We vervelen ons nog geen moment

Een iets wat late update zo na het weekend, maar dit had zo zijn reden. Een paar dagen geleden zag ik dat bij onze bejaarde kat Joop zijn linker oog wat dicht ging zitten. Ik dacht aan een lichte ontsteking en door het schoon te houden met water, hoopte ik dat dit snel over zou gaan. Helaas gebeurde dit niet en werd het steeds erger. Zo erg zelfs dat er in het weekend een hoop vuil en zelfs bloed uit kwam. Bij mij sloeg de paniek gelijk toe, want onze Joop is tenslotte al ruim 19 jaar oud en al ruim 7 jaar suikerpatient. Daarnaast loopt hij moeilijk en is soms ook wat in de war, waardoor hij op zijn kattebak gaat slapen in plaats van in zijn mandje. Ik zag de bui al hangen en hoorde de dierenarts al zeggen: Het is beter als we hem een spuitje geven. Natuurlijk wil ik niet dat Joop pijn heeft en zich ellendig voelt, maar afscheid nemen is ook niet een van mijn sterkste kanten en alleen al bij de gedachte brak ik in snikken uit. Ook MaJin, die we toch voorzichtig wilden voorbereiden op een eventueel afscheid, hield het niet droog en ook dan deed ik even "vrolijk" mee. Vanmorgen gelijk een afspraak gemaakt voor deze middag en met lood in mijn schoenen liep ik vanmiddag in mijn eentje met Joop de praktijk binnen. Ik heb mijn verhaal gedaan en Joop is uitgebreid onderzocht. Volgens de dierenarts zit er een flinke ontsteking net onder zijn oog en wat eruit komt is grotendeels pus met een klein beetje bloed. Voor de rest zag hij er voor zijn leeftijd nog aardig goed uit. De dierenarts heeft hem een spuit met antibiotica gegeven, welke de komende 2 weken zijn werk moet doen. Over 9 dagen moet ik terugkomen en dan kijkt ze of de antibiotica heeft geholpen en of de ontsteking echt alles is wat er zit of dat er meer zit wat nu niet zichtbaar is. Ze zag in ieder geval nog geen enkele reden om hem in te laten slapen. Ontzettend opgelucht verliet ik de praktijk en nu maar hopen dat de medicijnen zijn werk doen. Jullie kunnen je nu vast wel voorstellen dat mijn hoofd even niet naar een update stond. Gelukkig hadden we in het weekend wel wat afleiding, dus het was niet alleen maar kommer en kwel. Zaterdag kwam ons eetclubje eindelijk weer eens bij elkaar. Aangezien wij degene waren die aan de beurt waren, heeft het even op zich laten wachten. Ik had dus wel wat goed te maken, dus de afgelopen week maar eens uitgebreid in de kookboeken gedoken. Zaterdagochtend gezellig met z'n vieren boodschappen gedaan en vervolgens even naar oma gegaan voor de soep. We zijn hier niet al te lang gebleven, want tenslotte moest ik nog heel wat voorbereiden. Terwijl wij druk in de weer waren in de keuken, hebben MaJin en Jibin heel leuk samen in de sneeuw gespeeld. Wat hadden ze een lol samen.

Om 19.00 uur kwamen de gasten aan en nadat wij MaJin en Jibin aan een bakje chips met drinken hadden gezet (zij hadden al gegeten)konden ze aan tafel. In eerste instantie ontstond er wat gesteggel over de vaste tafelindeling (haha), maar nadat iedereen uiteindelijk plaats had genomen kon de amuse op tafel. Dit was een plakje carpacio opgerold met rucola en een zongedroogd tomaatje, overgoten met appel-honing dressing afgemaakt met wat kaas. Vervolgens stond er kip-pinda soep op het menu. Deze kwam gewoon uit een zakje, want waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Ik kan het vast niet beter. Het derde gerecht heb ik wel weer zelf gemaakt en dit was een bladerdeegflap bestrooid met sesamzaadjes en gevuld met kip, kastanje champignons, uitje, knoflook, koriander en bieslook op smaak gebracht met peper, zout en paprika poeder. het hoofdgerecht bestond uit een heerlijke groene salade, aardappelpartjes uit de oven en een stukje ossenhaas met een saus van rode uien gesmoord in rode wijn en basterdsuiker. Tot slot als toetje een Mexicaanse perziktaart. Met een topping van witte chocolade verwachtte men een behoorlijk zoet toetje, maar doordat er 4 limoenen in verwerkt waren (wat men natuurlijk niet kon zien) was de smaaksensatie even wat anders. Kortom het was weer erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten. Zondag zijn we maar weer eens naar de Efteling gereden. Tenslotte was het alweer een tijdje geleden dat we er geweest waren en over 2 weken is de WinterEfteling voorbij en kan er dus niet meer geschaatst worden, dus hoogste tijd voor een bezoekje. Zo dachten ook San en Ingrid en dus nadat wij een stukje door het sprookjesbos hadden gelopen, troffen we hen in het IJspaleis.

De meiden hebben we vrijwel de hele middag niet gezien en ook de jongens vermaakten zich (afzonderlijk van elkaar) opperbest op het ijs. Ging het de vorige keer nog heel erg moeizaam op zijn botjes, na even geoefend te hebben met een stoel, had Jibin toch al aardig de slag te pakken.

De papa's en mama's hebben zich in de tussentijd tegoed gedaan aan warme chocolademelk en cappucino met daarbij veel te veel chocolade, maar dit zorgde er wel voor dat we het zolang hebben volgehouden. Na ruim 2 uur in het IJspaleis te hebben vertoefd, zijn we met de slee richting de Vogelrok en het Carnavalfestival gelopen. Hier zijn MaJin en Rosalie met z'n tweeen 3x achter elkaar in de Vogelrok gegaan en Ingrid en ik met de jongens 2x achter elkaar in het Carnavalvestifal. De mannen konden zich ondertussen warmen bij een groot kampvuur.

Rond 17.00 uur zijn we toch maar richting de uitgang gelopen, want we wilden het niet al te laat maken voor de kinderen en er moest tenslotte ook nog gegeten worden. Helaas was er niets meer over van de dag daarvoor, dus we hebben lekker makkelijk Chinees gehaald (wachttijd 20 minuten). Met z'n allen hebben we gezellig bij ons gegeten. Bij het nemen van zijn laatste hap Bami, storte Jibin in en half slapen heeft Igor hem uitgekleed, tanden gepoetst en in bed gelegd en om 18.45 uur was ons mannetje in dromenland. Al met al een gezellig weekend met toch wel een knoop in mijn buik. Gelukkig was dit voor niets en loopt onze Joop hier nog gezellig rond.