Verslag van deze week

Afgelopen maandag hadden we een gesprekje op school met een van de juffen van Jibin. Dit doen ze bij elk kindje wat ongeveer een maand op school zit. Even evalueren van hoe het gaat. Om te beginnen hebben we het nogmaals over Jibin's achtergrond gehad, in ieder geval over de dingen die bij ons bekend zijn, en over onze aanpak om met zijn situatie om te gaan. Ook wat betreft het naar school gaan. Gelukkig merken wij dat er veel begrip is en dat ze ons geheel vrij laten in onze aanpak. Terwijl wij het gesprek hadden zat Jibin in de speelhoek en zo af en toe kwam hij even naar mij toe met het een en ander en de juffrouw stond versteld van de zinnen die hij al kon maken. Blijkbaar is hij in de klas nog wat korter van stof. Verder kon ze wel merken dat hij alles goed kon volgen en hij doet met alles al aardig goed mee. Tekenen/kleuren is niet echt zijn ding, maar daar waren we zelf ook al achter gekomen. Jibin's favoriete activiteit is buitenspelen. Hier kan hij zich helemaal in uitleven en hij geniet dan met volle teugen. Toch gaat het in de kring zitten ook al een heel stuk beter en hij haalt op zijn stoeltje gelukkig niet meer van die gevaarlijke capriolen uit, waardoor de juf ook weer wat meer rust heeft gekregen. Al met al gaat het dus goed met ons mannetje en ook de juffrouw merkt dat hij wat rustiger wordt en soms zelfs ook al een beetje ondeugend. Ik geloof dat hij langzaamaan zijn draai aan het vinden is. Kortom we gaan lekker door met hoe we nu bezig zijn.

Dinsdag was een gewone schooldag, maar woensdag zouden de kinderen met z'n allen op pad gaan. Even hebben we getwijfeld of we Jibin wel mee zouden laten gaan, maar het thema wat afgelopen tijd in de klas is behandeld had alles met het uitje te maken, dus we vonden dat dit er ook bij hoorde. Aangezien er toch hulpouders nodig waren, zijn we gewoon gezellig meegegaan. Om 8.45 uur werden de kinderen in de klas verwacht en de ouders mochten nog even een kop koffie gaan drinken. Om 9.15 uur stonden wij bij de deur om de kinderen mee te nemen naar de Schapenboerderij. Wij kregen 5 kinderen mee in de auto en wat toeterden mijn oren toen we 20 minuten later aankwamen op de plaats van bestemming. Continu werd er naar Jibin geroepen en lieten ze hem van alles zeggen, want volgens de kinderen praat hij zo grappig. Ik werd er al moe van laat staan ons mannetje. Eenmaal aangekomen moesten we nog even op de andere auto's wachten en toen mochten we naar binnen.

Eenmaal binnen moesten de kinderen op een bankje gaan zitten en hier ontstond al een "zware" discussie over wie er naast Jibin mocht zitten.

Toen eindelijk iedereen een plekje had gevonden, begon de boerin te vertellen over de boerderij, de schapen, de melk, de kaas .........enz. enz. Het was een heel verhaal en werd er eerst nog aandachtig geluisterd, naarmate de tijd verstreek verslapte de aandacht.

Nadat de boerin eindelijk klaar was met haar verhaal, was er tijd voor een kleine versnapering. Hier waren de kinderen wel aan toe. Na deze korte onderbreking mochten ze mee naar de ruimte waar de kaas werd gemaakt en ook hier werd een uitgebreide uitleg gegeven, die waarschijnlijk bijna alle kids is ontgaan.

Toen was eindelijk het moment daar, hier had iedereen zo naar uitgekeken. Op naar de schapen. Oefffffffffff wat een stank en wat een herrie. Daar is een groep 1/2 helemaal niets bij (wat de herrie betreft bedoel ik dan natuurlijk). Iedereen mocht de schapen aaien en voeren en uiteindelijk mocht iedereen ook nog even een lammetje van 2 weken oud vasthouden. Dit was wat mij betreft en volgens mij ook wat de kinderen betreft, het meest geslaagde moment van de ochtend. De kinderen raakten niet uitgekeken en het voer was niet aan te slepen.

Nadat de schapen wel weer wat rust konden gebruiken kregen de kids ook nog even uitleg over de melkinstallatie !!! En ook al liep de ochtend ten einde de kids hebben ook nu weer aandachtig staan luisteren. Echt heel knap gedaan.

Tot slot heeft de boerin ook nog een verhaaltje voorgelezen uit het boekje van ...??? (Sorry, zelfs ik kon mijn aandacht er niet meer bijhouden) Het was op zich echt een hele leuke ochtend, maar ik vond wel dat er erg veel verwacht werd van kinderen van net 4 t/m 6 jaar. Dit lijkt mij meer geschikt voor groep 3.

Jibin heeft er zeker wel van genoten, maar wat was hij moe toen hij eenmaal thuis was. Helaas zat een eventueel middagdutje er niet in, omdat hij die middag ook voor het eerst mee naar de tandarts moest. Ik was erg benieuwd wat de tandarts van zijn gebit zou zeggen en gelukkig viel het allemaal best mee. Er zitten wel wat dunne plekjes op de bovenkant van zijn tanden/kiezen, maar een behandeling is niet nodig. Ook was de tandarts erg tevreden over het gebit van MaJin. MaJin haar melkgebit was niet al te best, maar gelukkig is haar blijvend gebit een stuk sterker en de tandarts complimenteerde MaJin voor het goed verzorgen van haar tanden. Wat was ons meisje trots, maar vooral ook blij dat ze niet terug hoefde te komen.

Eenmaal thuis is Jibin nog wel even aan spelen toegekomen, maar na het eten ging het lichtje langzaam uit. Toch maar even snel in bad (zeer zeker nodig na een bezoekje aan de schapenboerderij) en hop naar bed. Binnen 5 minuten was hij vertrokken. Het werd een nacht vol met dromen, maar zonder wakker worden en uiteindelijk heeft hij tot 8.15 uur geslapen. Meer dan de klok rond, voor ons een unicum. Blijkbaar had hij het nodig en we hebben hem dan ook lekker thuisgehouden om even lekker bij te komen. 's Middags was hij weer voldoende opgeladen en hij was dan ook blij toen MaJin tussen de middag thuiskwam om een boterham te eten. Samen hebben ze ontzettend leuk gespeeld en wat straalt ons meisje als haar broertje zo aan haar hangt. Heerlijk om te zien. Om 13.15 uur hebben we ze allebei naar school gebracht en Jibin was weer helemaal het mannetje. Opnieuw stoof iedereen op hem af en ik kan mij voorstellen dat hij daar wel een beetje moe van wordt. Gelukkig komen er binnenkort nog een paar nieuwe kindjes in de groep, dus ik hoop dat de aandacht wat wordt verlegd. Bij het gesprek van afgelopen maandag hebben we trouwens wel begrepen dat Jibin inmiddels wel duidelijk laat merken als iets hem niet bevalt. Hij laat echt niet over zich heen lopen en dat is goed om te horen. Morgen lekker een roostervrije dag.

Tot slot nog even een schattige foto van woensdag.