Oosterse kanjers: De Reunie

Zaterdag hadden we met de reisgroep van MaJin om 11.30 uur afgesproken in ’t Aardbeienhof in Gemert. Dit jaar had ik de organisatie van de reunie op me genomen, want vorig jaar was deze er helaas bij ingeschoten. Niet dat we elkaar toen niet gezien hebben, maar dat was bij de aankomst van Jibin op Schiphol en daarna ook nog eens op zijn aankomstfeestje en dat is toch iets heel anders. Acht van de negen gezinnen waren aanwezig en dat was ook de maximaal haalbare score, want met het negende gezin hebben de laatste jaren helemaal geen contact meer. Wij vinden dat allemaal heel jammer voor het tehuisgenootje van onze kinderen, maar het is helaas niet anders.

Als organisatie waren wij natuurlijk op tijd aanwezig en op het moment dat wij de parkeerplaats op reden, kwamen ook Tanja, Frank, Liyuan en Paseka aanrijden. Met z’n achten zijn we naar binnen gegaan en gelijk achter ons aan kwam Alice met Lotte. Ondanks dat de meiden elkaar alleen zien bij een reunie of een andere hierboven genoemde gelegenheid, was er gelijk weer een klik en vlogen ze met z’n drieen op het aardbeienluchtkussen af. Jibin en Paseka hadden de tractors al snel gevonden en menig rondje werd er afgelegd.

Na zo’n minuut of 10 werden de meiden aangesproken door een soort aardbeienkabouter om te vragen of ze zin hadden om mee te gaan naar het aardbeienkasteel. Nou dat leek de meiden wel wat. Ze kregen een rode puntmuts op hun hoofd en hun neus werd rood gemaakt en op dat moment waren ze al stukje minder enthousiast.

Toch liepen ze dapper mee met het idee dat ze na een half uur wel weer terug zouden zijn. Ondertussen druppelde de rest binnen en Li Yan en Fenna hebben zich nog bij de 3 meiden in het aardbeienkasteel gevoegd. De overige kinderen vermaakten zich ondertussen binnen op de klimtoestellen, tractors en luchtkussen en de papa’s en mama’s hadden genoeg te kletsen. Na zo’n anderhalf uur kwamen eindelijk de meiden terug van het aardbeienkasteel en aan hun gezichten te zien had dit echt te lang geduurd. Het gedeelte dat ze zelf aan de slag mochten met de aardbeienplantjes hadden ze wel leuk gevonden, maar het hele verhaal er omheen was op het niveau voor 5/6 jarige, dus voor onze meiden veel te kinderachtig. Toch zijn ze zo beleefd geweest om er tot het einde bij te blijven en daar ben ik toch wel heel erg trots op. Eenmaal terug bij de rest zijn ze lekker gaan spelen en alle kids van 4 t/m 11 jaar hadden het reuze naar hun zin. Ook Jibin vermaakte zich prima. De ene keer was ie lekker alleen aan het spelen en klimmen en het andere moment zocht hij een van de andere kindjes op. Het was echt een geslaagde middag. Vooral toen er ook nog een aardbeientaart gemaakt mocht worden. In eerste instantie dacht ik dat de kinderen ook het beslag mochten maken, maar de bodem bleek helaas al kant en klaar te zijn, dus het ging alleen om de afwerking. Ach, ze vonden het allemaal geweldig om te doen en daar gaat het tenslotte toch om.

Toen wat later op de middag het zonnetje er wat meer doorkwam zijn de activiteiten wat naar buiten verplaatst en ook daar was voldoende te beleven.

Om 18.00 uur ging het Aardbeienhof sluiten en hebben we ons verplaatst naar het nabijgelegen Wok-restaurant. Hier hebben we met z’n allen nog lekker zitten eten en ook hier was een speelhoek voor kinderen, waardoor ook de allerkleinsten zich tot het allerlaatst prima hebben vermaakt.