De vakantie zit er voor ons allen op

Zoals jullie al hebben kunnen lezen zat mijn verlof er afgelopen vrijdag al op. Om 8.30 werd ik door drie man sterk uitgezwaaid en iets voor negenen kwam ik keurig op tijd op mijn werk aan. Mijn collega's hadden mijn kantoor versierd en er lag een brief op mijn toetsenbord waarop ik welkom werd geheten en waarop stond dat ze blij waren dat ik weer terug was. Super lief van ze. Helaas kon ik niet iedereen gelijk een knuffel geven, want op vrijdag is er nogal een karige bezetting. Met de wel aanwezige collega's heb ik natuurlijk eerst even bijgekletst en vervolgens ben ik mijn ontplofte mailbox gaan bestuderen. Er waren toch wel wat dingen veranderd, dus ik moest er echt weer even inkomen. Halverwege de middag leek het echter alsof ik niet eens weg ben geweest. Al met al is het mij reuze meegevallen. Toen ik rond 17.30 uur thuiskwam werd ik enthousiast begroet door beide kids. Wat is dat heerlijk thuiskomen. Gisteren kregen we bezoek van onze reisgenootjes en hier hadden we ontzettend veel zin in. Om 13.30 uur kwamen ze aangereden met een nog slapende Sem en het duurde even voordat hij goed wakker was. Eenmaal weer in goede doen, konden de twee mannen elkaar goed hebben en het was leuk dat Jibin, Marianne en Jan ook gelijk herkende en dat gold ook voor Sem, dus het voelde al snel erg vertrouwd. MaJin en Noah waren ook erg blij dat ze elkaar weer zagen en zijn gelijk naar boven gegaan om daar ongestoord te kunnen spelen. Even geen kleine nieuwsgierige, bemoeizuchtige broertjes om hen heen.

De jongens vermaakte zich in eerste instantie goed met wat auto's en de playmobil.

Zo schattig om te zien die twee. Ook hebben ze samen buitengespeeld. Lekker voetballen met de papa's, steppen en glijden.

Dit was een uitgelezen moment voor Marianne en mij om even wat herinneringen op te halen en foto's en stukken film van de reis te bekijken. Op een gegeven moment kwamen de mannen met de jongens ook weer naar binnen en vervolgens hebben zij samen met ons naar de overdracht en alles wat daarna kwam gekeken. Jibin keek aandachtig mee en benoemde de momenten waar hij lachte en waar hij moest huilen. Verder leek hij erg ontspannen naar de film en foto's te kijken. Toch deed het wat met hem, want nog geen 10 minuten later wilde hij baby zijn en bij mama op schoot al liggend uit zijn beker drinken. Ook begon hij allerlei babygeluidjes te maken, wat hij volgens mij nooit eerder heeft gedaan. Samen hebben wij van dit moment genoten en steeds opnieuw liet hij weten dat Jibin baby was en ik zijn mama en ik bevestigde dat natuurlijk. Na een tijdje vond hij het genoeg en is hij lekker verder gaan spelen met Sem. Rond half zes zijn we Chinees gaan halen en hebben we gezellig met elkaar gegeten.

Na het eten was het helaas weer tijd om afscheid van elkaar te nemen, maar niet nadat we eerst nog even een originele foto van de 4 kids hebben gemaakt. Typisch gevalletje Silk Market.

Dit gaan we zeker over niet al te lange tijd overdoen. Toen de visite weg was, hebben we Jibin ook gelijk zijn pyjama aangetrokken en naar bed gebracht. Deze keer mocht ik niet van zijn zijde wijken en is hij met zijn handje in mijn hand in slaap gevallen (gelukkig wel al na 5 minuten). Vervolgens hebben we een ontzettende onrustige nacht gehad, waarin ik met grote regelmaat mijn bed uit moest waardoor Igor uiteindelijk rond 4.00 uur maar naast hem is gaan liggen. Er gaat heel wat om in dat koppie, maar op zich ook wel goed dat hij het allemaal aan het verwerken is. Vanmorgen waren we allemaal redelijk brak, behalve MaJin, en hebben we het lekker rustig aangedaan. Vanmiddag is Igor toch met Jibin, MaJin en een vriendinnetje gaan zwemmen en ben ik met een pijnstiller in een warm bad gaan liggen. Door de vermoeidheid en het vochtige weer van de laatste tijd spelen mijn rugklachten weer behoorlijk op. Toen zij thuiskwamen was ik ook weer aardig hersteld en hebben we als afsluiting van de vakantie op verzoek van de kinderen pizza gegeten. Ook vanavond ging het slapen gaan niet zonder slag of stoot. Jibin haalde alles uit de kast om maar niet te hoeven slapen, maar uiteindelijk heeft hij de strijd verloren en is hij om half negen in slaap gevallen. Ik ben erg benieuwd wat de rest van de nacht ons gaat brengen. De extra matras staat al klaar, voor het geval dat.