistijd is, want er staat veel te koop. Pas tegen vijven kwamen de meiden terug van het zwemmen en eer wij toen alles hadden afgesloten, had ik geen zin meer om thuis te gaan koken. We zijn dus maar even naar de Mac gereden en hebben daar een frietje gegeten. Hierdoor lagen de kids toch keurig op tijd in bed. Dan maar morgen een relax-dagje.
Maaaaaaaaaaar ook zondag veranderden de plannen al snel toen San belde om te vragen of we zin hadden om met hen af te spreken in de Efteling. MaJin ving dit op en was gelijk enthousiast. Om 13.00 uur reden we richting Kaatsheuvel en bij de ingang troffen we San en Ingrid met de kinderen. Op verzoek van Youri zijn we richting Joris en de Draak gelopen, want hij wilde met eigen ogen zien hoeveel hij nog moest groeien om hier in te mogen. Helaas kwam hij met zijn 108 cm nog 2 cm te kort en dus moet hij nog een paar maanden wachten. MaJin en ik hebben wel een ritje gemaakt en ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd, maar leuk was het wel. Daarna zijn we samen ook nog in de python gegaan, terwijl Youri, Rosalie en Jibin een ritje in de oude auto's maakten. De rest van de middag waren de meiden onafscheidelijk en hebben de jongens zich ook goed vermaakt. Iets na vieren besloten we richting de uitgang te lopen en voor de verandering hebben we nu eens niet samen gegeten, maar zijn wij keurig naar huis gereden en hebben we gewoon gekookt. Om 19.00 uur lag ons mannetje uitgeteld in bed en binnen 10 minuten sliep hij.
Vandaag mocht er weer geoefend worden en Jibin had er zin in. Het afscheid nemen in de klas ging zonder problemen en toen we hem om 12.15 uur weer op stonden te wachten, kwam hij dolenthousiast op ons afgerend. Volgens de juffrouw had hij het prima naar zijn zin gehad en hij blijkt de zandbak te hebben ontdekt. Toen ik vroeg of Jibin die middag misschien ook nog een keer mocht oefenen vond zij dit een goed idee. Tenslotte zou hij volgende week al vol aan de bak "moeten". Jibin zelf kon zich hier ook wel in vinden, dus zo gezegd zo gedaan. Na de boterham togen wij opnieuw met 2 kinderen richting school. Opnieuw ging het afscheid nemen vrij soepel en snel zocht hij zijn plekje op in de kring. Om 15.30 uur stonden we weer op school en ook nu was het weer prima gegaan en de juffrouw was erg verbaast over het feit dat Jibin gewoon alles al begrijpt en ook dat zij hem al behoorlijk goed kan verstaan, dus die 2 komen er samen wel uit. Eenmaal thuis had ik verwacht dat ons mannetje toch wel enigszins zou instorten, maar niets was minder waar. Ook bij ons heeft hij nu de zandbak ontdekt en hier heeft hij zich nog een hele tijd in vermaakt. MaJin heeft er voorheen nooit gebruik van gemaakt, maar nu met een broertje erbij is het natuurlijk wel leuk.
Van deze intensieve dag had Jibin wel een reuze trek gekregen en binnen no-time had hij zijn bord met pasta naar binnen gewerkt. Daarna heb ik hem lekker in bad gestopt(wat hard nodig was) en ook nu lag hij om 19.00 uur in zijn bedje. Het duurde toch nog wel even voordat hij de slaap kon vatten, maar om 19.30 uur was hij in dromenland.
Labels:
ditjes en datjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten