Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

donderdag 23 februari 2012

En dat kan er ook nog wel bij.

Afgelopen maandag begonnen wij gezellig met een uitstapje naar Railz Miniworld. MaJin mocht een vriendinnetje meenemen en dat werd Jalissa. Om 12.00 uur hebben wij Jalissa opgehaald en zijn we richting Rotterdam gereden. In de auto hebben we nog lekker pannenkoeken gegeten en met een klein beetje oponthoud waren we om 13.30 uur op de plaats van bestemming. Natuurlijk hebben we hier ook gelijk bij binnenkomst een speurtocht meegenomen (hoort erbij) en dat was maar goed ook. Het was minder groot dan wat ik had verwacht, maar met de speurtocht konden we toch wat tijd rekken. Op zich was het ook wel leuk en de meiden hebben zich prima vermaakt, maar inclusief drinkpauze hadden we het om 16.00 uur toch echt wel weer gezien. Het idee was om op de terugweg ergens wat te gaan eten, maar de meiden wilden liever gelijk naar huis zodat ze nog even konden spelen, We hebben toen maar lekker frietjes gehaald. Om 19.30 uur hebben we Jalissa weer naar huis gebracht en daar waren de vriendinnen het eigenlijk helemaal niet mee eens. Zij waren liever bij elkaar blijven logeren, maar dit kwam nu gewoon niet zo goed uit. Een ander keertje.

Gisteren, dinsdag, is Igor eerst weer aan het klussen geweest en MaJin heeft heel gezellig met haar playmobil en Wii gespeeld(toen kon het nog). Iets na drieen is ons meisje zich gaan aankleden en zijn we boodschappen gaan doen om vervolgens door te rijden naar opa en oma, waar we met de hele familie zouden gaan gourmetten. Het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten en we gingen dan ook pas om 21.30 naar huis. Thuis aangekomen zagen we dat de poort open stond en de gordijnen boven en beneden dicht waren en dit hadden wij niet gedaan. De schrik slaat je om het hart en eigenlijk weet je al dat het foute boel is, maar toch twijfel je aan jezelf. Met z'n drieen zijn we naar de achterdeur gelopen en toen wisten we genoeg. Helaas heeft MaJin ook de opengebroken deur gezien en de spullen die over de vloer lagen verspreid. Ik heb ons meisje gelijk weer mee naar de auto genomen en terwijl Igor de politie belde, heb ik mijn vader gebeld om te vragen of hij MaJin gelijk op wilde komen halen. Ons arme meisje was helemaal over haar toeren en we wilden voorkomen dat ze verder nog iets zou zien. Mijn vader was er vrij snel en heeft haar meegenomen terwijl Igor en ik op de politie hebben gewacht, die er overigens ook vrij snel waren. Toen pas ben ik mee door het hele huis gelopen en wat was het overal een bende. Van de kelder tot aan de zolder hebben ze zo goed als alles doorzocht. Het was een enorme chaos in huis en het voelt vreselijk om zo door je eigen huis te lopen. Natuurlijk is alle audio- en video-apparatuur verdwenen. Mijn laptop en mini laptop (bedoeld voor onze reis naar China) zijn weg, maar gelukkig hebben ze de oude laptop van Igor die onder een kast was geschoven niet gevonden. De Wii met spelletjes is tot groot verdriet van ons meisje ook verdwenen. Al mijn sieraden zijn weg en ook een aantal horloges van Igor en daarnaast is ons extra spaarpotje voor de adoptiereis verdwenen. Buiten dit is het zo'n ontzettend naar gevoel dat er iemand in je huis is geweest en door al je spullen is gegaan. Nadat de politie weg was, hebben Igor en ik wat spullen bij elkaar gezocht en zijn ook weer terug naar mijn ouders gegaan, waar we vervolgens zijn blijven "slapen".
Vanmorgen is de recherche geweest en daarna zijn Igor en ik gaan ruimen. Ons meisje is lekker bij mijn ouders gebleven, waar ook haar neven nog waren, dus afleiding genoeg. Na een dag hard werken is de boel weer aan kant en kon ons meisje dus ook weer mee naar huis. Ze wilde alleen nog niet naar boven, dus ze slaapt nu lekker op de bank terwijl ik dit zit te typen en mijn mannetje ligt boven als het goed is ook te slapen. Ik kan me er nog niet goed toe zetten om te gaan slapen, want ik hoor constant vreemde geluiden, dus dat wordt nog een zware tijd. Ik hoop dat dat snel overgaat.

7 opmerkingen:

  1. Jemig Marlou wat een rotzakken lopen er ook op deze wereld rond! Wat vreselijk! Ik heb je verhaal met kippenvel gelezen en hoop zo verschrikkelijk dat je ergens een back up heb met al je foto's en dat die niet alleen op je laptop stonden. Heel veel sterkte de komende tijd. Het zal vast even duren voordat je je weer fijn voelt in jullie huis.
    Dikke knuf,
    Shei

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Allemaal,

    Vreselijk om zo thuis te komen .... ze moeten met hun p o t e n van andermans spullen afblijven.
    En je weer veilig gaan voelen in je eigenhuis .... hoop voor jullie dat je gauw je draai weer vind in jullie eigen stekkie, want dit laat sporen na "mijn ouders zijn 3x de klos geweest en buren ook al 2 maal" , dus van dicht bij ook meegemaakt, maakt je bang en onzeker in je eigenhuis.
    Sterkte ....
    spullen zijn vervangbaar maar hoop inderdaad dat je foto's ergens anders nog hebt opgeslagen.
    doeigggg Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wat een schrik.. echt goed 'ken' ik je natuurlijk niet maar als ik zo lees wat er allemaal weg is, en waarvoor het was gaan de rillingen over mijn rug..
    Vreselijk dat inbreken.. het is altijd zo veel meer dan alleen maar spullen.. hoe vaak je dat ook tegen jezelf zegt..

    Heel veel sterkte voor jullie alle 3 en ik hoop dat het inderdaad snel alleen nog maar materiƫle schade is..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Edwin, Anita en Xue-Ling24 februari 2012 om 10:56

    Materieel is het niet leuk, maar overheen te komen.... maar je gevoel, je veilige gevoel in je eigen huis..... dat is weg.... VRESELIJK. Ook voor MaJin, die zich zo lekker veilig voelt en nu ineens beseft dat het in deze wereld niet zo veilig is.... Ik hoop dat jullie hier weer overheen kunnen komen. Tijd...... dat is het enige wat helpt. En nog 1 tip: laat het huis de komende tijd extra goed in de gaten houden, want ze weten dat jullie de komende tijd nieuwe spullen gaan aanschaffen..... (ik wil je niet de stuipen op het lijf jagen, maar dit is, helaas, de harde werkelijkheid).
    Knuffels,
    Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tjeetje, wat balen. Dit is zo ontzettend NIET leuk (om het maar netjes te houden). We leven met jullie mee.
    Veel sterkte!

    Sandra, Marcel & Eline

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dit is echt schrikken.
    Helaas weet ik uit ervaring hoe jullie je voelen.
    Ik was 10 jaar, toen ze bij ons hebben ingebroken.
    De andere dag liep ik iedereen aan te kijken, van misschien ben jij het wel of jij .
    Toen Jan en ik 3 weken samenwoonde, hebben ze weer geprobeerd om bij ons in te breken.
    Ik heb me in dat huis nooit meer veilig gevoeld, en we zijn dus ook verhuis.
    Helaas heb ik er wel een tik aan overgehouden, want zodra we thuis komen, kijk ik altijd of mijn ramen nog heel zijn (eigenlijk te gek voor woorden dat dit nu na 20 jaar nog is).
    Het gevoel dat er iemand in je huis geweest is en dat ze overal aangezeten hebben.
    Wij wensen jullie heel veel sterkte de komende tijd. En hopen dat jullie je weer snel veilig gaan voelen in je eigen omgeving.
    Liefs,
    Jan, Bianca en Sam

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen