Agenda niet meer zo leeg

Hier is de herfstvakantie begonnen en dus tijd om een beetje uit te rusten, maar ook om allerlei leuke dingen te doen. Dit begon zaterdagavond bij mijn ouders. We waren samen met mijn zus en haar gezin uitgenodigd om gezellig te komen eten. Dit zou de eerste keer zijn dat we als complete familie bij elkaar zouden komen. Helaas had Jibin 's middags niet geslapen, dus we waren erg benieuwd hoelang hij het vol zou houden. Toen wij om 17.30 uur bij mijn ouders aankwamen, was mijn zus er nog niet dus lekker nog even de tijd om weer wat te wennen. Heel lang heeft hij hier niet voor nodig, want hij lijkt zich hier al aardig thuis te voelen. Niet veel later kwam de rest en Jibin werd gelijk bedolven onder zijn neven Pjotr en Jurre (of was het andersom ???)

Wat zijn ze blij met hun kleine neefje (en natuurlijk ook met hun prachtige nichtje) en op zijn beurt vindt Jinbin zijn grote neven erg interessant. Vooral als ze van die leuke spelletjes in hun handen hebben. Eerst goed kijken hoe het moet en daarna zelf proberen.

Al met al was het een geslaagde avond en heeft ons mannetje zich goed vermaakt. Vandaag zijn we bij mijn oma langs geweest. Oma wordt over 2 weken alweer 97 jaar en hoe bijzonder is het dat ze dit nog mag meemaken, 2 achterkleinkinderen uit China.

Omdat we oma nog niet hadden gezien nadat we terug zijn uit China, had Jibin nog een cadeautje te goed en dit was een schot in de roos. Jibin kreeg een prachtige treinbaan van Chuggington (Die-Cast), die in de toekomst makkelijk uitgebreid kan worden. Natuurlijk moest ie gelijk in elkaar worden gezet en vervolgens heeft hij er lekker mee zitten spelen.

Rond 14.00 uur heb ik Jibin in de buggy gezet en ben ik op mijn gemak naar huis gelopen, terwijl MaJin met opa en oma (mijn ouders) mee naar huis is gereden (Igor had namelijk beloofd mijn zus met haar gezin naar het vliegveld te brengen). De bedoeling was dat ons mannetje een dutje ging doen, want na het latertje van gisterenavond kon hij dit goed gebruiken. Gelukkig werkte dit en heeft hij lekker 2 uur geslapen. Niet dat ik zolang heb gelopen, maar hij heeft thuis ook nog even doorgeslapen. Pas tegen 16.30 uur werd hij wakker, dus alle gelegenheid om 's avonds ook nog wat leuks te doen en aangezien we geen zin hadden om te koken, leek uit eten gaan wel een goed plan. Omdat we nog niet wisten hoe Jibin zich zou gaan gedragen in een restaurant, leek het ons het beste om te gaan wokken. Hier hoeven de kinderen tenminste niet constant op hun stoel te blijven zitten. Voor de gezelligheid hebben we San en Ingrid gebeld om te vragen of zij zin hadden om mee te gaan, maar eigenlijk was het antwoord al wel bekend. Om 18.00 uur zaten we aan tafel en ik moet zeggen dat ons mannetje het heel goed heeft gedaan.

De klik tussen Jibin en Youri is er ook steeds meer, maar dat komt natuurlijk ook dat ze elkaar nu een paar keer hebben gezien. Ook de meiden hebben zich prima vermaakt en kunnen nog steeds perfect met stokjes eten.

Morgen opnieuw een drukke dag met bovengenoemde personen. Morgen gaan we namelijk naar de Efteling.