Nieuwe baan

Begin september plaatste ik hier een bericht dat Igor te horen had gekregen dat hij maar beter op zoek kon gaan naar een andere baan, daar het met het bedrijf waar werkte economisch niet zo goed ging (waar niet). Kort daarop heeft zijn baas de ontslagprocedure in gang gezet en vandaag was het officieel Igor's laatste werkdag. Toen hij dit bericht in september te horen kreeg is hij gelijk op zoek gegaan naar een andere baan, maar de ene afwijzing na de andere volgde elkaar op. Zelf waren we er al vanuit gegaan dat het dit jaar wel niets meer zou worden en daar hadden we ons ook bij neergelegd. 2012 Zou ons een hoop goeds brengen, daar waren we wel van overtuigd (in alle opzichten). Vorige week belde echter een rekruter en die persoon dacht dat Igor wel eens de geschikte persoon zou kunnen zijn voor een vacature die hij in zijn bestand had. Afgelopen donderdag is hij op gesprek geweest en deze week zou hij daar meer van horen. Echter zo'n anderhalf uur later werd Igor al gebeld met de vraag of hij dinsdag(gisteren) voor een tweede gesprek wilde langskomen, want men was zo enthousiast. Zo gezegd, zo gedaan en na dat gesprek was eigenlijk de kogel al door de kerk. Wie had dat gedacht in deze tijd. Een klein min-puntje is dat hij morgen 1 december al moet beginnen en daar hadden we eigenlijk geen rekening meer mee gehouden. We hebben dan ook al vanalles gepland de komende tijd en dat betekent dat Igor al gelijk een aantal verlofdagen moet opnemen. Daarnaast heeft hij afgelopen maandag ook elders een gesprek gehad en dat verliep volgens Igor ook wel lekker, dus wie weet komen zij er ook nog wel op terug.
Voor alsnog begint hij morgen aan de nieuwe baan, maar mocht dat andere bedrijf ook nog verdere interesse tonen, dan zou het zomaar kunnen zijn dat hij op korte termijn opnieuw een overstap gaat maken. Maar laten we maar niet op de zaken vooruit lopen. Nu zijn we in ieder geval blij dat hij gelijk weer aan de slag kan.

Gezellig weekend en kijkles

We hebben er weer een gezellig weekend opzitten en dat begon zaterdag met het etentje met ons clubje van zes. Deze keer waren wij aan de beurt om te koken en nadat ik het hoofdgerecht al had veranderd omdat een persoon absoluut geen kerrie lust, moest ik op het laatste moment ook nog het toetje veranderen omdat ik niet aan muntsiroop kon komen. Gelukkig is alles goed gekomen en waren de gasten erg te spreken over de maaltijd. Het volgende etentje zal naar verwachting in februari zijn, want na de maand december zullen we in januari allemaal wel aan het Sonja Bakkeren zijn en daar voldoen onze gerechten over het algemeen niet aan.

Zondag hadden we opnieuw een etentje, maar deze keer hoefden wij niet zelf in de keuken te staan. Dit etentje hadden we nog tegoed voor de verjaardag van mijn oma, die vorige maand 96 is geworden. Met de hele familie (20 personen) zijn we naar restaurant Etenstijd gegaan. Dit is een buffetrestaurant, waar je 2 of 3 uur, net waarvoor je kiest, onbeperkt kan eten. Gezien de drukte had het nu wel wat weg van een vreetschuur, maar dan met wat meer luxe producten. We konden o.a. kiezen uit wild, escargot's, scampi's etc maar natuurlijk was er ook volop keus uit meer gangbare gerechten. De reden dat dit zo'n druk bezocht restaurant is, is omdat er een hele grote speelkelder aanwezig is. De kinderen kunnen daar naar hartelust spelen, terwijl de papa's en mama's op hun gemak kunnen eten. 3 uur tafelen is dan geen enkel probleem. Oma was er gelukkig ook zelf bij en wat heeft ze er ontzettend van genoten en wij ook. Ik hoop dat we het volgend jaar weer met z'n allen over kunnen doen, maar dan met een extra stoel.

En dan was er vandaag de kijkles bij ballet. MaJin zit nu bijna 2 jaar op klassiek ballet en elke week gaat ze daar met ontzettend veel plezier naar toe. Het is ook een hele leuke groep meiden en ze hebben een geweldige juf. Er wordt heel serieus les gegeven, maar op zo'n leuke manier dat de kinderen dat absoluut niet op die manier ervaren. Vorig jaar was er ook zo'n kijkles en als die vergelijk met dit jaar, zie ik echt heel veel vooruitgang bij onze prima ballerina. Niet dat dat echt belangrijk is, want het gaat er vooral om dat ze het leuk vindt, maar toch ....

Gematched t/m 7 augustus 2006

Na een bijna ondragelijke stilte, zijn daar eindelijk de voorzichtige geruchten dat er t/m 7 augustus 2006 gematched zou zijn. Opnieuw ziet het er naar uit dat we 5 koekjes uit de mand mogen halen en dat betekent dat er nog 29 koekjes resteren.

Karen en Rene (zie links) kunnen nu elk moment HET telefoontje verwachten, dus voor hen loopt de spanning de komende we(e)k(en) nog verder op.

7 augustus is ook wat ik voorspeld had, dus nog steeds zou ons voorstel er in april 2012 bij kunnen zitten en dat is "al" over 5 maanden. Er bestaat zelf een HELE kleine kans dat we er eind maart bij kunnen zitten, maar ik verwacht dat we tegen die tijd de cut-off met een dag gaan missen, dus vandaar dat ik uit ga van april.

Waar overigens het eerdere bericht waarin een cut-off datum van 8 augustus werd genoemd, vandaan kwam is een raadsel en helaas blijkt het ook niet waar te zijn. Jammer.

Wachten op de nieuwe voorstellen

Afgelopen vrijdag meldde een vergunninghouder dat er een pakketje vanuit China naar hen onderweg was en dat dit wel eens de volgende voorstellen zouden kunnen zijn. Dat zou dan 4 weken na de vorige voorstellen zijn, helemaal super dus. Tevens werd er een datum genoemd van 8 augustus, maar dit zou niet perse de cut-off datum zijn. Vol spanning heb ik afgelopen 2 dagen het internet af gespeurd, maar niets noppes nada. Ik hoop dat er komende dagen toch verlossend nieuws komt en dan denk ik met name aan Karen en Rene, die al ruim 7 jaar op hun kindje wachten.

Weer naar school

MaJin is vanmorgen weer naar school gegaan. De boterham ging nog wat moeizaam, maar verder gaat het echt al een stuk beter met ons meisje. Bij binnenkomst de juf maar verteld hoe het er voor stond, maar dat wij dachten dat ze wel weer voldoende opgeknapt was om weer aan de slag te gaan. De juf beloofde dat ze niet gelijk te hard van stapel zou lopen, dus met een gerust hart hebben we de klas verlaten. Toen wij om 12.15 uur ons meisje gingen ophalen, vertelde de juf dat ze wel wat stilletjes was geweest. In het bijzijn van MaJin stelde ze voor om MaJin die middag eventueel maar weer thuis te houden om op die manier even rustig op te starten. Dit waren wij eigenlijk helemaal niet van plan, want volgens ons ging het best goed met onze dame. Op weg naar huis en thuis had ons meisje weer voldoende praatjes, dus om 13.15 uur zijn we gewoon weer naar school gelopen en dat zonder protest. Ook vanmiddag is het goed gegaan en om 15.30 uur wilde ze zelfs afspreken met een van haar vriendinnen, dus het gaat weer de goede kant op met ons meisje.

Nog steeds aan het kwakkelen

MaJin zit helaas nog steeds niet lekker in haar velletje. Donderdagmiddag leek ze even weer de oude MaJin te zijn en toen oma op ziekenbezoek kwam, hadden ze de grootste lol op de Wii. 's Avonds heeft ze ook gewoon met ons mee gegeten, maar toen ging het weer bergafwaarts. Ze vroeg aan Igor om even op haar rug te krabben, omdat ze daar ontzettend veel jeuk had en wat bleek ons meisje zat helemaal onder de uitslag. Werkelijk van top tot teen helemaal onder de griezel. Daarnaast had ze ook nog last van haar keel, dus opnieuw maar besloten om haar ook vrijdags thuis te houden. Igor heeft vrijdag de huisarts gebeld en 's middags kon hij met haar langskomen (ik moest helaas werken). Volgens de huisarts was er sprake van een virus en dat kan uitslag tot gevolg hebben. Aangezien ze verder wel weer redelijk praatjes begon te krijgen en de koorts weg was, konden ze zo weer vertrekken. Overigens niet nadat Igor eerst nog even geinformeerd had of het besmettelijk was, want we moesten tenslotte naar de verjaardag van Youri. Youri vierde vrijdag voor het eerst zijn verjaardag in Nederand en werd 4 jaar. Dit heugelijke feit wilden wij natuurlijk niet missen en dit hoefde gelukkig ook niet. Wat is dat mannetje verwend. Het leek er op dat hij gelijk voor 4 jaar cadeautjes had gekregen. In eerste instantie was het de bedoeling dat MaJin bij Rosalie zou blijven logeren, maar dit hebben we toch maar even uitgesteld. Voor beide meiden was dit een enorme teleurstelling, maar ons leek dit gewoon beter. Om 21.00 uur hebben we onze spullen gepakt en hebben we MaJin dus maar naar opa en oma gebracht. Wij hadden namelijk nog een feestje (eigenlijk twee) en bij opa en oma is ze toch meer vertrouwd. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan en volgens oma heeft ze heerlijk geslapen.
De rest van het weekend hebben we niet veel gedaan. Zaterdag hebben we nog wat filmpjes zitten kijken van vakanties en van onze reis naar China en hier heeft ze enorm van zitten te genieten. Vandaag zijn we nog even op de koffie geweest bij Odette, de zus van Igor, om neef Dennis te feliciteren die ook vrijdag jarig was, maar verder hebben we niets ondernomen.

De meeste kwaaltjes zijn nu wel zo goed als verdwenen bij ons meisje, maar echt lekker in haar velletje zitten doet ze nog niet. Waarschijnlijk ook wel door het onrustige/slechte slapen van de afgelopen nachten. Hopelijk gaat dit vannacht beter, want ik begin er ook aardig doorheen te zitten. Morgen is het in ieder geval wel de bedoeling dat ze weer naar school gaat.

Ziekjes

Gisterennacht rond 3.30 uur hoorde ik wat onrustige geluiden uit de slaapkamer van MaJin komen. Ik dacht dat ze aan het dromen was, dus ik even naar haar toe om een aai over haar bol te geven, want meestal is dit voldoende om haar weer lekker rustig verder te laten slapen. Helaas was er nu iets anders aan de hand. Ze was wild het dekbed van haar af aan het trappen en ze klaagde dat ze hoofdpijn had en duizelig was. Ze voelde ook ontzettend warm aan, dus hier was sprake van een zielig ziek meisje. Na haar van wat nachtkleding te hebben ontdaan en even bij haar te hebben gezeten is ze gelukkig weer in slaap gevallen. Wel heel erg onrustig, maar toch. Rond 5.30 uur was ze opnieuw wakker en wilde ze eigenlijk naar beneden, maar hier voelden wij nog weinig voor, dus hebben we de tv even voor haar aangezet. Wij zijn toen nog wel even terug naar bed gegaan, maar slapen doe je dan niet meer. Na vijf minuten ging de tv weer uit en is ons meisje toch weer even weg gedoezeld. Uiteindelijk zijn we om 7.00 uur naar beneden gegaan en het leek dat ze iets aan de betere hand was. Echter na een hap van haar boterham en een paar slokjes thee waren we weer terug af. We besloten om MaJin thuis te houden, maar daar had ons meisje toch wel wat moeite mee omdat ze haar reken- en taaltaak toch echt vandaag af moest maken. Arme schat, gelijk druk bezig met school. Ik heb toen beloofd dat ik wel even naar school zou gaan om de werkjes op te halen, want daar zou de juf vast geen moeite mee hebben. Eenmaal daar aangekomen moest de juf erg lachen. Natuurlijk waren die taken helemaal niet zo belangrijk en ons meisje moest eerst maar weer eens beter worden. Helaas kon ik het rapport nog niet meenemen, hiervoor zou ik 's middags nog een keer terug moeten komen. Met lege handen ging ik dus weer naar huis. Thuis was er nog niet veel veranderd en ik moet zeggen dat ik na deze korte nacht mij ook niet helemaal fit voelde, dus we hebben het lekker rustig aan gedaan. Wat later in de ochtend heeft ze er "alles" uigegooid en toen knapte ze wat op. Dit werd alleen maar beter toen Igor om 12.30 uur het rapport van MaJin op was gaan halen. Wij hadden ons voorbereid op een rapport wat wel wat minder zou zijn als vorig jaar, omdat ons meisje regelmatig aangeeft dat ze zo hard moet werken en dat ze het niet altijd snapt, maar wij hadden het helemaal mis. Ons meisje heeft echt een pracht rapport. En dan ook nog de opmerking van de juffen op de achterkant van het rapport;

Lieve MaJin,

Je bent een heerlijke meid om in de klas te hebben.
Soms ben je wel een beetje onzeker terwijl je het zo goed doet op school.
Vertrouw op jezelf dan kom je er wel.

Wij herkennen dit volledig.

Wij zijn dus weer SUPER trots op ons meisje en daar is ook alle rede toe. Nu maar hopen dat ze dit zelf ook eens gaat inzien.

Na dit geweldige nieuws knapte ons meisje een beetje op, dus we hadden goede hoop voor vandaag, maar helaas voelde ze gisterenavond weer behoorlijk warm aan en klaagde ze van keelpijn, dus toch nog maar even aankijken. Vannacht heeft ze redelijk maar toch nog wel onrustig geslapen en vanmorgen heeft ze een halve boterham en een kop thee op. Het lijkt wel wat beter te gaan, maar we zijn er nog niet helemaal. Wie weet morgen.

De Sint is in de Stad

Gisteren heeft MaJin natuurlijk vol spanning naar de aankomst van de Sint in Nederland zitten kijken, maar vandaag is hij dan ook aangekomen in onze stad. Om 12.00 uur meerde de stoomboot aan in de haven en iets na 13.00 uur begon hij aan de tocht door de stad. Net als andere jaren hebben wij hem samen met San, Ingrid en de kids ingehaald. Sinterklaas en zijn gevolg nam er dit jaar wel de tijd voor want ruim een uur later dan verwacht kwam hij door de straat waar wij stonden. De meiden hebben hier niet veel van gemerkt, want zij hadden genoeg te bespreken met elkaar, maar voor de kleinsten (en de aller grootsten) was dit wel wat vervelend.

Gelukkig kwam er om 14.30 uur beweging in en waren de eerste pieten te zien.

In totaal heeft de optocht zo'n half uur geduurd en het was duidelijk dat ze in Spanje ook moeten bezuinigen, want de buit van de pepernoten was dit jaar erg karig. Toch was er een hoogtepuntje, want alle kids hebben Sinterklaas een handje kunnen geven en dat was andere jaren wel anders. Toen moesten we werkelijk achter Americo aansprinten om alleen maar een glimp van de Goed Heiligman op te vangen.
Net als andere jaren zijn we na de optocht met z'n allen de kroeg ingedoken. Eerst even op temperatuur komen met wat warms en daarna iets lekkers voor de gezelligheid. Voor de kinderen was er een speciale tafel met allerlei lekkers en waar ze gezellig konden kleuren.

Tegen vijven hebben we de kroeg verlaten en zijn San en Ingrid langs de Thai gereden om eten te halen en wij zijn gelijk naar huis gereden om de tafel te gaan dekken. Samen hebben we heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk gegeten en ook onze kleine vriend zat lekker mee te smullen.

Rond half acht is onze visite vertokken en heeft MaJin nog snel even een briefje voor Sinterklaas geschreven. Deze zit nu in haar schoen, samen met een appel voor Americo. Op aandringen van MaJin hebben ook wij onze schoen gezet, maar ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat er vanavond alleen iets in kinderschoenen wordt gestopt.

Op stap met groep 4

Vandaag stond er opnieuw een herfstwandeling op het programma, maar nu met de groepen 4 van school. In eerste instantie was het de bedoeling om naar een bos te gaan een klein eindje bij de school vandaan, maar aangezien er niet genoeg auto's waren besloten we om naar een nabij gelegen park te gaan. Igor had zich opgegeven als chauffeur en ondanks dat we nu geen vervoer nodig hadden, was hij nu wel ingedeeld als begeleider en dus mocht papa ook een keer mee op stap. Dit alles was mogelijk, omdat Igor nog steeds thuis zit i.v.m. zijn knie. Het gaat gelukkig al wel een stuk beter, maar hij kan zijn been nog steeds niet helemaal buigen en strekken en we willen nu absoluut geen enkel risico lopen door het weer vroegtijdig te forseren. Zeker niet met alles wat ons de komende tijd nog te wachten staat.

Om 8.45 uur waren we op school en toen de juffrouw vroeg of ik ook wilde blijven, zei ik natuurlijk geen nee. Iets na negenen zijn we richting het park gelopen en binnen tien minuten waren we daar. Iedere begeleider kreeg vier kinderen toegewezen en met een tas met daarin diverse opdrachten werden we op pad gestuurd.
Dit waren onze vier bengels;

Het park zag er overigens ook prachtig uit. Hiervoor hoefden we zeker niet naar de bossen.

De kids hebben alle opdrachten heel serieus genomen en er werd druk gezocht en getekend (onderkant van een paddestoel).

Na een korte fruitpauze en voor de papa's en mama's koffie en thee mocht er ook nog lekker gespeeld worden en dat was toch wel het hoogtepunt van de ochtend.

Om 12.00 uur moesten we weer allemaal verzamelen en dan is het toch wel heel grappig om te zien dat de vier vriendinnen elkaar gelijk weer opzoeken. Deze vier meiden kunnen het zo ontzettend goed met elkaar vinden, ik hoop dat dit nog lang zo blijft.

En ondanks dat MaJin klaagde dat ze toch wel moe was, kon er toch nog wel afgesproken worden. Maud is gelijk om 12.30 uur mee naar ons gegaan en om 16.30 uur werd ze opgehaald. Nou, ze hebben nog net tijd gehad om een worstenbroodje te eten, maar daarna heb ik ze niet meer gezien of gehoord. Behalve dan om wat drinken en lekkers naar boven te brengen.

Het was dus weer een geslaagde dag en langzaam maken wij ons nu op voor de komst van Sinterklaas. MaJin heeft vanavond al aandachtig naar het Sinterklaasjournaal gekeken (Slot Marsepeinstein volgt ze ook) en MaJin haar naam staat inmiddels ook al in het grote boek van de Sint, dus laat het feest maar losbarsten.

Een TOP dag

Ruim een week geleden kreeg ik onderstaande mail in mijn mailbox;

Geachte mevrouw,

Daar wij hebben vernomen dat u in het bezit bent van een cadeaubon voor een dagje uit doe ik u eenmalig deze speciale aanbieding.

Aanstaande woensdag wordt u om circa 9.00 uur opgehaald door een van onze chauffeurs. Per luxe privé vervoer wordt u naar ons speciale spa resort gebracht.

Twee van onze gastvrouwen zullen u gedurende deze dag begeleiden. Het zal u aan niets ontbreken. Behalve de kleding dan.

Kledingvoorschrift: een feestmuts.

U zult met volle buik voor middernacht weer worden thuisgebracht.

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd. Mocht u nog vragen hebben, dan is dat jammer voor u.

Met vriendelijke groet,
De feestcommissie.

De cadeaubon had ik voor mijn verjaardag van Ingrid en Karin gekregen en deze mocht ik dus afgelopen woensdag verzilveren.

Woensdag stond de chauffeur klokslag 9.00 uur voor de deur en mijn feestje kon beginnen. Om iets na tienen kwamen we aan bij het Elysium en daar zat mijn andere gastvrouw al op ons te wachten. Na het inchecken zijn we ons gaan om(uit)kleden en hebben we eerst een kop thee met wat lekkers genomen. Vervolgens zijn we ons langzaam gaan opwarmen om vervolgens voor het ultieme opgietritueel te gaan. Jeeeeeeeeeeeeeeeetje wat was die heet. Ik had het gevoel dat ik levend aan het verbranden was, maar ik heb het volgehouden en dat wil voor mij heel wat zeggen. Na een hele tijd nodig te hebben gehad om weer wat af te koelen zijn we daarna een heerlijk broodje gaan eten. Toen we eenmaal weer een beetje tot onszelf waren gekomen, zijn we nog diverse sauna's en baden in geweest totdat het tijd was voor een lekker roseetje met wat fingerfood. Ingrid heeft vervolgens nog een opgietritueel bijgewoond, terwijl Karin en ik ons hebben vermaakt onder de waterval. tegen 19.00 uur hebben we even naar het thuisfront gebeld om de kids nog even welterusten te wensen en daarna zijn wij wat gaan eten. Na een heerlijke uigebreide maaltijd hebben we nog een klein rondje gedaan en toen zaten we er alledrie helemaal doorheen. Het was inmiddels ook al tegen tienen, dus we zijn ons gaan douchen en aankleden om vervolgens de rit naar huis te maken. Om 23.45 uur werd ik thuis afgezet met volle buik, dus alles wat in de uitnodiging stond heeft de feestcommissie waargemaakt. Nogmaals meiden, ik heb een topdag gehad. Jullie zijn kanjers.

Inmiddels zit de eerste schoolweek er ook weer op en ik ben blij om te zien dat de vakantie ons meisje goed heeft gedaan. Had ze voor de herfstvakantie na een schooldag geen puf meer om met een vriendinnetje af te spreken. Gelukkig heeft ze dat nu weer opgepakt. Deze week heeft ze ontzettend leuk met Maud gespeeld en de plannen voor komende week zijn ook al gemaakt ,dus ik hoop dat dit een teken is dat ze langzaam aan een beetje aan het tempo op school gewend raakt. Ze heeft in ieder geval weer puf om papa te helpen in de keuken.

Afgelopen zaterdag zijn we nog een dagje naar de Beekse Bergen geweest of eigenlijk het Safari Park. Ik wist dat onze campingbuurtjes nog even wat op gingen halen uit hun caravan en dat ze er dan gelijk een dagje van wilden maken, dus dit was een goede gelegenheid om elkaar nog een keer te zien voordat we de caravandeur voor de winterperiode gaan sluiten. Met z'n allen zijn we naar het Safari Park gegaan, waar we de nieuwe binnenverblijven van de olifanten en de giraffen hebben bezocht. Het was opnieuw ontzettend lekker weer, dus op ons gemak hebben we door het park geslenterd terwijl de kids van speeltuintje naar speeltuintje renden. Tegen sluitingstijd besloten we om de dag dan ook maar samen af te sluiten bij cafetaria De Toekomst. We hebben het goed naar ons zin gehad en we houden zeker contact met elkaar in de periode dat we niet naar de camping gaan.

Herfstwandeling

Zondag hebben wij een gezellige vakantie afgesloten met een herfstwandeling en een overheerlijke Mexicaanse maaltijd. Wij begonnen eerst met lekker uitslapen terwijl onze lieve meid zich op haar kamer vermaakte met haar Ds. Tegen tienen zijn we maar eens opgestaan en hebben we op ons gemak ontbeten en hebben nog wat aangerommeld. Tegen enen zijn we in de auto gestapt en zijn we naar San en Ingrid gereden. Samen met hen wilden we even een frisse neus halen. Toen we bij de bossen aankwamen regende het zachtjes, maar dit heeft ons niet weerhouden om toch aan de wandeling te beginnen. Tenslotte hadden we een natuurlijke paraplu boven ons hoofd, dus we voelden nauwelijks iets van de druppels.

We hebben een stuk rond een ven gelopen en wat ziet het er daar prachtig uit met al die herfstkleuren. De kids hebben zich ook prima vermaakt met hout sprokkelen en met mastappels in het water gooien.

Na deze heerlijke wandeling moest er natuurlijk wel even wat gedronken worden en we hebben dan ook gelijk een terrasje opgezocht. De kinderen hebben zich ook daar weer goed vermaakt in een houten speelhuisje. Wij denken altijd wel dat het groot en uitgebreid moet, maar die kids kunnen met weinig ook heel veel plezier hebben.
Uiteindelijk zijn we tegen vijf uur naar San en Ingrid gereden en daar hebben we mogen genieten van een heerlijke Mexicaanse maaltijd. Een prima afsluiting van de week. MaJin vond het helemaal niet leuk dat de vakantie er weer op zat, want ze had nog helemaal geen zin om naar school te gaan. Gelukkig hebben wij haar daar afgelopen dagen niet meer over horen klagen, dus dat zit wel weer goed.

Vandaag heb ik trouwens ook maar weer eens met onze vergunninghouder Kind en Toekomst gebeld. Zo'n twee jaar geleden hadden wij een brief van hen ontvangen met het vriendelijke verzoek om elk half jaar contact met hen op te nemen. Wij begrijpen niet zo heel goed waarom zij dit willen, omdat zij ons eigenlijk ook niet meer kunnen vertellen als wat wij al weten en dat is dat de wachttijden nog steeds aan het oplopen zijn, maar als zij dit op prijs stellen dan doen wij dit natuurlijk. Nu had ik eigenlijk al in juli moeten bellen, maar nu ze eindelijk in augustus zijn aanbeland met matchen, vond ik dit een geschikter moment. Ik sprak deze keer met een zeer vriendelijke dame, die zelf ook wel een beetje moest lachen om de reden waarvoor ik belde. Door de manier waarop ze mij heel open te woord stond durfde ik het wel aan om haar vragen of zij mij misshien kon vertellen of er nog meer stellen/gezinnen waren met dezelfde inlogdatum als die van ons, dus 5 september 2006. Tot mijn verbazing wist zij mij te vertellen dat we nog met z'n vieren waren. Dit had ik echt niet verwacht, maar ik vond het wel heel erg leuk om te horen. Reizen we dus toch niet alleen. Natuurlijk ben ik nu wel heel nieuwsgierig wie die anderen zijn, dus mocht iemand dit nu lezen en diegene kent iemand met een LID van 05-09-2006 of ben je het misschien zelf....... maak je bekend. Let wel, onze vergunninghouder is Kind en Toekomst.