Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

maandag 16 december 2013

9 jaar geleden

Vandaag is het precies 9 jaar geleden dat we ons meisje in Kunming in onze armen mochten sluiten. Eerst mama en een even later papa. Wat was ze mooi en wat deed ze het geweldig. Nu 9 jaar later is ze nog steeds een prachtige jonge dame en zijn we nog steeds reuze trots op hoe ze het allemaal doet. Aangezien we de afgelopen dagen al genoeg gefeest hadden en ze aan cadeautjes de afgelopen weken ook niets te kort is gekomen, hebben we het deze keer bij een kaart gehouden met daarop een welgemeende tekst van ons, die vanmorgen op haar bord lag. Ze was hier ontzettend blij mee en vond het ook helemaal niet raar dat er geen klein cadeautje bij lag. Vervolgens hebben we gewoon ontbeten en zijn de kids naar school gegaan en ben ik gaan werken. Vanavond hebben we ook niets speciaals gedaan met het eten, want na een weekend met verjaardagen waren we wel toe aan een gezonde hap. We hebben vandaag gewoon (nog) wat vaker gezegd hoe blij we met haar zijn en dat we absoluut niet meer zonder haar kunnen en dat was blijkbaar genoeg voor haar.

Zaterdag hebben we MaJin's verjaardag gevierd voor familie en vrienden en omdat ons mannetje toch al aardig toe is aan vakantie (hoewel......, hij heeft het vandaag geweldig gedaan op school en hij heeft zelfs een sticker verdient, omdat hij zo goed oplette) hebben we hem 's middag in bed gelegd waar hij vervolgens ruim anderhalf uur heeft geslapen. Ons meisje is ook lekker even op bed gaan liggen en heeft ook wat rust gepakt ( ze wordt al echt verstandig). Iets na vieren kwam de eerste visite binnen en gedurende de middag en avond druppelde de rest binnen. En ook al is ons meisje 10 jaar geworden, ze wilde toch graag een kaarsje uitblazen. Niet tien, maar een kaars van het getal 10. Helaas was deze er niet en ook geen 1 en 0, dus werd het een andere variant.


MaJin's vriendinnen Fenna en Rosalie waren er ook op tijd en de meiden wisten niet hoe snel ze naar boven moesten. Gezellig nagellakken. Pjotr, Jurre en Youri vonden het wel leuk om af en toe de meiden wat te gaan plagen, terwijl ons mannetje heerlijk aan het spelen was met zijn garage en click-it. Tegen zevenen was het tijd voor een hapje en dit jaar had ik mezelf er wat makkelijk vanaf gemaakt en stonden er broodjes met een snack op het menu. Ook dit ging er goed in en ook nu trokken de meiden zich terug om het gezellig samen op te eten.


Na het eten zijn de meiden weer naar boven gegaan en is Youri gezellig met Jibin gaan spelen. Ze kunnen het echt wel, die twee.


Tegen tienen ging bij ons mannetje toch het lichtje uit en heb ik hem zijn pyjama aangetrokken en naar bed gebracht. Ik had verwacht dat hij gelijk in slaap zou vallen, maar dit viel toch even tegen. Door alle drukte kon hij niet gelijk de slaap te pakken krijgen en uiteindelijk sliep hij toch pas om half elf. Toen ik beneden kwam stond de laatste visite op het punt te vertrekken en zodoende lag ons meisje er om elf uur ook in. Ze had het prima naar haar zin gehad en daar doen we het tenslotte ook voor.

Zondagochtend hebben we lekker uit kunnen slapen, want om 8.15 uur liet ons mannetje pas van zich horen en dat is voor ons echt luxe. Na nog even wat geluierd te hebben in bed zijn we tegen negenen met z'n vieren naar beneden gegaan en hebben we op ons gemak ontbeten. Daarna hebben we de slingers en vlaggetjes opgeruimd en heeft Igor de Kerstspullen van de zolder gehaald. Ons mannetje stond helemaal te stuiteren toen hij de boom zag en wilde niets liever dan mee helpen met versieren. Jibin is echt dol op Kerstmis en ook op school stort hij zich helemaal op de Kerstliedjes. Toen de boom in elkaar was gezet (ja sorry, het is een kunstboom) en de lichtjes erin hingen, was het de beurt aan de ballen. Daar ons mannetje nogal onstuimig is en ik niet van plan was om weer een nieuwe voorraad kerstballen te kopen, heeft Igor Jibin maar even meegenomen op de fiets. Fijn, want dan kon ik rustig verder met versieren en kon MaJin in alle rust kerstballen in elkaar puzzelen. Toen de mannen terugkwamen waren wij ook zo goed als klaar en kon Jibin de boom bewonderen. Hij vond hem helemaal geweldig en hij glunderde van oor tot oor. Rond 16.00 uur zijn we nog naar de verjaardag van mijn schoonzus gegaan met het voornemen echt op tijd weer naar huis te gaan en hier hebben we ons keurig aan gehouden. Om 18.15 uur waren we weer thuis en hebben de kids nog een kleinigheidje gegeten. Alle twee lagen ze er op tijd in.

Nog een drukke, maar vast ook heel gezellige week en dat is het vakantie. We zijn er aan toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten