Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

maandag 25 maart 2013

Zou het door het weer komen ..?????

We hebben hier best wel een heftige week achter de rug met Jibin die voor zware storm zorgde, MaJin kwam regelmatig met een onweersbui aanzetten en dan ik die uiteindelijk voor de nodige regenbuien zorgde.

Laten we bij onze jongste beginnen. We hebben inmiddels in de gaten dat de hele dagen naar school gaan heel veel met ons mannetje doet. Er komt zoveel op hem af en hij doet er zoveel indrukken op, dat hij dit elke nacht volop aan het verwerken is. Dit betekent voor hem heel onrustige nachten, maar ook voor ons. Hoe vermoeider ons mannetje echter wordt hoe drukker hij daarin tegen ook wordt. Zijn oren werken op dat moment ook niet meer met als gevolg dat er veel gemopperd moet worden. Door de vermoeidheid kan hij dit absoluut niet hebben, waardoor hij vervolgens weer helemaal over de rooie kan gaan. Kortom Jibin vraagt op dit moment enorm veel aandacht en dan komen we dus bij zijn grote zus uit. Door de vele aandacht die Jibin nu van ons vraagt voelt ons meisje zich weer erg achtergesteld. Volgens haar luisteren we helemaal niet meer naar haar en in haar ogen doet ze er niet meer toe, wat natuurlijk absoluut niet waar is. Wij snappen wel waar dit gevoel bij haar vandaan komt, want de hele dag hoort zij de naam Jibin voorbij komen, maar dat is meestal om ons mannetje te corrigeren. Maar ja aandacht is aandacht, dus gooit zij het ook een beetje over dezelfde boeg. Ze zit haar broertje regelmatig op zijn nek (regelmatig ook goed bedoeld), maar gezien het humeur van Jibin kan hij dit niet hebben, met als gevolg dat hij zijn zus afwijst met dat weer als gevolg dat MaJin bijna ontploft van boosheid. Binnen no-time hebben we dan twee boze/huilende kinderen in huis die niet voor rede vatbaar zijn. Gelukkig kunnen Igor en ik ze na een tijdje wel weer kalmeren door ze even apart te nemen en dan gaat ook wel weer even goed. Maar dit soort momenten zijn deze week toch wel met enige regelmaat voorbij gekomen en dat gaat mij niet in de koude kleren zitten. Het doet mij zo'n pijn onze beide kids zo te zien. Ze zitten op dit moment duidelijk niet lekker in hun velletje en het is aan ons om daar weer verandering in te brengen.

Afgelopen woensdag hebben we ons mannetje dan ook lekker thuis gehouden, zodat hij weer even op adem kon komen. 's Morgens heeft hij heerlijk naar Mickey Mouse liggen kijken op de bank en 's middags is hij samen met MaJin naar opa en oma gegaan , waar ook hun neven Pjotr en Jurre waren. Ook deze week proberen we zoveel mogelijk rust in te bouwen en gaan we proberen of hij zin heeft om vaker met ons en MaJin een spelletje te doen zodat hij zichzelf niet hoeft te vermaken, wat meestal uitmond in rennen door het huis. Daarnaast gaan we hem voorlopig weer even met buggy ophalen van school, zodat hij weer 2 extra rustmomentjes heeft. Laten we hopen dat dit er voor kan zorgen dat de rust in huis weer een beetje terugkeert.

Afgelopen weekend heeft grotendeels in het teken gestaan van onze lieve meid. Zaterdagmiddag moest ze om 13.30 uur op de balletschool zijn voor de generale repetitie voor de voorstelling van zondag. Igor en Jibin hebben ons daar afgezet om vervolgens door te rijden naar de camping om alvast de bedden te dekken voor komend paasweekend. Na de repetitie zijn MaJin en ik met de bus naar de Euroscoop gegaan, want daar hadden we afgesproken met Ingrid en Rosalie. Aangezien we nogal aan de vroege kant waren, hebben MaJin en ik eerst even gezellig wat zitten drinken en hebben we ook even rustig kunnen praten. Om 15.30 uur kwamen Ingrid en Rosalie aan en zijn we voor de meiden 2 kaartjes voor Ted en de schat van de mummie gaan kopen en voor Ingrid en  mij 2 kaartjes voor Verliefd op Ibiza. Jawel, de meiden mochten voor het eerst alleen naar een film en dat vonden ze maar wat stoer. Ook de mama's vonden het heerlijk om niet naar een kinderfilm te hoeven. Zij hebben deze keer kunnen genieten van de aanblik van Jan Kooyman. Na het zien van de film hadden Ingrid en ik gelijk zin om een weekje Ibiza te boeken, maar ik geloof niet dat dat ervan gaat komen. Ook de meiden hadden het reuze naar hun zin gehad, dus dit is zeker voor herhaling vatbaar. Na de film zijn Igor en Jibin ons weer op komen halen en zijn we doorgereden naar de Mac, waar beide kids hebben genoten van een Happy Meal. Kortom een geslaagde zaterdagmiddag. Zondagochtend hebben we het rustig aangedaan en helaas waren er opnieuw wat opstootjes tussen Jibin en MaJin wat weer voor de nodige huil- en driftbuien zorgden. Gelukkig kwam oma om 14.00 uur en konden we vertrekken naar de theaterzaal, voor de balletvoorstelling van MaJin. Eerst werden de meiden opgetut en daarna is er nog wat geoefend en in die tussentijd heeft Jibin zich vermaakt met de tablet. Om 16.00 uur begon de voorstelling waarvoor wij kaartjes hadden en die zou zo'n 3 kwartier duren. Voor Jibin een hele zit, maar uiteindelijk heeft hij het wel volgehouden. Ons meisje heeft het geweldig gedaan en wat geniet ze als ze op de dansvloer staat. Natuurlijk is ze van te voren wel een beetje zenuwachtig, maar als ze eenmaal aan het dansen is verdwijnt dat meteen. Jibin was helemaal trots op zijn zus en zocht haar na de voorstelling gelijk op. Meerdere malen zei hij dat MaJin mooi en lief was en mooi kon dansen. Dit zorgde ervoor dat MaJin helemaal begon te glimmen. Zo zie je maar weer, ze kunnen ook heel lief zijn voor elkaar. Om 18.00 uur was er nog een voorstelling, maar daarvoor hadden wij geen kaartjes. Wij zijn dus maar naar huis gegaan om voor het eten te zorgen. Om 19.00 uur is Igor MaJin op gaan halen en vol enthousiasme vertelde ze dat ze een super leuke dag had gehad.

Voordat we ons meisje naar bed brachten hebben we nog even de dag van vandaag doorgenomen. MaJin is nu eenmaal van een vast ritme en weten waar ze aan toe is en doordat Igor nu ook hele dagen thuis is, ziet onze dagindeling er toch wel anders uit dan voorheen en blijkbaar heeft zij hier toch ook wel moeite mee. We hopen in ieder geval dat de rust snel weer terugkeert en dat onze twee kids weer snel lekker in hun velletje zitten. Waarschijnlijk zou het zonnetje hier ook wel aan mee kunnen helpen, maar dat hebben we helaas niet voor het zeggen.

We kijken nu in ieder geval uit naar ons eerste weekend op de camping.

UPDATE: Vandaag kwam vanachter de wolken toch regelmatig het zonnetje weer tevoorschijn, zowel bij ons binnen als buiten, dus we hopen dat we dit voort kunnen zetten.

4 opmerkingen:

  1. Ik lees al een tijdje mee met jullie blog en ik vind dat je leuk schrijft.
    Maar er is 1 ding wat ik echt niet begrijp: waarom in vredesnaam moet Jibin perse naar school? Met 4 ben je niet leerplichtig!!
    Zelfs een adoptiekind wat komt als het wel leerplichtig is kan 1 jaar uitstel van de leerplicht krijgen, dat is niet voor niks.
    Het is toch duidelijk dat het teveel is voor het mannetje?
    Dat dacht ik na je verslag van de 1e week al waarin je schreef over onrustige nachten.
    Maar nu is het wel helemaal duidelijk....
    Ik heb 5 adoptiekinderen.
    Mijn jongste is eerst een heel jaar thuis geweest, ondanks dat hij na een paar maanden al 4 werd. Maar hij kan nog 2 jaar kleuteren en dat is genoeg. Als je Jibin tot na de zomer thuis houdt kan hij ook nog 2 jaar kleuteren.
    Je moet het zelf weten, maar het lijkt mij te vroeg.
    Laat het ventje eerst een jaar kind zijn.
    Gun hem dat. Hij kan niet zo snel al veilig gehecht zijn!!! Daarvoor was hij bij aankomst te oud. Hij kan goed gewend zijn, maar gehecht zit dieper en dat zit duidelijk nog niet goed.
    Bel anders maar eens met SAV.
    Succes en sterkte.
    Groeten van Anne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volgens mij weet je zelf ook wel hoe het komt dat het zo hectisch is... Jullie zoon is nog maar net bij jullie en voortdurend lees ik over uitjes, veel te druk allemaal, al vindt hij het nog zo leuk op het oog. Ook hele dagen naar school, zo kort nog maar bij jullie, veel te veel. Breng het terug naar een paar ochtendjes per week, plan in de weekenden niet meer dan 1 afspraak - absolute rust in de tent brengen. Zodat jullie zoon echt kan wennen en hechten en de nieuwe gezinssituatie zich kan gaan zetten. Voor iedereen veel fijner! Groeten van Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Marlou en Igor,

    Wat een heftig weekje hebben jullie gehad en dan ook nog eens met die kou en geen zon! Maar wat doen jullie het goed als ouders! Jullie liefde is door de regels heen te lezen. En dan nog zo'n heerlijk vooruitzicht; lekker naar de camping en genieten van het Paasweekend. Nu maar hopen dat de zon snel aan de strakke blauwe hemel schijnt en nog meer warmte afgeeft dan jullie al doen!

    Heel veel liefs Danielle

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo familie,

    Ook ik lees al een best poosje mee en reageer af en toe.
    Ik heb me ook afgevraagd of jullie niet veel te veel ondernemen, in steeds wisselende samenstelling van groepen, wanneer doen jullie echt iets met zijn viertjes, er zijn bijna altijd anderen bij.

    Het was voor ons ook echt een stap terug. Onze dochter van 8,5 kreeg een zusje van 2,5 en we hebben zeker een 4 maanden alle bezoek op afstand gehouden. Wat was t stil en wennen voor ons. De vrijheid die we gewend waren met een groter kind en t gemak waarmee je er dan op uit gaat, op bezoek en samen met anderen etc. Nu een jaar verder kan ik zeggen dat we pas elkaar een beetje kennen. De band tussen de kinderen wordt steeds sterker en dat gaat t beste als ze de tijd hebben elkaar te leren kennen, en omdat jullie dochter ook al op school zit, duurt het allemaal wat langer. Dus neem jullie tijd en ga heerlijk relaxen met zijn vieren.

    Nou ik hoop dat de zon snel gaat schijnen!
    Groetjes
    Mar

    BeantwoordenVerwijderen