Even terug naar donderdag

Donderdag kreeg MaJin haar rapport mee naar huis en ook al wisten wij dat ze over was naar groep 6, toch waren we erg benieuwd naar haar vorderingen in de laatste periode. De tekst van de juf achterop het rapport zegt eigenlijk wel alles.

Jeetje MaJin. Wat heb jij hard gewerkt de laatste periode. Je rapport is nu zelfs weer beter dan het vorige. Lezen gaat super en ook rekenen is weer vooruit gegaan. Zo zie je maar dat je beter kunt dan je zelf denkt. Je hebt het verdiend om lekker van je vakantie te genieten. Veel plezier volgend jaar in groep 6.

Het is natuurlijk overbodig om te schrijven dat we super trots zijn op ons meisje die er een enerverend jaar op heeft zitten. Ook zijn we ontzettend trots op onze grote jongen, die deze week het licht heeft gezien en het voortaan keurig op de WC doet. En om dit alles te vieren zijn we naar de Mac gereden om daar heerlijk frietjes te eten.

Vrijdag had Jibin een roostervrije dag en samen met papa is ie lekker bezig geweest in de tuin. Ook hebben ze samen geoefend op zijn nieuwe fiets, zonder zijwieltjes. Het grappige is dat hij dus gewoon kan fietsen, maar hij vertikt het gewoon.

 

Jibin zou het erg op prijs stellen als wij de zijwieltjes er gewoon weer opzetten, maar  zo snel geven wij ons nog niet gewonnen. Wat is het toch een eigenwijs ventje.
Zaterdag hadden we een lekker rustig dagje en hebben we niet veel ondernomen. Boodschappen doen, wat rommelen in huis en samen op de bank hangen (moet ook een keer kunnen). Igor is nog wel even met Jibin naar de camping gereden om kozijnen af te geven, want Igor gaat een deel van de veranda aftimmeren, zodat we op de wat mindere dagen toch wat meer leef-/speelruimte hebben. Ik hoop dat we dat deze vakantie niet nodig zullen hebben, maar er komen vast nog genoeg dagen dat we er met plezier gebruik van zullen maken.

Zondagochtend opnieuw lekker rustig aan gedaan. Om 12.00 uur is Igor met Jibin de skelter op gaan halen die wij via MP hadden gekocht en het is echt een super degelijke skelter.

Ons mannetje kan er al wel op rijden, maar eigenlijk komt ie nog net een paar centimeter te kort om echt kracht te kunnen zetten. Ach ja, die centimeters komen vanzelf wel.

Zondagmiddag zijn we naar San en Ingrid gereden om weer eens gezellig bij te kletsen. We hadden hen al een tijdje niet gezien, dus weer genoeg gespreksstof. Samen zijn we ook nog even naar de Kermis bij hun in het dorp gelopen en voor Jibin was dit zijn eerste kennismaking met dit fenomeen. De Kermis was niet al te groot ( en dit is een understatement), maar voor ons mannetje een goede generale voor het enorme spektakel wat straks bij ons in de stad komt te staan. De meiden en Youri doken gelijk in de Octopus, maar dit durfden wij Jibin niet aan te doen. Toen de meiden nogmaals in de Octopus gingen hebben we de kleine mannen meegenomen naar de pony's en hebben zij daar een ritje op mogen maken. Vervolgens zijn broer en zus samen in de mini botsauto's gegaan en als afsluiting heeft Jibin eendjes mogen vangen. Ik geloof dat ook voor Jibin dit het hoogtepunt van de Kermis was, net zoals nog niet zolang geleden voor MaJin. Jibin is nu een vissenspel rijker (dat hebben papa en mama toch maar goed voor hem uitgezocht).

Eenmaal weer terug bij San en Ingrid thuis, zijn de heren Chinees gaan halen en  hebben we nog gezellig samen gegeten.

De laatste schoolweek is hier inmiddels aangebroken en we merken dat de kinderen wel aan vakantie toe zijn. Je stelt je hier ook op in, want als wij de middelste of laatste zouden zijn geweest, dan was dit gevoel ook pas gekomen in de laatste week. Zo werkt dat nu eenmaal. Ze zijn nu dus echt aan het aftellen.