Zaterdag hadden we met de reisgroep van MaJin om 11.30 uur
afgesproken in ’t Aardbeienhof in
Gemert. Dit jaar had ik de organisatie van de reunie op me genomen, want vorig
jaar was deze er helaas bij ingeschoten. Niet dat we elkaar toen niet gezien
hebben, maar dat was bij de aankomst van Jibin op Schiphol en daarna ook nog
eens op zijn aankomstfeestje en dat is toch iets heel anders. Acht van de negen
gezinnen waren aanwezig en dat was ook de maximaal haalbare score, want met
het negende gezin hebben de laatste jaren helemaal geen contact meer. Wij
vinden dat allemaal heel jammer voor het tehuisgenootje van onze kinderen, maar
het is helaas niet anders.
Als organisatie waren wij natuurlijk op tijd aanwezig en op
het moment dat wij de parkeerplaats op reden, kwamen ook Tanja, Frank, Liyuan
en Paseka aanrijden. Met z’n achten zijn
we naar binnen gegaan en gelijk achter ons aan kwam Alice met Lotte. Ondanks
dat de meiden elkaar alleen zien bij een reunie of een andere hierboven
genoemde gelegenheid, was er gelijk weer een klik en vlogen ze met z’n drieen
op het aardbeienluchtkussen af. Jibin en Paseka hadden de tractors al snel
gevonden en menig rondje werd er afgelegd.
Na zo’n minuut of 10 werden de
meiden aangesproken door een soort aardbeienkabouter om te vragen of ze zin hadden om mee
te gaan naar het aardbeienkasteel. Nou dat leek de meiden wel wat. Ze kregen een rode puntmuts op hun hoofd en
hun neus werd rood gemaakt en op dat moment waren ze al stukje minder
enthousiast.
Toch liepen ze dapper mee met het idee dat ze na een half uur wel
weer terug zouden zijn. Ondertussen druppelde de rest binnen en Li Yan en Fenna
hebben zich nog bij de 3 meiden in het
aardbeienkasteel gevoegd. De overige
kinderen vermaakten zich ondertussen binnen op de klimtoestellen, tractors en
luchtkussen en de papa’s en mama’s hadden genoeg te kletsen. Na zo’n anderhalf
uur kwamen eindelijk de meiden terug van het aardbeienkasteel en aan hun
gezichten te zien had dit echt te lang geduurd. Het gedeelte dat ze zelf aan de
slag mochten met de aardbeienplantjes hadden ze wel leuk gevonden, maar het
hele verhaal er omheen was op het niveau voor 5/6 jarige, dus voor onze meiden
veel te kinderachtig. Toch zijn ze zo beleefd geweest om er tot het einde bij
te blijven en daar ben ik toch wel heel erg trots op. Eenmaal terug bij de rest
zijn ze lekker gaan spelen en alle kids van 4 t/m 11 jaar hadden het reuze naar
hun zin. Ook Jibin vermaakte zich prima. De ene keer was ie lekker alleen aan
het spelen en klimmen en het andere moment zocht hij een van de andere kindjes
op. Het was echt een geslaagde middag. Vooral toen er ook nog een
aardbeientaart gemaakt mocht worden. In eerste instantie dacht ik dat de
kinderen ook het beslag mochten maken, maar de bodem bleek helaas al kant en
klaar te zijn, dus het ging alleen om de afwerking. Ach, ze vonden het allemaal
geweldig om te doen en daar gaat het tenslotte toch om.
Toen wat later op de middag het zonnetje er
wat meer doorkwam zijn de activiteiten wat naar buiten verplaatst en ook daar
was voldoende te beleven.
Om 18.00 uur ging het Aardbeienhof sluiten en hebben we ons
verplaatst naar het nabijgelegen Wok-restaurant. Hier hebben we met z’n allen
nog lekker zitten eten en ook hier was een speelhoek voor kinderen, waardoor
ook de allerkleinsten zich tot het allerlaatst prima hebben vermaakt.
Om 20.30 uur hebben we uiteindelijk afscheid van elkaar
genomen en zijn we naar huis gereden. Beide kids vielen in de auto al in slaap.