Onze Chengdu-reisgenoten op bezoek.

Eindelijk was het afgelopen zondag dan zover. Het was inmiddels alweer 6 maanden geleden dat we onze Chengdu-reisgenoten voor het laatst hadden gezien, maar door allerlei omstandigheden werd een afspraak steeds voor ons uitgeschoven.
Jibin hebben we het niet al te lang van te voren verteld, want besef van tijd is er nog niet echt, maar toen ik het eenmaal had verteld was hij gelijk door het dolle heen. Wat wilde hij zijn vriendje Sem graag zien, alleen mochten we hem niet zo noemen. Jibin houdt steevast zijn Chinese naam aan, maar dat is voor Sem gelukkig geen probleem.

Om 14.00 uur ging de bel en Jibin stoof naar de voordeur. Hij stond helemaal te springen en ook Sem was blij om zijn "grote" vriend Jibin te zien. Echt heel grappig om te zien hoe goed die twee mannetjes op elkaar reageren, terwijl wij niet echt het idee hebben dat ze elkaar in het tehuis veel hebben gezien. Wij vermoeden dat ze in een andere groep zaten en waarschijnlijk dus ook op een andere afdeling. Blijkbaar is de band tijdens ons gezamenlijk verblijf in China ontstaan en misschien hebben ze wel haarfijn aangevoeld dat zij op dat moment hetzelfde moesten doormaken. Net zoals wij een band met onze reisgenoten hebben opgebouwd in die periode, geldt dat voor onze jongens (en meiden)ook. Tenslotte zijn wij die 19 dagen bijna onafscheidelijk geweest. Je maakt samen toch iets heel bijzonders en intens mee.

Eenmaal binnen werden er cadeautjes uitgewisseld en vervolgens stoven de meiden naar boven en liet Jibin zijn speelgoed aan Sem zien. Vooral de lasergeweren ( Disney) met veel licht en lawaai deden het goed bij de mannen. Gelukkig was dit van korte duur en wilden ze al snel naar buiten. En aangezien de zon zo heel af en toe tevoorschijn kwam, moesten de zonnebrillen op.

Het zou echter Jibin niet zijn (en waarschijnlijk ook Sem) als ook dit van korte duur zou zijn en eenmaal weer binnen zijn er tal van spelletjes voor de dag gehaald.

Sem wilde graag memorie spelen, maar hier heeft Jibin geen geduld voor. Jibin is dan meer van de bordspelletjes zoals Knibbel, Knabbel Knuisje of Winnie de Poeh Bingo, maar ook Stef Stuntpiloot kan hem wel bekoren en gelukkig Sem ook. Ze hebben de hele middag lekker aangekeuteld met elkaar en wij hebben ook heel gezellig met elkaar kunnen kletsen. De meiden hebben we de hele middag niet gezien. Pas tegen etenstijd kwamen ze naar beneden en samen hebben we nog lekker Chinees gegeten.

Het was een heel geslaagde middag en we moeten er nu echt geen half jaar meer tussen laten zitten.