Vriendelijk verzoek

Bij deze zou ik het vriendelijke verzoek willen doen om iedereen gewoon in zijn waarde te laten en elkaar te respecteren. Ik ga ervan uit dat iedereen het beste voor heeft met zijn kinderen, maar het ene kind is het andere niet en de ene ouder is de andere niet.

Ik houd al 5 jaar een weblog bij en er is nog nooit zo'n ophef geweest over een bericht. Na al die jaren ben ik niet van plan om een wachtwoord te plaatsen, maar helaas heb ik nu wel een leesbericht op de reacties geplaatst. Dit betekent dat wij de reacties eerst per mail ontvangen en het is ons aan ons of wij deze op de weblog plaatsen. Dit om ongewenste situaties zoals deze in de toekomst te voorkomen.

Dit is absoluut niet de bedoeling van onze weblog. Deze moet gewoon leuk en luchtig blijven met een vleugje humor. (maar helaas begrijpt niet iedereen die)

Sponsorloop

Wanneer houdt die sneeuw nou toch eens op ???

Gelukkig was dit niet heel de dag zo, want deze dag stond in het teken van het Paasontbijt op school en de Sponsorloop. Jibin bleef vandaag lekker thuis, want hij zou niets begrijpen van deze vreemde dag. Eten op school, geen plaatjes bij de deur en dan ook nog rondjes lopen in het park achter de school, nee dat zou geen goed plan zijn. De juffrouw had ik hier eerder deze week al van op de hoogte gesteld en zij had er alle begrip voor. Voor Jibin was dus de "Paasvakantie" al begonnen. Igor heeft MaJin naar school gebracht en Jibin en ik hebben nog even lekker op ons gemak kunnen doen. Om 10.45 uur zijn we wel met z'n tweetjes richting school gelopen om ons meisje aan te moedigen, want om 11.00 uur startte voor de groepen 5 de Sponsorloop. Dit jaar wordt er geld ingezameld voor de kinderen in Oeganda. Men wil zoveel mogelijk straatkinderen de mogelijkheid bieden om naar school te gaan, zodat ze uitzicht hebben op een betere toekomst. Een mooi doel om er vol voor te gaan.

MaJin heeft super goed haar best gedaan en heeft 12 rondjes gelopen. Wat was haar broertje trots op haar.

 

 

 

 

 

 

Nadat de lopers, onder het genot van een bekertje ranja en een stuk fruit even bij waren gekomen van hun inspanningen, was het tijd om weer naar school te gaan. Jibin en ik zijn toen maar naar huis gegaan, want we hadden geen zin om nog 45 minuten te moeten wachten voordat de school uit was. Ik had dan ook afgesproken met MaJin dat ze zelf naar huis zou komen. Eenmaal thuis is Jibin lekker buiten gaan spelen en heeft zich uitgeleefd op zijn fiets.

 

Toen MaJin om 15.45 uur thuiskwam wilde ze samen met Jibin een tent maken. Daar wij laatst bij het opruimen van de garage nog een Circustent hebben we gevonden, hebben we deze maar eens opgezet. De kids vonden het geweldig.

 

 

 

 

Zoals jullie zien is het hier weer gewoon als vanouds.

 

Fijne Paasdagen iedereen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik kon het niet laten.

Eigenlijk was ik niet van plan om te reageren, maar ik kan het toch niet laten. Wij hebben ons namelijk ontzettend verbaasd (erg zacht uitgedrukt) over de diverse reacties op onze vorige blog van wild vreemde mensen die ons nog nooit hebben gezien of ontmoet en die ons dus alleen maar kennen van de verhalen op onze site, die blijkbaar haarfijn denken te weten hoe ons leven er alle dagen uitziet.

Het klopt dat we best wel een heftige week achter de rug hebben, maar ik weet zeker dat dit in de beste families voorkomt. Naar onze mening kwam de onrust bij Jibin vooral, doordat hij op school allerlei nieuwe indrukken opdoet. Alles is weer even nieuw en vreemd. Echter hij heeft er nu pas 3 weken opzitten (met deze week erbij) en niet een week heeft hij vol gedraaid, dus dat heeft ook gewoon even zijn tijd nodig. Toch merken we deze week al dat hij steeds meer vertrouwd raakt met de gang van zaken op school en hij begrijpt nu ook de plaatjes die bij de deur hangen die aangeven wat ze die ochtend/middag gaan doen. Hij heeft hier zichtbaar houvast aan en hij wordt hier duidelijk rustiger van. We hebben er inmiddels al 2 rustige nachten opzitten en ook thuis is de rust teruggekeerd. Hij heeft het echt ontzettend goed naar zijn zin op school, dus we staan volledig achter ons besluit om hem al te laten kleuteren.

Het klopt ook dat wij een leuk en gezellig sociaal leven hebben, maar dat wil niet zeggen dat we ook niet regelmatig lekker thuis zijn. Gewoon lekker luieren of spelletjes doen of een stukje fietsen (nu nog niet zo vaak gezien de kou) of een tent bouwen, maar blijkbaar wordt daar overheen gelezen. Ook is dit niet altijd te lezen , daar het vaak (voor de lezers) geen interessante dagen zijn. Maar het klopt ook dat we er regelmatig op uit trekken, want tenslotte hebben we ook een 9-jarige dochter die voorheen ook allerlei leuke dingen deed en dit willen we haar zeker niet ontnemen. Daarmee zouden we haar te kort doen. Wij zijn van mening dat de balans goed is en wij wel degelijk rekening houden met de gesteldheid van de kinderen. Kortom als het even wat minder gaat wil niet zeggen dat onze kinderen dreigen te ontsporen. Beide kids zitten nu weer lekker in hun vel en we hebben een hele gezellige middag achter de rug. Colette, het spelletje met de krokodil is een topper. Ook Jibin speelt dit met veel plezier mee.

Eigenlijk vind ik het best stom van mijzelf, dat ik me hier ga zitten verdedigen terwijl ik weet dat het hier gewoon gaat zoals het ook in andere gezinnen gaat. Iedereen heeft weleens een off-day en daar hoeft niet altijd een hele theorie aan vooraf te gaan. Maar ik ben nu mijn ei kwijt en ik kan nu lekker verder met de voorbereidingen voor het weekend op de camping. De kids hebben een super lang weekend, want nadat MaJin morgen de paasviering op school heeft gehad, zijn ze t/m volgende week woensdag vrij. HEEEEEEEEEEEEEEEEERLIJK

Zou het door het weer komen ..?????

We hebben hier best wel een heftige week achter de rug met Jibin die voor zware storm zorgde, MaJin kwam regelmatig met een onweersbui aanzetten en dan ik die uiteindelijk voor de nodige regenbuien zorgde.

Laten we bij onze jongste beginnen. We hebben inmiddels in de gaten dat de hele dagen naar school gaan heel veel met ons mannetje doet. Er komt zoveel op hem af en hij doet er zoveel indrukken op, dat hij dit elke nacht volop aan het verwerken is. Dit betekent voor hem heel onrustige nachten, maar ook voor ons. Hoe vermoeider ons mannetje echter wordt hoe drukker hij daarin tegen ook wordt. Zijn oren werken op dat moment ook niet meer met als gevolg dat er veel gemopperd moet worden. Door de vermoeidheid kan hij dit absoluut niet hebben, waardoor hij vervolgens weer helemaal over de rooie kan gaan. Kortom Jibin vraagt op dit moment enorm veel aandacht en dan komen we dus bij zijn grote zus uit. Door de vele aandacht die Jibin nu van ons vraagt voelt ons meisje zich weer erg achtergesteld. Volgens haar luisteren we helemaal niet meer naar haar en in haar ogen doet ze er niet meer toe, wat natuurlijk absoluut niet waar is. Wij snappen wel waar dit gevoel bij haar vandaan komt, want de hele dag hoort zij de naam Jibin voorbij komen, maar dat is meestal om ons mannetje te corrigeren. Maar ja aandacht is aandacht, dus gooit zij het ook een beetje over dezelfde boeg. Ze zit haar broertje regelmatig op zijn nek (regelmatig ook goed bedoeld), maar gezien het humeur van Jibin kan hij dit niet hebben, met als gevolg dat hij zijn zus afwijst met dat weer als gevolg dat MaJin bijna ontploft van boosheid. Binnen no-time hebben we dan twee boze/huilende kinderen in huis die niet voor rede vatbaar zijn. Gelukkig kunnen Igor en ik ze na een tijdje wel weer kalmeren door ze even apart te nemen en dan gaat ook wel weer even goed. Maar dit soort momenten zijn deze week toch wel met enige regelmaat voorbij gekomen en dat gaat mij niet in de koude kleren zitten. Het doet mij zo'n pijn onze beide kids zo te zien. Ze zitten op dit moment duidelijk niet lekker in hun velletje en het is aan ons om daar weer verandering in te brengen.

Afgelopen woensdag hebben we ons mannetje dan ook lekker thuis gehouden, zodat hij weer even op adem kon komen. 's Morgens heeft hij heerlijk naar Mickey Mouse liggen kijken op de bank en 's middags is hij samen met MaJin naar opa en oma gegaan , waar ook hun neven Pjotr en Jurre waren. Ook deze week proberen we zoveel mogelijk rust in te bouwen en gaan we proberen of hij zin heeft om vaker met ons en MaJin een spelletje te doen zodat hij zichzelf niet hoeft te vermaken, wat meestal uitmond in rennen door het huis. Daarnaast gaan we hem voorlopig weer even met buggy ophalen van school, zodat hij weer 2 extra rustmomentjes heeft. Laten we hopen dat dit er voor kan zorgen dat de rust in huis weer een beetje terugkeert.

Afgelopen weekend heeft grotendeels in het teken gestaan van onze lieve meid. Zaterdagmiddag moest ze om 13.30 uur op de balletschool zijn voor de generale repetitie voor de voorstelling van zondag. Igor en Jibin hebben ons daar afgezet om vervolgens door te rijden naar de camping om alvast de bedden te dekken voor komend paasweekend. Na de repetitie zijn MaJin en ik met de bus naar de Euroscoop gegaan, want daar hadden we afgesproken met Ingrid en Rosalie. Aangezien we nogal aan de vroege kant waren, hebben MaJin en ik eerst even gezellig wat zitten drinken en hebben we ook even rustig kunnen praten. Om 15.30 uur kwamen Ingrid en Rosalie aan en zijn we voor de meiden 2 kaartjes voor Ted en de schat van de mummie gaan kopen en voor Ingrid en  mij 2 kaartjes voor Verliefd op Ibiza. Jawel, de meiden mochten voor het eerst alleen naar een film en dat vonden ze maar wat stoer. Ook de mama's vonden het heerlijk om niet naar een kinderfilm te hoeven. Zij hebben deze keer kunnen genieten van de aanblik van Jan Kooyman. Na het zien van de film hadden Ingrid en ik gelijk zin om een weekje Ibiza te boeken, maar ik geloof niet dat dat ervan gaat komen. Ook de meiden hadden het reuze naar hun zin gehad, dus dit is zeker voor herhaling vatbaar. Na de film zijn Igor en Jibin ons weer op komen halen en zijn we doorgereden naar de Mac, waar beide kids hebben genoten van een Happy Meal. Kortom een geslaagde zaterdagmiddag. Zondagochtend hebben we het rustig aangedaan en helaas waren er opnieuw wat opstootjes tussen Jibin en MaJin wat weer voor de nodige huil- en driftbuien zorgden. Gelukkig kwam oma om 14.00 uur en konden we vertrekken naar de theaterzaal, voor de balletvoorstelling van MaJin. Eerst werden de meiden opgetut en daarna is er nog wat geoefend en in die tussentijd heeft Jibin zich vermaakt met de tablet. Om 16.00 uur begon de voorstelling waarvoor wij kaartjes hadden en die zou zo'n 3 kwartier duren. Voor Jibin een hele zit, maar uiteindelijk heeft hij het wel volgehouden. Ons meisje heeft het geweldig gedaan en wat geniet ze als ze op de dansvloer staat. Natuurlijk is ze van te voren wel een beetje zenuwachtig, maar als ze eenmaal aan het dansen is verdwijnt dat meteen. Jibin was helemaal trots op zijn zus en zocht haar na de voorstelling gelijk op. Meerdere malen zei hij dat MaJin mooi en lief was en mooi kon dansen. Dit zorgde ervoor dat MaJin helemaal begon te glimmen. Zo zie je maar weer, ze kunnen ook heel lief zijn voor elkaar. Om 18.00 uur was er nog een voorstelling, maar daarvoor hadden wij geen kaartjes. Wij zijn dus maar naar huis gegaan om voor het eten te zorgen. Om 19.00 uur is Igor MaJin op gaan halen en vol enthousiasme vertelde ze dat ze een super leuke dag had gehad.

Voordat we ons meisje naar bed brachten hebben we nog even de dag van vandaag doorgenomen. MaJin is nu eenmaal van een vast ritme en weten waar ze aan toe is en doordat Igor nu ook hele dagen thuis is, ziet onze dagindeling er toch wel anders uit dan voorheen en blijkbaar heeft zij hier toch ook wel moeite mee. We hopen in ieder geval dat de rust snel weer terugkeert en dat onze twee kids weer snel lekker in hun velletje zitten. Waarschijnlijk zou het zonnetje hier ook wel aan mee kunnen helpen, maar dat hebben we helaas niet voor het zeggen.

We kijken nu in ieder geval uit naar ons eerste weekend op de camping.

UPDATE: Vandaag kwam vanachter de wolken toch regelmatig het zonnetje weer tevoorschijn, zowel bij ons binnen als buiten, dus we hopen dat we dit voort kunnen zetten.

Alvast wat foto's

Hier alvast wat foto's van de voorstelling van vanavond. Morgen zal ik het verslag plaatsen van een toch wel heftige week.

 

Nog even geduld

De bedoeling was om vanavond weer even verslag te doen van afgelopen week, maar door een kleine winterdepressie kan ik mij daar nu even niet toe zetten. Ik heb het helemaal gehad met de kou en ben ontzettend toe aan hogere temperaturen en een stralend zonnetje. Na het weekend ben ik vast weer opgeladen en zullen er weer leuke verhalen te lezen zijn met ik hoop wat mooie foto's van de balletvoorstelling van MaJin.

Een weekend in de relax-stand

Jawel, deze keer hebben we het echt rustig aan gedaan. Geen uitjes, geen afspraken gewoon lekker thuis. Heerlijk op de bank een filmpje kijken. Lekker even buitenspelen en samen gezellig een spelletje doen. Helemaal niets mis mee en ik had zelfs het idee dat Jibin het ook allemaal wel prima vond. Jibin is een mannetje wat er normaal erg graag op uit gaat, maar wij vonden dat we echt maar eens gas terug moesten nemen. Blijkbaar hebben we hier goed aan gedaan, want hij was gisteren en vandaag een stuk rustiger en ook heeft hij rustiger en zelfs langer geslapen. Het ziet er dus naar uit dat wij ons mannetje zo af en toe eens moeten afremmen want anders gaat hij maar door en door. Vandaag heeft hij het op school ook weer erg goed gedaan. Toen wij hem om 12.15 uur kwamen halen vertelde hij enthousiast dat hij een kuikentje had geplakt. Geweldig toch, dat hij dit al zo goed kan vertellen en toen wij hem om 13.30 uur weer naar de klas toe brachten, heb ik gelijk een blik geworpen op zijn knutselwerkje en ja hoor, ons mannetje had inderdaad een kuikentje geplakt. De juffrouw vertelde dat hij vol overgave heeft zitten werken en dat hij er ook echt plezier in had. Ook heb ik het idee dat zijn taal met de dag vooruit gaat. Wat school en spelen met andere kinderen wel niet kunnen doen. Wat ook leuk is om te vertellen; We hebben afgelopen week weer met alle reisgenoten van de reis naar Jibin mailcontact gehad en het ziet ernaar uit dat er in het najaar toch een reunie gaat komen. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht, maar wel gehoopt. Er staat nog wel geen datum vast maar ik heb er alle vertrouwen in dat die gaat komen.

De eerste schoolweek zit erop

Onze grote knul heeft zijn eerste schoolweek erop zitten en volgens de juffen heeft hij het perfect gedaan. Om langzaam in het ritme te komen was dit een ideale week. Maandagochtend hebben wij hem zelf thuis gehouden en vandaag had hij een roostervrije dag, dus weer lekker even bijkomen van alle nieuwe indrukken van deze week. Wij hadden verwacht dat ons mannetje wel toe zou zijn aan een beetje rust, maar niets was minder waar. Ons mannetje heeft de hele dag door het huis gestuiterd. Pas tegen vijven dreigde hij in te storten, maar toen stonden Igor en MaJin op het punt om naar opa en oma te gaan, want we hadden afgesproken om daar te eten. Eenmaal daar was hij weer opgeladen en stuiterde hij gewoon weer verder (zucht). Na het eten zijn we met z'n drieen terug naar huis gegaan en bleef MaJin achter bij opa en oma. Onze lieve meid mocht weer bij opa en oma blijven logeren en dat betekent dat ze vanavond waarschijnlijk wel iets te laat in bed zal liggen, maar ook dat ze morgenvroeg niet wakker wordt van haar broertje. Jibin is de laatste tijd weer erg vroeg wakker (tussen 5.30 uur en 6.30 uur) en dat vaak na een onrustige nacht, dus jullie snappen dat ook wij korte nachten maken. Er gebeurt natuurlijk op dit moment ook wel erg veel en ons mannetje heeft een hoop te verwerken en blijkbaar doet hij dit dus 's nachts. Gisteren had hij ook geheel uit het niets een enorme huilbui. Gelukkig zoekt hij dan wel gelijk troost bij ons (in dit geval Igor) en zakt het ook wel weer na een klein kwartier, maar blijkbaar is er een hoop gaande in dat bolletje. Helaas kan hij het allemaal nog niet onder woorden brengen, maar er voor hem zijn schijnt voor nu gelukkig voldoende te zijn. Om eerlijk te zijn vind ik het toch wel fijn dat hij zich af en toe even laat gaan. Wij verwachten echt niet dat hij altijd maar gezellig en vrolijk is.

Een mooi rapport

Vandaag kreeg MaJin haar tweede rapport mee naar huis en hier waren we toch wel erg benieuwd naar. MaJin is niet echt een strever en is best snel tevreden. Ik heb echt niet het idee dat zij het uiterste uit zichzelf haalt. Op zich is dat niet erg, als ze maar wel gewoon haar best doet en dat is volgens mij wel het geval. Ze legt alleen de lat voor zichzelf niet zo heel hoog en dat geeft natuurlijk wel een stuk minder stress en maakt het een stuk leuker op school en daar is ook wel wat voor te zeggen. Ze moet tenslotte nog een hele tijd. Toen we om 12.30 uur beide kids op stonden te wachten, kwam ze helemaal glunderend aan lopen met de envelop met haar rapport en de schoolfoto's. Ons meisje was in ieder geval heel blij met haar schoolresultaten en ook met haar eerste broer-zus schoolfoto. Ook ons mannetje had zijn foto meegekregen en beiden staan er erg leuk op. Jammer dat de kleuren wat flets zijn, maar daar kijken papa en mama wel doorheen. Eenmaal thuis hebben we snel de envelop open gemaakt en haar resultaten bekeken en we kunnen niet anders zeggen dat ze toch weer een mooi rapport mee naar huis heeft genomen. Een puntje van aandacht is nog wel rekenen. Tijdens de gewone lessen gaat dit inmiddels goed, maar bij de Cito scoorde ze toch wat minder. Daarnaast had ze ook een wat minder punt voor natuuronderwijs ??, maar dit komt waarschijnlijk doordat ze dit niet zo heel interessant vindt en het dan maar wat gezellig maakt met vriendinnen. Oepssss, in het vervolg misschien toch wat beter opletten. Voor de rest was het een prima rapport en we zijn dan ook reuze trots op onze grote dochter. Als beloning mocht ze een Geronimo Stilton boek uitzoeken. Wat was ze hier blij mee. Vanmiddag is Igor de garage eens gaan uitmesten en er kwam van alles tevoorschijn, waarvan we niet eens meer wisten dat we het hadden. Zo bleek dat we nog een soort kruiptunnel hadden en hier werd gelijk weer dankbaar gebruik van gemaakt. MaJin en Jibin hadden dolle pret met elkaar. Ook een activiteitentafeltje, een ballenbak/tentje, een wat grotere Circustent en 2 zwembaden kwamen tevoorschijn. Een zwembad en de Circustent gaan mee naar de camping en voor de rest zoeken we nog wel een plaatsje elders. Nu nog mooi weer worden en dan kunnen we eindelijk gebruik gaan maken van ons tweede "huisje". Wat hebben we hier zin in.

Er was er een jarig .....

Jawel, gisteren is ons mannetje 4 jaar geworden en alsof hij heeft geweten dat zondag een bijzondere dag zou worden, heeft hij zaterdag ineens een onverwacht middagdutje gedaan. Iets wat hij al heel lang niet meer doet. Ondanks deze middagdut is hij zaterdagavond toch op tijd naar bed gegaan, zodat wij met z'n drieen alle tijd hadden om de kamer te versieren. MaJin heeft de ballonnen opgeblazen de slingers mee op gehangen. Ons meisje had er al helemaal zin in en omdat Jibin zijn verjaardag nog niet op school zou vieren had zijn grote zus ook nog eens een leuke verjaardagsmuts gemaakt. Wat is het toch een schat. Toen alles helemaal naar haar zin was, is ook MaJin niet al te laat naar bed gegaan. Zondag werd onze jarige job pas om 7.30 uur wakker en hier waren we toch wel heel erg blij mee, want de laatste tijd is het meestal rond 5.30 uur al dag (hebben wij weer). Onze grote vent was dus goed uitgeslapen en klaar voor zijn verjaardag. Zodra MaJin hoorde dat haar broertje wakker was, stond ze al aan ons bed met haar cadeautje dat ze helemaal zelf had uitgezocht en van haar eigen geld had betaald. Natuurlijk hebben we eerst gezongen en toen pas mocht hij het uitpakken. MaJin was nog enthousiaster dan Jibin en ze hielp dan ook goed mee met uitpakken. Gelukkig was haar broertje erg blij met het cadeau en hij riep spontaan: Dank je wel, MaJin. En ze kreeg er ook nog een dikke kus bij. Na nog even wat gekeuteld te hebben op bed, zijn we vervolgens naar beneden gegaan. Midden in de kamer stond een groot pak en Jibin had gelijk door dat dat voor hem bedoeld was en samen met MaJin heeft hij het van het papier ontdaan. Wat was ons mannetje blij met zijn garage en ook MaJin kon er niet vanaf blijven. Best leuk een broertje in huis, want MaJin is eigenlijk echt van de meisjesdingen zoals barbies, lego friends en mode ontwerpen, maar met auto's spelen is dus eigenlijk ook wel leuk. Na natuurlijk even te hebben gespeeld met de nieuwe aanwinst, zijn we op ons gemak gaan ontbijten. Vervolgens zijn we gaan douchen om ons daarna langzaam te gaan voorbereiden op de visite. Iets na tweeen werd oma als eerste heel enthousiast begroet en daarna druppelden de overige gasten binnen. Ons mannetje vond het helemaal geweldig. MaJin bleek er toch wel wat moeite mee te hebben, dat niet zij maar haar broertje in het middelpunt van de belangstelling stond, ook al had ze nog zo naar zijn verjaardag uitgekeken. Voor haar is het natuurlijk ook een nieuwe situatie en hier zal ze best haar draai in gaan vinden, maar nu nog even niet. Toen was het tijd voor de taart met kaarsjes. We hadden dit al wel een beetje geoefend, maar met niet al te veel succes. Ook nu werd er eerst gezongen en daarna mocht Jibin blazen en jawel hoor hij kreeg ze allemaal uit. Jibin heeft zich de hele middag uitstekend vermaakt met o.a. Youri (jawel, ze hebben minstens 10 minuten met elkaar gespeeld) met neven Pjotr en Jurre en met zijn cadeau de Skippybal. Op zich een beetje een overbodig cadeau, want ons mannetje stuiterde al genoeg van zichzelf, maar bij Jibin viel hij goed in de smaak. MaJin en haar vriendinnen hadden het ook weer prima naar hun zin. Gelukkig gaat dat nog steeds erg goed met z'n drieen, ook al is er weleens onenigheid. Rond etenstijd hebben we met z'n allen lekker Bamisoep en Chinese tomatensoep gegeten en daarna ging langzaam het kaarsje uit bij Jibin. Rond 18.45 uur gaf hij zelf aan dat hij naar bedje wilde en hier hebben we dan ook gehoor aan gegeven. De meeste visite stond toen toch al op het punt om te gaan, dus we hebben hem lekker in zijn bedje gelegd. De onrustige nacht bleef uit en pas om 8.00 uur werd hij vanmorgen wakker. Zoals al besproken met de juffrouw hebben we hem vanmorgen thuis gehouden, maar vanmiddag is hij wel gewoon naar school gegaan. Best een raar idee. Nog maar net een half jaar thuis met onze kersverse zoon en nu al twee schoolgaande kinderen. Gisteren gingen mijn gedachten ook naar China, naar de Chinese ouders van Jibin. Wat zullen hun gedachten en gevoelens nu zijn ? Denken zij nog vaak aan hem ? Kon ik ze maar vertellen wat een prachtig, lief en ondeugend mannetje het is.

Op naar de volgende stap

Vanmiddag heeft ons mannetje voor het laatst geoefend. Morgen gaat hij nog lekker een ochtend (en deel van de middag) bij opa en oma spelen en vanaf volgende week "moet" Jibin vol aan de bak. Nu ben ik bang dat we maandagochtend al gelijk gaan spijbelen, want ik vermoed dat zijn verjaardag aanstaande zondag de nodige indrukken met zich mee zullen brengen, waardoor we waarschijnlijk een heel onrustige nacht gaan krijgen. De juf is hiervan op de hoogte en die heeft daar gelukkig alle begrip voor. Daarna gaan we wel proberen Jibin zo snel mogelijk in het ritme te laten komen, maar de juffrouw heeft gezegd dat als het teveel wordt we ons mannetje best een keer 's middags thuis mogen houden. We zullen wel zien of ons mannetje de hele dagen al volhoudt. Verder hebben de kinderen deze week heerlijk genoten van het mooie weer. Jibin is hier thuis de zandbak niet uit te slaan en MaJin vermaakt zich op de schommel of met haar broertje.

Toch weer niet zo'n rustig weekend

Er stonden geen afspraken voor dit weekend in de agenda, dus we hadden gedacht een lekker rustig weekend te hebben. Die vlieger ging echter niet op toen we vrijdagavond een berichtje van onze campingbuurtjes kregen, dat zij onderweg waren naar de camping. Zaterdag besloten we, na de gebruikelijke zaterdagochtend rituelen, dat het wel gezellig zou zijn om ook even naar de caravan te gaan. Natuurlijk om even gezellig op de koffie te gaan bij onze buurtjes, maar ook om al wat voorbereidingen te treffen voor als binnenkort de lente zijn intrede doet. Het stapelbed is uit elkaar gehaald en zijn inmiddels 2 losse bedden geworden en de speelkamer is nu omgetoverd in Jibin's slaapkamer(tje). Jibin vindt het helemaal geweldig op de camping en je hoeft het woord maar te noemen en hij is helemaal door het dolle heen, dus dat komt wel goed deze zomer. MaJin is gezellig met haar vriendinnen gaan zwemmen en wij hebben nog lekker een rondje over de camping gelopen. Je merkt dat het crisistijd is, want er staat veel te koop. Pas tegen vijven kwamen de meiden terug van het zwemmen en eer wij toen alles hadden afgesloten, had ik geen zin meer om thuis te gaan koken. We zijn dus maar even naar de Mac gereden en hebben daar een frietje gegeten. Hierdoor lagen de kids toch keurig op tijd in bed. Dan maar morgen een relax-dagje. Maaaaaaaaaaar ook zondag veranderden de plannen al snel toen San belde om te vragen of we zin hadden om met hen af te spreken in de Efteling. MaJin ving dit op en was gelijk enthousiast. Om 13.00 uur reden we richting Kaatsheuvel en bij de ingang troffen we San en Ingrid met de kinderen. Op verzoek van Youri zijn we richting Joris en de Draak gelopen, want hij wilde met eigen ogen zien hoeveel hij nog moest groeien om hier in te mogen. Helaas kwam hij met zijn 108 cm nog 2 cm te kort en dus moet hij nog een paar maanden wachten. MaJin en ik hebben wel een ritje gemaakt en ik heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd, maar leuk was het wel. Daarna zijn we samen ook nog in de python gegaan, terwijl Youri, Rosalie en Jibin een ritje in de oude auto's maakten. De rest van de middag waren de meiden onafscheidelijk en hebben de jongens zich ook goed vermaakt. Iets na vieren besloten we richting de uitgang te lopen en voor de verandering hebben we nu eens niet samen gegeten, maar zijn wij keurig naar huis gereden en hebben we gewoon gekookt. Om 19.00 uur lag ons mannetje uitgeteld in bed en binnen 10 minuten sliep hij. Vandaag mocht er weer geoefend worden en Jibin had er zin in. Het afscheid nemen in de klas ging zonder problemen en toen we hem om 12.15 uur weer op stonden te wachten, kwam hij dolenthousiast op ons afgerend. Volgens de juffrouw had hij het prima naar zijn zin gehad en hij blijkt de zandbak te hebben ontdekt. Toen ik vroeg of Jibin die middag misschien ook nog een keer mocht oefenen vond zij dit een goed idee. Tenslotte zou hij volgende week al vol aan de bak "moeten". Jibin zelf kon zich hier ook wel in vinden, dus zo gezegd zo gedaan. Na de boterham togen wij opnieuw met 2 kinderen richting school. Opnieuw ging het afscheid nemen vrij soepel en snel zocht hij zijn plekje op in de kring. Om 15.30 uur stonden we weer op school en ook nu was het weer prima gegaan en de juffrouw was erg verbaast over het feit dat Jibin gewoon alles al begrijpt en ook dat zij hem al behoorlijk goed kan verstaan, dus die 2 komen er samen wel uit. Eenmaal thuis had ik verwacht dat ons mannetje toch wel enigszins zou instorten, maar niets was minder waar. Ook bij ons heeft hij nu de zandbak ontdekt en hier heeft hij zich nog een hele tijd in vermaakt. MaJin heeft er voorheen nooit gebruik van gemaakt, maar nu met een broertje erbij is het natuurlijk wel leuk. Van deze intensieve dag had Jibin wel een reuze trek gekregen en binnen no-time had hij zijn bord met pasta naar binnen gewerkt. Daarna heb ik hem lekker in bad gestopt(wat hard nodig was) en ook nu lag hij om 19.00 uur in zijn bedje. Het duurde toch nog wel even voordat hij de slaap kon vatten, maar om 19.30 uur was hij in dromenland.